Δεν γνωρίζω εάν σε κάποια έκτακτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ναυπλίου λήφθηκε απόφαση για το κλείσιμο του Δήμου για ένα διήμερο, για διαμαρτυρία για τις μεγάλες μειώσεις των κρατικών επιχορηγήσεων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν γνωρίζω επομένως και εάν οι δημοτικές παρατάξεις εξέφρασαν μέσα στο δημοτικό συμβούλιο τις απόψεις τους επί του θέματος αυτού.
Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ο Δήμος μας έβαλε λουκέτο και ότι οι μόνες ανακοινώσεις που, τουλάχιστον εγώ, είδα ήταν αυτή του Δημάρχου Ναυπλιέων και μία των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν είδα καμία απολύτως ανακοίνωση-άποψη-θέσεις των δημοτικών παρατάξεων και των επίδοξων δημάρχων. Και μετά θέλουν την ψήφο των πολιτών.
Αφού λοιπόν σιώπησαν οι σύμβουλοι και οι παρατάξεις θα πω εγώ την άποψή μου για το σοβαρό αυτό θέμα της μείωσης των Κρατικών επιχορηγήσεων και θα επιχειρήσω να βάλω και έναν νέο προβληματισμό σε σχέση με όσα στο παρελθόν οι προοδευτικές απόψεις για την ΤΑ υποστήριζαν.
Για το λουκέτο στα δημαρχεία επί διήμερο.
Καλώς, κατά τη γνώμη μου, μπήκε το λουκέτο και καλώς πράττει ο Δήμαρχος Ναυπλιέων να διαμαρτύρεται. Είναι βέβαιο ότι η εικόνα της χώρας θα είναι τελείως διαφορετική σε λίγο καιρό και εδώ τίθεται το θέμα όχι το εάν θα υποβαθμισθούν ο ρόλος και οι αυτοδιοικητικές αρμοδιότητες, αλλά ο βαθμός υποβάθμισής τους. Πρέπει επομένως να φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε, λέγοντας και προσπαθώντας να πείσουμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει να παίξει έναν σπουδαίο ρόλο στο να βοηθήσει τους αδυνάτους και να λειάνει τις επιπτώσεις της πολύπλευρης Ελληνικής κρίσης. Κατά συνέπεια πρέπει να αγωνισθούμε ώστε να μην περιπέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε κατάσταση πλήρους ασφυξίας.
Μιλώντας για την πραγματικότητα
Αγαπητοί μου, ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς. Είτε με νόμισμα το ευρώ, είτε με δραχμές, είτε με Σαμαροβενιζελοκουβέληδες, είτε με Τσιπροκαμμένους, οι Δήμοι στο μέλλον δεν θα είναι ίδιοι. Θα αλλάξουν αναγκαστικά. Και αυτό για δύο απλούς λόγους. Διότι η χώρα και η οικονομία δεν παράγει και διότι τελείωσαν τα δανεικά. Επομένως είτε το θέλουμε είτε όχι θα πρέπει το προοδευτικό κίνημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να ξαναδεί τον όλο χάρτη στους Δήμους. Να ελπίσουμε, ξαναλέω, να μην επέλθει η πλήρης ασφυξία. Όμως η όλη λογική λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα αλλάξει. Και αυτό που πρέπει να δούμε είναι να παραμείνουν ενεργοί οι Δήμοι σε δράσεις που οι πολίτες έχουν ανάγκη, όπως τους παιδικούς σταθμούς, τα σχολειά, την υγιεινή, τα ΚΑΠΗ και τη βοήθεια στο σπίτι, την καθαριότητα, την ενίσχυση του τοπικού πολιτιστικού δυναμικού και όλα τα άλλα που πρέπει να αποφασίσουμε. Και επιτέλους πρέπει τώρα να ξεκινήσουμε να βάζουμε μαχαίρι σε όλα τα στραβά του παρελθόντος, αν θέλουμε να περισώσουμε τις κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές δράσεις και το περιβάλλον. Ο Δήμος Ναυπλιέων λόγω κληροδοτήματος Κοντολέων και λόγω του εύκολου χρήματος που έπαιρνε τον καιρό της δανειακής ευδαιμονίας διαχειρίσθηκε τεράστια ποσά. Πολλά πήγαν υπέρ πίστεως και για τα οποία στραβά, μόνη η άλλη πρόταση ούρλιαζε. Μισθοί συμβούλων και αμοιβές εταιριών συμβούλων, απευθείας αναθέσεις, υπερκοστολογήσεις, άχρηστα και δαπανηρά έργα, δημοτικός φωτισμός σε κορυφογραμμές, όπου υπήρχε ένα μόνο σπίτι, που προηγουμένως δεν είχε πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, δαπανηρές γαβ-γαβ εκδηλώσεις με μεταφερόμενους καλλιτέχνες της σειράς, επιχορηγήσεις άμεσες και έμμεσες των ΜΜΕ, ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα και άλλα πολλά-πολλά. Αυτά πρέπει να τελειώσουν αν θέλουμε να παίζει ρόλο ο Δήμος Ναυπλιέων στα σοβαρά. Και αυτά θα επιθυμούσα εγώ να πράξει μια προοδευτική-ενεργή δημοτική παράταξη. Να τα βάλει ξανά στο τραπέζι,να αλλάξουν τα στραβά, έστω και για να δικαιωθούν όσοι στο παρελθόν ήσαν οι κακοί της υπόθεσης για τους πρότερους αγώνες τους.
Ένας νέος δικός μου προβληματισμός για τα οικονομικά των δήμων
Χρόνιο αίτημα των προοδευτικών δημοτικών παρατάξεων ήταν η οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων και η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό προϋποθέτει τη μεταφορά πόρων και κατ΄άλλους τη θέσπιση τοπικής φορολογίας υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πράγμα που θα οδηγήσει στην πραγματική αυτονομία και ανεξαρτησία της σε σχέση με το υδροκέφαλο κρατικό κέντρο. Ήταν εντονότατες οι διαμάχες με τους κρατιστές για το θέμα αυτό. Άλλοι επιζητούσαν να έχει το πάνω χέρι το Κέντρο και οι πολιτικοί που μονοπωλούσαν την εξουσία επί δεκαετίες. Άλλοι πάλι αρνιόντουσαν και αρνούνται λόγω αρχών να περιέλθουν αρμοδιότητες στους Δήμους. Επιθυμούν ένα τεράστιο κράτος που θα διοικεί και υποτίθεται θα χρηματοδοτεί παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, προνοιακές δράσεις, αθλητικά κέντρα, χώρους πολιτισμού. Αυτοί επιθυμούν ένα Δήμαρχο πρώτο τη τάξει στους οδοκαθαριστές και τους υδρονομείς. Στην άλλη πρόταση το πρώτο χέρι πάντοτε είχαν οι αυτονομιστές της Τ.Α., παρότι μέσα στους κόλπους της συνυπήρχαν και οι κρατιστές. Σήμερα εγώ, ως αυτονομιστής, διαφοροποιώ κατά τι τη θέση μου. Η θέσπιση τοπικής φορολόγησης θα δημιουργήσει Δήμους και περιφέρειες δύο ταχυτήτων. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βρίσκονται σε περιοχές με δυνατότητες αστικής ανάπτυξης, οικοδομικής δραστηριότητας, ανθουσών τουριστικών επιχειρήσεων και εκεί που έχουν αναπτυχθεί Πάρκα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα έχουν περισσότερα έσοδα και δυνητικά θα προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες (καλύτερα σχολειά, χώρους αναψυχής, πάρκα, στάδια). Έτσι αυτές οι περιοχές θα γίνουν πόλος έλξης και νέων κατοίκων, αφού, πιστεύω, ότι αναγκαστικά το λεκανοπέδιο θα αρχίσει να αδειάζει στις επόμενες δεκαετίες. Η συσσώρευση νέων κατοίκων στους ανθηρούς οικονομικά Δήμους θα φέρει νέα έσοδα και βέβαια περισσότερα προβλήματα. Σε αντιδιαστολή οι Δήμοι με πενιχρά έσοδα, που δεν θα μπορούν να προσφέρουν τα αναγκαία στους δημότες τους θα αρχίσουν να μαραζώνουν, με αναπόφευκτη φυγή κατοίκων, αύξηση της εγκληματικότητας κλπ.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν έχω να πω το εξής: Άμεσα πρέπει να επανασχεδιάσουμε την όλη δομή στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να ανταποκριθούμε στα λιγότερα έσοδα από κρατικές επιχορηγήσεις. Θα πρέπει να επιδιώξουμε την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων, ώστε να βασιζόμαστε σε τοπικά έσοδα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός αλληλεγγύης μεταξύ περιοχών υποβαθμισμένων με λίγες προοπτικές και των περιοχών στις οποίες υπάρχουν δυνατότητες για αυξημένα έσοδα.
Δεν γνωρίζω επομένως και εάν οι δημοτικές παρατάξεις εξέφρασαν μέσα στο δημοτικό συμβούλιο τις απόψεις τους επί του θέματος αυτού.
Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ο Δήμος μας έβαλε λουκέτο και ότι οι μόνες ανακοινώσεις που, τουλάχιστον εγώ, είδα ήταν αυτή του Δημάρχου Ναυπλιέων και μία των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν είδα καμία απολύτως ανακοίνωση-άποψη-θέσεις των δημοτικών παρατάξεων και των επίδοξων δημάρχων. Και μετά θέλουν την ψήφο των πολιτών.
Αφού λοιπόν σιώπησαν οι σύμβουλοι και οι παρατάξεις θα πω εγώ την άποψή μου για το σοβαρό αυτό θέμα της μείωσης των Κρατικών επιχορηγήσεων και θα επιχειρήσω να βάλω και έναν νέο προβληματισμό σε σχέση με όσα στο παρελθόν οι προοδευτικές απόψεις για την ΤΑ υποστήριζαν.
Για το λουκέτο στα δημαρχεία επί διήμερο.
Καλώς, κατά τη γνώμη μου, μπήκε το λουκέτο και καλώς πράττει ο Δήμαρχος Ναυπλιέων να διαμαρτύρεται. Είναι βέβαιο ότι η εικόνα της χώρας θα είναι τελείως διαφορετική σε λίγο καιρό και εδώ τίθεται το θέμα όχι το εάν θα υποβαθμισθούν ο ρόλος και οι αυτοδιοικητικές αρμοδιότητες, αλλά ο βαθμός υποβάθμισής τους. Πρέπει επομένως να φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε, λέγοντας και προσπαθώντας να πείσουμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει να παίξει έναν σπουδαίο ρόλο στο να βοηθήσει τους αδυνάτους και να λειάνει τις επιπτώσεις της πολύπλευρης Ελληνικής κρίσης. Κατά συνέπεια πρέπει να αγωνισθούμε ώστε να μην περιπέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε κατάσταση πλήρους ασφυξίας.
Μιλώντας για την πραγματικότητα
Αγαπητοί μου, ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς. Είτε με νόμισμα το ευρώ, είτε με δραχμές, είτε με Σαμαροβενιζελοκουβέληδες, είτε με Τσιπροκαμμένους, οι Δήμοι στο μέλλον δεν θα είναι ίδιοι. Θα αλλάξουν αναγκαστικά. Και αυτό για δύο απλούς λόγους. Διότι η χώρα και η οικονομία δεν παράγει και διότι τελείωσαν τα δανεικά. Επομένως είτε το θέλουμε είτε όχι θα πρέπει το προοδευτικό κίνημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να ξαναδεί τον όλο χάρτη στους Δήμους. Να ελπίσουμε, ξαναλέω, να μην επέλθει η πλήρης ασφυξία. Όμως η όλη λογική λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα αλλάξει. Και αυτό που πρέπει να δούμε είναι να παραμείνουν ενεργοί οι Δήμοι σε δράσεις που οι πολίτες έχουν ανάγκη, όπως τους παιδικούς σταθμούς, τα σχολειά, την υγιεινή, τα ΚΑΠΗ και τη βοήθεια στο σπίτι, την καθαριότητα, την ενίσχυση του τοπικού πολιτιστικού δυναμικού και όλα τα άλλα που πρέπει να αποφασίσουμε. Και επιτέλους πρέπει τώρα να ξεκινήσουμε να βάζουμε μαχαίρι σε όλα τα στραβά του παρελθόντος, αν θέλουμε να περισώσουμε τις κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές δράσεις και το περιβάλλον. Ο Δήμος Ναυπλιέων λόγω κληροδοτήματος Κοντολέων και λόγω του εύκολου χρήματος που έπαιρνε τον καιρό της δανειακής ευδαιμονίας διαχειρίσθηκε τεράστια ποσά. Πολλά πήγαν υπέρ πίστεως και για τα οποία στραβά, μόνη η άλλη πρόταση ούρλιαζε. Μισθοί συμβούλων και αμοιβές εταιριών συμβούλων, απευθείας αναθέσεις, υπερκοστολογήσεις, άχρηστα και δαπανηρά έργα, δημοτικός φωτισμός σε κορυφογραμμές, όπου υπήρχε ένα μόνο σπίτι, που προηγουμένως δεν είχε πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, δαπανηρές γαβ-γαβ εκδηλώσεις με μεταφερόμενους καλλιτέχνες της σειράς, επιχορηγήσεις άμεσες και έμμεσες των ΜΜΕ, ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα και άλλα πολλά-πολλά. Αυτά πρέπει να τελειώσουν αν θέλουμε να παίζει ρόλο ο Δήμος Ναυπλιέων στα σοβαρά. Και αυτά θα επιθυμούσα εγώ να πράξει μια προοδευτική-ενεργή δημοτική παράταξη. Να τα βάλει ξανά στο τραπέζι,να αλλάξουν τα στραβά, έστω και για να δικαιωθούν όσοι στο παρελθόν ήσαν οι κακοί της υπόθεσης για τους πρότερους αγώνες τους.
Ένας νέος δικός μου προβληματισμός για τα οικονομικά των δήμων
Χρόνιο αίτημα των προοδευτικών δημοτικών παρατάξεων ήταν η οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων και η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό προϋποθέτει τη μεταφορά πόρων και κατ΄άλλους τη θέσπιση τοπικής φορολογίας υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πράγμα που θα οδηγήσει στην πραγματική αυτονομία και ανεξαρτησία της σε σχέση με το υδροκέφαλο κρατικό κέντρο. Ήταν εντονότατες οι διαμάχες με τους κρατιστές για το θέμα αυτό. Άλλοι επιζητούσαν να έχει το πάνω χέρι το Κέντρο και οι πολιτικοί που μονοπωλούσαν την εξουσία επί δεκαετίες. Άλλοι πάλι αρνιόντουσαν και αρνούνται λόγω αρχών να περιέλθουν αρμοδιότητες στους Δήμους. Επιθυμούν ένα τεράστιο κράτος που θα διοικεί και υποτίθεται θα χρηματοδοτεί παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, προνοιακές δράσεις, αθλητικά κέντρα, χώρους πολιτισμού. Αυτοί επιθυμούν ένα Δήμαρχο πρώτο τη τάξει στους οδοκαθαριστές και τους υδρονομείς. Στην άλλη πρόταση το πρώτο χέρι πάντοτε είχαν οι αυτονομιστές της Τ.Α., παρότι μέσα στους κόλπους της συνυπήρχαν και οι κρατιστές. Σήμερα εγώ, ως αυτονομιστής, διαφοροποιώ κατά τι τη θέση μου. Η θέσπιση τοπικής φορολόγησης θα δημιουργήσει Δήμους και περιφέρειες δύο ταχυτήτων. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βρίσκονται σε περιοχές με δυνατότητες αστικής ανάπτυξης, οικοδομικής δραστηριότητας, ανθουσών τουριστικών επιχειρήσεων και εκεί που έχουν αναπτυχθεί Πάρκα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα έχουν περισσότερα έσοδα και δυνητικά θα προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες (καλύτερα σχολειά, χώρους αναψυχής, πάρκα, στάδια). Έτσι αυτές οι περιοχές θα γίνουν πόλος έλξης και νέων κατοίκων, αφού, πιστεύω, ότι αναγκαστικά το λεκανοπέδιο θα αρχίσει να αδειάζει στις επόμενες δεκαετίες. Η συσσώρευση νέων κατοίκων στους ανθηρούς οικονομικά Δήμους θα φέρει νέα έσοδα και βέβαια περισσότερα προβλήματα. Σε αντιδιαστολή οι Δήμοι με πενιχρά έσοδα, που δεν θα μπορούν να προσφέρουν τα αναγκαία στους δημότες τους θα αρχίσουν να μαραζώνουν, με αναπόφευκτη φυγή κατοίκων, αύξηση της εγκληματικότητας κλπ.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν έχω να πω το εξής: Άμεσα πρέπει να επανασχεδιάσουμε την όλη δομή στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να ανταποκριθούμε στα λιγότερα έσοδα από κρατικές επιχορηγήσεις. Θα πρέπει να επιδιώξουμε την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων, ώστε να βασιζόμαστε σε τοπικά έσοδα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός αλληλεγγύης μεταξύ περιοχών υποβαθμισμένων με λίγες προοπτικές και των περιοχών στις οποίες υπάρχουν δυνατότητες για αυξημένα έσοδα.
Τμημα στρατηγικου σχεδιασμου ανεξαρτητως πολιτικων παραταξεων .Οπως η Shell εχει εσοδα απο το πετρελαιο και με αυτα κανει επενδυσεις σε παραπλευρα προιοντα ωστε να εχει ροη μετρητων μακροχρονια . Το βασικο προιον του Αναπλιου ειναι ο Τουρισμος και παραπλευρα προιοντα ολα τα ανωτερω που γραφεις .Οπως και αυτα που εχεις γραψει σε αλλα αρ8ρα σου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως κάνεις ένα βασικό λάθος προσπαθώντας να πείσεις ότι το τμήμα στρατηγικου σχεδιασμού και μάλιστα ανεξαρτήτως πολιτικων παρατάξεων (τι θες να πεις?) είναι η λύση. Αυτή η απλοποίηση γίνεται και από την σημερινή δημοτική αρχή (τυχαίο?) και είναι άκρως επικίνδυνη. Η κάθε πολυεθνική έχει σαν απώτερο σκοπό το κέρδος. Οποιαδήποτε επενδυτική της κίνηση αποσκοπεί μόνο και μόνο στην αύξηση των κερδών της. Ο κάθε δήμος (κράτος) υπάρχει για να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες ώστε να ευημερούν οι δημότες του. Το κέρδος δεν είναι αυτοσκοπός του. Η ευημερία των δημοτών του είναι. Ο δήμος δεν είναι εταιρεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν το καταλάβουν αυτό θα διοικήσουν τον δήμο καλύτερα. Τώρα θα μου πεις με ποιους? Αστο καλύτερα.