Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ο εθνικιστής υπουργός εξωτερικών το 1990, οδήγησε τη χώρα με την "εθνικά περήφανη" στάση του στο Σκοπιανό σε μια τεράστια εθνική ήττα. Τότε το πρώτο λόγο είχαν οι εθνικιστικές κορώνες, τα συλλαλητήρια υπό τον Άνθιμο, η "εθνική αξιοπρέπεια" και άλλες μεγαλοστομίες.
Σήμερα είκοσι χρόνια μετά, όλη η υφήλιος αποκαλεί τη γείτονα χώρα με το συνταγματικό όνομά της. Έχει γίνει στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση μια τεράστια ιστορική παραχάραξη της αλήθειας. Τώρα πολλοί από τους εθνικιστές επιζητούν μια λύση συμβιβασμού, πολύ χειρότερη από αυτήν που μας έδινε το σχέδιο Πινέιρο.
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ο τότε εθνικιστής υπουργός εξωτερικών είναι τώρα αρχηγός της Ν.Δ. Και πάλι επικαλείται την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνικά περήφανη στάση για να αρνηθεί την υπογραφή ενός εγγράφου, με το οποίο θα δεσμεύεται στην πολιτική που ήδη έχει εξαγγείλει μετά τις κωλοτούμπες που έκανε εγκαταλείποντας τον αντιμνημονιακό αγώνα. Άνοιξε από μόνος του, για να κρατήσει τις εσωτερικές κομματικές ισορριπίες ένα τελείως χαζό θέμα προς τέρψιν των Παναγιωτοπουλέων και των αριστερών. Άραγε εάν δεν είχε μιλήσει για εθνικές αξιοπρέπειες θάταν τώρα η υπογραφή θέμα; Και δεν αντιλαμβάνομαι τί το σπουδαίο αποτελεί το να βάλει κάποιος την υπογραφή του για να δεσμεύεται σε μια πολιτική που πύτως ή άλλως θα εφαρμόσει; Ποία η εθνική αναξιοπρέπεια αν βάλει μια τέτοια υπογραφή. Γιατί ήσαν εθνικά αναξιοπρεπείς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, που υπέγραψαν τις δεσμεύσεις;
Εγώ ένα ξέρω. Ότι την εθνική αξιοπρέπεια τη χάσαμε τόσα χρόνια που απευθυνόμαστε στους Ευρωπαίους με τεντωμένη την παλάμη για τις ζητιανιές μας, για να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για δημόσια και ιδιωτική υπερκατανάλωση και όχι για να ενισχύσουμε την ντόπια παραγωγή.
Τότε ήσουν εθνικά αναξιοπρεπής Αντωνάκη. Τότε ξεφτιλιστήκαμε σαν χώρα. Για τη ξεφτίλα αυτή του Ελληνικού Κράτους πρέπει να απολογηθείς αφού συμμετείχες στη χειρότερη αιρετή Κυβέρνηση από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους. Όχι να μας το παίζεις τώρα ήρωας με μια υπογραφή.
Το μεγαλύτερο έγκλημα της άχρηστης Πασοκικής κυβέρνησης είναι ότι κατάφερε μέσα σε δυό χρόνια να ξαναφέρει στα υπουργικά έδρανα ανθρώπους που έχουν τεράστια ευθύνη για το ξεχείλωμα του Κράτους, για την αποδιοργάνωση των κρατικών μηχανισμών, για τις πελατειακές εξαρτήσεις.
Καιρός είναι η κεντροαριστερά να ξαναπάρει μπρος.
Μακρυά όμως από το προβληματικό Πασοκικό παρελθόν.
Ο εθνικιστής υπουργός εξωτερικών το 1990, οδήγησε τη χώρα με την "εθνικά περήφανη" στάση του στο Σκοπιανό σε μια τεράστια εθνική ήττα. Τότε το πρώτο λόγο είχαν οι εθνικιστικές κορώνες, τα συλλαλητήρια υπό τον Άνθιμο, η "εθνική αξιοπρέπεια" και άλλες μεγαλοστομίες.
Σήμερα είκοσι χρόνια μετά, όλη η υφήλιος αποκαλεί τη γείτονα χώρα με το συνταγματικό όνομά της. Έχει γίνει στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση μια τεράστια ιστορική παραχάραξη της αλήθειας. Τώρα πολλοί από τους εθνικιστές επιζητούν μια λύση συμβιβασμού, πολύ χειρότερη από αυτήν που μας έδινε το σχέδιο Πινέιρο.
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ο τότε εθνικιστής υπουργός εξωτερικών είναι τώρα αρχηγός της Ν.Δ. Και πάλι επικαλείται την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνικά περήφανη στάση για να αρνηθεί την υπογραφή ενός εγγράφου, με το οποίο θα δεσμεύεται στην πολιτική που ήδη έχει εξαγγείλει μετά τις κωλοτούμπες που έκανε εγκαταλείποντας τον αντιμνημονιακό αγώνα. Άνοιξε από μόνος του, για να κρατήσει τις εσωτερικές κομματικές ισορριπίες ένα τελείως χαζό θέμα προς τέρψιν των Παναγιωτοπουλέων και των αριστερών. Άραγε εάν δεν είχε μιλήσει για εθνικές αξιοπρέπειες θάταν τώρα η υπογραφή θέμα; Και δεν αντιλαμβάνομαι τί το σπουδαίο αποτελεί το να βάλει κάποιος την υπογραφή του για να δεσμεύεται σε μια πολιτική που πύτως ή άλλως θα εφαρμόσει; Ποία η εθνική αναξιοπρέπεια αν βάλει μια τέτοια υπογραφή. Γιατί ήσαν εθνικά αναξιοπρεπείς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, που υπέγραψαν τις δεσμεύσεις;
Εγώ ένα ξέρω. Ότι την εθνική αξιοπρέπεια τη χάσαμε τόσα χρόνια που απευθυνόμαστε στους Ευρωπαίους με τεντωμένη την παλάμη για τις ζητιανιές μας, για να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για δημόσια και ιδιωτική υπερκατανάλωση και όχι για να ενισχύσουμε την ντόπια παραγωγή.
Τότε ήσουν εθνικά αναξιοπρεπής Αντωνάκη. Τότε ξεφτιλιστήκαμε σαν χώρα. Για τη ξεφτίλα αυτή του Ελληνικού Κράτους πρέπει να απολογηθείς αφού συμμετείχες στη χειρότερη αιρετή Κυβέρνηση από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους. Όχι να μας το παίζεις τώρα ήρωας με μια υπογραφή.
Το μεγαλύτερο έγκλημα της άχρηστης Πασοκικής κυβέρνησης είναι ότι κατάφερε μέσα σε δυό χρόνια να ξαναφέρει στα υπουργικά έδρανα ανθρώπους που έχουν τεράστια ευθύνη για το ξεχείλωμα του Κράτους, για την αποδιοργάνωση των κρατικών μηχανισμών, για τις πελατειακές εξαρτήσεις.
Καιρός είναι η κεντροαριστερά να ξαναπάρει μπρος.
Μακρυά όμως από το προβληματικό Πασοκικό παρελθόν.
Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να προσθέσεις και την στάση που είχαν τα τότε κόμματα (για την ακρίβεια ΟΛΕΣ οι πτέρυγες ΟΛΩΝ των τότε κομμάτων) που κατά τη γνώμη σου εν πολλοίς αποτελούν την κεντροαριστερά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια η θέση του ΠΑΣΟΚ (του όλου ΠΑΣΟΚ) τότε, ποια η θέση του τότε ΣΥΝ (όχι ΣΥΡΙΖΑ, σκέτο ΣΥΝ και μάλιστα ενιαίου ΣΥΝ, δηλαδή μαζί και τα στελέχη που αποτελούν σήμερα τη ΔΗΜΑΡ); Δεν πήραν μέρος στα συλλαλητήρια, δεν πήραν μέρος σε αυτή την πολιτική που εσύ θεωρείς, σωστά, καταστροφική; Δεν την στήριξαν; Δεν έχουν και αυτά μεγάλο μερίδιο ευθύνης για πράξεις ή παραλείψεις;
Πώς λοιπόν τώρα καλούνται να βγάλουν, υποτίθεται, το φίδι από την τρύπα; Με ποια έξωθεν καλή μαρτυρία;
Συμφωνώ. Πλην όμως πιστεύω ότι ο ΣΥΝ και μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ έχουν ρητά ή σιωπηρά παραδεχθεί το σφάλμα τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιευθύνσεις και ονόματα. Για τα ρητά. Τα σιωπηρά δεν πιάνονται στην πολιτική. Στο εξομολογητήριο μπορεί. Στην πολιτική ΠΟΤΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή