Κομματάνθρωποι, μεγαλοδημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες, καθηγητάδες των Οικονομικών, χρηματιστές μας έχουν ζαλίσει ότι η συνταγή του μνημονίου δεν βγαίνει και ότι απαιτείται ρευστότητα στο σύστημα για να έλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη.
Ρευστότητα όμως στο σύστημα όλη την πρώτη δεκαετία του 2000 είχαμε άπλετη. Και τί την κάναμε; Που την βάλαμε; Πιστωτικές κάρτες, αυτοκίνητα των τεσσάρων χιλιάδων κυβικών και βάλε, φούσκες χρηματιστηρίου, εκδοτικές φούσκες με δεκάδες αθλητικές εφημερίδες νίτρα, κλικ, μαξ. Life style περσόνες, όπως ο εκδότης Κωστόπουλος, που αβαντάρει σήμερα Κουβέλη, που να μην σώσει, μοντέλες, Μυκονιάτικα γλέντια, σύμβουλοι επιχειρήσεων, πλάκες Καρύστου σε κάθε κορφοβούνι, σκελετοί εργαστασίων, κέντρα πολιτισμού (μπουζουξίδικα), άπλετο χρήμα στους Δήμους και τις Κοινότητες, που κάνανε μάγκες, τους ανίκανους, ορδές συμβούλων και παρασυμβούλων, 18 μισθοί στα πετρέλαια, καφετέριες, επιχορηγήσεις σε γνωστές αλυσίδες έτοιμου φαγητού (κάντε μια βόλτα στο γνωστό fast food του Ναυπλίου, να δείτε την πινακίδα της επιχορήγησης), γκόμενοι και γκόμενες στα πρωινάδικα, βιζιτούδες και σκυλούδες, παθητικοί και ενεργητικοί εραστές, μεγαλοεργολάβοι, ντόπες στον αθλητισμό, πανηγύρια για το ποδόσφαιρο (είναι βαριά η βούρτσα του τσολιά....), γκλαμουριά, εκατομμύρια για να κερδίσουμε στη eurovision με τα number one, και τα λοιπά και τα λοιπά.
Αυτή ήταν η Ελληνική ανάπτυξη μέσω της άπλετης δανειακής ρευστότητας την οποία ενθυλάκωσαν οι κολλητοί της κομματοκρατίας, φαυλοκρατίας, κλεπτοκρατίας, φουμαροκρατίας.
Και ο απλός λαός κοιτούσε ζαλισμένος δίνοντας ογδόντα και ενενήντα τοις εκατό στα δύο κόμματα που μας έφεραν μέχρις εδώ.
Ρευστότητα λοιπόν ζητούν και σήμερα οι "ειδήμονες". Για να την κάνουμε άραγε τί;
Μήπως το πρόβλημα που έχει η χώρα είναι να αποφασίσουμε τί δρόμο θα ακολουθήσουμε και όχι να ζητάμε χρήματα για να τα διοχετεύσουμε έτσι όπως μέχρι τώρα μάθαμε;
Τί είπατε; Ότι πλέον δεν θα ακολουθήσουμε το ίδιο μοντέλο ανάπτυξης; Ότι πήραμε το μάθημά μας και ότι πλέον τα χρήματα που θα περισσεύουν θα τα διαχειριζόμαστε με φειδώ και σύνεση;
Έτσι νομίζετε;
Και όμως συνεχίζουμε ακάθεκτοι.
Ναι ψήφισαν οι γαλάζιοι της πλειοψηφίας, οι πράσινοι της πλειοψηφίας, οι πράσινοι της μείζονος μειοψηφίας, οι γαλαζοπράσινοι της ελάσσονος μειοψηφίας (με τη φωτεινή και σπουδαία εξαίρεση του δημοτικού συμβούλου Θέμελη), και αποφάσισαν να κάνουν το Τελωνείο Ναυπλίου καφετέρια, ζητώντας ρευστότητα και χρήματα από Ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Και για να στοιχειοθετήσουν το αίτημά τους ενέκριναν μια οικονομική μελέτη που είναι τελείως στον αέρα.
Ες αύριον λοιπόν τα περί της μελέτης
Ρευστότητα όμως στο σύστημα όλη την πρώτη δεκαετία του 2000 είχαμε άπλετη. Και τί την κάναμε; Που την βάλαμε; Πιστωτικές κάρτες, αυτοκίνητα των τεσσάρων χιλιάδων κυβικών και βάλε, φούσκες χρηματιστηρίου, εκδοτικές φούσκες με δεκάδες αθλητικές εφημερίδες νίτρα, κλικ, μαξ. Life style περσόνες, όπως ο εκδότης Κωστόπουλος, που αβαντάρει σήμερα Κουβέλη, που να μην σώσει, μοντέλες, Μυκονιάτικα γλέντια, σύμβουλοι επιχειρήσεων, πλάκες Καρύστου σε κάθε κορφοβούνι, σκελετοί εργαστασίων, κέντρα πολιτισμού (μπουζουξίδικα), άπλετο χρήμα στους Δήμους και τις Κοινότητες, που κάνανε μάγκες, τους ανίκανους, ορδές συμβούλων και παρασυμβούλων, 18 μισθοί στα πετρέλαια, καφετέριες, επιχορηγήσεις σε γνωστές αλυσίδες έτοιμου φαγητού (κάντε μια βόλτα στο γνωστό fast food του Ναυπλίου, να δείτε την πινακίδα της επιχορήγησης), γκόμενοι και γκόμενες στα πρωινάδικα, βιζιτούδες και σκυλούδες, παθητικοί και ενεργητικοί εραστές, μεγαλοεργολάβοι, ντόπες στον αθλητισμό, πανηγύρια για το ποδόσφαιρο (είναι βαριά η βούρτσα του τσολιά....), γκλαμουριά, εκατομμύρια για να κερδίσουμε στη eurovision με τα number one, και τα λοιπά και τα λοιπά.
Αυτή ήταν η Ελληνική ανάπτυξη μέσω της άπλετης δανειακής ρευστότητας την οποία ενθυλάκωσαν οι κολλητοί της κομματοκρατίας, φαυλοκρατίας, κλεπτοκρατίας, φουμαροκρατίας.
Και ο απλός λαός κοιτούσε ζαλισμένος δίνοντας ογδόντα και ενενήντα τοις εκατό στα δύο κόμματα που μας έφεραν μέχρις εδώ.
Ρευστότητα λοιπόν ζητούν και σήμερα οι "ειδήμονες". Για να την κάνουμε άραγε τί;
Μήπως το πρόβλημα που έχει η χώρα είναι να αποφασίσουμε τί δρόμο θα ακολουθήσουμε και όχι να ζητάμε χρήματα για να τα διοχετεύσουμε έτσι όπως μέχρι τώρα μάθαμε;
Τί είπατε; Ότι πλέον δεν θα ακολουθήσουμε το ίδιο μοντέλο ανάπτυξης; Ότι πήραμε το μάθημά μας και ότι πλέον τα χρήματα που θα περισσεύουν θα τα διαχειριζόμαστε με φειδώ και σύνεση;
Έτσι νομίζετε;
Και όμως συνεχίζουμε ακάθεκτοι.
Ναι ψήφισαν οι γαλάζιοι της πλειοψηφίας, οι πράσινοι της πλειοψηφίας, οι πράσινοι της μείζονος μειοψηφίας, οι γαλαζοπράσινοι της ελάσσονος μειοψηφίας (με τη φωτεινή και σπουδαία εξαίρεση του δημοτικού συμβούλου Θέμελη), και αποφάσισαν να κάνουν το Τελωνείο Ναυπλίου καφετέρια, ζητώντας ρευστότητα και χρήματα από Ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Και για να στοιχειοθετήσουν το αίτημά τους ενέκριναν μια οικονομική μελέτη που είναι τελείως στον αέρα.
Ες αύριον λοιπόν τα περί της μελέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου