Έτσι νομίζεις;

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων, όταν πήγα για τελευταία φορά στο κινηματογράφο ΑΣΤΥ στην Κοραή. Νωρίτερα ήμουν στην Πλατεία κλαυθμώνος σε μια πολύ όμορφη συναυλία Τζαζ, με την ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Ο "φρικτός και απαίσιος" Δήμαρχος Καμίνης, είχε καταφέρει να ζωντανέψει την πόλη με Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις δαπανώντας διακόσια χιλιάρικα, εκεί που τα τελευταία χρόνια, οι εκδηλώσεις των παλαιότερων Δημάρχων που παρουσίαζαν το πιο ψηλό Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου (και τώρα θέλει να μας σώσει η Ντόρα) κόστιζαν περί τα δύο εκατομμύρια.
Αλλά ξαναγυρνάω στο ΑΣΤΥ. Παραμονή Χριστουγέννων και οι θεατές είμασταν καμιά δεκαριά όλοι και όλοι. Η ταινία είχε τίτλο "Η κραυγή ενός ανθρώπου" και είχε ως θέμα την φτώχεια, τον οικογενειακό πόνο, τον εμφύλιο, τις κοινωνικές ανισότητες εκεί στα βάθη της Αφρικής, στο ΤΣΑΝΤ. Ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου, νομίζω Στεργιάκης ονομάζεται, ήταν εκεί τη γιορτινή μέρα στις επάλξεις. Ένας άνθρωπος σινεφόφιλος, που χρόνια τώρα, παρουσιάζει τον ποιοτικό κινηματογράφο, στο κέντρο της πόλης. Θυμάμαι πριν από τριάντα τόσα χρόνια,την επομένη του μεγάλου σεισμού της Αθήνας, που μόνοι εγώ και η κοπέλα μου τότε, σε όλη την αίθουσα (κανένας άλλος) παρακολουθούσαμε Γκοντάρ στο σπουδαίο κινηματογραφικό υπόγειο. Και προχθές υπήρξαν οι φανατικοί, που για χάρη του λαού, έκαψαν τον κινηματογράφο. Και μαζί με αυτόν ένα σωρό βιβλιοπωλεία και μικρομάγαζα. Ετσι για να δώσουν ένα τέλος στην πολιτιστική, εμπορική, κοινωνική ζωή στο κέντρο της πόλης. Με αποτέλεσμα να βρεθούν στο δρόμο μικρομαγαζάτορες και άνθρωποι του μόχθου. Να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο τα malls, τα πολυσινεμά που προωθούν τα προϊόντα της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Και το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι βρίσκονται και δημοσιογραφικές πέννες, που δεν επιτρέπουν στο Δήμαρχο της Αθήνας να κλάψει, να καταδικάσει, να αγανακτήσει για τις καταστροφές.
Εάν η χώρα μας έχει την οποιαδήποτε ελπίδα για το μέλλον, δεν είναι άλλη παρά η επιστροφή στα χωράφια και η ζωή στα κέντρα των πόλεων, με θέατρα, κινηματογράφους, βιβλιοπωλεία, μικρομάγαζα, με πολιτιστικές εκδηλώσεις για τους πολλούς. Οποιος δεν καταδικάζει απερίφραστα τους εμπρησμούς, νομίζοντας ότι κάνει το επαναστατικό του καθήκον, αυτό που ουσιαστικά πράττει είναι να σπρώχνει ακόμα περισσότερο στο βούρκο τους απελπισμένους πολίτες.
Ποιός νομίζεις, βρε ανθρωπάκο, πώς θα μπορέσει αύριο, να δώσει ελπίδα και μεγαλύτερους μισθούς και συντάξεις σε μια άλλη καλύτερη Ελλάδα, όταν θα έχει καταστραφεί η ζωή στο ιστορικό κέντρο; Νομίζεις ότι μπορεί ο,τιδήποτε να αλλάξει εάν απλώς φύγει η "κατοχική" κυβέρνηση, όταν η πραγματική κοινωνία έχει πάψει να λειτουργεί και ζούμε στην εικονική πραγματικότητα που μας προσφέρει το Χόλλυγουντ, οι πολυεθνικές, οι πλαστικές τροφές, τα φανταχτερά υπερκαταστήματα; Μπορούμε να βλέπουμε με αισιοδοξία το μέλλον όταν η τυφλή βία των φανατικών, καταστρέφει την αρχιτεκτονική κληρονομιά μας; Το σπουδαίο κτήριο του Τσίλλερ;
Θεωρείς τον εαυτό σου αριστερό, επειδή καταγγέλλεις τον Δήμαρχο; Έτσι νομίζεις;