Τελικά η ιστορία και η παράδοση παίζουν ένα σπουδαίο ρόλο στα κοινωνικά δρώμενα της πόλης μας, παρά τα όσα πρέσβευα, μέχρι τώρα.
Σήμερα έγινε η Γενική Συνέλευση του Ναυτικού Ομίλου Ναυπλίου. Τα παλαιότερα χρόνια οι Γενικές Συνελεύσεις του Σωματείου αυτού ήσαν μαζικές, με αντιπαραθέσεις και με επιθυμία των ανθρώπων που αγαπούν τον αθλητισμό μέσα στο νερό να προσφέρουν στο Σωματείο.
Ετσι και σήμερα, προς έπαινο και τιμή της Διοικήσης και των μελών του Ναυτικού Ομίλου Ναυπλίου, η Γενική Συνέλευση ήταν μαζικότατη και οι υποψηφιότητες για το νέο Δ.Σ. της επόμενης διετίας αρκετές.
Δεν γνωρίζω αν σήμερα στην πόλη μας υπάρχει άλλο Σωματείο με τέτοια μαζικότητα, ζωντάνια και με μέλη με διάθεση προσφοράς.
Απ΄ότι φάνηκε από την εξαγωγή των αποτελεσμάτων ουσιαστικά στο ενιαίο ψηφοδέλτιο υπήρχαν υποψήφιοι δύο διακριτών παρατάξεων. Τούτο δεν είναι κατ΄ανάγκη και αρνητικό, αφού τα κριτήρια διάκρισής τους δεν ήταν η κομματική διαφοροποίηση ή ιδιαίτερες προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά διαφορές νοοτροπιών και πρακτικών.
Το θετικό επίσης ήταν ότι τελικά εξελέγησαν μέλη και των δύο ατύπων παρατάξεων, που καλούνται τώρα να συνθέσουν απόψεις για το καλό του υγρού αθλητισμού. Τόσο του μαζικού, όσον και αυτού σε επίπεδα πρωταθλητισμού.
Το κυριότερο όμως που εγώ, ως μέλος του ΝΟΝ, προσδοκώ από το νέο Δ.Σ. είναι να σταματήσει αυτό το αίσχος της ύπαρξης στην πόλη μας δύο ανταγωνιστικών σωματείων στο άθλημα της Κολύμβησης. Οι καταστάσεις που οδήγησαν στη διάσπαση των σωματείων πρέπει να στηλιτευθούν και τα άτομα που συντηρούν το φριχτό αυτό, ουσιαστικά εξωαθλητικό, ανταγωνισμό μεταξύ δύο σωματείων, των διοικήσεών τους , των μελών τους και των μικρών αθλητών τους πρέπει άμεσα να απομονωθούν.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει λοιπόν να κάνει η νέα διοίκηση του Ναυτικού Ομίλου Ναυπλίου είναι να καλέσει σε διάλογο το άλλο σωματείο με σκοπό το αργότερο στις αρχές Μαρτίου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες επανενοποίησης των δυο σωματείων και της άρσης του αίσχους αυτού της πόλης μας.
Ας γίνουν τα σωματεία της κολύμβησης παράδειγμα και για τα σωματεία της καλαθοσφαίρισης, όπου και εκεί συναντάμε τα ίδια φαινόμενα.
Αγαπητέ Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και θίγεις το ζήτημα της κατάτμησης του ερασιτεχνικού αθλητισμού σε διάφορα αθλήματα, όπως η κολύμβηση ή το μπάσκετ (είναι και άλλα) στην πόλη μας, επέτρεψε μου ένα μακροσκελές σχόλιο.
Καλές είναι οι ευχές, σωστό να έχουμε σε μια τόσο μικρή πόλη ενωμένες τις "αθλητικές" δυνάμεις μας, επιβάλλεται να δουλεύουμε όλοι μαζί για τον κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος από την προσφορά μας στην άθληση των παιδιών μας, αλλά καλό θα είναι πριν διατυπώνουμε τις ευχές μας, να λέμε στους πολίτες αυτής της πόλης και τα πραγματικά δεδομένα, να λέμε την αλήθεια και το γιατί υπάρχει σήμερα αυτή η κατάσταση. Επέτρεψε μου λοιπόν να πω εγώ τη γνώμη μου, όσον αφορά τουλάχιστον το μπάσκετ που γνωρίζω καλύτερα τα τελευταία χρόνια, και είναι πράγματα που και εσύ ο ίδιος ξέρεις στον ένα ή στον άλλο βαθμό.
1. Είναι λοιπόν γνωστό ποια είναι τα ιστορικά σωματεία της πόλης μας σε κάθε άθλημα. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Είναι επίσης γνωστό ποιοι και γιατί και πότε ίδρυσαν διασπαστικά σωματεία σε διάφορα αθλήματα. Δεν μπορούμε λοιπόν να ρίχνουμε εξίσου τις ευθύνες σε όλους, τις ίδιες σε αυτούς που ήταν πρωτοπόροι και σε εκείνους που διάλεξαν άλλη πορεία, με στόχο την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων και μόνο. Φυσικά κανείς δεν απαγορεύει στον οποιονδήποτε να ασχοληθεί ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό. Άλλο όμως αυτό και άλλο "παραγοντίζω" ή μπλέκω τον ερασιτεχνικό αθλητισμό με την επαγγελματική μου
(ή κάποιες φορές και πολιτική μου) δραστηριότητα.
2. Στο χώρο του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια κάποιοι προωθούν τη θεωρία "στην πόλη χωράει ένα σωματείο". Το πρόβλημα δεν είναι η άποψη αυτή καθ' αυτή. Το πρόβλημα είναι οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την "υλοποίηση" της άποψης αυτής. Τι είναι πιο ορθό? Να καθίσουν οι διοικήσεις των σωματείων δημόσια και ισότιμα και να τα βρουν, με αμοιβαίες υποχωρήσεις και κοινούς στόχους και να δημιουργήσουν ένα ισχυρό σωματείο ή να προσπαθεί ο ένας να πάρει τα παιδιά του άλλου (και αυτό γίνεται μονόπλευρα) με μεθόδους του τύπου "έλα σε εμάς να μάθεις μπασκετ, γιατί αυτοί δεν έχουν ούτε προπονητή ούτε λεφτά"? Ειδικά στο μπάσκετ την τελευταία διετία που το ΝΣ/ΓΕΑ φάνηκε να ισχυροποιείται , αλλά και ο Οίακας πήρε τα πάνω του με τη συμμετοχή φρέσκων ιδεών και ατόμων στο ΔΣ του, αποδείχτηκε περίτρανα ότι ούτε τα λεφτά , ούτε το μυαλό μόνα τους φτιάχνουν ομάδες. Το εγχείρημα ΝΣ/ΓΕΑ στη Γ' ΕΘνική απέτυχε παταγωδώς. Είναι ώρα λοιπόν να κάτσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσουμε από μηδενική βάση με τις εξής προϋποθέσεις κατά τη γνώμη μου :
-- Όσοι ευθύνονται για τις αντιθέσεις των τελευταίων ετών να κάνουν ένα βήμα πίσω και να αφήσουν νέους ανθρώπους να αναλάβουν τη διοίκηση.Ανθρώπους που δεν προσδοκούν από τον αθλητισμό προσωπικά οφέλη, αλλά συμμετέχουν για το καλό των παιδιών τους και όλων των νέων της πόλης.
-- Τα επιχειρηματικά συμφέροντα μπορούν να προσφέρουν πολλά στον αθλητισμό μέσα από τη διαδικασία των χορηγιών. Δεν είναι όμως σωστό να συμμετέχουν σε διοικήσεις και να επιδιώκουν όφελος από τη συμμετοχή τους αυτή. Ούτε είναι σωστό ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο να φέρει το όνομα μιας εμπορικής επιχείρησης.
-- Στόχος θα είναι η δημιουργία ενός και μοναδικού ισχυρού σωματείου, που θα αξιοποιήσει ισότιμα όλο το αθλητικό και προπονητικό δυναμικό της πόλης, χωρίς αποκλεισμούς και θα βάλει στόχους μακροπρόθεσμους με έμφαση στην αξιοποίηση των καλύτερων αλλά και στο δικαίωμα όλων να αθλούνται
-- Η τοπική αυτοδιοίκηση που τα τελευταία χρόνια απέχει προκλητικά, να ενισχύσει και να στηρίξει αυτή την προσπάθεια, τόσο ηθικά, όσο και υλικά, δίνοντας επιτέλους επιχορηγήσεις στα σωματεία, λειτουργώντας σωστά τις εγκαταστάσεις, φτιάχνοντας καινούργιες κλπ.
3. Αυτό το τελευταίο είναι για μένα το μεγάλο πρόβλημα στον αθλητισμό της πόλης. Σε ένα μεγάλο βαθμό οι αντιθέσεις μεταξύ των σωματείων υπάρχουν , λόγω της οικονομικής τους δυσπραγίας αλλά και της ανεπάρκειας των εγκαταστάσεων. Είναι γνωστό το πρόβλημα του κολυμβητηρίου που κλείνει το χειμώνα, της μικρής πισίνας που αγνοείται η τύχη της, ενώ είναι καθημερινά τα προβλήματα στο κλειστό γυμναστήριο. Η αδιαφορία της δημοτικής αρχής και η ανεπάρκεια της διοίκησης του ΔΑΚΝ συντελούν στην αύξηση των προβλημάτων των σωματείων αλλά και στην ένταση της κόντρας μεταξύ τους, μια και όλοι παλεύουν για την επιβίωση.
Είσαι δημοτικός σύμβουλος και τα ξέρεις. 11 ολόκληρα χρόνια έχει να πάρει ο Οίακας έστω και ένα ευρώ από το Δήμο, και είναι γνωστό ότι δικαιούται βάση του δημοτικού κώδικα.
Είναι γνωστό επίσης το φιάσκο του τελευταίου επιχειρησιακού προγράμματος που έλεγε ότι "οι αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης επαρκούν.
Αν αυτά τα ζητήματα δεν αναδειχθούν και τα προβλήματα δεν λυθούν, όσες ευχές και να κάνουμε, όσες προσπάθειες και να ξεκινήσουμε, θα πέσουν όλες στο κενό.
Να θυμίσω, γυρίζοντας στο δικό σου θέμα, ότι προεκλογικά κάποιοι πανηγύριζαν και έδιναν παραστάσεις στα τοπικά κανάλια για την ένωση των σωματείων στην κολύμβηση! Τι έγινε αλήθεια? Ποιος φταίει και αμέσως μετά έγιναν πάλι ...από δυο χωριά χωριάτες? Και που είναι αυτοί που πανηγύριζαν?
Συγγνώμη για την πολυλογία μου!