Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Εξη ημερομηνίες-έξη γεγονότα

Εξη ημερομηνίες-έξη γεγονότα. Θα ξεκινήσω ανάποδα. Από τα πιο πρόσφατα προς τα παλαιότερα.

Μάρτιος του 1982 (Ζάκυνθος Ελλάδα)

Ο τελευταίος εναπομείνας Εβραίος της Ζακύνθου, ο Ermandos Mordos, πέθανε στο νησί και θάφτηκε στην Αθήνα. Έτσι, ο κύκλος της Ζακυνθινής Εβραϊκής παρουσίας έφτασε στο τέλος του μετά από πέντε αιώνες. Ο Mordos επέζησε του Ολοκαυτώματος εξ αιτίας δύο ηρωικών μορφών. Του τότε Δημάρχου Ζακύνθου Λουκά Καρρέρ και του τότε Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου.  Ακούστε την απίστευτη ιστορία. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1943, ο Γερμανός διοικητής κατοχής ονόματι Berenz είχε ζητήσει από το δήμαρχο, Λουκά Καρρέρ, έναν κατάλογο όλων των Εβραίων του νησιού. Μετά από διαβουλεύσεις με το Μητροπολίτη Χρυσόστομο απέρριψαν το αίτημα και αποφάσισαν να πάνε μαζί στο γραφείο του κυβερνήτη την επόμενη μέρα. Όταν ο Berenz επέμεινε ξανά στο αίτημά του για τον κατάλογο, ο Μητροπολίτης εξήγησε ότι οι Εβραίοι αυτοί μπορεί να μην ήταν Χριστιανοί αλλά ζούσαν εκεί για εκατοντάδες χρόνια με ειρήνη και ησυχία. Ποτέ δεν ενόχλησαν κανέναν, είχε πει. Ήταν Έλληνες όσο και όλοι οι άλλοι και, ενδεχόμενη φυγή τους, θ’ αποτελούσε προσβολή για όλους τους κατοίκους της Ζακύνθου.Ο κυβερνήτης όμως επέμενε να του δώσουν τα ονόματα. Ο Μητροπολίτης τότε του έδωσε ένα κομμάτι χαρτί που περιείχε μόνο δύο ονόματα: Μητροπολίτης Χρυσόστομος και Δήμαρχος Καρρέρ. Επιπλέον, ο Μητροπολίτης έγραψε μια επιστολή προς τον ίδιο το Χίτλερ στην οποία ανέφερε ότι οι Εβραίοι της Ζακύνθου ήταν υπό την εποπτεία του.Ο αποσβολωμένος κυβερνήτης πήρε τα δύο έγγραφα και τα έστειλε στο στρατιωτικό διοικητή των Ναζί στο Βερολίνο. Εν τω μεταξύ, μη ξέροντας τι θα συμβεί, οι ηγέτες του νησιού έστειλαν τους Εβραίους σε Χριστιανικά σπίτια στους λόφους για να τους κρύψουν. Ωστόσο, η Ναζιστική εντολή συγκέντρωσης των Εβραίων ανακλήθηκε σύντομα – χάρη στους αφοσιωμένους ηγέτες που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να τους σώσουν.Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί αποχώρησαν από το νησί, αφήνοντας πίσω τους 275 Εβραίους. Το σύνολο του Εβραϊκού πληθυσμού είχε επιζήσει τη στιγμή που σε πολλές άλλες περιοχές οι Εβραϊκές κοινότητες είχαν εξολοθρευτεί.Αυτή η μοναδική ιστορία περιγράφεται στο βιβλίο του Διονυσίου Στραβόλεμου “Μια Πράξη Ηρωισμού – Μια Δικαίωση” καθώς και στην ταινία μικρού μήκους του Τόνυ Λυκουρέση “Το Τραγούδι της Ζωής”. Τότε στις 9 Σεπτεμβρίου 1943 τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν ήδη ιδρυθεί και εκτελούσαν Γερμανικές εντολές.

12 Σεπετμεβρίου 1948 (Σάλτσμπουργκ Αυστρία)


Ο Βάλτερ Σιμάνα (Walter Schimana) αυτοκτονεί σε ηλικία πενήντα ετών. Ιδού η δράση του καλού αυτού κύριου στην Ελλάδα: Στις 18 Οκτωβρίου 1943 διορίζεται Ανώτατος Διοικητής των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα, αντικαθιστώντας τον Γιούργκεν Στρόοπ θέση που διατήρησε μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών από τη χώρα τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο του 1944. Από τη θέση του αυτή ασκούσε τον πλήρη αστυνομικό έλεγχο στη Χώρα. Ηταν ο στρατιωτικός διοικητής όλων των Αστυνομικών τότε Αρχών, σύμφωνα με διάταγμα του προγενεστέρου του, καθώς και των Ταγμάτων Ασφαλείας. Έπαιξε ενεργό ρόλο στο διωγμό των Εβραίων της Ελλάδας, ως και των Ταγμάτων Βέρνερ που τα συγκροτούσαν σλαβόφωνοι Μακεδόνες, λεγόμενοι κομιτατζήδες, προκειμένου να πλήξουν κάθε εκδήλωση δολιοφθορών. Για τη σπουδαία οργάνωση, συγκρότηση και αποτελεσματικότητα του έργου του στην Ελλάδα στις 10 Νοεμβρίου του 1944 έλαβε ιδιαίτερο συγχαρητήριο τηλεγράφημα του Αρχηγού των Ες-Ες Χάινριχ Χίμλερ. Ο Στρατιωτικός Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας, ήταν αυτός που συνέχισε το έργο του άλλου καλού κύριου του Γιούργκεν Στρόοπ. Ιδού τα νούμερα για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης που βρέθηκαν στα στρατόπεδα του Αουσβιτς. 46.091 άνθρωποι μόνον από τη Θεσσαλονίκη, εστάλησαν στο Αουσβιτς. Από αυτούς μόνον 1950 επέστρεψαν. Θυμάμαι ότι ,όταν μετά από πολλά χρόνια επισκέφθηκα το φρικτό αυτό στρατόπεδο συγκέντρωσης,  σε μια προθήκη υπήρχαν τα εισιτήρια του τρένου που είχαν πληρώσει οι Ελληνες Εβραίοι. Οχι μόνον τους έστελναν στα κρεματόρια, όχι μόνον τους στοίβαζαν στα τρένα, αλλά τους έβαζαν να πληρώνουν και τα εισιτήρια από πάνω. Ποιοί; Οι καλοί αυτοί κύριοι των SS, που ήσαν ταυτόχρονα και επικεφαλής των Ράλληδων.

5 Οκτωβρίου 1944. (Αουσβιτς Πολωνία)

135 Ελληνες Εβραίοι, παλαιοί αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού εξεγείρονται μέσα στο στρατόπεδο του Αουσβιτς. Εκτελούνται αμέσως. Σύμφωνα με πληροφορίες κατά την εκτέλεσή τους τραγουδούν όλοι μαζί τον Ελληνικό Εθνικό Υμνο. Τις ημέρες εκείνες αποχώρησε από την Ελλάδα ο Γερμανικός Στρατός, η Γκεστάπο, τα SS και μαζί τους ο καλός κύριος Βάλτερ Σιμάνα στρατιωτικός διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας. Τα Τάγματα Ασφαλείας έχουν ολοκληρώσει τις υπηρεσίες τους υπακούοντας στα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής και ενεργώντας στρατιωτικές επιχειρήσεις από κοινού. Φοβισμένοι οι Ταγματασφαλίτες, μετά την απελευθέρωση προσπαθούν να ξεγελάσουν ράβοντας και φορώντας στολές του ΕΔΕΣ. Μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα βορειότερα, την ίδια στιγμή, κάποιοι γενναίοι Ελληνες, Εβραίοι στο θρήσκευμα, εκτελούνται, την ώρα που τραγουδάνε τον Υμνο στην Ελευθερία. «Από τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά....». Των Ελλήνων όχι των Γερμανών.

10 Ιουνίου 1944. (Κέρκυρα Ελλάδα)

Η Γκεστάπο του καλού κύριου Βάλτερ Σιμάνα, του επικεφαλής των Γερμανοτσολιάδων, εκτοπίζει στο Αουσβιτς 1800 Εβραίους της Κέρκυρας. Ελάχιστοι από αυτούς επιβιώνουν. Μόνον διακόσιοι Κερκυραίοι Εβραίοι καταφέρνουν να κρυφτούν σε σπίτια Χριστιανών και να γλιτώσουν

25 Μαρτίου 1944 (Ιωάννινα Ελλάδα)

Ανήμερα του Ευαγγελισμού και της Εθνικής μας εορτής η Γκεστάπο του καλού κύριου Βάλτερ Σιμάνα, του επικεφαλής των Γερμανοτσολιάδων, εκτοπίζει στο Αουσβιτς 1800 Εβραίους των Ιωαννίνων. Ελάχιστοι από αυτούς επιβιώνουν.

28 Οκτωβρίου 1943 (Ναύπλιο Ελλάδα)

Ανήμερα της επετείου της εισβολής των Ιταλών στην Ηπειρο, που αργότερα η μέρα αυτή καθιερώθηκε ως Εθνική εορτή, η Γκεστάπο στο Ναύπλιο, που μόλις έχει αντικαταστήσει την Καραμπινιερία, συλλαμβάνει δεκάδες δημοκράτες πολίτες και τους οδηγεί σε κρατητήρια στο Ενετικό κτήριο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Κάποιοι καλοί συμπολίτες έφτιαξαν τη λίστα των προγραφών και την έδωσαν στους Γερμανούς. Ολοι οι συλληφθέντες είναι αντίθετοι με την Κατοχή, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν ενεργή προσωπική συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση. Μερικοί από αυτούς είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι. Την επομένη οι συλληφθέντες και προδοθέντες οδηγούνται στην Τρίπολη ως όμηροι.. Μετά από μερικές μέρες οι Γερμανοί παίρνουν μέσα από τη φυλακή και από το ίδιο κελί με τους Ναυπλιώτες, πάνω από εκατό Σπαρτιάτες και τους εκτελούν για αντίποινα, επειδή σε μάχη με τον ΕΛΑΣ θανατώθηκαν Γερμανοί στρατιώτες. Θυμάμαι μικρός ότι καθ΄όδόν προς την Καλαμάτα, ήταν υποχρεωτική η στάση στο μνημείο των εκτελεσθέντων Σπαρτιατών, για την απότιση φόρου τιμής, από κάποιον που βρέθηκε τότε στο ίδιο κελλί με τους Ελληνες - Σπαρτιάτες πατριώτες.



Δεν θα επαναλάβω όλα τα άλλα γνωστά και φρικώδη (Καλάβρυτα, Δίστομο, Κοκκινιά)

Και μετά από αυτά ξαναγυρνάω στο 2011. Οποιος σήμερα επιχειρεί να βάλει στην ίδια ζυγαριά τις αδιαμφισβήτητες βιαιότητες του ΕΑΜ, με το Ολοκαύτωμα, τις προδοσίες, τα SS, τη Γκεστάπο, τα Τάγματα απλώς ασελγεί στην ιστορία. Αυτή είναι η άποψή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου