Μόνος ολομόναχος




Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Αιρετικός προς Δημήτρη Κοδέλα

Το έχω αναφέρει και άλλη φορά.
Ο Δημήτρης μου είναι συμπαθής σαν άτομο. Έχει καθαρή ματιά, σε κοιτάει στα μάτια, όταν σου μιλάει, υποστηρίζει τις απόψεις του με σεβασμό στις απόψεις του άλλου, όσο αυτό είναι δυνατόν για κάποιον που είναι βουλευτής σε ένα κόμμα που έχει σαν σλόγκαν το διχαστικό φρικώδες τσιτάτο "η εμείς ή αυτοί".
Συμπέσαμε λοιπόν χθες με τις ενστάσεις που διατυπώσαμε για την ανακοίνωση του κ. Μανιάτη σε σχέση με τη χρηματοδότηση της αγοράς του κτηρίου της Εκκλησίας, όπου είχε στεγασθεί το πρώτο Φαρμακείο της Ελλάδας.
Όμως ο αιρετικός θα ήθελε να καταθέσει τη διαφορετική οπτική του, πάνω στο θέμα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, σε σχέση με αυτά που λέει ο Δημήτρης και να εκφράσει και κάποιες απόψεις, με τις οποίες ο βουλευτής του Σύριζα στην Αργολίδα, θα συμφωνήσει, αλλά, υποθέτω, δεν θα τολμήσει να εκφράσει τη συμφωνία του δημόσια, διότι αυτά τα λέει "ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ στο Ναύπλιο", όπως σε συγκέντρωση ανέφερε σύμβουλός του, αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας, όποιον συμφωνεί μαζί μου.
Δεν θεωρώ ως θέσφατο και δόγμα, ότι η δημόσια περιουσία δεν πρέπει να αξιοποιηθεί από ιδιώτες.
Στο Δημόσιο πρέπει να παραμείνει η ακίνητη περιουσία που προορίζεται για ελεύθερους χώρους για τους δημότες (πάρκα, πλατείες, παραλίες, περιαστικό πράσινο κλπ), για πολιτιστικούς και αθλητικούς σκοπούς, για στέγαση υπηρεσιών. Δεν μπορώ να δω τη σκοπιμότητα, αντίθετα με ό,τι πιστεύω ότι πιστεύει ο Δημήτρης να διαχειρίζεται το Δημόσιο ακίνητα για επενδυτικούς λόγους.
Μεγάλο μέρος της δημόσιας περιουσίας (βλπ Αεροδρόμιο Ελληνικού, Καραθώνα, οικόπεδα στην Παραλιακή Ναυπλίου - Νέας Κίου) που τα διαχειρίζεται ο δημόσιος τομέας ρημάζουν κυριολεκτικά επί δεκαετίες, διότι ούτε τα κονδύλια για την αξιοποίησή τους υπάρχουν, ούτε και πρακτικά σε πολλές περιπτώσεις είναι δυνατόν να δημιουργηθούν πάρκα χιλιάδων στρεμμάτων. Για τα ακίνητα αυτά απαιτούνται έξυπνες πολιτικές, ώστε και έσοδα για το Δημόσιο να προκύψουν και ελεύθεροι χώροι και χώροι για πολιτισμό και αθλητισμό να αποδοθούν στους δημότες.
Ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του Δημοσίου και των Δήμων έχει γίνει λεία κολλητών ή μικροσυμφερόντων ή μικροαρπακτικών. Κλασσικό παράδειγμα η διαχείριση της Καραθώνας τις τελευταίες δεκαετίες. Θεωρώ αντιδραστική τη λογική να παραμείνουν τα πράγματα στην Καραθώνα ως έχουν. Δεν έχει τίποτα το προοδευτικό και αριστερό να λέμε και να αγωνιζόμαστε, όπως γίνεται, για μην πώληση της Καραθώνας, χωρίς ταυτόχρονα να υποστηρίζουμε ένα συγκεκριμένο εναλλακτικό, υπέρ των δημοτών και των επισκεπτών, σχέδιο για την παραλία.
Ήταν πάγιο αίτημα του προοδευτικού και αριστερού κόσμου ο περιορισμός των στρατιωτικών δαπανών και η δημιουργία ενός σύγχρονου ευέλικτου στρατού με αποκλειστικό και κύριο προορισμό, όχι να ικανοποιεί τοπικιστικές ανάγκες, αλλά  να υπερασπίζεται τη χώρα μας από επιβουλές ξένων χωρών.  Δεν μπορώ λοιπόν , παρά να θεωρήσω, αντιδραστική και λαϊκοδεξιά την όποια λογική θέλει να μην κλείνουν άχρηστα για τη λειτουργία των αμυντικών αναγκών στρατόπεδα, με μόνο σκεπτικό να μην μειωθούν τα έσοδα μιας χούφτας μικροεπιχειρηματιών (ντελιβεράδων, μικροκαφετεριών). Η προοδευτική, αριστερή λογική θέλει την αξιοποίηση κάποιων άχρηστων στρατοπέδων, τόσον για ελεύθερους χώρους και χώρους πολιτισμού, όσον και για την οικονομική ανάπτυξη των πόλεων, μέσω  έξυπνων σχεδίων, ώστε να ωφεληθούν οι πολλοί. Έχω μιλήσει για αυτά παλαιότερα με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για να μην με παρεξηγήσετε. 
Και το πλέον βασικό. Είναι εύκολες οι κορώνες ενός απλού και σκέτου "όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας". Το δύσκολο είναι να σκεφτείς, να ονειρευτείς, να επεξεργαστείς και να προτείνεις συγκεκριμένες χρήσεις για τα δημόσια και δημοτικά ακίνητα για χάρη των πολλών και ιδίων των φτωχών.
Και γίνομαι συγκεκριμένος:
Είναι εύκολο να λες να μην πωληθεί το κτήριο στο Μεγάλο Δρόμο που πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ. Το δύσκολο είναι να προτείνεις κάτι, ώστε να μην μένει το κτήριο αυτό αναξιοποίητο. Δυστυχώς οι συντηρητικοί και προοδευτικοί πολίτες, οι δεξιοί και αριστεροί, οι χθεσινοί αλλά και οι χθεσινοί "της επόμενης μέρας", αλλά και αυτοί που έχουν "νέες ελπίδες", παρ΄ότι δεν τις κατέθεσαν όταν ήσαν Πρόεδροι, δεν αντέδρασαν όταν κάποιοι αποφάσισαν να διώξουν από τον χώρο το ΠΛΙ. Και το ΠΛΙ έχει τη δυνατότητα να κρατήσει ζωντανό το χώρο και να δημιουργήσει εκεί ένα θεματικό μουσείο, όπως μουσείο τσάντας. Το δύσκολο ήταν να φωνάξουμε τότε αγαπητέ Δημήτρη. Και έστω και τώρα θα μπορούσε να στεγασθεί μια δημόσια υπηρεσία για την αναβάθμιση της ζωής και της κίνησης στο παραδοσιακό κέντρο.
Είναι εύκολο να λες να μην πωληθεί το κτήριο στην Αρβανιτιά. Το δύσκολο είναι να προτείνεις και να αγωνιστείς για τη δική σου λύση. Και δυστυχώς συγκεκριμένη πρόταση κατέθεσαν μόνον συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Το δύσκολο είναι σήμερα να προτείνεις χρήσεις για τις Μπανιέρες και τον Ναυτικό Όμιλο, πριν παρθούν άλλες αποφάσεις. Το δύσκολο είναι το προοδευτικό και αριστερό. Οι κορώνες και οι φωνές μου θυμίζουν λίγο Γιάννη Μανώλη και λαϊκοδεξιά.
Πιστεύω ότι αντιλαμβάνεσαι το τι θέλω να πω. Και γνωρίζεις ότι η έλλειψη συγκεκριμένων προτάσεων δεν είναι ευθύνη μόνον δική σου. Αποτελεί γενικότερη ευθύνη της κοινωνίας και των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων, που θεωρείς ότι εκφράζεις. Μόνον που μεγάλο μέρος των δυνάμεων αυτών είναι εγκλωβισμένο στον μικρόκοσμό του, στα εύκολα, στα μικροκομματικά, στις ίντριγκες (δεν θα ξεχάσω που σύντροφοί σου έκαναν ένσταση για την εκλογή σου και ζήτησαν επαναμέτρηση των ψήφων-αν είναι δυνατόν αυτό να γίνεται σε ένα κόμμα που θέλει να λέγεται αριστερό).


Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Κάποιες αιρετικές απόψεις για το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου

Πέρασαν κιόλας δέκα πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Κώστας Χαραμής κέρδισε στις δημοτικές εκλογές και στο δεύτερο γύρο το Γιώργο Τσούρνο και έγινε Δήμαρχος Ναυπλίου, με την έγκριση πλέον των πολιτών του Δήμου μας. Τότε, προς το τέλος της θητείας του, η Πασοκική Κυβέρνηση εκείνης της εποχής (που πάμπολλοι σήμερα τη βρίζουν, αλλά πολλοί τότε την υποστήριζαν), θέλοντας να ενισχύσει την υποψηφιότητά του Χαραμή στις επόμενες εκλογές έναντι του Τάκη Αναγνωσταρά, παραχώρησε κατά χρήση στο Δήμο μας ένα πολύ σημαντικό κτήριο. Το Τελωνείο του Ναυπλίου. Στην πολυδάπανη για τον Αναγνωσταρά προεκλογική περίοδο του 2002, εμφανίσθηκε ο Τάκης στις τηλεοράσεις, μπροστά από το τελωνείο, αναλύοντας τα σχέδια του για την πόλη και το κτήριο. Πέρασαν περίπου 12 χρόνια από τότε. Η σημερινή μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, ήταν τότε κοριτσάκι, όταν έγινε η πανηγυρική εορτή, στην Παραλία, μπροστά από το Τελωνείο. Χαμόγελα ο Δήμαρχος, τότε, Χαραμής, χαμόγελα και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Κανελλόπουλος, που είχε πρωτοστατήσει στην παραχώρηση. Έτριβε τα χέρια του και ο Τάκης, που γνώριζε κρυφές δημοσκοπήσεις, που τον έφερναν νικητή, και φανταζόταν ότι  θα μπορούσε αυτός να εκμεταλλευθεί, την περιέλευση στο Δήμο του κτηρίου αυτού. Η μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, σε λίγο θα είναι φοιτήτρια σε άλλη πόλη, όμως το Τελωνείο είναι γι΄αυτήν απλά και μόνον ένα όμορφο ερείπιο, κλειστό, παντέρμο, σκοτεινό. Η χρήση για την οποία παραχωρήθηκε το κτήριο, δεν πραγματώθηκε ποτέ. Ουδείς ενδιαφέρθηκε. Και ουδείς εκ των δημοτικών αρχόντων είχε και τη δυνατότητα να προχωρήσει, στη δημιουργία εκεί ενός Μουσείου Τελωνείων και Λιμένων, που θα έδινε μια δυναμική στην οικονομική ζωή της παλιάς πόλης και θα την αναβάθμιζε πολιτιστικά. Τότε ήσαν όλα εύκολα. Χιλιάδες καφέδες στην παραλία, πολλά ζιν τονίκ τα βράδια, αέρηδες, υπέρογκα μισθώματα, χορός εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Μία μελέτη πέρασε πριν από λίγο καιρό από το Δημοτικό Συμβούλιο, που ήθελε το κτήριο να γίνεται και αυτό ακόμα μία καφετέρια. Αν γνωρίζατε, αγαπητοί μου, τα δεδομένα που ψήφισε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, ναι και αυτοί οι χθεσινοί της επόμενης μέρας, για να στοιχειοθετηθεί η βιωσιμότητα της καφετέριας θα φρίττατε. Και ήθελαν να εντάξουν το όλο έργο σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με την ονομασία Τζέσσικα (Ράμπιτ;) Τώρα έχουν άλλες ιδέες για το Τελωνείο, αλλά πολύ φοβάμαι ότι και αυτές θα μείνουν στο επίπεδο των ιδεών.

Όταν, αγαπητοί φίλοι και εχθροί μου διαβάζω και ακούω πολλά μπράβο, συγχαρητήρια και επαίνους και εγώ διαφωνώ, τότε είναι η καλύτερή μου.
Εξ ου και "αιρετικός".
Άπαντες επιδοκίμασαν την ανακοίνωση του Αργολιδέα Υπουργού, ότι θα δοθούν από συγκεκριμένο Ταμείο, "πράσινο" το ονομάζουν, τριακόσια ενενήντα ολόκληρα χιλιάρικα για την αγορά από τον Δήμο Ναυπλιέων ενός όμορφου διατηρητέου κτηρίου στο Ναύπλιο, όπου εκεί είχε στεγασθεί το πρώτο φαρμακείο της ελεύθερης Ελλάδας. Όλοι χειροκρότησαν, ο αιρετικός όμως βγήκε κυριολεκτικά έξω από τα ρούχα του.
Μία από τα ίδια με την ιστορία του τελωνείου θα συμβεί και με το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου. Έχετε κανέναν απολύτως  ενδοιασμό  ότι μπορεί να γίνει διαφορετικά; Θεωρείτε ότι ο Δήμος μας έχει τη δυνατότητα σήμερα να ανακαινίσει ένα διατηρητέο κτήριο και  ότι έχει, με τα σημερινά δεδομένα, τους κατάλληλους ανθρώπους να ασχοληθούν για την ίδρυση ενός Μουσείου; Ελπίζετε ότι και το κτήριο αυτό δεν θα είναι αύριο ένα εγκαταλελειμμένο ερείπιο;
Είναι τελείως γελοίο να ενθουσιαζόμαστε  σήμερα με την αγορά του πρώτου Φαρμακείου, όταν πενήντα μέτρα πάρα πέρα, στο ίδιο δρόμο, υπάρχει κτήριο του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο χρησιμοποιούσε το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το οποίο και οι ιθύνοντές μας το ξωπέταξαν με το χειρότερο τρόπο, χωρίς η κοινωνία μας να αντιδράσει. Και σήμερα το κτήριο αυτό που θα μπορούσε να είναι ένας όμορφος πολιτιστικός-μουσειακός χώρος, που θα διευθύνετο από έναν ζωντανό πολιτιστικό Οργανισμό της πόλης μας, είναι για πώληση.Αίσχος είναι το καλύτερο που μπορώ να πω. Μα δεν είναι γελοίο να αγοράζουμε ένα κτήριο με χρήματα φορολογουμένων και την ίδια στιγμή να πουλάμε ένα άλλο κτήριο δίπλα για να μειώσουμε το δημόσιο χρέος; Δεν το βλέπετε; Άραγε είμαι περίεργος και λέω παράλογα πράγματα;
Και ακριβώς στο  ίδιο ύψος με το πρώτο Φαρμακείο στην πρώτη παράλληλο του Μεγάλου Δρόμου, είναι η Πλατεία Αγίου Γεωργίου, όπου και εκεί υπάρχει ένα εκπληκτικό Ενετικό κτήριο, το οποίο δόθηκε στην εκκλησία (το πώς ίσως να έχω όρεξη να σας το πω κάποια στιγμή) και το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Δήμος μας, αφού η Εκκλησία το παραχωρούσε. Παρ΄ότι έγιναν οι μελέτες, τίποτα δεν προχώρησε και το κτήριο καταρρέει. Κυριολεκτικά το λέω. Κατέρρευσε ήδη ένα μέρος του. Μα δεν είναι απαράδεκτο να  αγοράζουμε ένα κτήριο με χρήματα φορολογουμένων και την ίδια στιγμή να καταρρέει δίπλα ένα άλλο εκπληκτικό Ενετικό  κτήριο; Δεν το διαπιστώνετε και εσείς; Άραγε είμαι περίεργος και λέω παράλογα πράγματα;
Και να μέναμε μόνον σε αυτά;
Το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Συντάγματος, που απαλλοτριώθηκε και που είναι τόσα χρόνια με σκαλωσιές;
Το κτήριο Τσιπόκα που ανήκει στο Δημόσιο;
Το κτήριο Παπαδόπουλου πίσω από τον μεντρεσέ;
Το κτήριο στην Αρβανιτιά;
Το οικόπεδο που αγοράσαμε και πληρώσαμε εμείς οι δημότες για Συνεδριακό Κέντρο και τώρα είναι για πώληση;
Το οικόπεδο που αγοράσαμε και πληρώνουμε ακόμα  εμείς οι δημότες για να γίνει εκεί το πανεπιστημιακό κάμπους, ώστε να αποδεσμευθούν τα πολύ σημαντικά δημοτικά κτήρια, που χρησιμοποιεί σήμερα το Πανεπιστήμιο;
Τελικά τι είναι προτιμότερο; Να κάνουμε το κομμάτι μας, να εισπράττουμε μπράβο και να δημιουργούμε ερείπια ή να ολοκληρώνουμε κάποιο έργο, να το δίνουμε στην πλόλη και στους κατοίκους και μετά να προχωράμε σε επόμενα βήματα;

Τι να πω; Ποιος θα είχε αντίρρηση να περιέλθει στο Δήμο μας ένα σημαντικό διατηρητέο κτήριο, να ανακαινισθεί και να γίνει ένας χώρος πολιτισμού; Όμως και πως μπορώ να ξεχάσω το τελείως παράλογο την ίδια στιγμή, να πουλιούνται διπλανά κτήρια από το Δημόσια και άλλα να ρημάζουν.
Για να μην θυμηθώ και το Μπούρτζι, που έχουν περάσει τόσα χρόνια και μόλις τώρα, κάτι ακούσθηκε για ένταξή του σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα. (αλλά και με το Μπούρτζι κάποια στιγμή θα ασχοληθώ)

ΥΓ1  Το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου ανήκει στην Εκκλησία. Απλώς το αναφέρω. Και κάτι μου είπαν ότι δεν το πουλάει μόνον  για 390.000 ευρουδάκια. Απλώς το αναφέρω
ΥΓ2   Μόλις τώρα είδα ότι ανακοίνωση-επιστολή προς Γιάννη Μανιάτη εξέδωσε για το θέμα του πρώτου Φαρμακείου και ο βουλευτής Δημήτρης Κοδέλας. Δεν είμαι μόνος λοιπόν σαν την καλαμιά στον κάμπο. Αλλά αύριο θα μιλήσω για την επιστολή αυτή και να δώσω τη δική μου οπτική σε αυτά που λέει ο Δημήτρης.

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Έτος 2013

Έτος 2009. Έτος ωραίο, μαγικό. Η Ελλάδα της ευδαιμονίας, της αφθονίας, της ανεμελιάς. Οι μισθοί των ρετιρέ, τα εφάπαξ των ευγενών ταμείων βρισκόντουσαν σε ασύλληπτα επίπεδα, που δεν είχαν καμία σχέση με την παραγωγική βάση της χώρας. Τα γαμήλια ταξίδια στα νησιά Κράμπι και Μαουρίτσιους, είχαν προ πολλού αντικαταστήσει το τριήμερο στη Ρόδο. Οι συνδικαλιστές, στο σύνολό τους σχεδόν, προσκολλημένοι σε πράσινα και γαλάζια άρματα, προσέφεραν απλόχερα. Οι δήμαρχοι, ευτυχείς, τάιζαν τον λαό με προϊόντα υποκουλτούρας ξοδεύοντας ασύστολα. Κανείς τότε δεν σκεπτόταν έργα υποδομής, να αναβαθμίσουν ας πούμε το Κολυμβητήριο, και τώρα.... απορία ψάλτου...βηξ
Και μετά......
Τι έγινε και κατέρρευσε η γη κάτω από τα πόδια μας; Γιατί αποφάσισαν να μην μας δανείζουν οι αγορές αενάως; Γιατί οι σύμμαχοι που αποφάσισαν να πληρώσουν αυτοί τα χρέη μας, ζήτησαν μνημόνια;
Έτος 2013. Αντιληφθήκαμε άραγε τι μας συνέβη; Υπάρχει έστω και ένας εχέφρων άνθρωπος που πραγματικά να θεωρεί ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά; Ότι μπορούμε να ξοδεύουμε πέραν των δυνατοτήτων μας; Ότι μπορεί να συνεχίσει η οικονομία της χώρας να βασίζεται κατά 75% στην κατανάλωση, όπως συνέβαινε τότε;

Ποιοι είναι τελικά σήμερα οι προοδευτικοί στη χώρα μας; Οι συνδικαλιστές και οι Νικήτες, που θεωρούν ότι μπορούμε να συνεχίσουμε στο ίδιο μονοπάτι;

 Έχει τίποτα το αριστερό και προοδευτικό η απλή διαπίστωση ότι οι επιχορηγήσεις προς τους Δήμους μειώθηκαν κατά 60%;
Το εύκολο και συντηρητικό είναι να κάνεις απλές διαπιστώσεις, να ρίχνεις κατάρες στις τρόικες και στους εδώ «υπηρέτες της».
Το δύσκολο και αριστερό είναι να προσπαθείς με τα σημερινά δεδομένα να αλλάξεις καταστάσεις και νοοτροπίες, να δώσεις ένα τέρμα στον κρατικοδίαιτο επιχειρηματία και συνδικαλιστή, να δώσεις προτεραιότητα στον φτωχό και πάσχοντα, αναδιανέμοντας τους λίγους  πόρους που πλέον διαθέτεις και να μην  περιμένεις από τον θεό να σου ξανααυξήσει κατά 70% τους πόρους για την Αυτοδιοίκηση για να πατσίσεις την κατά 60% μείωση για την οποία διαμαρτύρεσαι, μένοντας στα εύκολα, βάζοντας έτσι ουσιαστικά πλάτη σε κάθε ανίκανο δήμαρχο που δεν κάνει απολύτως τίποτα, αφού του δίνεις τη δικαιολογία ότι αδρανεί διότι οι κακοί του μείωσαν τα χρήματα, που σήμερα απλά δεν υπάρχουν.

Παράδειγμα αλόγιστης λαϊκίστικης πολιτικής:
Έτος 2009 Περίοδος Νικήτα Κακλαμάνη στο Δήμο Αθηναίων: Στους 72 παιδικούς σταθμούς του Δήμου Αθηναίων φιλοξενούνταν 4.510 παιδιά. Το ετήσιο κόστος για το Δήμο για κάθε παιδί ήταν 10.148 ευρώ! Την ίδια χρονιά στους καλύτερους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς το κόστος για κάθε παιδί ήταν, κατά μέσο όρο, 4.500 ευρώ!. Προφανώς κάποιοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και ο λαϊκιστής Δήμαρχος ήταν δημοφιλέστατος. 
Έτος 2012 Περίοδος Γιώργου Καμίνη. Στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Αθηναίων φιλοξενήθηκαν 5.251 παιδιά (840 παραπάνω από το 2009). Το κόστος για κάθε παιδί ήταν 4.441 ευρώ! 
Με άλλα λόγια, το 2009 ο Δήμος Αθηναίων πλήρωσε για τους παιδικούς σταθμούς 44,3 εκατομμύρια ευρώ και το 2012 για τους ίδιους παιδικούς σταθμούς και με περισσότερα παιδιά πλήρωσε 24,1 εκατομμύρια ευρώ. Οι γονείς ευχαριστημένοι και τα παράπονα ανύπαρκτα ή ελάχιστα. Αυτή είναι η προοδευτική αριστερή πολιτική. Δεν κλαιγόμαστε για παραδείσους που έπαψαν να υπάρχουν. Εφαρμόζουμε πολιτικές για να εξυπηρετήσουμε περισσότερα παιδιά φτωχών οικογενειών (τα παιδιά των πλουσίων δεξιών και «αριστερών» οικογενειών δεν έχουν ανάγκη, αν με εννοείτε τι θέλω να πω) με μεγάλη μείωση των δαπανών. Τα ίδια έκανε ο προοδευτικός Καμίνης εφαρμόζοντας αριστερές, όπως εγώ τις εννοώ, πολιτικές και στο δημοτικό ραδιόφωνο. Και αθόρυβα σιτίζονται από το Δήμο Αθηναίων χιλιάδες άνθρωποι που έχουν τεράστια ανάγκη.
Βασικό κατά τη γνώμη μου. Η όποια τυχόν συμφωνία σύμπλευσης και συμπαράταξης για το Δήμο Ναυπλιέων να βασίζεται σε πραγματικές πολιτικές που μπορούν και πρέπει να εφαρμοσθούν
Και από εκεί και πέρα ας έχει ο καθείς όποια γνώμη έχει για Καλλικράτες, μνημόνια και αυξήσεις δαπανών με χρήματα που θα βρεθούν από…..;


Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

7 χρόνια. Αυτό άραγε δεν είναι είδηση;

Τα τοπικά ΜΜΕ ασχολούνται σήμερα με το νέο συνδυασμό the day after, που κατά βάση συνίσταται από υλικά της the day before, με άτομα του Τσουρνικού και Αναγνωσταρικού παρελθόντος μας, τα οποία παραμέρισαν τα υλικά του the day today, που ήσαν εξαφανισμένα από τις θέσεις της πρώτης σειράς των ακροατών.
Τα άτομα που ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ερίζουν για τον αριθμό των ακροατών των απόψεων του κ. Δημάρχου. Δεν ήσαν ούτε τριακόσιοι, όπως ισχυρίζονται οι εχθροί της ντέι άφτερ, αλλά ούτε και οκτακόσιοι που άκουσα άθελά μου να λέει συνεργάτης του Δημάρχου. Εγώ κατάφερα και τους μέτρησα έναν-έναν και τους βρήκα 667 (ένα βήμα παραπάνω).
Αστειεύομαι βέβαια, αφού στην εκδήλωση συμμετείχαν και ενεργοί πολίτες   .......... (Σιωπώ).
Τα Αθηναϊκά μεγάλα κανάλια, που εκπέμπουν με ψηλές "αντένες", ασχολούνται στα δελτία ειδήσεών τους με έναν εκνευριστικό τρόπο με ένα μόνο θέμα, που το παίρνουν από εδώ, το τεντώνουν από εκεί και το ξεσκίζουν.
Γκουγκλάρισα μόλις τώρα ένα όνομα καναλάρχη, γνωστού τοις πάσι και επεχείρησα να βρω κάποια είδηση, που να περιέχει αυτό το όνομα και επίθετο μέσα στις τελευταίες 24 ώρες. Τζίφος. Απολύτως τίποτα.
Και όμως η πολύ μεγάλη δικαστική είδηση ήταν μία χθεσινή καταδίκη σε επτά χρόνια κάθειρξη από τα Δικαστήρια του Ναυπλίου για κακούργημα.
Μα τσιμουδιά;
Κάποιος δημοσιογράφος να προβάλει την είδηση;
Κάποια ανεξάρτητη φωνή;
Κάποιος προοδευτικός πολίτης που διαμαρτύρεται για τις επαύλεις πάνω στο κύμα;
Κάποιος κατά τα άλλα λαλίστατος συριζέος; Και αυτοί να τα έχουν καλά;
Τίποτα;
Μόνον η ξανθή  "Μαρία" και οι χιλιοφορεμένες φάτσες της πρώτης σειράς της χθεσινής εκδήλωσης μας ενδιαφέρουν; Τουλάχιστον δεν επικεντρώνατε στις πίσω σειρές να δείτε και καμία φρέσκια φάτσα;

Η επόμενη μέρα (the day after)


Ανακοινώθηκε η νέα δημοτική παράταξη με τίτλο "Η επόμενη μέρα".
"Μου θυμίζει την ταινία του 1983 με τίτλο "η επόμενη μέρα -the day after", που περιγράφει τη μέρα μετά τον πυρηνικό όλεθρο"
Copyright (πνευματικά δικαιώματα): Ανδρέας Βασιλείου



Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Η κοινωνία των πολιτών


Και όμως στο Ναύπλιο δεν είναι η ζωή μας μόνον μαύρη και άραχλη, με τσακωμούς, βρισιές και απειλές στα δημοτικά συμβούλια, απ΄ευθείας αναθέσεις, ψεματάκια, έλλειψη ευρωπαϊκού σινεμά, εκμετάλλευση προσπαθειών άλλων για ιδιοτελείς προσωπικούς και κομματικούς σκοπούς, μίσος, βία, κατηγόριες, ρατσιστικές απόψεις, ψεκασμένους ανοήτους.
Υπάρχει και η ζώσα κοινωνία των πολιτών.
Οι καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου και του καθήκοντος που προσφέρουν, χωρίς να φωνάζουν. Χωρίς να κομπορρημονούν στα βραδινά δελτία ειδήσεων των τοπικών καναλιών.
Υπάρχουν και οι ομάδες των πολιτών που μας δείχνουν τον άλλο δρόμο.
Θα ασχοληθώ με τέτοια σπουδαία τοπικά παραδείγματα ομαδικής ανιδιοτελούς δουλειάς. Δεν θα αναφέρω ονόματα, ούτε και πολύ συγκεκριμένα  πράγματα που έκαναν. Απλά θα κάνω μία αδρή περιγραφή της προσφοράς τους. Ας με συγχωρέσουν αυτοί που θα ξεχάσω. Ας θεωρήσουν ότι με την αναφορά σε κάποια παραδείγματα προσφοράς, αναφέρομαι σε όλους ανεξαίρετα που δεν πράττουν για την πάρτη τους και εγωιστικά για την προβολή τους και την τσέπη τους.

Μια ομάδα εφήβων κάθησε και δούλεψε. Έγραψαν τα σενάριο της ταινίας, την σκηνοθέτησαν, έκαναν την ηχοληψία, έπαιξαν σε αυτήν, προσάρμοσαν τη μουσική και δημιούργησαν ένα ωραίο φιλμάκι, που αναφέρεται στα αποτελέσματα της οικογενειακής βίας. Στο όνομα των παιδιών αυτών θα πρέπει να σκεφτούμε και όλους τους άλλους νέους που ασχολούνται με την τέχνη και δημιουργούν. Που τραγουδούν στην παιδική  χορωδία του Δήμου, που έχουν δημιουργήσει γκρουπάκια μουσικής, που ζωγράφισαν τα εκπληκτικά γκράφιτι και ομόρφυναν κάδους απορριμάτων και κουτιά της ΔΕΗ, που γράφουν ποίηση, που ασχολούνται με τις καλές τέχνες.

Οι "Πεμπτιανοί", αποτελεί μια παρέα Αναπλιωτών, που ανελλιπώς κάθε Πέμπτη εδώ και δεκαετίες βρίσκονται μαζί σε κάποια ταβέρνα της περιοχής μας, παίζουν τις μελωδίες τους με τις κιθάρες τους και τραγουδούν τα τραγούδια της παρέας. Στο όνομα αυτών πρέπει να σκεφτούμε όλους αυτούς, που ερασιτεχνικά ασχολούνται με τη μουσική και δίνουν μια μεγάλη ζωντάνια τα βράδια στην πόλη μας, τραγουδώντας για τις αγάπες τους, τους καημούς τους, τα περασμένα, για τα παιδιά που χάθηκαν, για τη ξενιτιά, για αγώνες για μια καλύτερη ζωή.

Τους μαραθωνοδρόμους Θα τους δεις να τρέχουν στο Στάδιο, στην Παραλιακή Ναυπλίου-Νέας Κίου, στο παραλιακό πεζόδρομο από την Αρβανιτιά στην Καραθώνα. Ετοιμάζουν τον πρώτο μαραθώνιο Ναυπλίου. Μια πολύ ωραία προσπάθεια. Αρκεί να μην γίνει και αυτή πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης. Ας μην το επιτρέψουν. Θεωρώ του μαραθωνοδρόμους ότι είναι σήμερα στο Ναύπλιο οι καλύτεροι εκπρόσωποι του ερασιτεχνικού μαζικού αθλητισμού. Αντιπροσωπεύουν όλα τα άτομα που περπατάνε, τους ποδηλάτες, τους χειμερινούς κολυμβητές, τους αναρριχητές στην Καραθώνα, όλα αυτά τα κάθε ηλικία άτομα που παίζουν τένις, μπάσκετ, βόλεϋ, ποδόσφαιρο.

Η Πρόεδρος και το προσωπικό του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, αποτελούν την πιο όμορφη, εκπληκτική, ζωντανή όαση στο γκρίζο τοπίο που μας περιβάλλει. Μία μόνον γνωριμία με όλες τις δράσεις που πραγματοποιεί το ΠΛΙ και ένα μόνο άκουσμα των ιδεών που υπάρχουν για το μέλλον αρκεί για να αντιληφθούμε ότι το Ναύπλιο διαθέτει κάτι το ιδιαίτερα εξαιρετικό.
Σήμερα θα γίνει η παρουσίαση του έργου στο Καστράκι της Ασίνης από τους ανθρώπους που είναι οι πρωταγωνιστές του έργου. Δεν θα πω πολλά παραπάνω. Στο πρόσωπο των ανθρώπων αυτών αναδεικνύεται ο σπουδαίος ρόλος των δημοσίων υπαλλήλων, που μπορεί να αμείβονται με μικρούς μισθούς, να κινδυνεύουν να τεθούν σε διαθεσιμότητα και να απολυθούν, αλλά παρ΄όλα αυτά δεν το βάζουν κάτω. Δεν έχουν  μόνον την συναίσθηση του καθήκοντος να είναι τυπικά εντάξει με τη δουλειά τους, αλλά θέλουν να πράξουν το κάτι παραπάνω. Και υπάρχουν αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι που πασχίζουν.

Η Πύλη του Πολιτισμού. Τι να πω και γι΄αυτούς με την πολύπλευρη κοινωνική και πολιτιστική δράση. Τους βγάζω το καπέλο. Νοιώθω μυρμήγκι μπροστά τους. Και αυτοί εκπροσωπούν μια σειρά ανθρώπων και συλλογικοτήτων που προσφέρουν στους συνανθρώπους μας που υποφέρουν. Οπως είναι οι εθελοντές του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας. Το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Οι ανώνυμοι που προσφέρουν πολλές φορές από το υστέρημά τους.

Το Θεατροδρόμιο. Οι ανιδιοτελείς υπηρέτες και πρωταγωνιστές της ίδιας της ζωής, μέσα από την θεατρική πράξη. Για να ξεφύγουμε από τα τρέχοντα και να βρεθούμε στη χώρα του παραλόγου, αφού και το παράλογο είναι μέσα μας, να ζήσουμε με ρεαλισμό, ίσως και σε υπερβολικό βαθμό, τα προβλήματα που βιώνουμε, να κλάψουμε και να γελάσουμε, να μυήσουμε παιδιά και νέους στη θεατρική τέχνη.

Οι άνθρωποι που διοικούν το τοπικό ποδόσφαιρο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου έγινε μάζωξη των γονιών των μικρών ποδοσφαιριστών στην περιοχή μας, για να γίνει μια συζήτηση, για συμπεριφορές, για τη σημασία του ποδοσφαίρου ως αθλήματος, για την εξάλειψη των φαινομένων της βίας. Αυτές είναι πραγματικές προσπάθειες ατόμων που θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία, χωρίς να χρειάζεται η μύτη τους να κοιτάει ψηλά. Και δεν είναι μόνον αυτοί οι παράγοντες του αθλητισμού που προσφέρουν. Πρόεδροι και διοικητικά συμβούλια ομάδων ποδοσφαίρου, μπάσκετ, υγρού στίβου. Πλέον είναι εξαίρεση και όχι κανόνας, οι τοπικοί παράγοντες που λειτουργούν αλαζονικά και με αυταρχικό τρόπο, του στυλ "εγώ είμαι ο μάγκας και έχω τον πρώτο λόγο ακόμα και στην χρήση του αθλητικού χώρου για προπόνηση".

Οι άνθρωποι του Κέντρου  Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας,

που αγωνίζονται να προλάβουν άσχημες καταστάσεις, που έχουν να κάνουν με εξαρτήσεις παντός 

είδους.. Ναι μπορεί εμείς να κοιμόμαστε ήσυχα στα πουπουλένια στρώματά μας, όμως κάποιοι εκεί 

έξω κάνουν δουλειά. 

Ο Σύλλογος των Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων, που τώρα τελευταία ιδρύθηκε. Δεν θα πω πολλά γι΄αυτόν. Επιτέλους κάποιοι οιονεί συνδικαλιστές θέλουν να προσφέρουν γενικότερα στην πόλη και το κοινωνικό σύνολο, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα ωφεληθούν και οι ίδιοι. Και όμως τελικά. Δεν είναι όλοι τους εκεί πέρα οι συνδικαλιστές παρτάκηδες.

Ίσως να πείτε ότι ευλόγησα και προέβαλα ΚΑΙ κάποιους φίλους μου.
Ναι το έκανα.
Στο κάτω κάτω της γραφής, γι΄αυτό είναι και ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. Γι΄αυτό τους αγαπάω.

Όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί αποτελούν όλοι μαζί την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Όποιος τους αγνοεί και θέλει να περάσει το δικό του και τη ψιλομυτίασή του είναι απλά απορριπτέος από εμένα
Όποιος βγάζει ανακοινώσει για αυτοδιοικητικά θέματα περνώντας την γραμμή του κόμματός του, χωρίς να επιδιώκει να γίνει υποστηρικτής της Κοινωνίας των πολιτών είναι απλά αντιδραστικός.






Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΦΑΠ και αγροτικά ακίνητα. Παράλογο;

Χθες έγραψα, με συγκεκριμένα παραδείγματα, για τις αδικίες που υφίστανται όσοι κατοικούν σε παμπάλαια διατηρητέα κτίσματα.

Σήμερα θα σας πω για τις αδικίες που θα επιπέσουν στα κεφάλια των ιδιοκτητών κάποιων αγροτικών ακινήτων με τον νέο Φόρο Ακίνητης Περιουσίας.
Είναι προφανές ότι κάποιοι παράγοντες με μυωπικά ομματοϋάλια πίσω από τα περίτεχνα γραφεία από μαόνι δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα του τι συμβαίνει στην περιφέρεια.

Παραδείγματα τεράστιων αδικιών.
Κάποιος που διαθέτει κτήμα δέκα στρεμμάτων με πορτοκαλιές μέρλιν στο Κουτσοπόδι, με τεράστιο πρόβλημα να τις ποτίσει και που του αποδίδουν ελάχιστα, αν δεν μπαίνει και μέσα, θα πληρώσει δυόμιση φορές παραπάνω από κάποιον άλλον με δέκα στρέμματα στη Μανωλάδα Ηλείας με θερμοκήπια τύπου toll ποτιστικά στην καλύτερη θέση για παραγωγή φράουλας, ο οποίος απασχολεί δεκάδες μετανάστες και πραγματοποιεί τζίρο ίσως και εκατό χιλιάδων ευρώ, μόνον από τα 10 αυτά στρέμματα. 120 ευρώ για ΦΑΠ για τον ιδιοκτήτη του πορτοκαλεώνα είναι αρκετά χρήματα, όταν μάλιστα τα συγκρίνεις με το γελοίο ποσό των 40 ευρώ που θα κληθεί να πληρώσει αυτός που πραγματοποιεί τζίρο ίσως και εκατό χιλιάδων ευρώ.

Κάποιος που διαθέτει ένα κτήμα χέρσο θα κληθεί να πληρώσει τα ίδια χρήματα με αυτόν που έχει θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις τύπου toll ακριβώς δίπλα!!!!!

Αυτός που έχει ένα κτήμα 10 στρεμμάτων με ελαιόδενδρα σε μια δυσπρόσιτη βουνοπλαγιά πολύ μικρής αξίας, θα πληρώσει 70% παραπάνω  από αυτόν που έχει ένα ασκεπές οικόπεδο 10 στρεμμάτων σε εξαιρετική θέση πάνω σε μια εθνική οδό, το οποίο μπορεί να έχει αξία εκατομμυρίων, αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε βιομηχανική ή εμπορική χρήση.

Αυτός ο άμοιρος που διαθέτει ένα κτήμα τριών στρεμμάτων με χαρουπιές σε κατσάβραχα, πάνω από τη θάλασσα στο τόπο που ονομάζεται "πουθενά" και που απέχει από τη θάλασσα σε ευθεία (έτσι μετριούνται οι αποστάσεις) λιγότερο από  εκατό μέτρα και το οποίο είναι μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο και ως εκ τούτου μηδαμινής αξίας (πιθανόν και να μην το έχει επισκεφθεί και ποτέ, μετά το θάνατο του παππού τον οποίο και κληρονόμησε), θα πληρώσει τα ίδια με αυτόν που έχει ένα οικόπεδο παραθαλάσσιο στην Ψαρού της Μυκόνου έξη στρεμμάτων, αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

Θα μπορούσα να συνεχίσω τα παραδείγματα της πλήρους παράνοιας που έχουν παραχθεί από άσχετους χαρτογιακάδες.

Νομίζετε ότι σας δουλεύω; Για ρίξτε μια ματιά στους προτεινόμενους συντελεστές που αυξάνουν τις αξίες

Με λίγες προτάσεις θα σας πώς τι δεν έχουν λάβει υπόψη τους και πού έχουν κάνει προφανή σφάλματα οι άσχετοι υπηρεσιακοί παράγοντες.

1.  Δεν λαμβάνεται υπόψη το κατά πόσον ένας αγρός έχει μεγάλη ή μικρή αγροτική απόδοση και ως εκ τούτου έχει και αγοραία και μισθωτική αξία μεγάλη ή μικρή.
2.   Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ένα κτήμα με δένδρα ως έχον αξία διπλάσια και πλέον από ένα κτήμα σε εύφορη και προνομιακή περιοχή που δεν έχει δένδρα, προφανώς διότι συμφέρει η εντατική του καλλιέργεια.
3.   Δεν έχουν όλα τα παραθαλάσσια ακίνητα την ίδια αξία.
4.    Είναι αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπόψη ότι ένα ακίνητο δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο και να υπολογίζεται η αξία του με παρόμοιο τρόπο με ένα άλλο που έχει δυνατότητα να αξιοποιηθεί για ανέγερση κτίσματος.
5.      Είναι αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπόψη η ιδιαίτερη θέση που βρίσκεται ένα αγροτικό ακίνητο. Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί δίκαιο ένα κτήμα ασκεπές στα Γρεβενά να θεωρείται ίσης αξίας με ένα ίδιου εμβαδού στη Σαντορίνη.

Παραλογισμός κύριοι.

Επιτέλους αγαπητοί μου αναγνώστες. Μαυρίστε κάποτε τους ανεπάγγελτους πολιτικούς. Και έχουμε μπόλικους από δαύτους. Για τον απλό λόγο ότι είναι άσχετοι με την πραγματική ζωή και τα σοβαρά προβλήματα. Γνωρίζει κάποιος από τους πολιτικούς αυτούς ταγούς μας πόσο κάνει το εισιτήριο στα λεωφορεία ή έστω και πόσα κάνει το εισιτήριο στις VIP θέσεις στην Επίδαυρο; Και εκεί δωρεάν με προσκλήσεις μπαίνουν και μας κάνουν τους καμπόσους.

Άντε για να σας φτιάξω λίγο τη μέρα, ιδού μια ακόμα φωτογραφία τ΄Αναπλιού, που δείχνει αγρούς που τώρα είναι πολυκατοικίες και μεζονέτες.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Οι δυστυχείς κάτοικοι της παλιάς πόλης του Ναυπλίου

Μία τετραμελής Αναπλιώτικη οικογένεια, οι γονείς δημόσιοι υπάλληλοι και τα παιδιά μαθητές, μένει σε ένα σπίτι εκατόν είκοσι  τετραγωνικών, αλλά και εκατόν είκοσι ετών στο παλιό Ναύπλιο. Τα πανάρχαια παντζούρια μπάζουν από παντού. Το σπίτι βλέπει προς το λιμάνι ήγουν προς τον βορρά.
Σκέφθηκαν ότι ήλθε η ώρα να αντικαταστήσουν τα επιτρέποντα την είσοδο του τσουχτερού γραίγου ξύλινα κουφώματα με νέα.  Προσπάθησαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα "ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΚΑΤ΄ ΟΙΚΟΝ", όμως η αίτησή τους απορρίφθηκε "μετά Βαΐων και Κλάδων", λόγω του ότι η  ανά τετραγωνικό μέτρο αντικειμενική αξία  ξεπερνάει τα όρια που έχει θέσει ο νόμος, για τον οποίο τόσο πολύ υπερηφανεύεται ο δικός μας  Υπουργός.  Για να να είναι επιλέξιμη η δαπάνη για την αλλαγή κουφωμάτων σε ένα διατηρητέο σπίτι ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΊΖΕΤΑΙ ο συντελεστής διατηρητέου, ώστε να μειωθεί η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία του ακινήτου και να εγκριθεί η αίτηση για την αλλαγή των κουφωμάτων στο διατηρητέο κτήριο. "Μάντνες" θα έλεγαν οι Εγγλέζοι. Αντί τα διατηρητέα να είχαν την απόλυτη προτεραιότητα για την ένταξη στο πρόγραμμα με τη δέσμευση ότι το κτίσμα θα χρησιμοποιείτο ως πρώτη κατοικία των ιδιοκτητών, τα έστειλαν στα αζήτητα. Είχε επισημανθεί το γεγονός αυτό στο δικό μας Υπουργό, αυτός μεγαλόστομα είπε ότι έλαβε υπ΄όψη τις προτάσεις και τις ιδέες των πολιτών, αλλά τα διατηρητέα κτήρια αντιμετωπίστηκαν στο σωρό μαζί με όλα τα άλλα.
Λίγες δεκάδες μέτρα παραπέρα μία άλλη αίτηση που αφορούσε κτήριο της δεκαετίας του 80 με κουφώματα αλουμινίου και πολύ λιγότερα προβλήματα γινόταν δεκτή, αφού η ανά τ.μ. αντικειμενική αξία του καινούργιου σπιτιού είναι μικρότερη του ερειπίου, αφού δεν υπολογίζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση οι μειωτικοί συντελεστές παλαιότητας και διατηρητέου.



Ένα ζευγάρι υπερηλίκων μένει στο παλιό σπίτι των 70 τετραγωνικών μέτρων του ισογείου, που βρίσκεται σε ερειπειώδη κατάσταση εκεί ψηλά στα Βραχατέικα. Ο πρώτος όροφος της παλιάς οικίας που επικοινωνεί με το ισόγειο με εσωτερική σκάλα, είναι πάντα κλειστός, εκτός από τις τριάντα μέρες το καλοκαίρι που ο γιος καταφθάνει στην γενέθλια πόλη.  Ο γέρων έχει δηλώσει σαν πρώτη κατοικία του το διώροφο αυτό σπίτι των 140 τ.μ.. Το ζευγάρι ζει με την πενιχρή σύνταξη του παππού. Τα παντζούρια και αυτού του σπιτιού μπάζουν από παντού και ο ψυχρός Σκίρων εισέρχεται και περονιάζει τα κόκαλα. Και όμως το ηλικιωμένο ζευγάρι, που μένει σ΄αυτό το παλαιό διατηρητέο κτίσμα και ζει με ελάχιστα εισοδήματα δεν δικαιούται επιδότησης πετρελαίου για τις δύο σόμπες πετρελαίου που χρόνια τώρα χρησιμοποιούν, διότι το ερείπιό τους είναι πάνω από 120 τ.μ. "Μάντνες" θα έλεγαν οι Εγγλέζοι. Τη  ίδια ώρα το λαμόγιο, ο φοροφυγάς του κερατά, που διαμένει σε 230 τ.μ. με τα 111 παράνομα και που δηλώνει οικία 119 τ.μ. και μηδέν εισοδήματα τη φαταουλίζει κανονικά την επιδότηση του πετρελαίου. Ποιος δίνει σημασία για το ότι κάποιος κατοικεί σε ένα διατηρητέο σπίτι; Κανείς.


Το ίδιο αυτό το ζευγάρι των υπερηλίκων, αλλά και η τετραμελής οικογένεια και όλοι οι άλλοι οι λιγοστοί, αλλά υπαρκτοί κάτοικοι των διατηρητέων στο παλιό Ναύπλιο επιβαρύνονται με χαράτσι της ΔΕΗ κατά πολύ μεγαλύτερο, από αυτό που πληρώνουν οι διαμένοντες στο νέο Ναύπλιο στις εσχάτως κατασκευασμένες μεζονέτες με όλες τις ανέσεις. "Μάντνες" θα έλεγαν οι Εγγλέζοι. Για τον υπολογισμό του χαρατσιού δεν υπολογίζεται ότι κάποιος μένει σε διατηρητέο, ώστε να υπάρξει μία γενναία μείωση. Κανείς δεν δίνει δεκάρα για αυτόν που υποφέρει τόσα για να μείνει σε ένα παλιό σπίτι. Σε αυτόν τον ήρωα που προστατεύει την κληρονομιά που μας άφησαν οι προηγούμενοι. Εμπρός γκρεμίστε τα!!! Να πάμε όλοι να ζήσουμε στις μεζονέτες. Όσοι μπορούν. Οι υπόλοιποι στα τάρταρα.


Και να μην πω και όλα τα άλλα βάρη των κατοίκων της παλιάς πόλης.
Με τις δυσκολίες πρόσβασης των οχημάτων έκτακτης ανάγκης.
Τις τεράστιες δυσκολίες εφοδιασμού.
Την ηχορύπανση.
Δεν μπορώ. Θα σας πω και αυτό. Άτομο με κινητικά προβλήματα εκλιπαρούσε να ελεγχθεί η παράνομη στάθμευση για να μπορεί να πηγαίνει σπίτι του. Σκασίλα τους..... Ευτυχώς το άτομο με τα κινητικά προβλήματα είχε την οικονομική άνεση και έτσι βρήκε σπίτι αλλού. Του απαγόρευσαν να μένει στη διατηρητέα οικία του στο παλιό Ναύπλιο. Και καλά αυτός. Όλοι οι υπόλοιποι παππούδες και γιαγιάδες.....;

Αει στο καλό και θέλουν την ψήφο μας με ονομασίες για νέα μέρα, άλλη μέρα, φωτεινό μέλλον, νέες ελπίδες και κουραφέξαλα.
Αει στο καλό και στους άλλους που θέλουν επικαιροποιήσεις διακηρύξεων. Μην πω καμιά άλλη πιο σκληρή κουβέντα, διότι στο κάτω-κάτω της γραφής το θέμα είναι πρώτιστα ηθικό. Δεν ντρέπονται λέω εγώ....
Άντε και ξεστράτισα.

Ουφ!!!
Ηρέμησα
Ιδού μία φωτογραφία λοιπόν


Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Ο κ. Γραμματικόπουλος απάντησε στον αιρετικό

Έλαβα απάντηση στις προηγούμενες αναρτήσεις μου από τον Χρήστο και την παραθέτω αυτούσια.

"Αγαπητέ Κώστα,

Διάβασα με προσοχή τα τελευταία σου άρθρα, γενικώς σε παρακολουθώ και ομολογώ ότι «δανείζομαι» ορισμένες καλές ιδέες σου για τα δημοτικά ζητήματα. Θα απαντήσω ευθέως στα εύλογα ερωτήματα – προβληματισμούς σου, αφού προηγουμένως μοιραστώ μαζί σου ορισμένες σκέψεις μου συσχετιζόμενες με τα άρθρα σου.

 Δε θα διαφωνήσω με τα υπαρκτά άλλωστε γεγονότα του παρελθόντος, αν και προσωπικά τα περισσότερα δεν τα έζησα ο ίδιος. Ούτε μπορώ να διαφωνήσω με τα μειωμένα αντανακλαστικά της συντηρητικής όπως χαρακτηριστικά την προσδιορίζεις Ναυπλιακής κοινωνίας. Δε νομίζω όμως ότι είχε να κάνει με την αδιαφορία της συντηρητικής, έτσι απλά, Ναυπλιακής κοινωνίας αλλά με την αδιαφορία μεγάλου ποσοστού της κοινωνίας, έτσι χωρίς κανένα προσδιορισμό. Δεν ξεπερνώ τις έννοιες προοδευτικός, συντηρητικός τόσο απλά. Ασφαλώς και υφίστανται όχι μόνο ιστορικά αλλά και σε επίπεδο ιδεών, σε επίπεδο προσέγγισης ζητημάτων, αντιλήψεων, συμπεριφορών ακόμα και εκφοράς λόγου. Βασικό προαπαιτούμενο όμως αυτών των εννοιών είναι η περιφρούρηση των βασικών αξιών μας: της αξιοπρέπειας, της τιμιότητας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, του ανθρωπισμού, της Δημοκρατίας. Αυτές οι αξίες είναι προϊόν κυρίως παιδείας και ανατροφής. Αυτές οι αξίες ένωσαν προοδευτικούς και συντηρητικούς για να νικηθεί ο ναζισμός - απανθρωπισμός στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτές οι αξίες έκαναν το «συντηρητικό» Μάνο Χατζηδάκη να μοιάζει τόσο πολύ με τον προοδευτικό Μίκη Θεοδωράκη (πέραν ασφαλώς του σχεδόν θεϊκού τους ταλέντου). Αυτές οι αξίες έκαναν τον αξιοπρεπή και προοδευτικό (ασφαλώς) Φώτη Κουβέλη να μοιάζει με την αείμνηστο και συντηρητικό (ασφαλέστατα) Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Άν κλονιστούν οι βασικές αυτές αξίες τότε η δημοκρατική «πολυτέλεια» να μιλάμε, να διαφωνούμε ή να συμφωνούμε στο τι είναι  προοδευτικό και τι συντηρητικό πάει περίπατο.

Στις δημοτικές εκλογές του 2010 μπορεί το πρόγραμμά μου να μην ήταν και τόσο τέλειο, ίσως και οι ιδέες μου να μην άρεσαν, ίσως να μην «άρεσα» στο τέλος- τέλος και εγώ ο ίδιος, όμως ξελαρυγγιάστηκα Κώστα γυρίζοντας χωριό - χωριό  να μιλώ γι’ αυτές τις αξίες με όση δύναμη διέθετα. Πίστευα, ρομαντικά ίσως, ότι αυτή η βαθιά ριζωμένη μέσα μου πίστη στη δύναμη αυτών των αξιών θα αρκούσε από μόνη της. Σήμερα αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο. Θα επικρατήσουν αυτές οι αξίες ή θα νικήσει ο πολιτικός υπόκοσμος, ο νόμος της νύχτας, η «ομερτά», στοιχεία απόλυτα συνδεδεμένα τελικά με τον ίδιο το Φασισμό ; Προσωπικά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι αξίες τελικά θα επικρατήσουν.

Ας έλθω όμως στα ερωτήματα σου αν και νομίζω ότι μετά τα προηγούμενα αλλά και με την εν γένει μικρή μου διαδρομή στα κοινά της πόλης μας οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Με ρωτάς τι θα πράξω για το θέμα της βίας ώστε τουλάχιστον απ’ το δικό μου συνδυασμό να παύσουν τέτοια φαινόμενα. Για να παύσουν πρέπει πρώτα να αρχίσουν. Ουδέποτε υποψήφιός μου ή εκλεγμένος δημοτικός μου σύμβουλός έπραξε κάτι ανάρμοστο και αν «ο μη γένοιτο» συμβεί κάτι τέτοιο να είσαι βέβαιος ότι θα το καταδικάσω με απόλυτο τρόπο χωρίς υποσημειώσεις. Αναφορικά με τη συμμετοχή φιλοναζιστών ή λοιπών φασιστικών στοιχείων, νομίζω ότι δεν θα έπρεπε καν να με ρωτάς. Άλλωστε εμείς δώσαμε δείγμα γραφής με το ψηφοδέλτιό μας το 2010 στο οποίο συμμετείχαν άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους (του Δημοκρατικού όμως πάντα φάσματος) και φυσικά το ίδιο θα γίνει και στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη υπομονή σου στο κουραστικό ενδεχομένως κείμενό μου και επίτρεψέ μου κλείνοντας μία τελευταία σκέψη. Αναφέρεσαι συχνά στη δημιουργία ενός τρίτου πόλου. Εύχομαι και το λέω ειλικρινά να υπάρξει, και ας έχει τον προσδιορισμό προοδευτικός πόλος και ας διαφέρει από τον δικό μου πόλο (τον συντηρητικό, έστω) και ας διαφέρει επίσης σε εκατό προγραμματικές θέσεις και άλλες τόσες λύσεις των ζητημάτων του δήμου. Στις αξίες όμως που προανέφερα, εκεί Κώστα δεν θα διαφέρει και αυτό είναι που τελικά μετράει.


                                                                                                      Με εκτίμηση
                                                                                            Χρήστος Γραμματικόπουλος"


Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Ο οδικός δικός μου χάρτης για τη δημιουργία του τρίτου πόλου για το Δήμο Ναυπλιέων

Σας είχα υποσχεθεί πριν από κάποιες μέρες να σας εκθέσω ένα οδικό χάρτη (road map, όπως λέμε εμείς οι Ελληνες και Ελληνίδες) για τη δημιουργία ενός τρίτου μεγάλου συνδυασμού που θα διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν μετά από επτά μόλις μήνες.
Πριν ξεκινήσω να σας λέω τα βήματα που πρέπει να γίνουν, είμαι υποχρεωμένος να σας πω, ότι αυτό που εγώ βασικά θα επιθυμούσα για το Δήμο Ναυπλιέων, θα ήταν η συγκρότηση και συμμετοχή στις εκλογές μιας δημοτικής κίνησης ανατρεπτικής, μεταρρυθμιστικής με ορίζοντα το αύριο και όχι το χθες, που δεν θα είναι προσκολλημένη στα στερεότυπα που έχουν επικρατήσει, θα ήταν υπέρ της αυστηρής τήρησης της νομιμότητας, κατά της βίας, θα ζητούσε την πλήρη αναδιοργάνωση της διοίκησης του Δήμου, θα έβλεπε την πόλη του Ναυπλίου, όχι σαν αγελάδα με χίλια μαστάρια, θα ζητούσε από τους ψηφοφόρους να είναι πολίτες και όχι εκμεταλλευτές της ιστορίας και της ομορφιάς των τόπων γύρω μας, θα συγκρουόταν με τα κάθε λογής συμφέροντα (οικονομικά, συντεχνιακά, συνδικαλιστικά), θα είχε ένα συγκεκριμένο όραμα για το αύριο του Δήμου μας και δεν θα βούλιαζε στο βούρκο της υιοθέτησης του "να μην αλλάξει τίποτα" από όσα με κατεστημένο τρόπο βολεύουν κάποιους. Έχω κάνει τόσες αναρτήσεις εδώ, που σίγουρα οι αναγνώστες μου καταλαβαίνουν για τι μιλάω.
Δυστυχώς μια τέτοια δυνατή, αυτόνομη και μεταρρυθμιστική δημοτική παράταξη δεν μπορεί να υπάρξει.
Όμως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Και εφ΄ όσον το ανέφικτο το απέκλεισα και οι δύο υπάρχουσες παρατάξεις δεν μπορούν να εκφράσουν τον προοδευτικό κόσμο, ούτε τους μεταρρυθμιστές, όπως εμένα, ούτε και αρκετούς άλλους, είναι αναγκαία η δημιουργία του τρίτου πόλου.
Θα προσπαθήσω σ΄αυτά τα βήματα που θα προτείνω να μην αναμειχθώ στα εσωτερικά κομμάτων και δημοτικών παρατάξεων. Αυτό είναι δικό τους θέμα και οι όποιες αυτοκριτικές για την πορεία των πραγμάτων πρέπει να αφορά αποκλειστικά τα μέλη τους.
Βήμα πρώτο: Οι υπάρχουσες δημοτικές παρατάξεις και σχήματα που θα θελήσουν να συμμετάσχουν στον τρίτο πόλο θα πρέπει να αποφασίσουν την αυτοδιάλυσή τους. Σε κάθε περίπτωση μεμονωμένα άτομα που θα θελήσουν να λάβουν μέρος θα πρέπει να είναι αποδεσμευμένα από οργανωτικά σχήματα του παρελθόντος. Με τεράστιο πόνο ψυχής, πρέπει να πω ότι η μετεξέλιξη της σπουδαία Πρωτοβουλίας Δημοτών δηλαδή η άλλη πρόταση είναι προ πολλού νεκρή. Και είναι τελειωμένη υπόθεση διότι έχασε τα βασικά χαρακτηριστικά και τις αρχές με βάση τις οποίες λειτουργούσε. Ας μιλήσουν επομένως οι πολύ σπουδαίοι άνθρωποι που την απαρτίζουν και ας το πάρουν απόφαση.
Βήμα δεύτερο: Τα κόμματα παίζουν ένα πολύ σπουδαίο ρόλο στη λειτουργία της δημοκρατίας μας. Δεν τα υποτιμώ καθόλου. Όμως ειδικά για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και ειδικότερα για το Ναύπλιο, τώρα μάλιστα που επιχειρείται (ή εγώ επιχειρώ) τη δημιουργία ενός τρίτου πόλου θα πρέπει να γίνει αποδεκτό το εξής: Τα κόμματα άμεσα να πάρουν με τις δικές τους διαδικασίες την απόφαση να δώσουν την υποστήριξή τους στη δημιουργία του νέου συνδυασμού και μετά να τον αφήσουν αυτόνομα να λειτουργήσει. Τα κομματικά τους μέλη θα είναι ευπρόσδεκτα, αλλά θα καταθέτουν τις δικές τους απόψεις και δεν θα αποτελούν ιμάντα μεταβίβασης εντολών. Πρέπει να ξεκαθαρισθεί από όλους και προς όλους: Κέντρα λήψης αποφάσεων από κόμματα, μικρές ομάδες ή ότι άλλο δεν θα μπορούν να γίνονται ανεκτά.
Βήμα Τρίτο: Τις διαδικασίες για τη συγκρότηση του συνδυασμού δεν μπορούν να τις αναλάβει μόνο ένα άτομο, αλλά ούτε και μια ομάδα ατόμων που να προέρχονται από έναν κομματικό χώρο και μόνον. Να ξεκινήσουν άμεσα οι πρώτες συζητήσεις, άλλωστε γνωστοί είμαστε άπαντες, για να δημιουργηθεί μια αντιπροσωπευτική ομάδα με μοναδικό σκοπό, να καλέσει τον προοδευτικό κόσμο της πόλης σε μια πρώτη συγκέντρωση-συζήτηση που θα λάβει τις πρώτες αποφάσεις. Στο κάλεσμα αυτό δεν επιτρέπονται αποκλεισμοί. Η συγκέντρωση υποχρεωτικά πρέπει να είναι ανοιχτή σε κάθε δημοκράτη που ενδιαφέρεται. Προοδευτικοί συντηρητικοί πολίτες, Πασόκοι, Δημαρίτες, Συριζέοι, Ανταρσίτες, Ανεξάρτητοι πολίτες, για όλους πρέπει η πόρτα να είναι ανοιχτή. Αρκεί να αρχίσουμε να συζητάμε και να συμφωνήσουμε για τα σοβαρά τοπικά ζητήματα και όχι για επαναστάσεις  και ανατροπές της Κυβέρνησης. Αυτοί που θεωρούν ότι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα ζητήματα, ας προχωρήσουν μόνοι τους να φτιάξουν το δικό τους σχήμα. Δεν θα πάρω.
Βήμα Τέταρτο: Χωρίς να θέλω να υποκαταστήσω τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν μετά από διάλογο από την πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση που θα γίνει, πιστεύω ότι θα πρέπει να συγκροτηθεί μέσα από τη διαδικασία αυτή μία μικρή ομάδα ατόμων που θα αποφασίσει τις αρχές του νέου συνδυασμού και θα προχωρήσει τις οργανωτικές  διαδικασίες.
Βήμα Πέμπτο: Θεωρώ απολύτως αναγκαίο, εάν θέλουμε το σχήμα να προχωρήσει, να περιορισθούμε σε μία  συμφωνία για τις πολιτικές για τον Δήμο. Διαχωρισμοί του τύπου Μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, Πατριώτες-Προδότες, Συμβιβασμένοι-Επαναστάτες, Προσγειωμένοι-Ελαφροϊσκιωτοι, Μεταρρυθμιστές-Αντιμεταρρυθμιστές δεν μπορούν να έχουν θέση στο σχήμα αυτό εάν θέλουμε να πάει μπροστά.
Βήμα Έκτο: Εγκρίνονται μέσα από ανοιχτές διαδικασίες οι αρχές της παράταξης και εκλέγεται μία διοικούσα επιτροπή, άσχετα με το πως αυτή θα ονομάζεται (Γραμματεία, Προεδρείο, Διοικούσα Επιτροπή).
Βήμα Έβδομο: Πραγματοποιείται άνοιγμα σε επαγγελματικές ομάδες, φορείς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους και σε όλα τα χωριά, τις κωμοπόλεις και  πόλεις για να υπάρξει πλήρης και ολοκληρωμένη σε όλους τους τομείς στελέχωση του νέου πόλου.
Βήμα Όγδοο: Μετά από όλα αυτά αποφασίζεται μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, το πολύ καίριο και σημαντικό θέμα, του ποιος θα είναι αυτός που θα ηγηθεί του σχήματος. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο τα άτομα- κόκκινα πανιά, που δημιουργούν αντιδράσεις και όχι συσπείρωση, να κάνουν πίσω.
Χρονικό στόχο για την ολοκλήρωση των βημάτων του οδικού χάρτη που προτείνω για τη συγκρότηση του τρίτου πόλου θέτω το τέλος του ημερολογιακού έτους, ώστε από τις αρχές του 2014 να γίνει πλήρης ανάπτυξη των θέσεων και των ιδεών του νέου σχήματος και η επαφή του επικεφαλής και των ανθρώπων που θα στελεχώσουν το συνδυασμό με την κοινωνία.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Θα γίνουν ανεκτοί αυτοί στα δημοτικά δρώμενα;

Είδα σήμερα στο γιουτιούμπι τη δήλωση  που έκανε ο Αντιδήμαρχος Ναυπλίου στο δημοτικό συμβούλιο σε σχέση με το ψήφισμα που πρότεινε ο κ. Γκιόλας για το θέμα της Χρυσής Αυγής και το οποίο δεν ψήφισαν, απ΄ότι πληροφορήθηκα, τρεις δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας.

Αντιπαρέρχομαι τα όσα λέει ο Αντιδήμαρχος για τις κουκούλες.
Επισημαίνω ότι ο Αντιδήμαρχος δεν δηλώνει ότι καταδικάζει τη Χρυσή Αυγή, αναμένοντας, όπως είπε, την απόφαση της δικαιοσύνης και ότι καταδικάζει μόνον το γεγονός της δολοφονίας χωρίς όμως  "να μπαίνει στο τριπάκι το πολιτικό" Υπενθυμίζω παράλληλα ότι και η Χρυσή Αυγή έχει καταδικάσει το γεγονός της ανθρωποκτονίας και ότι ο Κασιδιάρης συμφώνησε με την πρόταση Παπαδημούλη για τήρηση ενός λεπτού σιγής μέσα στο Κοινοβούλιο (ορθώς ο κ. Παπαδημούλης απέσυρε την πρότασή του που θα οδηγούσε σε πλήρη ευτέλιση της απότισης φόρου τιμής).
Κύριε Δήμαρχε, η μπάλα είναι στο δικό σας πεδίο πλέον. Πείτε μας ανοιχτά και ξεκάθαρα. Θα ανεχτείτε τη συμμετοχή στο συνδυασμό σας, όλων αυτών των πολιτών, που δεν καταδικάζουν τις πράξεις της Χρυσής Αυγής; Η απόφαση του Δικαστηρίου, πάνω στις διώξεις που έχουν ασκηθεί δεν πρόκειται να εκδοθεί μέχρι τις δημοτικές εκλογές. Κύριε Δήμαρχε. Προτίθεστε να  περιλάβετε στο συνδυασμό σας, όλους αυτούς που καταδικάζουν μεν την ανθρωποκτονία, αλλά αρνούνται με επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο να στραφούν κατά της Χρυσής Αυγής; Δικαίωμά σας να το πράξετε. Σε αυτήν όμως την περίπτωση αποτελεί δικαίωμα  και υποχρέωση συνάμα κάθε δημοκράτη να στραφεί πολιτικά εναντίον σας και να ζητήσει την πολιτική απομόνωσή σας και την καταψήφισή σας.
Απευθύνω το ίδιο ερώτημα και στον κ. Γραμματικόπουλο. Ας δώσει και αυτός μια ξεκάθαρη απάντηση.
Επαναλαμβάνω. Η δημιουργία ενός τρίτου πόλου (συνδυασμού), καθίσταται αναγκαία όσο ποτέ. Η αδράνεια κάποιων είναι προφανής. Επιτέλους. Ας πάρουν απόφαση ότι συνδυασμός Σαλεσιώτη και "άλλη πρόταση" δεν υφίστανται και ας ξεκινήσουν άμεσα οι συζητήσεις.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Διαχρονικά "νταϊλίκια"

Διάβασα στο ιστολόγιο της δημοτικής κίνησης του Χρήστου Γραμματικόπουλου μία ανάρτηση με τίτλο: «ΝΤΑΪΛΙΚΙΑ» ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΛΑΒΟ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΤΟΥ Κ. ΚΩΣΤΟΥΡΟΥ ΤΟΝ Κ. ΜΠΟΥΖΑΛΑ
Θεωρώ το Χρήστο έναν τίμιο άνθρωπο, χαμηλών τόνων και ευγενή και επομένως δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω το γεγονός, έτσι όπως περιγράφεται στην ανάρτηση.
Εννοείται ότι δεν θα ασχοληθώ με τον κ. Μπουζαλά. Στην παρούσα φάση ούτε με τις απ΄ευθείας αναθέσεις, που ήταν χρόνια και όχι τώρα, αγαπητέ Χρήστο, μια συνηθισμένη πρακτική. Για αυτές θα σας πω κάποια άλλη στιγμή.
Δεν θα ασχοληθώ και με τη δικαστική εξέλιξη του θέματος.
Αλλά ούτε και με το γεγονός αυτό καθ΄εαυτό.
Θα σας πω όμως για τα επεισόδια που διαχρονικά έχουν γίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου και μετά θα απευθυνθώ πρώτα και κύρια στον κ. Γραμματικόπουλο.
Τέως Δήμαρχος Ναυπλιέων, αποκαλεί τρομοκράτες και 17η Νοέμβρη μια ολόκληρη δημοτική παράταξη. Οι περισσότεροι από τους δημοτικούς τότε άρχοντες επικρότησαν, κάποιοι σιώπησαν. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Τέως Δήμαρχος Ναυπλίου αποκαλεί άλλον τέως Δήμαρχο "Κοσκωτά". Κάποιοι λίγοι αντιδρούν. Στη δίκη ο τέως Δήμαρχος ανακαλεί αυτά που είπε. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Τέως Δήμαρχος Ναυπλίου επιτίθεται με σφοδρότητα και προσωπικούς χαρακτηρισμούς κατά του διαδόχου του, που αυτός ουσιαστικά επέλεξε να τον διαδεχθεί. Χλιαρές αντιδράσεις.Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπλίου, που συνεδρίαζε εκεί που σήμερα είναι το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, οργισμένος πολίτης κατεβάζει μία γερή σβερκιά σε δημοτικό σύμβουλο της μειοψηφίας και μετέπειτα υποψήφιο Δήμαρχο. Το γεγονός αυτό περνάει αβρόχοις ποσί μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Ο σβερκώσας δεν συλλαμβάνεται. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Στον προθάλαμο της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου δημοτικός Σύμβουλος Ναυπλίου επιτίθεται κατά νεαράς υπαλλήλου του Δήμου. Κάποιοι τον συγκρατούν και έτσι το χερούκωμα δεν ολοκληρώνεται. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Τέως Δήμαρχος Ναυπλίου από θύτης γίνεται θύμα αλλεπάλληλων φραστικών επιθέσεων από Δημοτικό Σύμβουλο. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Τέως Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος μεγάλου Οργανισμού του Δήμου επιτίθεται φραστικά και απειλεί και με σωματική βία τον επικεφαλής δημοτικής παράταξης. Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Δημοτικός Σύμβουλος επιτίθεται σε άλλον Δημοτικό Σύμβουλο με ανεπίτρεπτες εκφράσεις και απειλές , μεταξύ των οποίων και το αμίμητο "θα σε ξυρίσω". (λίγοι δημοτικοί σύμβουλοι τότε είχαν γένια). Το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.

Όλα τα παραπάνω είναι ένα μικρό απάνθισμα από της σκηνές απείρου κάλλους στα δημοτικά μας πράγματα.
Ο δημοκρατικός διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων και η έκφραση ιδεών και προτάσεων για την πόλη μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει εξευτελισθεί τα τελευταία χρόνια. Και το γεγονός αυτό δεν δημιούργησε αντίδραση στη συντηρητική Ναυπλιακή κοινωνία.
Επειδή δεν αναμένω δήλωση του κ. Κωστούρου ότι τέτοια φαινόμενα δεν θα γίνονται πλέον ανεκτά και ότι όποιος είναι δράστης τέτοιων πράξεων δεν έχει θέση στο συνδυασμό του, θα απευθυνθώ στον ευγενή κ. Γραμματικόπουλο και θα τον καλέσω να τοποθετηθεί, όχι στο θέμα του κ. Μπουζαλά, αλλά γενικότερα  στο φαινόμενο της βίας μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, φαινόμενο που είναι διαρκές και το γνωρίζει άριστα. Ερωτώ τον Χρήστο: Θα πράξει κάτι συγκεκριμένο, ώστε τουλάχιστον από τον δικό του συνδυασμό να παύσουν τέτοια φαινόμενα;
Και όλα αυτά τα ιστολόγια, όπως ένα χρυσαυγίτικο και ένα που ονομάζεται ψευταδόρος, με αισχρή ορολογία και ευτελείς επιθέσεις χειρίστου είδους, θα καταδικασθούν από τη δημοκρατική Ναυπλιακή κοινωνία, αφού δεν το πράττει ο Δήμαρχος;
Μήπως γίνεται αναγκαία η δημιουργία ενός τρίτου δημοκρατικού συνδυασμού που θα διεκδικήσει το Δήμο στις επόμενες εκλογές; Αχ πόσο δύσκολα τα κάνατε τα πράγματα, αγαπητοί τέως σύντροφοι, με την δική σας  πρακτική να επιτίθεστε και εσείς  με αισχρό τρόπο σε όποιον δεν ήταν στο δικό σας "Εμείς", του φριχτού και απαίσιου και διχαστικού κεντρικού σας συνθήματος "ή ΕΜΕΙΣ ή οι ΑΛΛΟΙ" ή όταν αποκαλούσατε κάποιους "Γερμανοτσολιάδες", μόνον και μόνον διότι δεν ακολουθούν τα δικά σας πολιτικά σχέδια.


Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Νεοέλληνες

Αναπαράγω στο αιρετικό ιστολόγιό μου ένα σχόλιο Αργολιδέα πολίτη που αλίευσα στο facebook
Mitsopoulos Dimitris Η πρωτοφανης αποδοχη και ενσωματωση ιδεολογικων θεωριων που διεθνως ανηκουν στην φιλοσοφικη αρχαιολογικη σκαπανη εχει να κανει με την μακραιωνη παραδοση του Ελληνισμου, η οποια προεκυψε μεσω των πατριαρχικων σχεσεων και δομων της. Η απολυτη υποταγη στις εξουσιαστικες δομες της Εκκλησιας και του ορθοδοξου δογματος ως απολυτης και μοναδικης αληθειας μη επιδεχομενης κριτικης και προβληματισμου δημιουργησε τον ανευθυνο,μη χειραφετημενο πολιτη ,με ελλειψη κριτικης δυνατοτητας..Ολα αυτα ελλειψει της κριτικης απελευθερωσης του νου, που συνεβη στην Δυση με την Αναγεννηση και τον Διαφωτισμο, δημιουργησε ενα τεραστιο πολιτιστικο και παραγωγικο κενο -που υπεραναπληρωνεται μεσω του ψευδεπιγραφου και ανιστορητου Ελληνοχριστιανικου Ελληνοκεντρισμου- και ενος τυπου πολιτη που σημερα απολαμβανουμε στην χωρα μας.Πιστος στις απολυτες και μοναδικες αληθειες χωρις αποδεικτικη απαιτηση,επιρρεπης σε οικουμενικες συνωμοσιες, και διεθνοποιημενες επιβουλες, λυρικες ονειροφαντασιες,περι μυθικων υλικων και πνευματικων δυνατοτητων του περιουσιου λαου.Ολα αυτα περιγραφουν πολυ συνοπτικα το ψυχολογικο περιγραμμα του Νεοελληνα, που ακοπα και ευκολοπιστα εγκολπωνει καθε μανιχαιστικη θεωρια με μπολικα στοιχεια μισους,ρεβανσισμου,ζηλοφθονιας και μισαλλοδοξιας .Απλα αλλοι πανε αριστερα αλλοι δεξια.Πουθενα χωρος για ατομικη χειραφετηση,ατομικη ευθυνη,ατομικη κριτικη,εγκρατεια ,παραγωγικη σκεψη και αξιοκρατικη αυτοδεσμευση.Αυτα λεγονται προτεσταντικη ηθικη και εμεις συσσωμοι ως γνησιοι ορθοδοξοι αποτασσουμε τον Σατανα του προτεσταντισμου και προτιμουμε τις δικες μας θεωριες, αλλα απαιτουμε βιωτικα προνομια προτεσταντικου τυπου...........Νεοελληνες.........

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία

2 Οκτωβρίου. Εθνική Εορτή στην Ινδία.
Πόσοι το γνωρίζατε; Ελάχιστοι; Κανείς;
Αν ζούσε ο Μαχάτμα θα γινόταν σήμερα 144 ετών.

Η ημερομηνία γέννησής του συμπίπτει με την παγκόσμια μέρα κατά της βίας.
Είναι σήμερα και μια σπουδαία μέρα για τη δημοκρατία μας.
Και ας λέει διαφορετικά η πλειοψηφία και ας κραυγάζουν οι δημοσιογράφοι με τις δηθενιές της αγανάκτησης που εκπέμπουν.
Εγώ είμαι αιρετικός και έχω διαφορετική άποψη.
Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία, διότι σε ένα δημοκρατικό καθεστώς ο Κασιδιάρης και τα άλλα τα καλά παιδιά είναι αθώα, αφού σε ένα κράτος δικαίου ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να καταδικασθούν.Και στο σημείο αυτό η δημοκρατία υπερέχει του ναζισμού και. των ολοκληρωτικών καθεστώτων, που φυλάκιζαν και φυλακίζουν, βασάνιζαν και βασανίζουν, εκτελούσαν και εκτελούν, εκτόπιζαν και εκτοπίζουν άτομα χωρίς δίκες.
Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία, διότι αποδείχθηκε ότι οι θεσμοί λειτουργούν. Η δικαιοσύνη δεν παίρνει καμία εντολή από τον Αντώνη, τον Βαγγέλη και την εκτελεστική εξουσία. Οι λειτουργοί της δικαιοσύνης μπορεί να κάνουν λάθος, αλλά και για τα λάθη αυτά υπάρχουν διαδικασίες και θεσμοί για να διορθώνονται.
Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία, διότι η ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι ένας βουλευτής πρέπει να κρατηθεί προσωρινά στην φυλακή, όχι διότι  σαν άτομο ο ίδιος ανεξάρτητα και μεμονωμένα διέπραξε κάποια κακουργήματα, αλλά διότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι συγκρότησε και διεύθυνε μία συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση που ονομάζεται Χρυσή Αυγή, που σύμφωνα με το κατηγορητήριο είναι οργάνωση ναζιστικού χαρακτήρα, με συγκεκριμένη δομή και ιεραρχία, προκειμένου να διαπράττει σοβαρότατα κακουργήματα και πλημμελήματα.
Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία διότι σε άλλους τρεις βουλευτές επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι διότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι συμμετέχουν σε μία συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση, που ονομάζεται Χρυσή Αυγή. Τέρμα. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει. Και ας αλαλάζουν οι πολιτικά απεχθέστατοι Κασιδιαρέοι. Οι συγκεκριμένοι ανεξάρτητοι δικαστές και εισαγγελείς έκριναν ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα κόμμα που πολλοί μέχρι σήμερα το υποστήριζαν, αποτελεί εγκληματική οργάνωση. Και αυτό δεν αλλάζει.
Είναι σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη δημοκρατία, διότι η δικαιοσύνη πράγματι εξετάζει κάθε περίπτωση κάθε πολίτη χωριστά και κρίνει χωρίς επηρεασμούς από οποιαδήποτε άλλη εξουσία. Και έκρινε ότι ένας βουλευτής και μία αστυνομικός πρέπει να πάνε προσωρινά στην φυλακή. Και αν σε λίγη ώρα, κρίνει και ότι ο Μιχολαλιάκος πρέπει να κρατηθεί προσωρινά (όπως ενδόμυχα πιστεύω), τότε ουδείς απολύτως θα έχει το δικαίωμα και τη δυνατότητα να μιλήσει για πολιτικές σκοπιμότητες. Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη θα έχει μιλήσει.

Και κάτι τελευταίο. Αποδεικνύεται πλέον η αναγκαιότητα ψήφισης ενός αντιρατσιστικού νόμου και ας έφαγε τόση λάσπη ο Ρουπακιώτης και η ΔΗΜΑΡ, με το επιχείρημα ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές. Όχι φίλοι μου. Κανείς από τους συλληφθέντες Χρυσαυγίτες δεν έχει κατηγορηθεί μέχρι σήμερα για ρατσιστικές πράξεις. Για συγκεκριμένο άλλο σοβαρό αδίκημα συνελήφθησαν απολογήθηκαν και πρόκειται να απολογηθούν. Όμως ο αντιρατσιστικός νόμος πρέπει να υπάρξει για όλους όσους προβαίνουν σε παράνομες, όπως αυτές πρέπει να  εξειδικευθούν, πράξεις φυλετικών και άλλων διακρίσεων

Και όμως. Προβληθήκαμε τουριστικά σε ένα Γερμανικό "χωριό"

Αν δεν ενεργήσουμε πριν τρεις μήνες η υπόθεση της τουριστικής προβολής της πόλης μας χάνεται και για το έτος 2014 και οι τουριστικοί επιχειρηματίες κατά μόνας θα προσπαθούν να ρίξουν στις αγορές του εξωτερικού άσφαιρα πυρά επιχειρημάτων για τα πλεονεκτήματα που έχει ο Δήμος Ναυπλιέων, η Αργολίδα και η Πελοπόννησος ολόκληρη για την προσέλκυση τουριστών από όλο τον κόσμο. Και δεν είναι δυνατόν σήμερα να ενεργήσουμε πριν τρεις μήνες....
Τα σημερινά λοιπόν  δεδομένα:
Τα φιλόδοξα σχέδια που ακούσθηκαν για την προβολή του Νομού Αργολίδας με ένα συγκροτημένο και συνεκτικό σχέδιο και κατόπιν χρηματοδότησης του Οικονομικού Επιμελητηρίου, των Δήμων της Αργολίδας και τουριστικών φορέων ναυάγησε με κύρια ευθύνη του Δήμου Ναυπλιέων.
Ο Δήμος Ναυπλιέων ίσως είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Δήμος σε όλο τον κόσμο, του οποίου η οικονομία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό, που ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ τουριστικό site (portal). Και η έλλειψη αυτή γίνεται, απ' ότι φαίνεται, ανεκτή σήμερα από τους πολίτες του Ναυπλίου, αφού δεν έχουν περιθωριοποιηθεί πολιτικά οι διαχειριστές της δημοτικής εξουσίας, που θα συμμετάσχουν στις δημοτικές εκλογές σε μερικούς μήνες φιλοδοξώντας βάσιμα να τις κερδίσουν. Αν είναι δυνατόν; Απίστευτο, όμως έτσι έχουν τα πράγματα.
Το Γραφείο Τουριστικών Πληροφοριών του Δήμου μας, ίσως είναι το μοναδικό Γραφείο Τουρισμού τουριστικής πόλης που είναι τόσο υποβαθμισμένο και δεν βρίσκεται στην καρδιά (στο κέντρο) ενός σπουδαίου ιστορικού κέντρου.
Το ταυ στο αρκτικόλεξο του Νομικού Προσώπου του Δήμου "ΔΟΠΠΑΤ", είναι το πρώτο γράμμα της λέξης "τουρισμού". Παρ΄όλα αυτά ουδείς έχει διαπιστώσει την οποιαδήποτε δράση σε σχέση με τον τουρισμό του οργάνου αυτού που έχει ως  αρμοδιότητα και την τουριστική προβολή και οργάνωση του Δήμου μας.
Το πρόγραμμα της ψηφιακής ξενάγησης της πόλης μας, που έχει να κάνει και με τον τουρισμό και για το οποίο διατέθηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, έχει ριχτεί στο καλάθι στων αχρήστων και δεν λειτουργεί.
Δεν υπάρχει η παραμικρή οργάνωση σε σχέση με την κρουαζιέρα.
Ουδείς δημοτικός παράγων ασχολείται να προβάλει καθ΄οιονδήποτε τρόπο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Δήμου μας.
Πανικόβλητοι και πολύ αργά, ακούω, ότι τρέχουν τώρα να δώσουν δέκα χιλιάρικα για να οργανώσουν κάποια  συμμετοχή του Δήμου μας σε προσπάθειες προβολής του τουρισμού μας προϊόντος. Ας γίνει έστω και αυτό και ας γίνεται η προσπάθεια όχι πριν τρεις μήνες τουλάχιστον.
Ο βασικός διεκδικητής του δημαρχιακού θώκου Χρ. Γραμματικόπουλος, απ΄ ότι έχω διαπιστώσει, για το μόνο που έχει διαμαρτυρηθεί είναι για την ορθότατη, κατά τη γνώμη μου, μη συμμετοχή του Δήμου μας στην έκθεση "Φιλοξένια", που ελαχιστότατα προσέφερε τόσα χρόνια. Ωραία εκδρομούλα για κάποιους στη συμπρωτεύουσα, ναι ήταν. Ομως τις φωτογραφίες του παλαμηδίου και του Μπουρτζίου, που δείχναμε, όλοι τις ξέρουν. Αν έχει πει κάτι ή έχει καταθέσει τις ιδέες και προτάσεις του για την τουριστική προβολή της πόλης μας ο Χρήστος , θα τον παρακαλούσα να τις ξαναδιατυπώσει, διότι για να μην τις γνωρίζω εγώ που σχετικά παρακολουθώ τα πράγματα (δεν νομίζω να μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό), τότε μάλλον και δεν θα τις έχει ακούσει η μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών.
Η άλλη πρόταση, η δημοτική παράταξη του ΚΚΕ και η παράταξη Σαλεσιώτη (αναρωτιέμαι....υφίσταται η παράταξη αυτή;) σιωπούν επί του σημαντικού αυτού θέματος.
Τα πολιτικά κόμματα πλην ΔΗΜΑΡ δεν έχουν εκφράσει την παραμικρή άποψη. Ο λαλίστατος και οργανωμένος ΣΥΡΙΖΑ τηρεί σιγήν ιχθύος. Έτσι δεν πάμε μπροστά.
Και ερχόμαστε και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου με τα μεγαλόστομα σχέδια τουριστικής προβολής όλης της περιφέρειας και τα περί "μυθικής Πελοποννήσου". Είχα γράψει και παλαιότερα για τον τουριστικό ιστότοπο της Περιφέρειας και για την προχειρότητα με την οποία αυτός δημιουργήθηκε. Κάποια από τα τερατώδη λάθη και τις εξόφθαλμες  παραλείψεις, διορθώθηκαν μετά τη δική μου ανάρτηση. Αρκετά όμως σοβαρά λάθη και  παραλείψεις ακόμα υφίστανται. Δεν είναι νομίζω της παρούσας ανάρτησης να τα επισημάνω. Αν ενδιαφέρονται να τα διορθώσουν ας με πάρουν τηλέφωνο. Το σοβαρότατο όμως για το θέμα αυτό είναι, ότι δώσαμε αρκετά χρήματα να δημιουργήσουμε ένα τουριστικό site, που όμως δεν έχει καμία απολύτως δυναμική. Δεν προβάλλει τις δραστηριότητες και τις εκδηλώσεις με δυναμικό τρόπο. Δεν προτείνει νέα πράγματα. Δεν συνδέει την τουριστική επιχειρηματική κοινότητα με τον υποψήφιο επισκέπτη της περιοχής μας. Στην ουσία αποτελεί το site αυτό έναν άνευρο και με αρκετά λάθη πληροφοριακό οδηγό, που τέτοιοι υπάρχουν και άλλοι και δεν χρειαζόταν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι για να δημιουργηθεί.
Και τέλος κάτι που μου έκανε τεράστια εντύπωση. Πριν από 32 χρόνια είχα ζήσει τέσσερες μήνες σε μία πολύ μικρή Γερμανική επαρχιακή πόλη, που ουδείς στην χώρα μας την ήξερε. Το όνομά της Schwabisch Hall (umlaut δεν μπορώ να βάλω).

Με έκπληξή μου διάβασα ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου συμμετείχε σε τουριστική και εμπορική έκθεση στην μικρή αυτή επαρχιακή πόλη (χωριό για τα μεγέθη της Γερμανίας). Ποιος το αποφάσισε; Με ποιο σκοπό; Τι κέρδισε η Πελοπόννησος από τη συμμετοχή μας αυτή. Πόσα πληρώσαμε; Ποιοι επιχειρηματίες συμμετείχαν; Γιατί προκρίθηκε η συμμετοχή μας στην έκθεση αυτή σε σχέση με τις πολύ μεγάλες και σημαντικές τουριστικές εκθέσεις και εκθέσεις κρουαζιέρας και θεματικών μορφών τουρισμού, που γίνονται σε διάφορες πόλεις του κόσμου; Γιατί δεν ειδοποιήθηκαν τουριστικοί επιχειρηματίες του Δήμου Ναυπλιέων για τη συμμετοχή της Περιφέρειάς μας στην έκθεση αυτή; Τα ερωτηματικά είναι πολλά.
Η προχειρότητα νομίζω προφανέστατη.