Μόνος ολομόναχος




Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Πάμε σαν άλλοτε

Οι πολίτες πρέπει να περπατούν στους δρόμους των πόλεων και όχι στους διαδρόμους των malls του κ. Βωβού και του κ. Λάτση.
Απαραίτητος λοιπόν είναι ο αγώνας για την τόνωση του μικροεμπορίου και η θέσπιση εμποδίων για την ανάπτυξη των υπεραγορών.
Προτείνω:
Την απαγόρευση ίδρυσης και λειτουργίας υπεραγορών πάνω από ένα μέγεθος μέσα στις πόλεις και στις παρυφές αυτών. Τη θέσπιση μιας ελάχιστης απόστασης μερικών χιλιομέτρων από τα κέντρα των πόλεων όπου θα απαγορεύεται η κατασκευή των υπερκαταστημάτων.
Τη θέσπιση κινήτρων (χαμηλότοκα δάνεια, φορολογικές απαλλαγές κλπ) για τα μικροκαταστήματα στα κέντρα των πόλεων, ιδίως γι΄αυτά που λειτουργούν σε διατηρητέα κτήρια.
Την επιβολή των τελών και προστίμων που προβλέπονται για τη διαφήμιση και τη ρύπανση που προκαλούν οι μεγάλες εμπορικές εταιρίες.
Την με κάθε τρόπο βοήθεια των Δήμων στους μικροεμπόρους.
Την κατάργηση των απαράδεκτων σε ύψος δημοτικών τελών και τελών ύδρευσης σε βάρος των μικροκαταστημάτων και την επιβολή μεγαλύτερων τελών στα μεγάλα καταστήματα.
Τώρα θα μου πείτε: Μα ο κοσμάκης διαλέγει τα SUPERMARKETS διότι είναι πιο οικονομικά για τα φτωχό βαλάντιο.
Απαντώ: Δεν είναι έτσι. Η επίσκεψη στις υπεραγορές είναι πολύ δαπανηρή. Στρατιές ψυχολόγων, διαφημιστών , μάνατζερς κλπ δημιουργούν μια αφόρητη πίεση για αγορές χωρίς νόημα, για υπερκατανάλωση. Αντίθετα στον μπακάλη και μανάβη της γειτονιάς θα αγοράσεις τα απολύτως αναγκαία και συνάμα ποιοτικά. Και το κυριότερο. Η υπερκατανάλωση δημιουργεί προβλήματα παχυσαρκίας σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού και αυτά με τη σειρά τους νέες δαπάνες. Χρήματα για φάρμακα κατά της χοληστερίνης. Χρήματα για μετάβαση στα ιδιωτικά γυμναστήρια. Χρήματα για πληρωμένο σεξ είτε διότι κανείς δεν σε πλησιάζει λόγω πάχους, είτε διότι κανείς δεν επιθυμεί το ταίρι του και προσφεύγει στις καλλονές και τους καλλονούς των ανατολικών κρατών.
Όλα τελικά είναι σε βάρος μας λόγω της καταστροφής της ζωής στα κέντρα των πόλεων για την οποία καταστροφή μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν "οι αριστεροί" με τις δεξιές πολιτικές καταστροφών και βίας.
Πάμε σαν άλλοτε λοιπόν και ας επιδιώξουμε πολιτικές που θα ξαναφέρουν στο παλαιό Ναύπλιο μικρομπακάλικα, μανάβικα, χασάπικα, κουρεία και κομμωτήρια, γιατί όχι και τσαγκάρικα, με ωραίες τσαγκαροδευτέρες και όλα τα όμορφα του παρελθόντος μας

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Μία "θλιβερά διαπίστωσις"

Ετος 1959
Πόλις Ναύπλιον
Η πύλη του Μορηά και του Αντικομμουνισμού
"....Αποτελεί υποχρέωσιν η απομάκρυνσις ενός τοιούτου δημοτικού συμβούλου από το υψηλόν αξίωμα του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου και είναι ηθική επιταγή η άμεσος αντικατάστασις αυτού.
Αι πόλεις του Ναυπλίου και Αργους αποτελούν την πύλην του Μωρηά, ο οποίος ποτέ δεν θα πατηθή από τον Κομμουνισμόν..."

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Ζωή στα κέντρα των πόλεων

H πόλη της ελευθερίας είναι, κατά τη γνώμη μου, μόνο η πόλη που έχει κάποιο κέντρο που να σφύζει από ζωή.
Οι πολιτικές της αριστεράς για την πόλη πρέπει να αποβλέπουν στην με όλες τις δυνάμεις ενίσχυση των κέντρων των πόλεων.
Κόσμος να περπατάει στους δρόμους (χωρίς αυτοκίνητα), παιδιά να παίζουν, καφενεία και στέκια νέων γεμάτα ανθρώπους που να επικοινωνούν, να κριτικάρουν, να διαμαρτύρονται, να διεκδικούν.
Μικροκαταστήματα των μικροεπαγγελματιών, ανοιχτά, να πουλάνε κάθε λογής καλούδια και κόσμος να ψωνίζει σ΄αυτά.
Κινηματογράφοι και θέατρα σε κεντρικά σημεία. Εργαστήρια ζωγραφικής και τεχνών. Λέσχες σκακιού, μπριτζ και πρέφας.
Πράσινο, πολύ πράσινο στο κέντρο.
Μόνιμοι κάτοικοι που να ζουν μέσα στα κέντρα των πόλεων.
Σχολειά στα κέντρα των πόλεων και μέσα στις γειτονιές, όχι εκεί έξω μακρυά στην πλήρη απομόνωση (πιστεύω ότι ξέρετε τι εννοώ)
Λαϊκές αγορές κοντά στο κέντρο και στους χώρους κατοικίας. Όχι στις παρυφές των πόλεων για να μην δυσχεραίνεται η κυκλοφορία των Μερσεντές (αλήθεια πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι Ναυπλίου έχουν Μερσεντές;)
Η ζωή, η ελευθερία, η επικοινωνία των πολιτών, η διασκέδαση, η εργασία μπορούν και πρέπει να γίνονται στα κέντρα των πόλεων και στα διάφορα επίκεντρα όταν οι πόλεις είναι μεγάλες.
Τελειώνοντας αυτή τη γενική τοποθέτηση ένα έχω να πω. Δεν είναι κατά τη γνώμη μου αριστερή πολιτική, αυτή που με διάφορους τρόπους καταστρέφει το μικροεμπόριο στα κέντρα και ενισχύει τις υπεραγορές έξω απ΄αυτά. Δεν είναι αριστερή πολιτική αυτή που θέλει η έκφραση των διαμαρτυριών και οι διεκδικήσεις να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σε χώρους που δημιουργούν δυσχέρειες στη ζωή στα κέντρα των πόλεων. Ωραίο δεν θα ήταν που και που να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να διαδηλώσουμε και να ενοχλήσουμε τους ατάραχους σαρδελλοαστούς εκεί που πράγματι τους ενοχλεί; Έξω από τις υπεραγορές, τους παιδοτόπους, τα μεγάλα ιδιωτικά σχολεία, τους μεγάλους χώρους κονσερβοθεαμάτων, έξω από τα μεγάλα γήπεδα της βίας και των προκλητικών αμοιβών των κλωτσομπαλαδόρων. Έτσι τα βλέπω τα πράγματα και τα λέω έστω και αν ενοχλήσω κάποιους φίλους που κατά τα άλλα γνωρίζω ότι έχουν πολύ καλές διαθέσεις. Έστω και αν ενοχλήσω τους αριστερούς ποδοσφαιρόφιλους και τους Λιανοκανελλοτσιπροπρετεντέρηδες που είναι οπαδοί μιας Ανώνυμης Εταιρίας, που ουσιαστικά δεν εκφράζει τίποτα παραπάνω, παρά τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Αριστερός δεν μπορεί να είναι αυτός που υποστηρίζει φανατικά τους κόκκινους, κίτρινους ή πράσινους μεγαλοπαράγοντες, όμως αριστερός μπορεί να είναι αυτός που υποστηρίζει την ομάδα των παιδιών της υδατοσφαίρισης του Ναυπλίου και την ακολουθεί στους αγώνες της και που μέσα από ελάχιστα μέσα βγήκε πρωταθλήτρια Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Καραθώνα: ο άμεσος ο κίνδυνος της πλήρους καταστροφής


Αφήνω για σήμερα την ενότητα αριστερά και πολιτικές για την πόλη με την οποία πρόκειται να ασχοληθώ πάλι στις επόμενες καταχωρήσεις μου και θα αναδείξω ίσως το πιο σοβαρό θέμα του Ναυπλίου.
Αμεσος είναι ο κίνδυνος η Καραθώνα να περάσει και πάλι στα χέρια των ιδιωτών από τους οποίους απαλλοτριώθηκε η έκταση ή στους κληρονόμους τους ή ακόμα και σε τρίτους στους οποίους θα μεταβιβασθεί η σχετική αξίωση.
Ήδη οι ιδιώτες έχουν προσφύγει για το σκοπό αυτό στα Δικαστήρια.
Εγώ το έθεσα το θέμα τουλάχιστον τρεις φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά δυστυχώς τα αυτιά των αρμοδίων δεν ιδρώνουν. Βλέπουν απλώς την Καραθώνα ένα χώρο για μπίζνες και πολιτικά παιχνίδια και τίποτα παραπάνω.
Οι φόβοι μου για την οριστική απώλεια της Καραθώνας και την πλήρη πλέον καταστροφή της μάλλον θα επαληθευθούν σύμφωνα με το παρακάτω δημοσίευμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Στάθη Κουσούνη.
Αντιγράφω και κρούω για μια ακόμα φορά τον κώδωνα του κινδύνου της πλήρους καταστροφής του τόπου:

Yπέρ της ανάκλησης απαλλοτριώσεων το ΣτE
Του Σταθη Κουσουνη

«Παράθυρο» για ευκολότερη διεκδίκηση της περιουσίας τους προσφέρει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στους ιδιοκτήτες των οποίων οι εκτάσεις είχαν απαλλοτριωθεί από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού στις δεκαετίες του ‘60 και του ΄70 και δεν αξιοποιήθηκαν. Με την εν λόγω απόφαση παρακάμπτεται το εμπόδιο της αναγκαίας ρευστότητας που απαιτούνταν για καταβολή της απαιτούμενης αποζημίωσης στο ελληνικό δημόσιο, για τους πρώην ιδιοκτήτες προκειμένου να διεκδικήσουν δικαστικά την επιστροφή της περιουσίας τους,
Πρακτική συνέπεια της απόφασης είναι ότι ακόμη και ιδιοκτήτες που δεν διαθέτουν τα μεγάλα ποσά που απαιτούνται για την ανάκληση αποφάσεων απαλλοτρίωσης, μπορούν να μεταβιβάσουν έναντι ανταλλάγματος σε τρίτους το δικαίωμα αυτό και να αναλάβουν οι αγοραστές και την εξόφληση του Δημοσίου και οι αρχικοί δικαιούχοι να προεισπράξουν την αξία του ακινήτου (αφού βέβαια αφαιρεθεί το ποσό του Δημοσίου που θα αναλάβει ο αγοραστής).
Παράλληλα, με άλλη απόφαση του ΣτΕ η τιμαριθμική αναπροσαρμογή βάσει της οποίας προσδιορίζεται το ύψος της αποζημίωσης που θα πρέπει οι δικαιωθέντες ιδιοκτήτες να καταβάλλουν στο ελληνικό Δημόσιο για την επιστροφή των ακινήτων τους υπολογίζεται έως την ημερομηνία αίτησης για ανάκληση της απαλλοτρίωσης και όχι έως την ημερομηνία της απόφασης του ΣτΕ όπως είχε αρχικά εκτιμήσει το υπουργείο Οικονομικών.
Ειδικότερα, πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ δικαίωσε πρώην ιδιοκτήτρια έκτασης στην περιοχή της Αναβύσσου που είχε απαλλοτριωθεί από τον ΕΟΤ -και της επιστρέφεται σύμφωνα με άλλη απόφαση του 2005 του ΣτΕ -να παραχωρήσει το δικαίωμα της προσδοκίας απόκτησης της κυριότητας επί του απαλλοτριωμένου ακινήτου στους εγγονούς της.
Οι τελευταίοι μετά την απόφαση του 2005 είχαν δηλώσει συνέχιση της δίκης στο ΣτΕ για την ακύρωση απόφασης του υπουργείου Οικονομικών καθορισμού του ποσού αποζημίωσης στα δεδομένα του 2005 με σκοπό τη μείωση του στα δεδομένα του 1994 όταν η γιαγιά τους είχε ζητήσει την ανάκληση της απαλλοτρίωσης. Ο νόμος περί ΣτΕ το Π.Δ. 18/89 άρθρο 31 παρ. 1, προβλέπει τη συνέχιση δίκης μόνο σε περίπτωση θανάτου του αιτούντα από τους κληρονόμους του (καθολικούς διαδόχους) και όχι από τους ειδικούς διαδόχους (αγοραστές, δωρεοδόχους κλπ). Στην απόφαση του ΣτΕ γίνεται δεκτή η άποψη του δικηγόρου που χειρίστηκε την υπόθεση Κωνσταντίνου Κατερινόπουλου, ότι και οι ειδικοί διάδοχοι έχουν δικαίωμα να συνεχίσουν τη δίκη και μάλιστα και στη συγκεκριμένη περίπτωση όπου έχουν μόνο δικαίωμα προσδοκίας στην απόκτηση της κυριότητας του ακινήτου και δεν το έχουν ακόμη αποκτήσει.
Αυτό διότι η απόκτηση του ακινήτου γίνεται μόνο με την Υπουργική απόφαση που ανακαλεί την απαλλοτρίωση και που μόνο αυτή μεταγράφεται στο Κτηματολόγιο (Υποθηκοφυλακείο), αφού όμως προηγουμένως εξοφληθεί το ποσό που πρέπει να επιστραφεί, στο Δημόσιο ή ΝΠΔΔ υπέρ του οποίου είχε γίνει η απαλλοτρίωση (και αυτό ορίζεται με Υπουργική απόφαση. (Η ανάκληση γίνεται σε δύο στάδια με δύο αποφάσεις).
Έτσι πριν από αυτήν την μεταγραφή και ήδη από τη συντέλεση της απαλλοτρίωσης και μετά ο δικαιούχος (αρχικός ιδιοκτήτης) έχει δικαίωμα προσδοκίας επανάκτησης της κυριότητας λόγω ανάκλησης της συντελεσμένης απαλλοτρίωσης, το οποίο κρίνεται με την απόφαση ότι είναι ελεύθερα μεταβιβάσιμο με δικαιοπραξία εν ζωή, προς τον οποιονδήποτε με αντάλλαγμα ή χωρίς (και όχι μόνο λόγω θανάτου του αρχικού δικαιούχου) μεταβίβαση που ενεργεί ως προς όλους και ως προς το Δημόσιο το οποίο με πράξη του Υπουργού των Οικονομικών αρνήθηκε να αναγνωρίσει ως δικαιούχους του ακινήτου τους εγγονούς της ιδιοκτήτριας που είχαν αποκτήσει από αυτήν λόγω δωρεάς το ακίνητο.
Η νομική άποψη του κ. Κατερινόπουλου που έγινε δεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι ότι «σύμφωνα με τα άρθρα 20 παρ. 1 και 95 του Συντάγματος, αίτηση ακύρωσης που ασκείται από ιδιοκτήτη ακινήτου και αφορά σε διαφορά στρεφομένη περί το ακίνητο αυτό, έννομο συμφέρον για την συνέχιση της δίκης έχουν όχι μόνον οι καθολικοί διάδοχοι του ιδιοκτήτη (άρθρο 31 παρ. 1 Π.Δ. 18/89 περί ΣτΕ) αλλά και οι ειδικοί διάδοχοι αυτού, στους οποίους μετεβιβάσθηκε όσο εκκρεμούσε η δίκη το επίμαχο ακίνητο. Για την ταυτότητα του λόγου σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως κατά πράξης που εντάσσεται στη διαδικασία ανάκλησης συντελεσμένης απαλλοτρίωσης ακινήτου, η οποία ασκείται από τον αρχικού ιδιοκτήτη αυτού, που στηρίζει το έννομο συμφέρον του όχι πλέον σε δικαίωμα κυριότητος αλλά σε δικαίωμα προσδοκίας ανακτήσεως της κυριότητος του ακινήτου, νομιμοποιούνται να ζητήσουν την συνέχιση της δίκης όχι μόνον οι καθολικοί διάδοχοι του αρχικού ιδιοκτήτη, αλλά και οι ειδικοί διάδοχοι αυτού στους οποίους μετεβιβάσθηκε, όσο εκκρεμούσε η δίκη, το δικαίωμα προσδοκίας».
Η αντίδραση του Δημοσίου
Είναι χαρακτηριστικό ότι το Δημόσιο αντιτάχθηκε λυσσαλέα στη δυνατότητα αυτή, με το επιχείρημα «ότι μόνο ο αρχικός ιδιοκτήτης έχει τη δημοσίου δικαίου αξίωση ανάκτησης της κυριότητας του απαλλοτριωμένου ακινήτου και άρα και την υποχρέωση καταβολής της επιστρεπτέας αποζημίωσης, οι οποίες, ως εκ της φύσης τους ως δημοσίου δικαίου δεν είναι έναντι του Δημοσίου δεκτικές μεταβιβάσεις σε τρίτα πρόσωπα». Η αντίρρηση του Δημοσίου οφείλεται στο ότι πολλοί πρώην ιδιοκτήτες δεν προσφεύγουν για ανάκληση της απαλλοτρίωσης λόγω του υψηλού κόστους ανάκτησης των ακινήτων.
Εξάλλου, με την απόφαση του το ΣτΕ για την εν λόγω περίπτωση όρισε ότι η τιμαριθμική αναπροσαρμογή πρέπει να σταματήσει το 1994 (χρόνος αίτησης για ανάκληση). Δηλαδή, οι νυν ιδιοκτήτες της έκτασης (οι εγγονοί της πρώην ιδιοκτήτριας) θα καταβάλλουν τελικά το ποσό των 490.084 ευρώ μειωμένο κατά, περίπου, 350.000 ευρώ σε σχέση με την αρχική απόφαση του υπουργείου Οικονομίας που υπολόγιζε την τιμαριθμική αναπροσαρμογή έως το 2007.Η τιμή πώλησης της έκτασης 8.800 τ.μ. βάσει τιμών πώλησης αντίστοιχων εκτάσεων στην περιοχή υπολογίζεται, περίπου, σε 8,5 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη μείωση είναι μεγάλη διότι η υπόθεση εκκρεμεί 15 χρόνια τώρα. Συνολικά με τη συγκεκριμένη απόφαση και άλλες 4 απoφάσεις που αναμένονται η μείωση του επιστρεπτέου προς τον ΕΟΤ ποσού φθάνει στο ύψος του 1,5 εκατ. ευρώ.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Οι δυστυχείς πλούσιοι

Περιγράφω τη ζωή μέσα σε κονσέρβα έτσι όπως τη θέλουν οι μη σωστές (εγώ τις ονομάζω δεξιές, απαντώντας σε χθεσινό σχόλιο, διότι αποβλέπουν στα κέρδη των ολίγων και όχι στις ανάγκες του ανθρώπου)πολιτικές για την πόλη.
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και ψώνια στις υπεραγορές (SUPERMARKETS και MALLS).
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και διασκέδαση στα MULTICINEMAS
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και παιχνίδι των παιδιών στους παιδότοπους στις παρυφές των πόλεων. Τα παιδικά πάρτυ γίνονται στους παιδότοπους.
Σχολείο στα μεγάλα συγκροτήματα των ιδιωτικών σχολείων. Ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, ιδιωτικά νηπιαγωγεία, ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, πανεπιστήμια. Ιδιωτικοί και όχι κοινωνικοί μαθητές και μετά άνθρωποι- στρατιωτάκια των ιδιωτικών σχολείων, γυμναστηρίων, παιδοτόπων, πάρκων διασκέδασης, γηπέδων- χώρων βίας και τυφλού οπαδισμού, χώρων θεαμάτων (και ουχί πολιτισμού)
Μετακίνηση με λεωφορεία ή με αυτοκίνητα σε όλους αυτούς του χώρους. Τα ποδαράκια και τα ποδήλατα τα έχουμε ξεχάσει.
Αθλητισμός για μικρούς και μεγάλους στα GYMS.
Απόδραση από τις πόλεις μαζί με τα πλήθη. Μποτιλιαρίσματα. Χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών και ακρίβεια στους τόπους υποδοχής των τρελαμένων από τη ζωή στις πόλεις μαζών.
Υπεργήπεδα των μεγάλων ομάδων, με καταστήματα, υπεραγορές κλπ, δωράκια στους επιχειρηματίες. Πλήθη οπαδών, ελάχιστοι φίλαθλοι. Σωματειακός και μαθητικός αθλητισμός ανύπαρκτος.
Εισβολή των πολύ μεγάλων κεφαλαίων στο χώρο του πολιτισμού. Μεγάλα θέατρα (γήπεδο BADMINTON).
Δημόσια σχολεία σε πλήρη απαξίωση.
Εγκληματικότητα στα κέντρα των πόλεων με απαξίωση των σωμάτων ασφαλείας που πρέπει να μας προστατεύουν από το κοινό έγκλημα.
Παραμελημένα αυτά τα λίγα ιστορικά κέντρα των πόλεων, που απομένουν στη χώρα.
Κλειστά μουσεία στα κέντρα των πόλεων.
Ενημέρωση κατευθυνόμενη και κονσέρβα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Φαινόμενα βίας στη νεολαία, στα γήπεδα, στα σχολεία.
Επικράτηση του ΙΧ στις πόλεις.
Ραγδαία επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Λιγοστά προγράμματα για δημιουργική απασχόληση των ατόμων τρίτης ηλικίας.
Ανεργία και φτώχεια στα κέντρα των πόλεων. Πλούτος στις παρυφές εκεί που ο κόσμος έχει μεν χρήματα αλλά ζει μια ζωή που άλλοι αποφάσισαν γι΄αυτόν.
Απομόνωση σε συγκεκριμένα σημεία και πλατείες των μειονοτήτων.
Τελειώνω εδώ με τη ζωή RIO MARE. Από αύριο κάποιες σκέψεις για αριστερές προοδευτικές (με επικέντρο τόν άνθρωπο και όχι το χρήμα για να καταλαβαινόμαστε δηλαδή) πολιτικές.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Ζωή μέσα σε κονσέρβα

Δεν θα ασχοληθώ με τις απόψεις του ΚΚΕ για την τοπική αυτοδιοίκηση και τη ζωή στην πόλη, ούτε με τις απόψεις μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, διότι απλούστατα, θεωρώ, ότι το μόνο που λένε στο θέμα αυτό και σε ένα σωρό άλλα, είναι ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν μόνον όταν επέλθει η ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού και οδηγηθούμε στην αταξική κοινωνία.
Εγώ όμως ζω το τώρα και όχι τη μεταθανάτιο ζωή, σήμερα υπάρχουν τα προβλήματα και αδυνατώ να παρακολουθήσω τις απόψεις των Χριστιανών για την ιδανική κοινωνία της αγάπης, της έλλειψης των ερίδων μεταξύ των ανθρώπων, όπου οι έχοντες δύο κοστούμια ή δύο αυτοκίνητα ή δύο τηλεοράσεις θα δίνουν τη μία στο συνάνθρωπό τους.
Τα προβλήματα στη ζωή της πόλης είναι εδώ, μας αγγίζουν στην καθημερινή λειτουργία μας και οι λύσεις που πρέπει να δοθούν, έστω και αν δεν είναι οι ιδανικές, πρέπει να αναζητηθούν και να επιδιωχθούν με καθημερινούς αγώνες για τη σταδιακή έστω βελτίωση της ζωής μας.
Έτσι θα προσπαθήσω να θέσω κάποια θέματα που έχουν να κάνουν με τις θέσεις που είχαν και έχουν κάποιες αριστερές δυνάμεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Θεωρώ ότι πρέπει να ξεπεράσουμε πολιτικές που μίλαγαν για κάποιες ιδανικές συνθήκες συμμετοχής της πλειοψηφίας των πολιτών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, για συνοικιακά συμβούλια, επιτροπές γειτονιάς, λαϊκές συνελεύσεις, απολογισμούς των δημοτικών αρχών ενώπιον του συνόλου των πολιτών σε ανοικτούς χώρους κλπ
Θεωρώ ότι ποτέ δεν θα τα πετύχουμε όλα αυτά, που ίσως είναι ακόμα πιο ουτοπικά και από την πλήρη επικράτηση των Βουδιστικών αρχών της ιδανικής κοινωνίας.
Όσο και αν προσπάθησαν κάποιοι (όχι βέβαια στο Ναύπλιο) να λειτουργήσουν τα συνοικιακά συμβούλια και να κάνουν πράξη την πραγματική συμμετοχή των πολιτών και ακόμα να πετύχουν την αυτονομία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όλα τα άλλα τα ωραία, με τα οποία κατά βάση συμφωνώ, όμως όλα αυτά δεν λειτούργησαν πουθενά.
Πρέπει επομένως να βρούμε νέους προοδευτικούς - αριστερούς δρόμους για να ανατρέψουμε τις πολιτικές της αυτοδιοίκησης που έχουν να κάνουν με τη ζωή στην πόλη και που σήμερα κατά κανόνα έχουν κατεύθυνση νεοσυντηρητική που μας οδηγεί στο να ζούμε μια ζωή μέσα σε κονσέρβα σαρδελών. Πρέπει να δούμε τις δράσεις που θα μας βγάλουν από τη κονσέρβα, θα μας ελευθερώσουν τη ζωή. Εκεί μέσα στη κονσέρβα οι σαρδέλες - άνθρωποι είναι στριμωγμένοι όσο το δυνατόν περισσότερο μόνο και μόνο επειδή οι σαρδέλες και επομένως η ζωή μας κοστίζει λιγότερο από το λάδι.
Αύριο λοιπόν θα έχω κάποιες σκέψεις παραπάνω. Τώρα πάω για ύπνο και εκεί στα όνειρά μου, που προσπαθώ να ελέγξω, βρίσκομαι εκτός κονσέρβας και οι ιδέες είναι πιο εύκολες να αναπηδήσουν αφού φαντασία και στρίμωγμα στο κουτί του RΙΟ ΜΑRΕ είναι έννοιες ασύμβατες

Η ενότητα "αριστερά και πολιτικές για την πόλη" (μια εισαγωγή μέσω φωτογραφιών)

Οι επόμενες φωτογραφίες θα είναι στο επίκεντρο αυτών που έχω να πω σε σχέση με όσα πιστεύω για τις αριστερές πολιτικές για τη ζωή στην πόλη






Το γήπεδο Καραϊσκάκη που παραχωρήθηκε στον επιχειρηματία για μερικές δεκαετίες





Ετσι θα είναι το γήπεδο του Παναθηναϊκού δωράκι στον όμιλο των επιχειρηματιών





Το mall Ενα εμπορικό κέντρο, διασκεδαστήριο και κέντρο κατανάλωσης. Η κορωνίδα του καπιταλισμού





Το σπίτι του Κωστή Παλαμά στην Πλάκα της Αθήνας







Το σπίτι του Αγγελου Τερζάκη στο Ναύπλιο

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Τελειώνω την ενότητα "οικονομικά και προϋπολογισμός του Δήμου"

Ισως θάπρεπε να συνεχίσω ακόμα την ενότητα οικονομικά του Δήμου, προϋπολογισμός, οικονομική κρίση και ύφεση. Ειδικά θάθελα να καταπιαστώ με μια υποενότητα, μάλλον την πιο σημαντιτική που έχει να κάνει με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στη ζωή της πόλης και στη συνοχή των κοινωνιών. Και αυτό διότι, πιστεύω, ότι θα περάσουμε σε μιαν εποχή έντονων κοινωνικών αναταραχών με ορατό κίνδυνο συγκρούσεων μεταξύ κοινωνικών ομάδων, τυφλής βίας και ρατσιστικής έξαρσης.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θεωρώ ότι οι παραδοσιακές δυνάμεις της αριστεράς πρέπει να παίξουν έναν ενεργό ρόλο στο να μην επικρατήσουν τα αντιδραστικά, ρεβανσιστικά και ρατσιστικά στοιχεία που δυστυχώς είναι ορατά εδώ δίπλα μας και που πολλές φορές έχουν και επίσημο ρόλο στα δρώμενα της πόλης. Ολα αυτά γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα με τα μονοδιάστατα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με τα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων, που μπορούν πολύ εύκολα να ποδηγετήσουν τις αντιδράσεις του κόσμου σε αντιδραστική κατεύθυνση σε σχέση όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και στην οικονομία.
Τελικά κλείνω το θέμα της οικονομίας εδώ και ξεκινάω αμέσως μετά το θέμα αριστερά και πολιτικές για την πόλη, που ουσιστικά είναι η συνέχεια της προηγούμενης ενότητας.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Οι λύσεις που προτείνω για τα οικονομικά του Δήμου

Παραθέτω, όπως σας υποσχέθηκα τις λύσεις που προτείνω.
Κατ΄αρχάς και αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό απ΄όλα: Για να επιλυθούν τα οικονομικά προβλήματα του Δήμου μας πρέπει να υπάρξουν δύο ικανές και αναγκαίες συνθήκες.
ΠΡΩΤΟΝ να απομακρυνθεί η εντελώς ανίκανη να διαχειρισθεί τα προβλήματα τριμελής ηγετική ομάδα της δημοτικής αρχής.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ να ενεργοποιηθούν όλες οι υγιείς δυνάμεις της Ναυπλιακής κοινωνίας μέσα από ένα όραμα για την πόλη.
Από εκεί και πέρα σε κάποια επιμέρους, αλλά πολύ σημαντικά θέματα, που έχουν να κάνουν και με τα οικονομικά του Δήμου.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΣΟΔΑ
1.Είναι απόλυτα αναγκαίο να βρεθεί λύση στο μεγάλο αγκάθι που ονομάζεται ΔΕΥΑΝ. Η επιχείρηση αυτή είναι δυνατόν κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μετά από συντονισμένη προσπάθεια και επιλεκτικές δράσεις να εξυγιανθεί, έτσι ώστε, όχι μόνο δεν θα έχει ανάγκη άλλων δανείων, όχι μόνον θα επιστρέψει τα οφειλόμενα στο Δήμο, αλλά θα προσφέρει και επιπλέον έσοδα. Μόνο από την επίλυση αυτού του «αγκαθιού» το έλλειμμα των δέκα εκατομμύριον ΕΥΡΩ του προϋπολογισμού του Δήμου θα μειωθεί κατά τέσσερα εκατομμύρια. (Το πώς ακριβώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο υπόσχομαι προσεχώς να ανοίξω στο ιστολόγιό μου).
2. Θάλεγα ότι είναι βέβαιος ότι κανείς από τη δημοτική αρχή δεν έχει έστω διαβάσει τα προβλεπόμενα στο 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Έχεις ιδέες; Έχεις μελέτες; Έχεις ανθρώπους που γνωρίζουν, θέλουν και μπορούν; Παίρνεις χρήμα. Πολύ χρήμα. (Το τί προβλέπει το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το πώς ακριβώς μπορεί να εντάξει ο Δήμος μας νέα έργα σ΄αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα το οποίο υπόσχομαι προσεχώς να ανοίξω στον ιστότοπό μου).
3. Είναι βέβαιο ότι οι οικονομικά ισχυροί της περιοχής ελάχιστα δίνουν, ενώ πολλά παίρνουν από το Ναύπλιο. Αυτοί που κάνουν πολύ μεγάλους τζίρους, αυτοί που κατέχουν μεγάλες ακίνητες περιουσίες, πολλές φορές εισφοροδιαφεύγουν. Αμφιβάλλετε; Δύο παραδείγματα. Τα ΞΕΝΙΑ Ναυπλίου οφείλουν στο Δήμο πάνω από 200.000 ΕΥΡΩ. Μεγαλοϊδιοκτήτες οικοπεδικών εκτάσεων, ενώ υποχρεούνται, δεν πληρώνουν ούτε δραχμή στο Δήμο. Μεγάλες εταιρίες που κάνουν τη διαφήμισή τους στην πόλη, δεν πληρώνουν, ενώ έχουν υποχρέωση, ούτε ένα Ευρώ.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ
1. Τα κονδύλια των εξόδων θα πρέπει κάποιος να τα ξαναδεί από μηδενική βάση. Κάποια από αυτά γράφτηκαν και μπήκαν στον προϋπολογισμό πριν από δεκαετίες και μετά από τη δύναμη της συνήθειας και λόγω της πλήρους αδιαφορίας των ιθυνόντων παραμένουν εκεί. Αμφιβάλλετε; Μπορώ να σας αναφέρω κονδύλι που έχει γραφεί από τον πατέρα μου το έτος 1979 και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο επί μια 30ετία.
2. Γίνονται απίστευτες σπατάλες. Αγώνες κλασσικού αθλητισμού με έναν θεατή, όπου χιλιάδες Ευρώ δαπανώνται. Προώθηση φαρμάκου από φαρμακευτική εταιρία (το εμβόλιο κοστίζει πάνω από 200 ΕΥΡΩ), και ο Δήμος πληρώνει αντί να εισπράξει (Λέγε με Γιασκεβίτσιους). Δεκάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ στα τοπικά κανάλια για να τα έχουμε καλά μαζί τους. Δεκάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ σε έξοδα αποστολών, διαμονές σε πολυτελή ξενοδοχεία, γεύματα κλπ. Χιλιάδες ΕΥΡΩ για να ανάβουμε τους προβολείς στο Παλαμήδι ακόμα και σε βροχερές μέρες καθημερινές του Νοεμβρίου, όπου δυσκολεύεσαι να βρεις άνθρωπο στους δρόμους. Δεκάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ για να κάνουμε τη χάρη ακόμα και σε εργολάβους και σε μεσίτες επεκτείνοντας το δημοτικό φωτισμό ακόμα και σε κορυφές βουνών, εκεί που χτίζονται μεζονέττες........
3. Κάποια στιγμή πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Οι ερασιτεχνικές προσπάθειες πρέπει να μένουν σ΄αυτό το επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να δαπανούμε τεράστια ποσά πάνω από 100.000 Ευρώ κάθε χρόνο για το θέατρο και τις χορωδίες Όλοι αυτοί πρέπει να έχουν την συμπαράσταση του Δήμου στις προσπάθειές τους, αλλά θα πρέπει κάποτε να μάθουμε και στην εθελοντική προσφορά. Έτσι κι αλλιώς καλό είναι να υπάρχει θέατρο και χορωδία, αλλά ας μην νομίζουν ότι κάνουν και κανένα καλλιτεχνικό αριστούργημα.
4. Η επίλυση του προβλήματος της διάθεσης των οικιακών αποβλήτων και η ανακύκλωση των σκουπιδιών στην πηγή θα μειώσει (εάν δεν φέρει και κέρδη) τις δαπάνες κατά πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ.
Με τη συμβολή του τεράστιου ποσού που εισπράττει ο Δήμος από το Ίδρυμα Κοντολέων, θεωρώ ότι έχουμε τη δυνατότητα όχι μόνο να ισοσκελίζουμε τον προϋπολογισμό, αλλά να προχωράμε και σε επιπλέον δράσεις για να ξοδέψουμε τα πλεονάσματα.
Σας έλυσα τα προβλήματα .....
Πού σαι Αλογοσκούφη!!
Πού σαι Αρσένη!!

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Περί εξόδων ο λόγος

Με βρήκε κάποιος στο δρόμο και μου λέει: "ρε φίλε τί μας ζαλίζεις με τα νούμερα και με το το πόσα δεν εισέπραξε ο Δήμος μας".
Απαντώ: Η αδυναμία είπσραξης των χρημάτων που προβλέπει ο προϋπολογισμός συνεπάγεται αντίστοιχη αδυναμία εκτέλεσης έργων και δράσεων στην πόλη μας που μας αφορά όλους.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Συντήρηση και επισκευή δημοτικού φωτισμού, πρόβλεψη για το έτος 2008 70.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν
Ηλεκτροφωτισμός Γύρου Αρβανιτιάς, πρόβλεψη 25.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Τοποθέτηση φωτιστικών σωμάτων στον Ψαρομαχαλά, πρόβλεψη 6.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Προμήθεια μεταλλικών κάδων απορριμμάτων, πρόβλεψη 45.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Συντήρηση ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, πρόβλεψη 40.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Μουσικό Φεστιβάλ Ναυπλίου, πρόβλεψη 120.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Προμήθεια Λογισμικού, πρόβλεψη 45.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Αμοιβή Ιατρού και Τεχνικού Ασφαλείας, πρόβλεψη 15.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Προμήθεια παγκακίων, πρόβλεψη 30.000.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Προμήθεια σπόρων, φυτών, δένδρων, πρόβλεψη 13.455.000, πληρωμές μέχρι 19/12/2008 μηδέν (0)
Βαρέθηκα να γράφω άλλα. Ο αριθμός αυτών που δεν έγιναν είναι μακρύς.
Το βέβαιο όμως είναι ότι η έλλειψη εσόδων και η αδιαφορία μας κάνει όχι μόνον να μην καλύπτονται οι καθημερινές ανάγκες των δημοτών, αλλά και να μην προετοιμάζουμε με ολοκληρωμένες μελέτες και τα μεγάλα έργα που έχει ανάγκη ο Δήμος μας.
Εως εδώ σήμερα. Ομως ο φίλος που βαρέθηκε με τα νούμερα μου έθεσε και ένα άλλο ερώτημα. «Ωραίες οι διαπιστώσεις σου» μου λέει «όμως εσύ τελικά τί προτείνεις να γίνει για να βελτιωθούν τα οικονομικά»
Αυτό θα σας το πω αύριο, διότι τώρα νύσταξα και πάω για ύπνο.

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Κάτι βέβαιο μέσα στην αβεβαιότητα

Είκοσι δύο ολόκληρα εκατομμύρια ΕΥΡΩ αναμένουν λοιπόν οι φωστήρες που μας κυβερνούν να εισπράξει ο Δήμος μας το έτος 2009, έντεκα περίπου παραπάνω απ΄ αυτά που εισέπραξαν το 2008.
Από πού προβλέπουν να πάρουν τα χρήματα αυτά;
Το 1/3, δηλαδή κάτι λιγότερο από επτά εκατομμύρια προβλέπουν ότι θα είναι η επιχορήγηση του κράτους.
Περίπου δυόμιση εκατομμύρια προβλέπουν ότι θα εισπράξουν από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ που τρέχει και από άλλες επιχορηγήσεις έργων
Πάνω από τρία εκατομμύρια μας λένε ότι θα μας καταβάλει από τα χρωστούμενά της η ΔΕΥΑΝ.
Γύρω στο ενάμιση εκατομμύριο θα είναι το τίμημα της πώλησης της δημοτικής ακίνητης περιουσίας.
Τα υπόλοιπα θα είναι, μας λένε, οι φόροι, τα τέλη, τα πρόστιμα, τα μερίσματα κλπ.
Θα πρέπει να υποθέσουμε ότι εκτός απροόπτου και εφόσον τα πράγματα δεν χειροτερέψουν πολύ, θα μας καταβληθούν τα χρήματα από την επιχορήγηση του Δημοσίου και από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι τουλάχιστον οι μισθοί των υπαλλήλων και των εργατών είναι μάλλον εξασφαλισμένοι.
Από εκεί και πέρα.
Δεν θα εισπράξουμε τίποτα από τη ΔΕΥΑΝ. Τα χρήματα από πώληση ακινήτων δεν είναι εξασφαλισμένα, ενώ τα ποσά που θα εισπραχθούν από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις είναι βέβαιο ότι θα είναι κατά πολύ μειωμένα σε σχέση με πέρσι.
Επομένως το συνολικό ταμείο για το 2009 θα είναι περίπου 10 εκατομμύρια και με αυτά πρέπει να τα βγάλουν πέρα οι αδιάφοροι.
Κάτι ακόμα μιας και το θυμήθηκα.
Τί έκαναν οι ιθύνοντες τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τα έσοδα;
Επί χρόνια δεν ζητούσαν από τους πολίτες τα οφειλόμενα. Όποιος γούσταρε πλήρωνε, ό,τι ήθελε να πληρώσει πλήρωνε και αυτό ήταν. Έτσι έγιναν και δημοφιλείς και επανεξελέγησαν. Ωραιότατα!
Όμως κάποια στιγμή τα οικονομικά έφθασαν σε πλήρες αδιέξοδο και τότε θυμήθηκαν οι καλοί μας άρχοντες τα χρωστούμενα και άρχισαν να τα ζητάνε.
Έτσι κατάφεραν να εισπράξουν ένα μέρος από αυτά, αλλά κάποια άλλα δεν θα τα πάρουν ποτέ.
Κάποια τα άφησαν και παραγράφηκαν!!!!
Κάποια άλλα ποσά τα ζήτησαν ενώ ήταν παραγεγραμμένα!!!
Κάποια άλλα ποσά δεν θα τα εισπράξουν ποτέ, διότι κάποιες επιχειρήσεις έκλεισαν, κάποιες άλλες κλείνουν αυτή την εποχή και ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος.
Τα ποσά που εισέπραξαν πέρσι από χρωστούμενα προηγούμενων ετών ήσαν περισσότερα από αυτά που θα εισπραχθούν το 2009.
Όλα αυτά κάνουν το μέλλον αβέβαιο. Ένα είναι μόνον βέβαιο μέσα στο αβέβαιο. Ότι οι αδιάφοροι δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Από το κακό στο χειρότερο

Αν θέλει κάποιος να διαπιστώσει το κατά πόσο η οικονομία πάει καλά, δεν έχει παρά να περπατήσει σε μια περιοχή όπου η μεσοαστική τάξη ζει, βολτάρει και ψωνίζει. Δεν θα πρέπει να πάει σε μια φτωχοσυνοικία, διότι εκεί οι ρυθμοί ήσαν χαμηλοί και σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης. Δεν θα πρέπει να επισκεφθεί και τις περιοχές των super reach διότι όλοι αυτοί με τα υπερδίς τους λίγο ενδιαφέρονται για τις περιόδους των οικονομικών κρίσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων σε πολλές περιπτώσεις τα κέρδη των υπερεχόντων αυξάνουν έτι περαιτέρω με τα διάφορα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
Τώρα τί σας λέω όμως;
Ξαναγυρνάμε λοιπόν στ΄Ανάπλι, μια πόλη κυρίως μικρο-μεσοαστική με άμεση σύνδεση με το μητροπολιτικό κέντρο. Εδώ λοιπόν στην πόλη μας θα δούμε το κατά πόσο πάνε καλά τα πράγματα.
Μια βόλτα στους εμπορικούς δρόμους θα μας πείσουν για τα γενικότερα χάλια.
Εστιατόριο στον πιο προβεβλημένο δρόμο, εκεί που ο αέρας για τη μεταβίβαση επιχείρησης ήταν ένα νούμερα με αρκετά μηδενικά, έκλεισε μόλις πριν από λίγες μέρες λόγω οικονομικών προβλημάτων. Στις οδούς Πλαπούτα και Συγγρού, μέσα στο κέντρο της εμπορικής ζωής της πόλης τα ξενοίκιαστα μαγαζιά είναι πάμπολλα. Τα πράγματα σε πιο δευτερεύοντες δρόμους είναι ακόμα χειρότερα. Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Και η δημοτική αρχή μέσα σ΄αυτό το οικονομικό περιβάλλον θεωρεί ότι είναι εφικτό να διπλασιάσει τα έσοδα του Δήμου. Να εισπράξει ένδεκα εκατομμύρια Ευρώ περισσότερα.
Έλεος!

Οικονομική κρίση στην πόλη μας

Για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης μας........
Για πρώτη φορά, είτε όταν το Ναύπλιο ήταν υπό την Ενετική ή την Οθωμανική κυριαρχία .........
Για πρώτη φορά από την Επανάσταση του 21........
Για πρώτη φορά δεν υπήρχε ούτε ένα καράβι στο λιμάνι μας για να σφυρίξει και να αναγγείλει τον ερχομό του νέου έτους.
Εκλεισα μισό αιώνα ζωής και η οικογενειακή μας μνήμη φθάνει αρκετά πίσω και τέτοιο φαινόμενο δεν είχε ματαγίνει, ειδικά σε χειμωνιάτικη περίοδο.
Λιμενεργάτες, εκτελωνιστές, ναυτιλιακοί πράκτορες, οι λάντζες, οι διάφοροι προμηθευτές όλοι υποφέρουν.
Πάει τ΄Ανάπλι. Χάνεται. Και κάποιοι συνεχίζουν να ομιλούν περί της μονοκαλλιέργειας των πανσιόν και των μεζονεττών.
Σταματώ εδώ. Αύριο θα συνεχίσω τα της οικονομικής κρίσης και τα της αδιαφορίας των ιθυνόντων

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Τα έσοδα του Δήμου

Η ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό του Δήμου για το έτος 2009.
Τρία γνωστά "όχι"
Τρία "παρών"
Και όλα τα άλλα "ναι"
Κατά τη συζήτηση το λόγο πήρε ένας μόνον δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας και οι σύμβουλοι της "άλλης πρότασης"
Ουδείς άλλος. Κανένας δεν είχε να κάνει κάποια παρατήρηση, δεν είχε κάποια απορία, δεν ζήτησε το παραμικρό, δεν πρότεινε, δεν αμφισβήτησε, αλλά και κανείς από τους "Yes" δεν επιδοκίμασε, δεν εξήγησε τη ψήφο του.
Ας δούμε λοιπόν λίγο τα έσοδα του Δήμου, έτσι όπως αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό για το έτος 2009.
Προβλέπουν, αυτοί που ψήφισαν ναι, ότι θα εισπράξει ο Δήμος μας το έτος 2009 22.034.455 ΕΥΡΩ, ενώ το έτος 2008 βεβαιώθηκαν μέχρι 19/12/2008 μόνον 15.101.978 ΕΥΡΩ και τελικά εισπράχθηκαν περίπου 11.000.000 ΕΥΡΩ (το ακριβές νούμερο που εισπράχθηκε δεν το γνώριζαν για να μας το πουν!). Μα μας δουλεύουν κανονικότατα. Η διαφορά δεν είναι μικρή. Είναι χαώδης. Περίπου 12.000.000 ΕΥΡΩ. Τόσα θα είναι περίπου αυτά που δεν θα εισπραχθούν το 2009 και αντίστοιχα έργα και δράσεις που προβλέπονται στον προϋπολογισμό δεν θα γίνουν. Ουδενός από του YES δεν ιδρώνει το αυτί.
Μερικά παραδείγματα που βγάζουν μάτι:
Προβλέπουν ότι θα εισπράξουν από τη ΔΕΥΑΝ 3.613.488 ΕΥΡΩ, ενώ το 2008 εισέπραξαν το ποσό ΜΗΔΕΝ (0). Μια ολοστρόγγυλη κουλούρα.
Προβλέπουν ότι θα εισπράξουν σε εισφορά σε χρήμα από την επέκταση του σχεδίου πόλεως στην Πρόνοια 40.000 ΕΥΡΩ ενώ το 2008 βεβαίωσαν ποσό 108 ΕΥΡΩ.
Προβλέπουν να εισπράξουν από τέλη διαφήμισης 40.000 ΕΥΡΩ ενώ το 2008 εισέπραξαν το ποσό ΜΗΔΕΝ (0). Μια άλλη ωραία ολοστρόγγυλη κουλούρα.
Προβλέπουν την είσπραξη 650.000 ΕΥΡΩ από εκποίηση ακίνητης περιουσίας. Ναι θα τα πουλήσουμε τα ακίνητα του Δήμου για να μειώσουμε τα τεράστια ελλείμματα
Τα παραδείγματα εσόδων που προβλέπονται τα οποία ήσαν κατά το έτος 2008 κουλούρες είναι πάμπολλα.
Όμως το Βατερλώ θα το πάθουν με τα έσοδα από τα μερίσματα της ΑΛΦΑ Τράπεζας, που κάθε χρόνο τους δίνουν τη δυνατότητα να μπορούν να πραγματοποιούν κάποια έργα. Είναι βέβαιο ότι για το 2009 είτε δεν θα λάβουμε καθόλου μέρισμα, είτε αυτό θα είναι πολύ μα πολύ μικρό. Όμως οι ιθύνοντες είναι μακρυά νυχτωμένοι σε βαθύ ύπνο και τίποτα απολύτως δεν έχουν κάνει για να προετοιμάσουν την πόλη για το δύσκολο 2009.
Βρίσκονται πραγματικά στον κόσμο τους. Δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα για την κρίση που μαστίζει και την τοπική οικονομία.
Για την οικονομική κρίση όμως στο Ναύπλιο...αύριο.....

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

"Αμεσοδημοκράτες" Vs "Αντιπρόσωποι"

Είναι μετά τα μεσάνυχτα, έχω πιεί και ένα μπουκάλι καλό κρασί από αίμα Ηρακλέους (Αγιωργίτικο Νεμέας), γι αυτό συγχωρέστε με αν πω κάτι παραπάνω και αν κάνω και κανα γραμματικό ή συντακτικό λαθάκι (αυτό ειδικά για σένα που τα ψάχνεις με μανία)
Πριν από κάποιες μέρες είχαμε στην πόλη μας δύο συνελεύσεις. Μια «αμεσοδημοκρατική» μέσα στο δημαρχείο, όπου η Ναυπλιακή κομμούνα ξεκίναγε την αλλαγή του πολιτεύματος και την ανατροπή του καπιταλισμού στην Ελλάδα και η άλλη στη Πρώτη Βουλή, όπου το δημοτικό συμβούλιο ψήφιζε τον προϋπολογισμό του Δήμου για το 2009.
Στην «αμεσοδημοκρατική, λαϊκή συνέλευση» συμμετείχαν περίπου 100 πολίτες και στο δημοτικό συμβούλιο πέραν των δημοτικών συμβούλων απλώς παρακολούθησαν δύο μόνον πολίτες.
Εδώ θάλεγα ότι θάταν πολύ ενδιαφέρον το δημοτικό συμβούλιο να γινόταν μέσα στο κατειλημμένο δημαρχείο. ΄Η έστω οι 100 «αμεσοδημοκράτες» πριν από τη δικιά τους συνέλευση να παρακολουθούσαν και να περενέβαιναν στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβούλιου.
Διότι, συγχωρέστε με και πάλι, θα πω, ότι εάν οι πολιτικές που θα εφαρμοσθούν στην πόλη μας το 2009 θα είναι σε προοδευτική ή συντηρητική κατεύθυνση, σε αριστερή η δεξιά προοπτική, αυτό αποφασίσθηκε όχι στην «αμεσοδημοκρατική» συνέλευση στο κατειλημμένο δημαρχείο, αλλά στο "αντιπροσωπευτικό"
της πόλης μας δημοτικό συμβούλιο, όπου κυριαρχούν οι δεξιές, συντηρητικές και πολλές φορές αντιδραστικές φωνές, εκλεγμένες από τους αντιδραστικούς, τους υπερδεξιούς, τους συντηρητικούς, τους Πασόκους και τους «προοδευτικούς» και «αριστερούς» πολίτες του Ναυπλίου.
Την ίδια ώρα που επήλθε στο Δημαρχείο η ανατροπή του καπιταλισμού, τελικά αποφασιζόντουσαν στην Πρώτη Βουλή οι πραγματικές πολιτικές που θα εφαρμοσθούν στην πόλη μας το έτος 2009.
Διότι κύριοι, συγχωρέστε με και πάλι, με τη ψήφιση του προϋπολογισμού αποφασίσθηκαν και τα εξής:
Η σχεδόν μηδενική ενασχόληση του Δήμου, με την κοινωνική πολιτική και την καταπολέμηση της φτώχειας και της ακρίβειας.
Η υπερφολόγηση των χαμηλών και μεσαίων τάξεων.
Η είσπραξη επιπλέον ποσών από του φτωχούς με τα αυξημένα δημοτικά τέλη.
Η όλως δεξιά πολιτική του δήμου στον αθλητισμό.
Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής με τον αποχαρακτηρισμό των χώρων πρασίνου.
Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής για τα σχολειά.
Η συνέχιση της καταστροφής του περιβάλλοντος, με την απουσία πολιτικών και δράσεων για ανακύκλωση σκουπιδιών.
Η βοήθεια στο μεγάλο εργολαβικό κεφάλαιο.
Η ίδια πολιτική για το πολιτισμό και τη νεολαία.
Η αδιαφορία για το Μπούρτζι, την Ακροναυπλία, το Τελωνείο, το Ενετικό κτήριο του Αγίου Γεωργίου.
Ας σταματήσω προς το παρόν εδώ.
Αλλωστε είπα ότι η οικονομική πολιτική και ο προϋπολογισμός θα αποτελέσει σειρά αναρτήσεων στο άμεσο μέλλον.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Προγραμματισμός αναρτήσεων

Στο επόμενο διάστημα θα ασχοληθώ με τρεις ενότητες θεμάτων
1η Ενότητα
Δήμος και οικονομική πολιτική, προϋπολογισμός του Δήμου, ακρίβεια και οικονομική κρίση στην πόλη
2η Ενότητα
Αριστερά και πολιτικές για την πόλη
3η ενότητα
Το Ναύπλιο το έτος 2020. Το όραμά μου για την πόλη μου, εφόσον βέβαια φύγουν οι ατάλαντοι

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Ο Πρόεδρος της προηγούμενης διετίας

Επιτέλους.... τέλος τα γλυκανάλατα. Επιστρέφω στις... κακίες
Από χθες κύριοι έχουμε νέο Πρόεδρο στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ο απερχόμενος πριν από τη ψηφοφορία μας διάβασε ένα κείμενο με τα επιτεύγματά του, που προφανώς θα το δούμε δημοσιευμένο και στον τοπικό τύπο.
Κατά πρώτον θα πρέπει να σημειώσω ότι για πρώτη φορά μετά το 1985 είχαμε Πρόεδρο που δεν προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία
Κατά δεύτερον η θητεία του είχε κάποια θετικά όπως η διατήρηση σε γενικές γραμμές του ήπιου κλίματος στις συνεδριάσεις και η απαγόρευση του καπνίσματος.
Από εκεί και πέρα:
Ψηφίσθηκε νέος κανονισμός λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου, που ήταν όμως μια απλή και πιστή αντιγραφή του σχεδίου που συνέταξε η ΚΕΔΚΕ. Με ευθύνη και του Προέδρου δεν κατέστη δυνατή η υπερψήφιση των τροπολογιών που υπέβαλε "η άλλη πρόταση" και που οπωσδήποτε θα καθιστούσαν πιο δημοκρατική τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου. Η προχειρότητα δε της ψήφισης του κανονισμού λειτουργίας ήταν τέτοια που δεν είχαν καν αλλάξει κάποιες εκφράσεις, ώστε να προσαρμόζεται το κείμενο στα δεδομένα της πόλης μας.
Ο απελθών Πρόεδρος έκανε το τεράστιο, κατά τη γνώμη μου ατόπημα, να εισηγείται ο ίδιος σωρεία θεμάτων. Με αυτόν τόν τρόπο αντί να παραμένει ο εγγυητής της δημοκρατικής συζήτησης και της ορθής ανταλλαγής απόψεων γινόταν μέρος του προβλήματος, αφού έπρεπε ταυτόχρονα να υπερασπισθεί τις επί της ουσίας απόψεις του και την ίδια στιγμή να διευθύνει τη συζήτηση και να δίνει το λόγο στον εαυτό του που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε αδύνατο.
Αποτέλεσμα του προηγούμενου ήταν να παίρνει ο Πρόεδρος οποτεδήποτε ήθελε το λόγο και να εκφράζει τις επί της ουσίας απόψεις του, πράγμα το οποίο δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ομιλεί παραπάνω από τους δημοτικούς συμβούλους, μόνο και μόνο για να διευθύνει τη συζήτηση και όχι για να εκφράζει τις απόψεις του περισσότερο και πιο συχνά από τους συναδέλφους του δημοτικούς συμβούλους, με τους οποίους στο σημείο αυτό έχει απολύτως τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Εγώ θάλεγα ότι, εάν σε κάποιο θέμα θέλει να εκφράσει ο Πρόεδρος την άποψή του, τότε θα πρέπει και να παραδώσει την Προεδρία στον Αντιπρόεδρο, κάτι άλλωστε που γίνεται και στο Κοινοβούλιο, όταν επιθυμεί ο Πρόεδρος, κατ΄εξαίρεση, να ανέβει στο βήμα της Βουλής.
Θεωρώ λάθος να κάθεται ο Δήμαρχος ακριβώς δίπλα στον Πρόεδρο και συχνά-πυκνά (συνήθως πάνω από 20 φορές σε κάθε συνεδρίαση) να του ψιθυρίζει στο αυτί "δώσε μου το λόγο". Ναι μεν ο Δήμαρχος έχει το δικαίωμα να απαντά σε κάθε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, όμως το δικαίωμά του αυτό δεν πρέπει να το ασκεί με τρόπο καταχρηστικό για να μονοπωλήσει τη συζήτηση και θα πρέπει με επίσημο και φανερό τρόπο να ζητά από τον Πρόεδρο την άσκηση του δικάιώματός του αυτού.
Το Δημοτικό Συμβούλιο έμεινε κατά κανόνα μακρυά από τους πολίτες. Δεν πλησίασε τα τοπικά διαμερίσματα, δεν συνεδρίασε ποτέ σ΄αυτά, δεν προσπάθησε να ενισχύσει τους συμμετοχικούς θεσμούς.
Το Δημοτικό Συμβούλιο συνεδρίασε δύο φορές στο Βουλευτικό. Τη μία για να ψηφίσει το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Δήμου, που όμως αποδείχθηκε ότι ήταν το επιχειρησιακό του Δήμου...Φαρσάλων, για να τροποποιηθεί αργότερα σε συνεδρίαση που έγινε αυτή τη φορά στο Δημαρχείο και τη δεύτερη φορά για τη ψήφιση του προϋπολογισμού επειδή το Δημαρχείο ήταν υπό κατάληψη. Επιχειρήθηκε και μια άλλη φορά να γίνει η συνεδρίαση στο Βουλευτικό για τη ψήφιση των μελετών που αφορούν την παλιά πόλη, πλην όμως είχαν ξεχάσει ότι την ίδια μέρα υπήρχε άλλη εκδήλωση στο Βουλευτικό!!
Το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε κάποιες σημαντικές αποφάσεις, που αλλάζουν τη ζωή και τη μορφή της πόλης, για άλλους προς το καλύτερο και για άλλους προς το χειρότερο, όμως ελάχιστες από αυτές υλοποιήθηκαν χωρίς κανείς να ενοχληθεί (Παραδείγματα: Το πάρκινγκ στην παραλία, η μεταφορά των ΚΤΕΛ, η μεταφορά της λαϊκής αγοράς, τα τεχνικά προγράμματα για τα έτη 2007 και 2008)
Αρνητικό κατά τη γνώμη μου για τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, για το οποίο όμως δεν έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη ο Πρόεδρος, ήταν το γεγονός ότι κάποιοι δημοτικοί Σύμβουλοι, όπως κατά κύριο λόγο οι Χουντάλας, Μπαρού, Αντωνιάδης (και εγώ το έκανα κάποιες λίγες φορές) παρενέβαιναν στη συζήτηση χωρίς να έχουν ζητήσει και πάρει το λόγο. Άλλά και ο Δήμαρχος και ο ίδιος ο Πρόεδρος πολλές φορές διέκοπταν χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα την ομιλία των δημοτικών συμβούλων και των πολιτών.
Επίσης ένα ακόμα ατόπημα του Προέδρου ήταν η παρέμβασή του σε ομιλίες δημοτικών συμβούλων, και η αφαίρεση του λόγου από αυτούς με το επιχείρημα ότι ήσαν εκτός θέματος, πριν καν ολοκληρώσουν τη σκέψη τους. Και βέβαια η έκφραση γνώμης από τους δημοτικούς συμβούλους πρέπει να είναι ελεύθερη και δεν επιτρέπεται σε οποιοδήποτε Πρόεδρο η λογοκρισία της γνώμης με το επιχείρημα ότι ο ομιλών είναι ή όχι εκτός θέματος.
Συμπερασματικά, θεωρώ την εκ μέρους μου αρνητική ψήφο στον Πρόεδρο την πρώτη Κυριακή του 2007 ως ορθή.

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Κάλαντα


Τέρμα τα κάλαντα στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις.
Οι πόρτες από φόβο δεν ανοίγουν.
Τα παιδιά περιορίζονται στην επίσκεψη στους παπούδες.
Τα χαμόγελα σβήνουν.
Στις μικρές όμως πόλεις, στο Ναύπλιο, ακόμα τα κάλαντα ακούγονται.
Οι φωνές τα γέλια, οι χαρές δεν είναι ψίθυροι.
Για πόσο ακόμα;

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

Οι προοδευτικές φωνές υπάρχουν παντού

Ενοχλεί αφάνταστα η άποψη Μπούς για τις κακές τρομοκρατικές ρουκέτες της Χαμάς που πέφτουν στις πόλεις του Ισραήλ και για τις καλές βόμβες που πέφτουν από τα αμερικάνικης κατασκευής F16 και σκοτώνουν αδιακρίτως στη Γάζα.
Με ενοχλούν και διαμαρτύρομαι για τα τυφλά χτυπήματα στο λαό των Παλαιστινίων.
Με ενοχλεί και η ξαφνική αγιοποίηση της Χαμάς και των ρουκετών της.
Με ενοχλεί που "αριστεροί" θεωρούν τη Χαμάς ως προοδευτικό κίνημα, αυτήν ακριβώς την Ισλαμική οργάνωση που εξολόθρευσε τη Φατάχ και τα αριστερά κόμματα της Παλιστίνης.
Με ενοχλούν απόψεις που επιδιώκουν την ολοκληρωτική καταστροφή ενός λαού.
Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε για τη γενοκτονία στη Γάζα.
Ομως ταυτόχρονα πρέπει να δείξουμε τη συμπαράστασή μας στα αριστερά κόμματα στο Ισραήλ, που κάτω από μια ιδεολογική τρομοκρατία των κυρίαρχων δυνάμεων αγωνίζονται για μιαν άλλη προσέγγιση των λαών της περιοχής.
Αντιγράφω από δελτίο τύπου του Κομμουνιστικού κόμματος του Ισραήλ:
Leading members met in Ramallah with representatives of left-wing Palestinian factions, including the Democratic Front for the Liberation of Palestine, the Popular Front for the Liberation of Palestine, and the Palestinian People's Party. Militants from the four factions met Thursday (December 25, 2008) in Ramallah to coordinate future steps and to consider ways to strengthen the cooperation between them. The Communist Party of Israel was represented in the meeting by the secretary-general, Mohammed Nafa'h; and the chairman of Hadash, (The Democratic Peace and Equality Front), M.K. Mohammed Barakeh. This is the first time a meeting has been held in which representatives from all four factions were in attendance. "The Palestinian arena is today in desperate need of a progressive, leftist dialogue of unity," Barakeh said
Αντιγράφω και από την ιδεολογική πλατφόρμα των πράσινων του Ισραήλ
Women, Men, Jews, Arabs, young and old… we can and should be the ones who make the choices crucial to our existence. Together we choose to build a healthy society based on ethics and morality, not corruption, exploitation and the denial of the needs of others.
Politics is one! Peace, security, the market and the economy, education, health and the environment of course, are all elements which together built the edifice of our quality of life which constitutes the vision that we pass on to our children.
All the prime ministers of Israel, without exception, made security issues the top priority of their governments - often at the expense of the environment and quality of life issues

Γυναίκες, Ανδρες, Εβραίοι και Αραβες, νέοι και γέροι, μπορούμε και πρέπει να κτίσουμε μια υγιή κοινωνία με θεμέλια την ηθική....... Η πολιτική είναι το ένα. Ειρήνη, ασφάλεια, υγεία, παιδεία, περιβάλλον... είναι το όραμα που πρέπει να περάσουμε στα παιδιά μας.
Επομένως Οχι μόνο καταδίκη των πράξεων του επίσημου κράτους του Ισραήλ, αλλά και συμπαράσταση στα φωτισμένα μυαλά και στα μικρά αλλά ειρηνόφιλα κόμματα.