Και όμως η Αργολίδα έχει σωστούς πολιτικούς

Πιστός στην παράδοση που έχω δημιουργήσει τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, έτσι και τώρα πριν από το Δεκαπενταύγουστο αφήνω κατά μέρος την κριτική και την γκρίνια και επικεντρώνω σε θετικά που συμβαίνουν ή θα συμβούν γύρω μας στο προσεχές μέλλον.
Βλέπω λοιπόν, προβλέπω, φαντάζομαι και ονειρεύομαι έναν άλλο Δήμαρχο Ναυπλίου, σε έναν και κάτι χρόνο.
Ένα Δήμαρχο που να διαβάζει λογοτεχνία και όχι τα Παναθηναϊκά Νέα.
Ένα Δήμαρχο που να αθλείται και όχι μόνο να παρακολουθεί ποδόσφαιρο στην τηλεόραση.
Ένα Δήμαρχο που να κυκλοφορεί με ποδήλατο και όχι με Μερσεντές ή με εξεζητημένη μηχανή και χωρίς κράνος.
Ένα Δήμαρχο που να έχει αισθητική στο ντύσιμό του, χωρίς να είναι υποχρεωτική η γραβάτα και το κουστούμι.
Ένα Δήμαρχο που να προέρχεται από τα κόμματα και τα κινήματα που οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο και να μην ήταν ενατγμένος στην ΚΝΕ γιατί έτσι ήταν τότε της μόδας.
Ένα Δήμαρχο που δεν το παίζει αρχηγός αλλά είναι επικεφαλής μεταξύ ίσων.
Ένα Δήμαρχο που έχει καταπληκτική οικογένεια, με έξοχα παιδιά, που φοιτούν στις καλύτερες σχολές των Πανεπιστημίων μας, αφού αποφοίτησαν από τα δημόσια σχολειά μας.
Ένα Δήμαρχο που δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να παραδεχθεί τα λάθη του, που ακούει και σέβεται την άποψη του άλλου.
Ένα Δήμαρχο που ο μεγαλύτερο εχθρός του είναι οι αυταρχικές, ρατσιτστικές και φασιστικές ιδέες και πρακτικές.

Συχνά-πυκνά ακούω ότι η Αργολίδας δεν έχει πολιτικούς.
Λάθος, μέγιστο λάθος.
Υπάρχουν είναι εδώ δίπλα μας.
Όμως δεν το παίζουν. Δεν αντιγράφουν τις λάθος πρακτικές των άλλων, μόνο και μόνο για να είναι στο προσκήνιο.
Και αυτό διότι έχουν τη μεγάλη αρετή της σεμνότητας.