Ο "Εθνάρχης" Κωνσταντίνος Καραμανλής

Σήμερα θα γράψω τις "αιρετικές" μου απόψεις για τον "Εθνάρχη" και περιμένω να δω εάν η ανάρτησή μου αυτή θα συγκεντρώσει περισσότερα από τα 16, μέχρι τώρα σχόλια που δέχθηκε η ανάρτησή μου για τον κ. Γραμματικόπουλο.
Ακούω ότι η δημοτική αρχή σχεδιάζει να φέρει θέμα στο δημοτικό συμβούλιο για τη δημιουργία και τοποθέτηση ανδριάντα του "εθνάρχη" στην πόλη μας.
Εδώ πρέπει να πω ότι εάν οι πληροφορίες μου είναι σωστές, τότε θα πρέπει η παράταξη στην οποία ανήκω να πάρει απόφαση για τη στάση που θα κρατήσουμε και στην οποία απόφαση θα πρέπει να πειθαρχήσω. Δεν γνωρίζω τί θα πράξουν οι δημοτικοί σύμβουλοι των δυο άλλων "υπερκομματικών" ψηφοδελτίων. Πάντως πρέπει να πω ότι δεν μου πολυαρέσει η αποχώρηση κατά τις ψηφοφορίες κάποιων δημοτικών δημοτικών συμβούλων για να εκφράσουν αντίθεση χωρίς να πουν και επίσημα το "όχι".
Αλλά ας ξαναγυρίσω στον "εθνάρχη".
Θα εκφράσω τις κατ΄αρχήν προσωπικές μου απόψεις.
Θεωρώ ότι είναι σοβαρό λάθος να τιμάται με τη δημιουργία αγάλματος ο όποιος πολιτικός, όταν είναι εν ζωή και πολιτικά και κοινωνικά ενεργή η γενιά που κυβέρνησε. Όταν οι μνήμες, τα συναισθήματα, οι αντιθέσεις, οι πολιτικές αντιπαλότητες είναι νωπές είναι λάθος να σηκώνονται αγάλματα. Ιδίως όταν οι γιοί, κόρες, ανεψιοί και εγγόνια είναι παρόντα στην πολιτική ζωή. Θεωρώ επομένως λάθος να φτιάξουμε σήμερα αγάλματα για τον Γεώργιο Παπανδρέου (τον παππού), τον Ανδρέα Παπανδρέου (τον πατέρα), τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (το θείο) και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (τον μπαμπά της κόρης).
Θεωρώ ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 80 χρόνια για να μπορέσουν οι ιστορικοί από κάποια απόσταση να κρίνουν το έργο ενός πολιτικού και μετά να αποφασίσουμε για αγάλματα και προτομές.
Φαντάζεσθε τί αντίδραση θα υπήρχε στην πόλη μας εάν, ας πούμε το 1835, η τότε δημοτική αρχή αποφάσιζε να φτιάξει άγαλμα για τον Καποδίστρια, με το τεράστιο τότε μένος κατά του Κυβερνήτη; Τούτο όμως έγινε με όλες τις τιμές και τις επισημότητες έναν αιώνα μετά το θάνατό του, χωρίς να προκληθούν αντιδράσεις, εαν και εγώ (πρώτη φορά το λέω δημόσια) παραμένω Αντικαποδιστριακός.
Θεωρώ λοιπόν ότι η ορθή απόφαση στο δημοτικό συμβούλιο, εάν έλθει θέμα για να φτιάξουμε άγαλμα του "Εθνάρχη", είναι να ψηφίσουμε αναβολή συζήτησης του θέματος για το έτος 2090.
Βέβαια θεωρώ ότι είναι τελείως διαφορετικό θέμα το να δώσουμε το όνομα ενός πολιτικού σε ένα δρόμο, πράγμα το οποίο έχει κάνει το Ναύπλιο, για τον "εθνάρχη", όταν αυτός ακόμα ήταν εν ζωή. Και οπωσδήποτε είναι αναγκαίο να γίνονται ομιλίες, συνέδρια και σωστός διάλογος και ανταλλαγή απόψεων πάνω στο έργο και τη ζωή των πολιτικών μας, ιδίως όταν αυτοί με τον όποιο τρόπο έχουν συνδέσει τη ζωή και το έργο τους με την πόλη μας. Θεωρώ ότι σε κάτι τέτοιο θα πρέπει να είμαστε σύμφωνοι. Ας αφήσουμε μόνο του το ΚΚΕ να διαφωνεί στο διάλογο, όπως έπραξε πριν από μερικούς μήνες σε ανάλογη περίπτωση.