Η αδιαφορία των στεγασμένων για τους άστεγους

Η μεγάλη στέγη ήταν   (και είναι;) τα δύο μεγάλα κόμματα, όπου ο καθείς έβρισκε τη ζέστη και τη θαλπωρή του.
Ακόμα και σήμερα οι ιθύνοντες στη δημοτική αρχή Ναυπλίου ασχολούνται με τις θέσεις, τα βουλευτιλίκια, τους συσχετισμούς.
Όμως έξω από τους κομματικά στεγασμένους, υπάρχουν  και οι άστεγοι.
Και δυστυχώς και οι άστεγοι  κατά κυριολεξία και όχι μεταφορικά.
Πριν από μερικές μέρες ο Β.Ν. με άρθρο του στο ιστολόγιο της άλλης πρότασης, έκανε τις  σωστές επισημάνσεις και προτάσεις του για τους άστεγους της περιοχής μας.
Περίμενα επί μέρες την αντίδραση των αρμοδίων.
Να μας πουν αν υπάρχουν άστεγοι και πόσοι υπολογίζονται αυτοί που δεν έχουν σπίτι και δεν διαθέτουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν.
Πλέον οι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν περάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Όμως όλοι ξεκουφαθήκαμε από την εκκωφαντική σιωπή.
Φύλλο δεν κουνιέται. Όλοι οι αρμόδιοι ενδιαφέρονται για τους κομματικούς συσχετισμούς.
Κρύο, πολύ κρύο αυτές τις μέρες και έστω και ένας να είναι στους δρόμους χωρίς φροντίδα αποτελεί ντροπή για την κοινωνία μας και τον επιθυμούντα την ψήφο των πολιτών στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.
Και από την άλλη, υπάρχει και το "μεγάλο" κόμμα της αριστερής ορθοδοξίας, που ταβαλε με τον  ΣΥΡΙΖΑ  διότι οι άνθρωποι κάνοντας το αριστερό καθήκον τους αποφάσισαν να οργανώσουν ένα κοινωνικό ιατρείο, κάπου στη Δυτική Ελλάδα. Κατά την άποψή τους είναι  υπηρέτες του καπιταλισμού. Πρέπει, φαίνεται, κατά τη γνώμη τους, οι πολίτες να μένουν αδιάφοροι στον πόνο και τη δυστυχία, μέχρις ότου καταφθάσει ο μαρξισμός - λενινισμός και τα μέσα παραγωγής περιέλθουν στο Κράτος. Κατ΄αυτούς και κατ΄άλλους,   αριστεροί είναι μόνον αυτοί που παλεύουν γι΄αυτό. Κακώς, κατ΄αυτούς, έπραξε ο Τσε, που βοήθησε εθελοντικά στο χωριό των λεπρών.