Μόνος ολομόναχος




Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Οι έμποροι της δυστυχίας

Είναι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας.
Μόνοι στον κόσμο, πάμπτωχοι, άρρωστοι, ανήμποροι.
Ένας σπουδαίος θεσμός λειτουργεί στην πόλη μας και σε πολλά ακόμα μέρη της Ελλάδας.
Το πρόγραμμα ονομάζεται "βοήθεια στο σπίτι".
Όχι δεν χρειαζόμαστε τα άσυλα, τις φριχτές απομονώσεις, τα θλιβερά κτήρια φιλοξενίας των ηλικιωμένων.
Πρέπει τα άτομα να βοηθούνται στο σπίτι τους και στη γειτονιά τους.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, δίνει τη δυνατότητα να βοηθούνται οι συνάνθρωποί μας που δεν έχουν τη δυνατότητα στα ψώνια τους, σε αγορές φαρμάκων, στις χορηγήσεις φαρμάκων, σε καθαριότητα, σε πλύσιμο ρούχων και το κυριότερο στο να τους επισκέπτεται κάποιος εκεί που ζουν και να τους προσφέρει μια έστω λέξη συμπάθειας.
Να και κάτι που λειτουργεί στην πόλη μας άψογα. Είμαστε τυχεροί που οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα αυτό είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ (με κεφαλαία γράμματα) πρώτιστα και δευτερευόντως εργαζόμενοι.
Το πρόγραμμα αυτό που επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματοποείται από τη ΔΕΠΑΝ.
Παρά τα προβλήματα χρηματοδότησης, τα πράγματα πήγαιναν καλά.
Μέχρις ότου ήλθε η Κυβέρνηση της ΝΔ και έκανε το εξής εκπληκτικό.
Αρχισε να προκηρύσεει διαγωνισμούς για το ποιος θα εκτελέσει το έργο. Και στους διαγωνισμούς έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχου και ιδιώτες. Περίεργες εταιρίες, που εμπορεύονται τη δυστυχία των ανθρώπων, ιδιωτικά γηροκομεία.
Ποιο είναι το τραγικό της υπόθεσης;
Οτι η ΔΕΠΑΝ δεν έχει κέρδος από το εν λόγω πρόγραμμα. Ολο το ποσό με το οποίο επιχορηγείται, πηγαίνει στη βοήθεια των ανήμπορων συμπολιτών μας. Αντιλαμβάνεσθε τί θα γίνει εάν κάποια ιδιωτική εταιρία που αποβλέπει στο κέρδος αναλάβει το πρόγραμμα; Θα τσεπώσει τα χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου και θα προσπαθήσει να διαχειρισθεί το πρόγραμμα με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, προφανώς υποβαθμίζοντας τις υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρει. Και μην μου πουν οι υπέρμαχοι της ελεύθερης οικονομίας, την οποιαδήποτε παπαριά του συνεργάτη του δικτάτορα Πινοσέτ Φρήντμαν, διότι εδώ δεν υπάρχει αγορά, δεν υπάρχει καταναλωτής, υπάρχουν δυστυχισμένες ψυχές και στο εμπόριο της δυστυχίας δεν θέλω να ακούσω τίτποτα το καπιταλιστικό.
Ακόμα και τέλεια να ήταν σε όλα η Νέα Δημοκρατία, μόνο και μόνο από αυτό δεν έχω παρά να την φασκελώσω.

2 σχόλια:

  1. Δέχομαι ότι τους καλούς αυτούς Ανθρώπους τους "έβαλαν" για να κάνουν την δουλειά τους όπως τους έχει οριστεί και να συμβάλουν στην καταπολέμηση την κατήφειας και της ανημπόριας των ατόμων που πάσχουν ή/και δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σχιζοφρενικής κοινωνίας μας. Αρκεί να μην καταλήξουν αυτοί οι καλοί Ανθρωποι "Delivery boy" ή "Courier" ,ή τα παιδιά για όλες της δουλειές ή Ταχυδρόμοι με το φιλοδώρημα της σύνταξης στην τσέπη. Γιατί στην Ελλάδα το μέτρο πάντα χάνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι λειτουργεί 11 χρόνια τώρα, από το Β'ΚΠΣ. Είναι το πιό πετυχημένο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου μακράν των άλλων (διαβάζοντας παρακάτω σίγουρα θα αναρωτηθείτε τι σκατά είναι τα άλλα προγράμαμτα. ΜΗΔΕΝ). Έχει όμως δύο βασικά μειονεκτήματα.

    α) Απευθύνεται σε μικρό αριθμό δημοτών και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών πλήρως. βλέπε: http://www.disabled.gr/lib/?p=7808
    β) Οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα όλα αυτά τα χρόνια είναι υπό καθεστώς εργασιακής ομηρίας. Ήταν για πολλά χρόνια, οι πρώτοι, με συμβάσεις έργου που υπέκρυπταν συμβάσεις εργασίας, μετά έγιναν για τους καινούργιους συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται. Οι Δήμοι αρνούνται να βάλουν χρήματα μετά την λήξη της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και δεν πληρώνουν τους εργαζομένους μέχρι να τους βάλουν σε καινούργιο πρόγραμμα. Τέλος οι εργαζόμενοι πληρώνονται με φοβερές καθυστερήσεις.

    Αν αυτά τα έκανε ιδιώτης σε εργαζομένους του θα τον είχε πηδήξει (μετά συγχωρήσεως) η επιθεώρηση εργασίας, το ΙΚΑ κι όποιος άλλος.

    Οι Δήμοι λοιπόν και οι δημοτικές τους επιχειρήσεις είναι απολύτως ανεπαρκείς ως προς την διαχείριση του προγράμματος. Προτιμούν να τρώνε τα λεφτά των δημοτών σε εκδηλώσεις αμφιβόλου αισθητικής και λειτουργικότητας, παρά να σκύψουν σοβαρά στην στέρεη υλοποίηση του προγράμματος.

    Τώρα λέει η κυβέρνηση πως θα προκηρύσσει διαγωνισμό και δεν θα τα δίνει ex officio στις δημοτικές επιχειρήσεις. Πολύ καλά κάνει! Αφού οι ΟΤΑ απέτυχαν, ας δοκιμάσει η αγορά. Άλλωστε η περίθαλψη και φροντίδα των ηλικιωμένων στην χώρα μας γίνεται σε μεγάλο βαθμό από τον ιδιωτικό τομέα με πολύ καλά αποτελέσματα. Από την αλλοδαπή οικιακή βοηθό μέχρι τις ιδιωτικές Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων και τους φιλανθρωπικούς οργανισμούς, όπου μάλιστα το κόστος κατά 50% εκπίπτει από την φορολογία, ενώ το υπόλοιπο μπορεί να καλυφτεί από τα ασφαλιστικά ταμεία.

    Το κράτος Πρόνοιας που εγκαθίδρυσε το ΠΑΣΟΚ κυρίως με τον Γεννηματά, έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό και αντιαποδοτικό. Έχει πεθάνει, αλλά δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε γιατί δεν θέλουμε να ξεφορτωθούμε τις ιδεοληψίες μας. Ήγουν, κάθε τι δημόσιο είναι καλό, κάθε τι ιδιωτικό κακό.

    Αυτό δε που με αφήνει πραγματικά ενεό είναι η πίστη ορισμένων που βλέπουν το χάλι του δημόσιου τομέα παντού, που βλέπουν την πλήρη αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού αλλού, αλλά ακόμα πιστεύουν πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος και πως κάποτε το κράτος θα τα κάνει καλά. Να ζήσετε να το δείτε αυτό σας εύχομαι, αν και αμφιβάλω σφόδρα και βάσιμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή