Η Κυριακάτικη λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου είχε τελειώσει. Οι πιστοί φρόντιζαν την εκκλησιά τους ωσαν δευτερο σπίτι τους. Όλοι έβαζαν ένα μικρό ή μεγαλύτερο ποσό στον δίσκο. Κτηριακά η εκκλησία ήταν σε άριστη κατάσταση. Τις τυχόν μικροζημιές τις έφτιαχναν εκ των ενόντων ή απευθυνόντουσαν στους πιο ευκατάστατους χριστιανούς ορθόδοξους της περιοχής για μείζονα προβλήματα.
Οι καλοντυμένοι ενορίτες μετά την λειτουργία έπαιρναν το πρόσφορο και πήγαιναν την καθιερωμένη βόλτα τους στην παραλία και την Πλατεία Συντάγματος.
Η συνάντηση με τους ενορίτες του Γενέσιον της Θεοτόκου και του Αγίου Γεωργίου ήταν δεδομένη. Κάποιοι λιγοστοί Προνοιώτες και Συνοικισμιώτες έφταναν και αυτοί στην παλαιά πόλη.
Οι χαιρετισμοί έδιναν και έπαιρναν
"Με τι το έχετε σήμερα;", ήταν η ερώτηση. Ήταν δεδομένο ότι θα υπήρχε κρέας στο τραπέζι των μικροαστών του Ναυπλίου (για πολλές οικογένειες αυτό συνέβαινε μόνον Κυριακή) και το ερώτημα ήταν ποίο ήταν το συνοδευτικό.
Κάπως έτσι ήταν η ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας του Ναυπλίου. Έμποροι, υπάλληλοι, επιστήμονες, συνταξιούχοι, μικροεισοδηματίες και βιοτέχνες. Στην Πρόνοια και τον Συνοικισμό η εργατική τάξη, στον Ψαρομαχαλά οι ψαράδες.
Η πλειοψηφία των προσώπων αυτών ψήφιζαν την δεξιά στο συντηρητικό και βασιλικό Ναύπλιο.
Άνθρωποι της εκκλησίας, που έδιναν μεγάλη σημασία στην σύζυγο και την οικογένεια,
Άνθρωποι συντηρητικοί που τα πατροπαράδοτα έπαιζαν μεγάλο ρόλο για την ζωή τους.
Βέβαια, μάλλον τους βάζω ένα φωτοστέφανο, όταν κάνω αυτή την γενίκευση των αρετών τους. Υπήρχαν και αυτοί που πατούσαν επί πτωμάτων, που έδερναν την γυναίκα τους, που της τα φορούσαν. Υπήρχαν και οι κουτσομπόλες μικροαστές με τις κακίες τους. Μπορούσαν να διαλύσουν την ζωή κάποιου που έκανε ένα μικρό παραστράτημα. Και κάποιοι στις δύσκολες εποχές, όταν τα μίση ήσαν στο ζενίθ, φέρθηκαν απαίσια στους συμπατριώτες τους.
Όμως η πόλη πορευόταν με αυτά τα καλά και τα κακά της, με αυτή την συντηρητική κατά βάση κοινωνία.Και προόδευσε αρκετά μετά τον φρικτό εμφύλιο, με τον μόχθο των ανθρώπων, μικροαστών και εργατών, δεξιών και κεντρώων και των ολίγων αριστερών στην πόλη.
Και υπήρχαν και οι εν Αθήναις Αναπλιώτες.
Σε μεγάλο βαθμό και αυτοί συντηρητικοί.
Αλλά ενδιαφερόντουσαν για την πόλη τους. Και την νοσταλγούσαν.
Και διοργάνωναν τις χοροεσπερίδες και τα απογευματινά τσάγια.
Και του Αγίου Αναστασίου του Ναυπλιέως διοργάνωναν ιδίοις εξόδοις, εκεί στην εκκλησιά στην Πλατεία Καρύτση, την Αναπλιώτικη εν Αθήναις εορτή για να τιμήσουν τον πολιούχο Άγιο της γενέτειρας.
Που είμεθα λοιπόν σήμερα;
Που είναι αυτοί οι δεξιοί, οι συντηρητικοί άνθρωποι με τις ομορφιές τους, αλλά και τις ασχήμιες τους (επιμένω και στο δεύτερο);.
Σήμερα η εκκλησία του Αγίου Νικολάου έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Είναι κλειστή επί μία τριετία και ουδείς "δεξιός-συντηρητικός" χολοσκάει.
Που είναι οι άνθρωποι του παρελθόντος με την αγάπη για την ιστορία του τόπου; Το φιλοπρόοδον τμήμα της κοινωνίας με τις συντηρητικές αρχές;
Που είναι οι άνθρωποι του παρελθόντος που έκαναν τόσα και τόσα για το λιμάνι μας.
"Δεξιοί" υποτίθεται ότι είναι και αυτοί που έχουν τόσα χρόνια την διοίκηση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ναυπλίου και μόνον με τις απευθείας αναθέσεις ασχολούνται. Που το παλιό Λιμενικό Ταμείο.
Βγαίνω από τα ρούχα μου όταν ακούω ότι το Σωματείο των Ναυπλιωτών στην Αθήνα έλαβε επιχορήγηση από τον φτωχό Ναυπλιώτη για τις χοροεσπερίδες με τα τέια. Που οι άνθρωποι που νοιαζόντουσαν για την πόλη τους και πρόσφεραν. Δεν ελάμβαναν.
Που είναι οι δεξιοί αυτοί του παρελθόντος;
Πως είναι δυνατόν οι "δεξιοί" του σήμερα να έχουν αφήσει οκτακόσιες χιλιάδες χρέη στο Γηροκομείο; Ποία η σχέση των "δεξιών" αυτών με τους δεξιούς του παρελθόντος που είχαν υπό την εποπτεία και μέριμνά τους την παλαιά Στέγη Γερόντων;
Αλλά και αν μιλήσουμε για τον τομέα του οικονομικού φιλελευθερισμού που χαρακτηρίζει τις σημερινές δεξιές παρατάξεις στην Ευρώπη και στον κόσμο και στον τομέα αυτό θα δούμε κάτι "δεξιούς" του σήμερα στην πόλη μας που μόνον με την μικροεπιχειρηματική διαπλεκόμενη δημοτική επιχειρηματικότητα να ασχολούνται.
Είναι δεξιοί αυτοί που αφήνουν το σημερινό χάλι της Καραθώνας;
Δεν θα είχαν δώσει οι πραγματικοί δεξιοί τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν με τον καθορισμό χρήσεων γης;
Γνωρίζω δύο τουλάχιστον σπουδαίες ντόπιες επιχειρήσεις που ψάχνουν για οικόπεδο να φτιάξουν νέα εργοστάσια. Και δυσκολεύονται να βρουν. Οι πραγματικοί δεξιοί δεν θα είχαν χωροθετήσει βιομηχανικό και βιοτεχνικό πάρκο να διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα;
Τι είδους δεξιοί είναι αυτοί που αφήνουν το παλιό Ξενία να ρημάζει; Τον Κήπο του Αμφιτρύωνα να μαράζει; Το Μπούρτζι αναξιοποίητο επί δεκαετίες; Δεν θα είχα διευκολύνει τους επιχειρηματίες να τα εκμεταλλευθούν;
Αρκούνται στις καντίνες της Καραθώνας. Και στην μετατροπή των τροχήλατων καντινών σε μπαράκι.
Στο να δίνουν μία απευθείας ανάθεση για να αποτυπωθεί το χαμάμ και μετά όλοι να τα ξεχάσουν όλα. Στο να δίνουν γενικώς απευθείας αναθέσεις
Να λένε ότι θα κατασκευάσουν μαρίνα που ποτέ δεν θα γίνει διότι κανέναν επιχειρηματία δεν συμφέρει να κάνει μια τέτοια επένδυση και αφήνουν το υπόλοιπο λιμάνι αναξιοποίητο.
Οι "δεξιοί" της πόλης μας δεν έχουν δώσει το παραμικρό κίνητρο για επενδύσεις, εκτός από καφενεία και ρεντρούμς
Έκαναν επένδυση για οπτικές ίνες και το ξέχασαν το έργο. Προϋπόθεση σήμερα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας οι υποδομές αυτές. Αρκεί να γίνει το έργο και να πληρωθούν τα κονδύλια.
Μα δεξιοί μας κυβερνάνε τοπικά τόσα χρόνια ή τύποι που τους ενδιαφέρει μόνον η στενά με τον δήμο συνδεδεμένη μικροεπιχειρηματικότητα, οι εορτές και πανηγύρεις για να είναι αρεστοί και οι απευθείας αναθέσεις σε εταιρίες ενοικιάσεως πλαστικών καρεκλών;
Αυτό είναι οικονομικός φιλελευθερισμός;
Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι όχι μόνον ότι ελλείπουν από την πόλη οι πραγματικοί αριστεροί που βλέπουν τον κόσμο σαν έργο τέχνης,όπως σας είπα σε προηγούμενη ανάρτησή μου, αλλά ότι και οι πραγματικοί δεξιοί είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Σκατά δεξιοί είναι.
Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά που πρέσβευαν ο Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γιάγκος Πεσματζόγλου και που πρεσβεύει σήμερα ο Στέφανος Μάνος.
Με τον Καμμένο και τις ιδέες του προσομοιάζουν μάλλον
Γνώμη μου
ΥΓ. Οι αστοί του Ναυπλίου που απεικονίζονται στην φωτογραφία δεν ήσαν κατ΄ανάγκην δεξιοί (και δεν ήσαν όλοι και δεν είναι δεξιά η εν ζωή)
Οι καλοντυμένοι ενορίτες μετά την λειτουργία έπαιρναν το πρόσφορο και πήγαιναν την καθιερωμένη βόλτα τους στην παραλία και την Πλατεία Συντάγματος.
Η συνάντηση με τους ενορίτες του Γενέσιον της Θεοτόκου και του Αγίου Γεωργίου ήταν δεδομένη. Κάποιοι λιγοστοί Προνοιώτες και Συνοικισμιώτες έφταναν και αυτοί στην παλαιά πόλη.
Οι χαιρετισμοί έδιναν και έπαιρναν
"Με τι το έχετε σήμερα;", ήταν η ερώτηση. Ήταν δεδομένο ότι θα υπήρχε κρέας στο τραπέζι των μικροαστών του Ναυπλίου (για πολλές οικογένειες αυτό συνέβαινε μόνον Κυριακή) και το ερώτημα ήταν ποίο ήταν το συνοδευτικό.
Κάπως έτσι ήταν η ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας του Ναυπλίου. Έμποροι, υπάλληλοι, επιστήμονες, συνταξιούχοι, μικροεισοδηματίες και βιοτέχνες. Στην Πρόνοια και τον Συνοικισμό η εργατική τάξη, στον Ψαρομαχαλά οι ψαράδες.
Η πλειοψηφία των προσώπων αυτών ψήφιζαν την δεξιά στο συντηρητικό και βασιλικό Ναύπλιο.
Άνθρωποι της εκκλησίας, που έδιναν μεγάλη σημασία στην σύζυγο και την οικογένεια,
Άνθρωποι συντηρητικοί που τα πατροπαράδοτα έπαιζαν μεγάλο ρόλο για την ζωή τους.
Βέβαια, μάλλον τους βάζω ένα φωτοστέφανο, όταν κάνω αυτή την γενίκευση των αρετών τους. Υπήρχαν και αυτοί που πατούσαν επί πτωμάτων, που έδερναν την γυναίκα τους, που της τα φορούσαν. Υπήρχαν και οι κουτσομπόλες μικροαστές με τις κακίες τους. Μπορούσαν να διαλύσουν την ζωή κάποιου που έκανε ένα μικρό παραστράτημα. Και κάποιοι στις δύσκολες εποχές, όταν τα μίση ήσαν στο ζενίθ, φέρθηκαν απαίσια στους συμπατριώτες τους.
Όμως η πόλη πορευόταν με αυτά τα καλά και τα κακά της, με αυτή την συντηρητική κατά βάση κοινωνία.Και προόδευσε αρκετά μετά τον φρικτό εμφύλιο, με τον μόχθο των ανθρώπων, μικροαστών και εργατών, δεξιών και κεντρώων και των ολίγων αριστερών στην πόλη.
Και υπήρχαν και οι εν Αθήναις Αναπλιώτες.
Σε μεγάλο βαθμό και αυτοί συντηρητικοί.
Αλλά ενδιαφερόντουσαν για την πόλη τους. Και την νοσταλγούσαν.
Και διοργάνωναν τις χοροεσπερίδες και τα απογευματινά τσάγια.
Και του Αγίου Αναστασίου του Ναυπλιέως διοργάνωναν ιδίοις εξόδοις, εκεί στην εκκλησιά στην Πλατεία Καρύτση, την Αναπλιώτικη εν Αθήναις εορτή για να τιμήσουν τον πολιούχο Άγιο της γενέτειρας.
Που είμεθα λοιπόν σήμερα;
Που είναι αυτοί οι δεξιοί, οι συντηρητικοί άνθρωποι με τις ομορφιές τους, αλλά και τις ασχήμιες τους (επιμένω και στο δεύτερο);.
Σήμερα η εκκλησία του Αγίου Νικολάου έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Είναι κλειστή επί μία τριετία και ουδείς "δεξιός-συντηρητικός" χολοσκάει.
Που είναι οι άνθρωποι του παρελθόντος με την αγάπη για την ιστορία του τόπου; Το φιλοπρόοδον τμήμα της κοινωνίας με τις συντηρητικές αρχές;
Που είναι οι άνθρωποι του παρελθόντος που έκαναν τόσα και τόσα για το λιμάνι μας.
"Δεξιοί" υποτίθεται ότι είναι και αυτοί που έχουν τόσα χρόνια την διοίκηση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ναυπλίου και μόνον με τις απευθείας αναθέσεις ασχολούνται. Που το παλιό Λιμενικό Ταμείο.
Βγαίνω από τα ρούχα μου όταν ακούω ότι το Σωματείο των Ναυπλιωτών στην Αθήνα έλαβε επιχορήγηση από τον φτωχό Ναυπλιώτη για τις χοροεσπερίδες με τα τέια. Που οι άνθρωποι που νοιαζόντουσαν για την πόλη τους και πρόσφεραν. Δεν ελάμβαναν.
Που είναι οι δεξιοί αυτοί του παρελθόντος;
Πως είναι δυνατόν οι "δεξιοί" του σήμερα να έχουν αφήσει οκτακόσιες χιλιάδες χρέη στο Γηροκομείο; Ποία η σχέση των "δεξιών" αυτών με τους δεξιούς του παρελθόντος που είχαν υπό την εποπτεία και μέριμνά τους την παλαιά Στέγη Γερόντων;
Αλλά και αν μιλήσουμε για τον τομέα του οικονομικού φιλελευθερισμού που χαρακτηρίζει τις σημερινές δεξιές παρατάξεις στην Ευρώπη και στον κόσμο και στον τομέα αυτό θα δούμε κάτι "δεξιούς" του σήμερα στην πόλη μας που μόνον με την μικροεπιχειρηματική διαπλεκόμενη δημοτική επιχειρηματικότητα να ασχολούνται.
Είναι δεξιοί αυτοί που αφήνουν το σημερινό χάλι της Καραθώνας;
Δεν θα είχαν δώσει οι πραγματικοί δεξιοί τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν με τον καθορισμό χρήσεων γης;
Γνωρίζω δύο τουλάχιστον σπουδαίες ντόπιες επιχειρήσεις που ψάχνουν για οικόπεδο να φτιάξουν νέα εργοστάσια. Και δυσκολεύονται να βρουν. Οι πραγματικοί δεξιοί δεν θα είχαν χωροθετήσει βιομηχανικό και βιοτεχνικό πάρκο να διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα;
Τι είδους δεξιοί είναι αυτοί που αφήνουν το παλιό Ξενία να ρημάζει; Τον Κήπο του Αμφιτρύωνα να μαράζει; Το Μπούρτζι αναξιοποίητο επί δεκαετίες; Δεν θα είχα διευκολύνει τους επιχειρηματίες να τα εκμεταλλευθούν;
Αρκούνται στις καντίνες της Καραθώνας. Και στην μετατροπή των τροχήλατων καντινών σε μπαράκι.
Στο να δίνουν μία απευθείας ανάθεση για να αποτυπωθεί το χαμάμ και μετά όλοι να τα ξεχάσουν όλα. Στο να δίνουν γενικώς απευθείας αναθέσεις
Να λένε ότι θα κατασκευάσουν μαρίνα που ποτέ δεν θα γίνει διότι κανέναν επιχειρηματία δεν συμφέρει να κάνει μια τέτοια επένδυση και αφήνουν το υπόλοιπο λιμάνι αναξιοποίητο.
Οι "δεξιοί" της πόλης μας δεν έχουν δώσει το παραμικρό κίνητρο για επενδύσεις, εκτός από καφενεία και ρεντρούμς
Έκαναν επένδυση για οπτικές ίνες και το ξέχασαν το έργο. Προϋπόθεση σήμερα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας οι υποδομές αυτές. Αρκεί να γίνει το έργο και να πληρωθούν τα κονδύλια.
Μα δεξιοί μας κυβερνάνε τοπικά τόσα χρόνια ή τύποι που τους ενδιαφέρει μόνον η στενά με τον δήμο συνδεδεμένη μικροεπιχειρηματικότητα, οι εορτές και πανηγύρεις για να είναι αρεστοί και οι απευθείας αναθέσεις σε εταιρίες ενοικιάσεως πλαστικών καρεκλών;
Αυτό είναι οικονομικός φιλελευθερισμός;
Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι όχι μόνον ότι ελλείπουν από την πόλη οι πραγματικοί αριστεροί που βλέπουν τον κόσμο σαν έργο τέχνης,όπως σας είπα σε προηγούμενη ανάρτησή μου, αλλά ότι και οι πραγματικοί δεξιοί είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Σκατά δεξιοί είναι.
Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά που πρέσβευαν ο Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γιάγκος Πεσματζόγλου και που πρεσβεύει σήμερα ο Στέφανος Μάνος.
Με τον Καμμένο και τις ιδέες του προσομοιάζουν μάλλον
Γνώμη μου
ΥΓ. Οι αστοί του Ναυπλίου που απεικονίζονται στην φωτογραφία δεν ήσαν κατ΄ανάγκην δεξιοί (και δεν ήσαν όλοι και δεν είναι δεξιά η εν ζωή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου