Μόνος ολομόναχος




Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Κάποιες αιρετικές απόψεις για το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου

Πέρασαν κιόλας δέκα πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Κώστας Χαραμής κέρδισε στις δημοτικές εκλογές και στο δεύτερο γύρο το Γιώργο Τσούρνο και έγινε Δήμαρχος Ναυπλίου, με την έγκριση πλέον των πολιτών του Δήμου μας. Τότε, προς το τέλος της θητείας του, η Πασοκική Κυβέρνηση εκείνης της εποχής (που πάμπολλοι σήμερα τη βρίζουν, αλλά πολλοί τότε την υποστήριζαν), θέλοντας να ενισχύσει την υποψηφιότητά του Χαραμή στις επόμενες εκλογές έναντι του Τάκη Αναγνωσταρά, παραχώρησε κατά χρήση στο Δήμο μας ένα πολύ σημαντικό κτήριο. Το Τελωνείο του Ναυπλίου. Στην πολυδάπανη για τον Αναγνωσταρά προεκλογική περίοδο του 2002, εμφανίσθηκε ο Τάκης στις τηλεοράσεις, μπροστά από το τελωνείο, αναλύοντας τα σχέδια του για την πόλη και το κτήριο. Πέρασαν περίπου 12 χρόνια από τότε. Η σημερινή μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, ήταν τότε κοριτσάκι, όταν έγινε η πανηγυρική εορτή, στην Παραλία, μπροστά από το Τελωνείο. Χαμόγελα ο Δήμαρχος, τότε, Χαραμής, χαμόγελα και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Κανελλόπουλος, που είχε πρωτοστατήσει στην παραχώρηση. Έτριβε τα χέρια του και ο Τάκης, που γνώριζε κρυφές δημοσκοπήσεις, που τον έφερναν νικητή, και φανταζόταν ότι  θα μπορούσε αυτός να εκμεταλλευθεί, την περιέλευση στο Δήμο του κτηρίου αυτού. Η μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, σε λίγο θα είναι φοιτήτρια σε άλλη πόλη, όμως το Τελωνείο είναι γι΄αυτήν απλά και μόνον ένα όμορφο ερείπιο, κλειστό, παντέρμο, σκοτεινό. Η χρήση για την οποία παραχωρήθηκε το κτήριο, δεν πραγματώθηκε ποτέ. Ουδείς ενδιαφέρθηκε. Και ουδείς εκ των δημοτικών αρχόντων είχε και τη δυνατότητα να προχωρήσει, στη δημιουργία εκεί ενός Μουσείου Τελωνείων και Λιμένων, που θα έδινε μια δυναμική στην οικονομική ζωή της παλιάς πόλης και θα την αναβάθμιζε πολιτιστικά. Τότε ήσαν όλα εύκολα. Χιλιάδες καφέδες στην παραλία, πολλά ζιν τονίκ τα βράδια, αέρηδες, υπέρογκα μισθώματα, χορός εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Μία μελέτη πέρασε πριν από λίγο καιρό από το Δημοτικό Συμβούλιο, που ήθελε το κτήριο να γίνεται και αυτό ακόμα μία καφετέρια. Αν γνωρίζατε, αγαπητοί μου, τα δεδομένα που ψήφισε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, ναι και αυτοί οι χθεσινοί της επόμενης μέρας, για να στοιχειοθετηθεί η βιωσιμότητα της καφετέριας θα φρίττατε. Και ήθελαν να εντάξουν το όλο έργο σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με την ονομασία Τζέσσικα (Ράμπιτ;) Τώρα έχουν άλλες ιδέες για το Τελωνείο, αλλά πολύ φοβάμαι ότι και αυτές θα μείνουν στο επίπεδο των ιδεών.

Όταν, αγαπητοί φίλοι και εχθροί μου διαβάζω και ακούω πολλά μπράβο, συγχαρητήρια και επαίνους και εγώ διαφωνώ, τότε είναι η καλύτερή μου.
Εξ ου και "αιρετικός".
Άπαντες επιδοκίμασαν την ανακοίνωση του Αργολιδέα Υπουργού, ότι θα δοθούν από συγκεκριμένο Ταμείο, "πράσινο" το ονομάζουν, τριακόσια ενενήντα ολόκληρα χιλιάρικα για την αγορά από τον Δήμο Ναυπλιέων ενός όμορφου διατηρητέου κτηρίου στο Ναύπλιο, όπου εκεί είχε στεγασθεί το πρώτο φαρμακείο της ελεύθερης Ελλάδας. Όλοι χειροκρότησαν, ο αιρετικός όμως βγήκε κυριολεκτικά έξω από τα ρούχα του.
Μία από τα ίδια με την ιστορία του τελωνείου θα συμβεί και με το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου. Έχετε κανέναν απολύτως  ενδοιασμό  ότι μπορεί να γίνει διαφορετικά; Θεωρείτε ότι ο Δήμος μας έχει τη δυνατότητα σήμερα να ανακαινίσει ένα διατηρητέο κτήριο και  ότι έχει, με τα σημερινά δεδομένα, τους κατάλληλους ανθρώπους να ασχοληθούν για την ίδρυση ενός Μουσείου; Ελπίζετε ότι και το κτήριο αυτό δεν θα είναι αύριο ένα εγκαταλελειμμένο ερείπιο;
Είναι τελείως γελοίο να ενθουσιαζόμαστε  σήμερα με την αγορά του πρώτου Φαρμακείου, όταν πενήντα μέτρα πάρα πέρα, στο ίδιο δρόμο, υπάρχει κτήριο του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο χρησιμοποιούσε το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το οποίο και οι ιθύνοντές μας το ξωπέταξαν με το χειρότερο τρόπο, χωρίς η κοινωνία μας να αντιδράσει. Και σήμερα το κτήριο αυτό που θα μπορούσε να είναι ένας όμορφος πολιτιστικός-μουσειακός χώρος, που θα διευθύνετο από έναν ζωντανό πολιτιστικό Οργανισμό της πόλης μας, είναι για πώληση.Αίσχος είναι το καλύτερο που μπορώ να πω. Μα δεν είναι γελοίο να αγοράζουμε ένα κτήριο με χρήματα φορολογουμένων και την ίδια στιγμή να πουλάμε ένα άλλο κτήριο δίπλα για να μειώσουμε το δημόσιο χρέος; Δεν το βλέπετε; Άραγε είμαι περίεργος και λέω παράλογα πράγματα;
Και ακριβώς στο  ίδιο ύψος με το πρώτο Φαρμακείο στην πρώτη παράλληλο του Μεγάλου Δρόμου, είναι η Πλατεία Αγίου Γεωργίου, όπου και εκεί υπάρχει ένα εκπληκτικό Ενετικό κτήριο, το οποίο δόθηκε στην εκκλησία (το πώς ίσως να έχω όρεξη να σας το πω κάποια στιγμή) και το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Δήμος μας, αφού η Εκκλησία το παραχωρούσε. Παρ΄ότι έγιναν οι μελέτες, τίποτα δεν προχώρησε και το κτήριο καταρρέει. Κυριολεκτικά το λέω. Κατέρρευσε ήδη ένα μέρος του. Μα δεν είναι απαράδεκτο να  αγοράζουμε ένα κτήριο με χρήματα φορολογουμένων και την ίδια στιγμή να καταρρέει δίπλα ένα άλλο εκπληκτικό Ενετικό  κτήριο; Δεν το διαπιστώνετε και εσείς; Άραγε είμαι περίεργος και λέω παράλογα πράγματα;
Και να μέναμε μόνον σε αυτά;
Το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Συντάγματος, που απαλλοτριώθηκε και που είναι τόσα χρόνια με σκαλωσιές;
Το κτήριο Τσιπόκα που ανήκει στο Δημόσιο;
Το κτήριο Παπαδόπουλου πίσω από τον μεντρεσέ;
Το κτήριο στην Αρβανιτιά;
Το οικόπεδο που αγοράσαμε και πληρώσαμε εμείς οι δημότες για Συνεδριακό Κέντρο και τώρα είναι για πώληση;
Το οικόπεδο που αγοράσαμε και πληρώνουμε ακόμα  εμείς οι δημότες για να γίνει εκεί το πανεπιστημιακό κάμπους, ώστε να αποδεσμευθούν τα πολύ σημαντικά δημοτικά κτήρια, που χρησιμοποιεί σήμερα το Πανεπιστήμιο;
Τελικά τι είναι προτιμότερο; Να κάνουμε το κομμάτι μας, να εισπράττουμε μπράβο και να δημιουργούμε ερείπια ή να ολοκληρώνουμε κάποιο έργο, να το δίνουμε στην πλόλη και στους κατοίκους και μετά να προχωράμε σε επόμενα βήματα;

Τι να πω; Ποιος θα είχε αντίρρηση να περιέλθει στο Δήμο μας ένα σημαντικό διατηρητέο κτήριο, να ανακαινισθεί και να γίνει ένας χώρος πολιτισμού; Όμως και πως μπορώ να ξεχάσω το τελείως παράλογο την ίδια στιγμή, να πουλιούνται διπλανά κτήρια από το Δημόσια και άλλα να ρημάζουν.
Για να μην θυμηθώ και το Μπούρτζι, που έχουν περάσει τόσα χρόνια και μόλις τώρα, κάτι ακούσθηκε για ένταξή του σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα. (αλλά και με το Μπούρτζι κάποια στιγμή θα ασχοληθώ)

ΥΓ1  Το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου ανήκει στην Εκκλησία. Απλώς το αναφέρω. Και κάτι μου είπαν ότι δεν το πουλάει μόνον  για 390.000 ευρουδάκια. Απλώς το αναφέρω
ΥΓ2   Μόλις τώρα είδα ότι ανακοίνωση-επιστολή προς Γιάννη Μανιάτη εξέδωσε για το θέμα του πρώτου Φαρμακείου και ο βουλευτής Δημήτρης Κοδέλας. Δεν είμαι μόνος λοιπόν σαν την καλαμιά στον κάμπο. Αλλά αύριο θα μιλήσω για την επιστολή αυτή και να δώσω τη δική μου οπτική σε αυτά που λέει ο Δημήτρης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου