Θα γίνω οπαδός του ΠΑΜΕ

Μόλις τώρα βγήκε η ντουντούκα στην πόλη του Ναυπλίου.
Με τους ήχους του επαναστατικού τραγουδιού "σώπα που νάναι  θα σημάνουν οι καμπάνες" καλεί τους "ελεύθερους ακόμα πολίτες του Ναυπλίου" σε συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο του Ναυπλίου.
Ωιμέ!! Θα με κάνουν οπαδό του ΠΑΜΕ με τις χωριστές αλλά τίμιες συγκεντρώσεις.
Εγώ ένα γνωρίζω. Οτι μια από τις πιο σοβαρές παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος, που μας έστειλαν να βυθιζόμαστε βαθειά στα έλη, είναι ο τρόπος που διοικούνται και λειτουργούν τα συνδικάτα.
Μα είναι δυνατόν να συμπαραταχθούμε με όσους διοικούν το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου; Με την μονοπαραταξιακή συνδικαλιστική διοίκηση; Με τους επί δεκαετίες καθισμένους στις καρέκλες συνδικαλιστές, που διεξάγουν τον Αντωνικό και συνάμα Αυτιακό και Μητροπουλικό αντιμνημονιακό αγώνα; Με συνδικαλιστές, που είναι ταυτόχρονα και εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος ως αιρετοί εκπρόσωποι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Πού ακούστηκε νάσαι εκπρόσωπος των εργαζομένων και ταυτόχρονα να ασκείς και διοίκηση επί εργαζομένων στο Δήμο; Πως ανέχεται ο άνεργος, ο χαμηλόμισθος, ο εργαζόμενος με ελαστικές σχέσεις εργασίας να συμπαρατάσσεται με υψηλόμισθους (από χρήματα φορολογουμένων αμειβόμενους) παράγοντες της συνδικαλιστικής και πολιτικής ηγεσίας;
Αν οι "ελεύθεροι ακόμα πολίτες του Ναυπλίου" είναι αύριο στο Εργατικό Κέντρο, εγώ προτιμώ να δηλώνω ότι παραμένω εντάξει με τη συνείδησή μου. Και η συνείδησή μου είναι ελεύθερη. Και ας με πουν οι "επαναστάτες" σκλάβο.