Νοσοκομείο Ναυπλίου. Αλήθεια ή ψέμματα.

Εδώ που φτάσαμε μήπως θα πρέπει κάποτε να πούμε και μερικές αλήθειες.
Όταν ο προοδευτικός κόσμος πριν από 20 χρόνια ζητούσε να γίνει ένα σωστό μεγάλο ενιαίο νοσοκομείο στην Αργολίδα μεταξύ Ναυπλίου και Άργους, κάποιοι κομματικοί και πολιτικοί παράγοντες σπεκουλάρησαν για ψήφους και προώθησαν την παράλληλη "ανάπτυξη" και των δύο νοσοκομείων. Εάν σήμερα είχε κατασκευασθεί (με τα χρήματα που τότε υπήρχαν) το νέο νοσοκομείο, σήμερα δεν θα κινδυνεύαμε με υποβάθμιση των νοσοκομείων μας. Αλήθεια ή ψέμματα;
Και στα δύο νοσοκομεία έγιναν νέες πτέρυγες, νέες προσλήψεις, όμως η παροχή υγείας στην Αργολίδα παραμένει υποβαθμισμένη. Μονάδα Εντατικής Θεραπείας δεν έχουμε, ούτε Μονάδα αυξημένης Φροντίδας, υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στις κλινικές, τα νοσοκομεία εφημερεύουν εκ περιτροπής τα Σαββατοκύριακα, Αξονικός Τομογράφος στο Ναύπλιο δεν υπάρχει με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μεταφέρονται στην Τρίπολη για έκτακτα περιστατική του Σαββατοκύριακου. Αλήθεια ή ψέμματα;
Σήμερα με την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και τις περικοπές παντού είναι δεδομένο ότι δεν είναι δυνατή η αναβάθμιση και των δύο  νοσοκομείων. Αλήθεια ή ψέμματα;
Θα μου πείτε ότι η μείωση των δαπανών για την υγεία είναι αποτέλεσμα του μνημονίου και ότι θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε άλλες πολιτικές. Ποιές είναι όμως οι εναλλακτικές που έχουν προταθεί. α) Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και η μείωση των φόρων και του Κράτους (ΝΔ), κάτι που σημαίνει μείωση δαπανών και για την υγεία. β) Η δραστική μείωση του Κράτους (διάφοροι νεοφιλεύθεροι) γ) Η επιθετική αναδιάρθρωση του χρέους (Τσίπρας) κάτι που σημαίνει (εάν θα ήταν δυνατόν να γίνει τούτο) αποκλεισμό μας από νέα δάνεια και κατά συνέπεια δραστικές περικοπές σε όλους τους τομείς για την ισοσκέλιση του προϋπολογισμού δ) Επιστροφή στη δραχμή (Λαφαζάνης κλπ), κάτι που σημαίνει κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας, δραστική μείωση δημοσίων εσόδων, φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, τριψήφιο πληθωρισμό και αδυναμία καταβολής των στοιχειωδών για υγεία, παιδεία κλπ ε) Λαϊκή οικονομία (ΚΚΕ), που σημαίνει την πλήρη απομόνωση της χώρας και αδυναμία εξεύρεσης κεφαλαίων και κλείσιμο των περισσοτέρων μικρών νοσοκομείων. Αλήθεια ή ψέμματα;
Τα πράγματα λοιπόν είναι εξαιρετικά δύσκολα και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας και με τις πολιτικές του νέου κόμματος  που ονομάζεται Ο.Ε. (όχι εδώ, όχι εμάς). Αλήθεια ή ψέμματα;

Ας δούμε λοιπόν ποιά μπορεί να είναι τα εναλλακτικά σενάρια για το Νοσοκομείο Ναυπλίου.
Σενάριο πρώτο: Καταφέρνουμε και πετυχαίνουμε να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν με τη λειτουργία και των δύο νοσοκομείων με τον αυτόνομο τρόπο λειτουργίας τους. Υποσενάριο πρώτο. Καταφέρνουμε και διατηρούμε τη χρηματοδότηση των λειτουργικών του νοσοκομείου Ναυπλίου στα σημερινά επίπεδα. Η έλλειψη οποιουδήποτε κονδυλίου για την αναβάθμιση υπηρεσιών, εξοπλισμού και εγκαταστάσεων θα δημιουργεί συνθήκες σταδιακής υποβάθμισης των και σήμερα ήδη  υποβαθμισμένων υπηρεσιών υγείας. Υποσενάριο δεύτερο. Μείωση της χρηματοδότησης των λειτουργικών δαπανών. Το Νοσοκομείο Ναυπλίου σε ελάχιστο χρονικό διάστημα καταρρέει. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί σήμερα το Κράτος να χρηματοδοτεί και να αναβαθμίζει δύο νοσοκομεία σε απόσταση δώδεκα χιλιομέτρων είναι μακριά νυχτωμένος. Αλήθεια ή ψέμματα;
Σενάριο δεύτερο. Αποφασίζεται η διοικητική και λειτουργική ενοποίηση των δύο νοσοκομείων. Κοινή διοίκηση, κοινές προμήθειες, προσλήψεις, αλληλοκάλυψη ελλείψεων κλπ. Είναι μια λογική που ακούγεται καλά και θα μπορούσε να δουλέψει. Οι υπηρεσίες υγείας θα αναβαθμίζονταν, διότι θα είχαμε καλύτερα οργανωμένες κλινικές κάποιες στο ένα κτήριο και κάποιες στο άλλο. Η ευκαιρία που υπήρχε πριν από 20 χρόνια για ένβα νοσοκομείο χάθηκε εξ αιτίας των πολιτικάντηδων. Αλήθεια ή ψέμματα; Τώρα βέβαια το σενάριο αυτό δεν είναι και το ιδανικό. Δύο μισά νοσοκομεία δεν δημιουργούν ένα ολόκληρο και σωστό. Αλήθεια ή ψέμματα;

Σενάριο τρίτο. Το ένα από τα δύο νοσοκομεία παραμένει Γενικό και το άλλο μετατρέπεται σε ειδικού σκοπού και συγκεκριμένων αναβαθμισμένων υπηρεσιών. Θεωρώ αυτήν ως την καλύτερη λύση. Γιατί δηλαδή θα μας χάλαγε να γινόταν το νοσκομείο Ναυπλίου ένα πολύ οργανωμένο κέντρο πρωτοβάθμιας παροχής υγείας, μαζί με ένα πολύ σωστό ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών) και ταυτόχρονα ένα μεγάλο τμήμα του να μετατρέπετο σε ένα πολύ υψηλών προδιαγραφών ογκολογικό νοσοκομείο, ένα κέντρο αποκατάστασης τετραπληγικών, ένα Κέντρο για τους πάσχοντες από χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια (Χαπίτες). Ενα νοσοκομείο για όλη την Πελοπόννησο και γιατί όχι και παγκόσμιας εμβέλειας (έχουμε σαν περιοχή όλες τις προϋποθέσεις γι΄αυτό), πράγμα που συνεπάγεται τεράστια οικονομική ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Σ΄αυτή την περίπτωση τί θα είχαμε; Υποβάθμιση ή αναβάθμιση του νοσοκομείου; Αλήθεια ή ψέμματα;
Τελειώνοντας θα πω το εξής: Αυτή η επιτροπή που μελέτησε το υγειονομικό χάρτη της Πελοποννήσου είναι τόσο αφελής στο επικοινωνιακό επίπεδο; Είναι δυνατόν να περάσει τις προτάσεις της, όταν με ωμό τρόπο μας λέει ότι το νοσοκομείο Αργους θα είναι δευτερεύον και το Νοσοκομείο Ναυπλίου, μόνον χρονίων Παθήσεων; Καλά πληρωθήκανε από χρήματα του φορολογούμενου οι άνθρωποι αυτοί; Πώς μπορούν να πείσουν τις κοινωνίες για την ορθότητα των προτάσεών τους, όταν δεν εξειδικεύουν τις θέσεις τους και δημιουργούν το φόβο ότι το τουριστικό Ναύπλιο δεν θα έχει αύριο κρατικές υπηρεσίες υγείας; Αλήθεια ή ψέμματα;