Το "σκάνδαλο" της Αγροτικής

Πολύ φοβάμαι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει που βρίσκεται και που πατάει.
Κάποιοι δεν έχουν, ακόμα και σήμερα, αντιληφθεί ότι ουσιαστικά δεν υφίστανται πλέον κρατικές τράπεζες.
Μία από τις τελευταίες τράπεζες που είχε τη μετοχική πλειοψηφία το Δημόσιο ήταν η πλήρως πτωχευμένη και απαξιωμένη Αγροτική Τράπεζα.
Απαιτείται μια τεράστια κουβέντα για το πώς η Τράπεζα αυτή έφθασε να βρίσκεται στη χειρότερη μοίρα από όλες τις Τράπεζες στην Ελλάδα.
Πώς την μεταχειρίσθηκαν οι κυβερνώντες για να ψηφοθηρίσουν. Τα δάνεια που πήραν χωρίς επαρκείς εγγυήσεις όλα σχεδόν τα κόμματα. Οι αδιαφανείς και με πελατειακά κριτήρια χρηματοδότηση της αγροτικής οικονομία. Και πολλά άλλα.
Και  φθάσαμε να έχουμε μια πλήρως απαξιωμένη και χρεοκοπημένη Τράπεζα.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα με το κούρεμα του Ελληνικού χρέους.
Σήμερα διάβασα μια εκπληκτική δήλωση βουλευτή, ο οποίος ισχυρίσθηκε ότι η Αγροτική Τράπεζα το 2011 θα ήταν κερδοφόρα εάν δεν είχε γίνει το κούρεμα του χρέους!! Άραγε τί θέλει να πεί; Ότι δεν έπρεπε να γίνει το κούρεμα και ότι το Κράτος έπρεπε να αποπληρώσει στο ακέραιο τα ομόλογα που κατείχε η Αγροτική Τράπεζα; Και θα εξαιρούσε μόνον την Αγροτική Τράπεζα (πράγμα αδύνατο) και θα κούρευε το ομόλογα μόνον των άλλων (ιδιωτικών) τραπεζών; Η μήπως ισχυρίζεται ότι δεν έπρεπε να γίνει καθόλου κούρεμα σε κανέναν.΄Η πάλι ισχυρίζεται ότι θα έπρεπε να γίνει πλήρης παύση πληρωμών, οπότε οι ζημιές και για την Αγροτική θα ήταν διπλάσιες. Και πώς όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν. Θα τα γεννούσαμε με μαγικό Συριζέικο τρόπο; Ας σοβαρευθούμε.  Η Αγροτική Τράπεζα είναι πτωχευμένη. Τόσο πολύ που ακόμα δεν έχει δημοσιεύσει τον ισολογισμό της του έτους 2011  Αλλά ο Σύριζα δια του εκπροσώπου του ισχυρίζεται ότι η Τράπεζα αυτή, που δεν έχει μπορέσει, παρά τις προθεσμίες, να συντάξει ισολογισμό είναι κερδοφόρα!! Ας σοβαρευθούμε κάποτε. Η Αγροτική έχει δημοσιεύσει μόνον τα αποτελέσματα εννιαμήνου 2011 και αυτά δείχνουν ότι η Τράπεζα είναι ζημιογόνα ακόμα και αν αφαιρεθεί το κούρεμα των ομολόγων. Ας σοβαρευθούμε κάποτε.  Ουσιαστικά η Αγροτική ήταν για κλείσιμο, ότι και αν αυτό σήμαινε για τους εργαζόμενους και για την αγροτική οικονομία. Και το κλείσιμό της έπρεπε να αποφευχθεί. Ας σοβαρευθούμε κάποτε. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε την επανακεφαλαιοποίηση της Αγροτικής με χρήματα των Ευρωπαίων και ταυτόχρονα να μην βλέπουμε την πραγματικότητα και να αεροβατούμε ότι οι ξένοι είναι οι ηλίθιοι που θα δώσουν τα χρήματα σε μια πτωχευμένη Τράπεζα για να συνεχίσουμε τα ίδια και τα ίδια. Δεν είναι δυνατόν μονίμως να τους κατηγορούμε και ταυτόχρονα να έχουμε απλωμένη την παλάμη.
Ας σοβαρευθούμε κάποτε.
Οι εναλλακτικές που είχαμε ήταν οι εξής και καμία άλλη, αφού το Κράτος δεν έχει χρήματα να ανακεφαλαιοποιήσει τις Τράπεζες.
Πρώτη εναλλακτική. Το λουκέτο στην Αγροτική. Χιλιάδες υπάλληλοι απολυμένοι. Τεράστια ζημιά στην Ελληνική οικονομία
Δεύτερη εναλλακτική. Να  συμπεριληφθεί η Τράπεζα στο σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης του Τραπεζικού συστήματος της Ελλάδας, που θα γίνει (αν θα γίνει) με χρήματα που θα δώσει η Ευρώπη.  Επομένως για να μπει η τράπεζα στον κατάλογο των Ελληνικών Τραπεζών που θα ενισχυθούν θα πρέπει να συμφωνήσει η επάρατη Ευρώπη. Όμως είναι φανερό ότι η Αγροτική βρίσκεται σε τέτοια χάλια, που ουδείς θα επιθυμούσε να δώσει χρήματα σε ένα τεράστιο βαρέλι δίχως πάτο. Είναι φανερό ότι οι ξένοι δεν θα δώσουν τα χρήματα με τη σημερινή κατάσταση στην Τράπεζα  και ας ονειρεύεται ό,τι θέλει ο Αργολιδέας εκπρόσωπος στο κοινοβούλιο
Τρίτη εναλλακτική.  Να διαχωρισθεί η Τράπεζα σε δύο τμήματα. Το καλό και το κακό. Ώστε να μπορέσει να συνεχίσει η λειτουργία του υγιούς τμήματος της Τράπεζας για να διασωθούν οι θέσεις εργασίας.
  Όποιοι ισχυρίζονται ο,τιδήποτε διαφορετικό, βρίσκονται όχι στη γη, όχι στη σελήνη, όχι στο φεγγάρι, αλλά εκτός του ηλιακού μας συστήματος, πιθανώς και εκτός του δικού μας γαλαξία.
Τώρα αν το υγιές τμήμα της Τράπεζας θα παρέμενε, πολύ προσωρινά  στον Κρατικό έλεγχο ή θα παραχωρείτο σε μια άλλη Τράπεζα είναι εντελώς, μα εντελώς, μα τελείως αδιάφορο.
Καλά. Οι άνθρωποι που αντιδρούν δεν έχουν αντιληφθεί ότι όλο το τραπεζικό μας σύστημα θα ανακεφαλαιοποιηθεί. Δεν έχουν καταλάβει ότι και η Παιραιώς που αγοράζει την Αγροτική θα ανακεφαλαιοποιηθεί και αυτή;
Και εδώ κατά τη γνώμη μου παίζεται όλο, μα ολόκληρο, το παιχνίδι για το μέλλον της χώρας. Εδώ χρειάζεται η με αποφασιστικό τρόπο και με σχέδιο εναντίωση  στα σχέδια να αλωθεί όλος ο Τραπεζικός Τομέας από  τα επιθετικά ξένα κεφάλαια και από τις μεγάλες Τράπεζες του εξωτερικού. Αυτό είναι το τεράστιο διακύβευμα των επόμενων λίγων μηνών. Όχι η βλακεία της αντίδρασης στο θέμα της Αγροτικής. Ούτως ή άλλως η μετοχική σύνθεση της Αγροτικής είτε  μέσω της Πειραιώς που θα ανακεφαλαιοποιηθεί, είτε με απευθείας ανακεφαλαιοποίηση θα αλλάξει δραστικά. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτό έτσι κι αλλιώς θα γίνει. Και όλα τα σημερινά περί σκανδάλων και περί χαριστικών πράξεων είναι μπούρδες και λόγια του αέρα χάριν εντυπώσεων. Τί να κάνουμε, μπούρδες λέτε.
Θα σας πω λοιπόν το εξής σχετικά με  το τεράστιο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης όλων των Τραπεζών.
Η ανακεφαλαιοποίηση αυτή δεν πρόκειται να γίνει, εάν οι ξένοι δεν πεισθούν, ότι η χώρα θα παραμείνει όρθια και εντός του ευρώ. Επομένως ένα πάρα πολύ πιθανό σενάριο είναι, τα χρήματα από το εξωτερικό να μην έλθουν, η Πειραιώς να πτωχεύσει, όπως θα πτώχευε και η Αγροτική αν ήταν μόνη της και οι δύο τράπεζες τελικά να κλείσουν και όλοι οι εργαζόμενοι και των δύο τραπεζών αλλά και άλλων να μείνουν στο δρόμο. Σ΄αυτήν την περίπτωση είναι πραγματική ηλιθιότητα να μιλάμε για ξεπούλημα και χαριστικές πράξεις, όταν η κατάληξη θα είναι ότι αυτός που υποτίθεται ότι ωφελήθηκε (Τράπεζα Πειραιώς) να πτωχεύσει και να κλείσει.
Τώρα στο άλλο σενάριο, που υπάρχει είναι να πεισθούν οι ξένοι  ότι η χώρα θα τα καταφέρει. Τότε η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών θα γίνει.  Οι νέες μετοχές που θα εκδοθούν για να γίνει δυνατή η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και η επιβίωσή τους  θα είναι από δέκα έως τριάντα φορές παραπάνω από τις σημερινές υπάρχουσες μετοχές. Επομένως η μετοχική σύνθεση θα αλλάξει κατά τρόπο δραστικό.
Και εδώ τίθεται το μεγάλο θέμα. Ποιος θα λάβει τις μετοχές αυτές; Μέχρι πέρσι το θέμα ήταν εάν τις μετοχές αυτές θα τις πάρει το Κράτος, με έκδοση κοινών μετοχών, η εάν θα εκδοθούν προνομιούχες , ώστε τον έλεγχο να τον έχουν οι μέχρι σήμερα ιδιοκτήτες. Ο Παπανδρέου, ασκώντας μια σούπερ προοδευτική και αριστερή πολιτική, επέμενε η διαδικασία αυτή να γίνει με  κοινές μετοχές, ώστε να ξωπεταχτούν οι Σάλληδες, Βαρδινογιάννηδες, Λάτσηδες, Βγενόπουλοι και λοιποί. Η αριστερά εγκλωβισμένη στα στερεότυπά της δεν αντιλήφθηκε τι παίζεται για το μέλλον της χώρας. Και ο ΓΑΠ εκπαραθυρώθηκε, κυρίως γι΄αυτό τον λόγο.
Σήμερα έχουμε περάσει σε ένα άλλο στάδιο, που ουδείς έχει αντιληφθεί τι παίζεται και η αριστερά κυριολεκτικά ροχαλίζει.
Έχουμε περάσει στο σχέδιο που λέει ότι το κράτος δεν θα δανεισθεί για να ανακεφαλαιοποιήσει τις Τράπεζες, αλλά αυτό θα γίνει κατευθείαν από τους Ευρωπαίους. Μάλιστα μας το έχουν εμφανίσει έτσι, ώστε το ηλίθιο Ελληνικό πολιτικό προσωπικό, από άκρη σε άκρη, να θεωρεί ότι πρέπει να διεκδικήσει (να τον κάνει μέγιστο εθνικό στόχο) η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει απευθείας και όχι μέσω του Ελληνικού Δημοσίου, προκειμένου να μειωθεί το ύψος του Ελληνικού χρέους.  Μας το έβαλαν το τυράκι στη φάκα  και εμείς τσιμπήσαμε. Άπαντες. Εμπρός λοιπόν για νέους εθνικούς αγώνες. Θυμηθείτε τη δήλωση Τσίπρα, που είπε ότι η τρόικα δεν πρέπει να πατήσει το Ελληνικό έδαφος, εάν δεν ισχύσουν και για την Ελλάδα αυτά που αποφασίσθηκαν για την Ισπανία. Δηλαδή μας είπε με τον πιο εμφαντικό τρόπο, ότι όλος ο Τραπεζικός Τομέας πρέπει να περάσει στον έλεγχο των Ευρωπαίων (της Μέρκελ, του Γιούνγκερ, του Ντράγκι, των Ολλανδών και Φινλανδών). Πραγματικά αναρωτιέμαι. Προς τι ο θόρυβος για την Αγροτική, όταν ο Σύριζα επιδιώκει όλες ανεξαίρετα οι Τράπεζες να περάσουν σε Ευρωπαϊκό έλεγχο, με ότι αυτό σημαίνει;
Μόνον εγώ ισχυρίζομαι το ακριβώς αντίθετο. Η χώρα πρέπει να αγωνισθεί ώστε η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει μέσω του Ελληνικού Δημοσίου, ώστε να κρατικοποιηθούν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου όλες οι Τράπεζες. Και η Αγροτική για την οποία ξεφωνίζει σήμερα ο Σύριζα. Και ας αυξηθεί προσωρινά το χρέος της χώρας.
Και θα σας εξηγήσω το για ποιο λόγο δεν πρέπει προς το παρόν να μας ενοχλεί η αύξηση του χρέους.
Το πρόγραμμα έχει σχεδιασθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην είναι ανάγκη να αποπληρώσουμε τα κεφάλαια που θα πάρουμε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πριν το 2020. Επομένως  η αύξηση του χρέους μέχρι το 2020 δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο τις ταμειακές μας ροές. Τώρα πρέπει να αντιληφθούμε το εξής.  Εάν η χώρα δεν τα καταφέρει θα έχει ελάχιστη σημασία αν το συνολικό μας χρέος θα είναι 130 ή 160% ως προς το ΑΕΠ. Η πιθανή περαιτέρω αύξηση του ΑΕΠ είτε από τα επίπεδα του 130 είτε από τα επίπεδα του 160% προς τα πάνω θα είναι καταστροφική και θα μας οδηγήσει σε πτώχευση.  Αντιθέτως εάν το συνολικό χρέος της χώρας αρχίσει να μειώνεται (δεν το πολυβλέπω αλλά αυτό είναι το καλό σενάριο), τότε τα πράγματα θα αναστραφούν με πολύ θετικό τρόπο. Είναι απολύτως βέβαιο το χρηματιστηριακό πάρτι του αιώνα, με τα επιθετικά διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια, που έβγαλαν ένα κάρο λεφτά από την Ελληνική τραγωδία να κερδοσκοπήσουν εκ νέου προς τα πάνω αυτή τη φορά. Ειδικά οι τραπεζικές μετοχές θα εκτοξευθούν.  Και σ΄αυτήν την περίπτωση, εάν οι μετοχές αυτές βρίσκονται στα χέρια του Ελληνικού Δημοσίου, η Ελλάδα έχει να ωφεληθεί τα μέγιστα με ραγδαία πτώση του χρέους. Τότε θα έλθει και το κούρεμα στα κρατικά δάνεια και το χρέος θα πέσει πολύ κάτω από το 100%. Σ΄αυτήν την σπάνια αλλά εξαιρετική για τη χώρα περίπτωση οι τράπεζες πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους άλλους να κερδοσκοπήσουν σε βάρος του απλού Ελληνα πολίτη που έχει υποφέρει τόσο πολύ. Επαναλαμβάνω εάν η χώρα πτωχεύσει, εάν επιλέξει τη δραχμή, εάν δεν τα καταφέρει, δεν θα έχει καμία απολύτως σημασία εάν το χρέος της είναι κατά 50 δις παραπάνω.
Δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πού είμαστε και δεν μπορούμε να χαράξουμε μια προοδευτική-αριστερή πορεία για τον τόπο. Αρκούμαστε στον λαϊκισμό και στον εύκολο λόγο. Τρανό παράδειγμα το θέμα της Αγροτικής.