Οι δυστυχείς πλούσιοι

Περιγράφω τη ζωή μέσα σε κονσέρβα έτσι όπως τη θέλουν οι μη σωστές (εγώ τις ονομάζω δεξιές, απαντώντας σε χθεσινό σχόλιο, διότι αποβλέπουν στα κέρδη των ολίγων και όχι στις ανάγκες του ανθρώπου)πολιτικές για την πόλη.
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και ψώνια στις υπεραγορές (SUPERMARKETS και MALLS).
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και διασκέδαση στα MULTICINEMAS
Μετακίνηση με αυτοκίνητο και παιχνίδι των παιδιών στους παιδότοπους στις παρυφές των πόλεων. Τα παιδικά πάρτυ γίνονται στους παιδότοπους.
Σχολείο στα μεγάλα συγκροτήματα των ιδιωτικών σχολείων. Ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, ιδιωτικά νηπιαγωγεία, ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, πανεπιστήμια. Ιδιωτικοί και όχι κοινωνικοί μαθητές και μετά άνθρωποι- στρατιωτάκια των ιδιωτικών σχολείων, γυμναστηρίων, παιδοτόπων, πάρκων διασκέδασης, γηπέδων- χώρων βίας και τυφλού οπαδισμού, χώρων θεαμάτων (και ουχί πολιτισμού)
Μετακίνηση με λεωφορεία ή με αυτοκίνητα σε όλους αυτούς του χώρους. Τα ποδαράκια και τα ποδήλατα τα έχουμε ξεχάσει.
Αθλητισμός για μικρούς και μεγάλους στα GYMS.
Απόδραση από τις πόλεις μαζί με τα πλήθη. Μποτιλιαρίσματα. Χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών και ακρίβεια στους τόπους υποδοχής των τρελαμένων από τη ζωή στις πόλεις μαζών.
Υπεργήπεδα των μεγάλων ομάδων, με καταστήματα, υπεραγορές κλπ, δωράκια στους επιχειρηματίες. Πλήθη οπαδών, ελάχιστοι φίλαθλοι. Σωματειακός και μαθητικός αθλητισμός ανύπαρκτος.
Εισβολή των πολύ μεγάλων κεφαλαίων στο χώρο του πολιτισμού. Μεγάλα θέατρα (γήπεδο BADMINTON).
Δημόσια σχολεία σε πλήρη απαξίωση.
Εγκληματικότητα στα κέντρα των πόλεων με απαξίωση των σωμάτων ασφαλείας που πρέπει να μας προστατεύουν από το κοινό έγκλημα.
Παραμελημένα αυτά τα λίγα ιστορικά κέντρα των πόλεων, που απομένουν στη χώρα.
Κλειστά μουσεία στα κέντρα των πόλεων.
Ενημέρωση κατευθυνόμενη και κονσέρβα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Φαινόμενα βίας στη νεολαία, στα γήπεδα, στα σχολεία.
Επικράτηση του ΙΧ στις πόλεις.
Ραγδαία επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Λιγοστά προγράμματα για δημιουργική απασχόληση των ατόμων τρίτης ηλικίας.
Ανεργία και φτώχεια στα κέντρα των πόλεων. Πλούτος στις παρυφές εκεί που ο κόσμος έχει μεν χρήματα αλλά ζει μια ζωή που άλλοι αποφάσισαν γι΄αυτόν.
Απομόνωση σε συγκεκριμένα σημεία και πλατείες των μειονοτήτων.
Τελειώνω εδώ με τη ζωή RIO MARE. Από αύριο κάποιες σκέψεις για αριστερές προοδευτικές (με επικέντρο τόν άνθρωπο και όχι το χρήμα για να καταλαβαινόμαστε δηλαδή) πολιτικές.