Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Fair play Σχόλιο τρίτο

Η κρατική μηχανή, το ζούμε όλοι, δείχνει σημάδια αποσύνθεσης.
Οι υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ακολουθούν, εάν δεν προηγούνται στη διάλυση.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός φιλότιμου αντιδήμαρχου, που πρέπει να εφαρμόζει ειδικές πολιτικές καρότου και μαστιγίου για να ενεργοποιεί τις υπηρεσίες καθαριότητας και πάρκων του Δήμου μας. Πολλές φορές θα τον δείτε να κερνάει ο ίδιος τους εργάτες για να τους φέρει σε φιλότιμο.
Σε άλλες χώρες υπάρχουν αυστηρά καθορισμένοι ρόλοι και οι πολιτικοί απλώς σχεδιάζουν. Εδώ ...
Κάποτε είχαμε το βασιλικό μπασκίνα να εφαρμόζει εξουσία στα χωριά της παλιάς Ελλάδας και να βάζει στη θέση τους τους Βενιζελικούς και κομμουνιστές
Αργότερα μετά τον πόλεμο είχαμε τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για να προσληφθεί κάποιος στον κρατικό τομέα.
Φθάσαμε στη δεκαετία του 80 στην τεράστια διόγκωση του κρατικού και αυτοδιοικητικού τομέα με την πρόσληψη χιλιάδων πράσινων. Πολλαπλασιάσθηκε μεν ο αριθμός των υπαλλήλων, επήλθε δε η πράξη της διαίρεσης στην αποτελεσματικότητα του Κράτους.
Σήμερα στο Δήμο Ναυπλίου έχουμε το φαινόμενο της πρόσληψης τέκνων δημοτικών συμβούλων και υποψήφιων δημοτικών συμβούλων. Δεν θα σας τους απαριθμήσω διότι έτσι μπορεί να αδικήσω και κάποιους που πραγματικά προσφέρουν.
Στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου μας έχουμε σήμερα πολύ περισσότερους μηχανικούς και από αυτούς που είχε η αντίστοιχη υπηρεσία της Νομαρχίας που ήταν αρμόδια για όλους ανεξαίρετα τους Δήμους και τις Κοινότητες της Αργολίδας. Και ταυτόχρονα αναθέτουμε και έργα σε ιδιώτες, ακόμα και για να ανακαλύψουμε τα όρια του Δήμου μας.
Όλη αυτή η διόγκωση του Δήμου μας (όπως και των άλλων δήμων της χώρας) δημιούργησε σχέσεις εξάρτησης. Και όχι μόνον με τους προσληφθένετες και τις οικογένειές τους, αλλά και με μια μεγάλη μερίδα πολιτών που περιμένουν να παρακαλέσουν και να ανταλλάξουν την ψήφο τους με έναν διορισμό. Η προσδοκία της πρόσληψης του τέκνου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Η άλλη λογική και η άλλη πρόταση: Τί έχουμε να πούμε; Έχουμε να πούμε αυτό το απλό. Σήμερα υπάρχουν παιδιά με πτυχία, με γνώσεις, με ξένες γλώσσες, με μεταπτυχιακά. Ας βάλουμε λοιπόν σωστούς κανόνες και ας προσλάβουμε, όταν πρέπει να γίνουν προσλήψεις, τους ικανότερους, άσχετα εάν είναι δικοί μας ή αντίπαλοι. Και ζητάμε σε όλους αυτούς που θεωρούν ότι έχουν ικανότητες να πάψουν να παρακαλάνε. Και να παρακαλάνε άδικα αφού προτιμώνται τα τέκνα. Ας αντισταθούν και ας προσχωρήσουν σ΄αυτούς που επιδιώκουν το fair play.
Τελειώνω με το εξής. Σε νομικό πρόσωπο του Δήμου προκηρύχθηκε μία θέση. Υποψήφιες ήταν δύο κοπελιές. Η μία είχε καμιά δεκαριά προσόντα και ήταν και εξειδικευμένη σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης. Η άλλη είχε τελειώσω το γυμνάσιο.
Ολα τα μέλη του ΔΣ του συγκεκριμένου νομικού προσώπου συμφώνησαν ότι η μία υποψήφια είχε περισσότερα προσόντα από την άλλη. Τελικά μόνον ένας ψήφισε την έχουσα τα πολλά προσόντα και ας μην την γνώριζε προσωπικά. Ολοι οι άλλοι προτίμησαν την εκλεκτή στην εξουσία.
Αυτό ας σκεφθούν όλοι όσοι έχουν παιδιά με ικανότητες και ας μην προσκυνήσουν
Fair play

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου