Είδα την Σούλα και τον Δεσποτίδη
"Μαζί τους ήμουνα στην άλλη αριστερά
που είδε τον κόσμο σαν έργο τέχνης
με τελειωμένα κι αθάνατα φτερά"
Νιόνιος.Τα είπε όλα.
Η "άλλη αριστερά που είδε τον κόσμο σαν έργο τέχνης".
Πως όμως τον βλέπουν τον κόσμο οι σημερινοί "αριστεροί" στην πόλη μας και την περιοχή μας;
Σαν έργο τέχνης ή επιχειρώντας ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις σε όσους τους ταράσσουν στην "αριστερή" νιρβάνα τους;
Τι σημαίνει αριστερός και αριστερή πολιτική σε σχέση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον Δήμο Ναυπλιέων;
Ας το αναλύσουμε και ας το σκεφτούμε λίγο.
Ένα γνωρίζω στα σίγουρα. Ένας αριστερός δεν κάθεται στην Αναπλιώτικη πολυθρόνα του μην κάνοντας το παραμικρό για την καθημερινότητα. Αγωνίζεται. Προτείνει λύσεις. Αρθρογραφεί. Και βέβαια ένας αριστερός που βλέπει τον κόσμο σαν έργο τέχνης δεν αρκείται σε προσωπικές επιθέσεις και δεν κατηγορεί τους πρώην συντρόφους για φασιστικές λογικές, επειδή δεν του αρέσουν οι ιδέες, οι σκέψεις, τα γραφόμενά του. Ο πραγματικός αριστερός που βλέπει τον κόσμο σαν έργο τέχνης αντιπαρατίθεται με ιδέες.
Ένας αριστερός δεν περιμένει δύο μήνες πριν την λήξη της τετραετίας να δημιουργήσει την καταπληκτική και εξαιρετική και την πλέον επαναστατική και την πλέον ρηξικέλευθη δημοτική παράταξη. Δεν κάνει άκριτες και χωρίς προγράμματα συμμαχίες με ό,τι πιο παλαιοπασοκικό υπήρξε στην περιοχή. Δεν ξεκινάει τότε να ομιλεί για ενεργή συμμετοχή. Καυτηριάζει τις απουσίες από τα όργανα των αιρετών. που αυτός είχε ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές .
Ο αριστερός που βλέπει τον κόσμο σαν έργο τέχνης ασχολείται και αγωνίζεται καθημερινά για τα προβλήματα που αφορούν τους ταπεινούς και τους καταφρονεμένους αυτού του τόπου.
Είδατε ποτέ κάποια ανακοίνωση των κατ΄όνομα αριστερών για τα χάλια του Γηροκομείου μας; Δεν θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητά μας το θέμα των τερατωδών χρεών του Ιδρύματος αυτού που αφορά τους μοναχικούς γέροντες και τις γερόντισσες, που δεν έχουν μοίρα κάτω από τον ήλιο;
Ας πάρουμε λοιπόν το παράδειγμα δύο οικογενειών με τρία παιδιά η κάθε μια.
Η πρώτη διαθέτει εισοδήματα από εκμίσθωση ενός καταστήματος στην παλαιά πόλη, το δεύτερο μικρό διαμέρισμα είναι στο airbnb, οι γονείς έχουν δύο καλούς μισθούς και υπάρχει και ένα μικρό εισόδημα από τις πορτοκαλιές στο χωριό. Η οικογένεια έχει καθαρά ένα τριχίλιαρο με τετραχίλιαρο κάθε μήνα.
Η δεύτερη οικογένεια έχει μόνον έναν εργαζόμενο και τα εισοδήματά της είναι οκτακόσια ευρώ τον μήνα (εννοείται ότι υπάρχουν και χειρότερες περιπτώσεις)
Να δούμε λοιπόν πως οι πολιτικές ενός δήμου μπορούν να επηρεάσουν προς το θετικότερο την φτωχή οικογένεια και πως μπορεί να τα φέρει βόλτα σε σχέση με την πλούσια οικογένεια. Να δούμε λοιπόν ποιες μπορεί να θεωρηθούν αριστερές δράσεις για έναν Δήμο
Οι ευκατάστατοι στέλνουν τα δύο κοριτσάκια στο βόλεϊ και τον κανακάρη στο μπάσκετ. Και τα τρία παιδιά πηγαίνουν το καλοκαίρι Κολυμβητήριο. Όλα αυτά στο δημοτικό στάδιο. Πληρώνουν για τον αθλητισμό των παιδιών τουλάχιστον 130 ευρώ τον μήνα (και τα περισσότερα από αυτά μαύρα με αθέμιτο ανταγωνισμό στα νόμιμα Γυμναστήρια), χωρίς να υπολογίζω τον εξοπλισμό, τα ρούχα, τα αθλητικά υποδήματα.
Η φτωχή οικογένεια απλά δεν δύναται να αντεπεξέλθει στο κόστος αυτό. Τα παιδιά θα βλέπουν από μακρυά τους φίλους τους να αθλούνται και θα προσπαθούν σε κάποιες ώρες εκτός προγράμματος να πάρουν την μπάλα και να την κλωτσήσουν. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που να σημαδεύουν χειρότερα μια παιδική ψυχή από την διάκριση αυτή.
Ένας δήμος με ευαισθησίες παρεμβαίνει στον τομέα αυτό και οργανώνει προγράμματα άθλησης για όλους. Και αν είναι σωστά οργανωμένα είναι πολύ πιθανόν το κάθε παιδί να βρει το άθλημα που του ταιριάζει.
Ένας Δήμος Ναυπλίου με ευαισθησίες, θα είχε κατασκευάσει κάποια στιγμή το πέμπτο δημοτικό σχολείο για να υπάρχει ένα σωστό σχολικό περιβάλλον για όλα τα παιδιά. Δεν είναι δυνατόν επί τόσα έτη να γίνονται μαθήματα όχι σε σχολεία αλλά σε ισόγεια πολυκατοικιών. Τα τέκνα των πλουσίων έχουν άλλες δυνατότητες.
Η μετακίνηση των παιδιών είναι τεράστιο θέμα. Δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι για να μετακινούνται τα παιδιά με ασφάλεια. Δεν υπάρχει αστική συγκοινωνία. Η οικογενειακή δαπάνη για βενζίνη εκτοξεύεται, ιδίως αν η κατοικία είναι σε χωριό. Και αυτό εάν υπάρχει όχημα.
Συγκεκριμένες πολιτικές και δράσεις απαιτούνται εκ μέρους του Δήμου για να αρθούν οι αδικίες από τις οικονομικές ανισότητες.
Πού είστε ρε φίλοι που υβρίζετε; Αααα ναι. Θα τα πείτε αυτά, ίσως και να τα πείτε, εάν τα σκεφτείτε, είκοσι μέρες πριν από τις εκλογές.
Όμως υπάρχουν και άλλες πολιτικές και δράσεις που σηματοδοτούν μια αριστερή στροφή του Δήμου μας.
Μια φτωχή οικογένεια είναι κρίμα να πληρώνει και το νερό που πίνει, ενώ μπορεί να γίνει διαφορετικά. Δεν είναι δυνατόν, φίλοι μου, να έχουμε άριστο ποιοτικά νερό στις πηγές και η πολύ μεγάλη πλειοψηφία να πίνει εμφιαλωμένο νερό. Κάτι στραβό υπάρχει για το οποίο μάλλον κανείς δεν ενδιαφέρεται για να το διορθώσει. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να πείσουμε τον φτωχό ότι μπορεί να πιει νερό βρύσης. Και να μπορούμε να τον διαβεβαιώσουμε για την καλή ποιότητα. Φαντασθείτε την εξοικονόμηση της δαπάνης για μία οικογένεια που έχει ένα εισόδημα των πεντακοσίων ευρώ.
Δεν είναι δυνατόν, φίλοι μου, να μην έχουν καθορισθεί χρήσεις γης για να μπορούν να πάνε οι βιομηχανίες και οι βιοτεχνίες σε οργανωμένους χώρους υποδοχής. Όπως και να το κάνουμε η υποβάθμιση του περιβάλλοντος κτυπάει περισσότερο τους φτωχούς. Οι βίλες σπάνια είναι απέναντι από τα πυρηνελουργεία. Τα διαμερίσματα στα κλουβιά- πολυκατοικίες ανήκουν στους μικρομεσαίους και τα σπίτια στα χωριά στους φτωχούς αγρότες.
Δεν είναι δυνατόν, φίλοι μου, η κοινωνική πολιτική των συσσιτίων για τους απόρους, να έχει αφεθεί αποκλειστικά στην εκκλησία. Και να υποστηρίζουμε την ανέγερση νέων μαγειρείων που θα τις κατασκευάσει η εκκλησία με χρήματα των φορολογουμένων πιστών και απίστων, που μεταξύ μας τώρα, ουδέποτε θα γίνουν και να μην μπορούμε να οργανώσουμε τις κρατικές δομές που διαθέτουν έτοιμα μαγειρεία.
Δεν είναι δυνατόν να μην οργανωθούν καλύτερα (γίνονται εξαιρετικά πράγματα) τα δωρεάν φροντιστήρια ξένων γλωσσών και ενισχυτικής διδασκαλίας
Δεν είναι δυνατόν, φίλοι μου, να σιωπά η ενταύθα "αριστερά", για το θέμα του στρατοπέδου. Προ εξαετίας υπέστην επιθέσεις από κάποιους που σήμερα είναι σε θώκους, διότι, από τότε εξέφρασα την άποψή μου για το πως μπορούμε να εκμεταλλευθούμε σαν πόλη το στρατόπεδο (περιαστικό πράσινο, χώρους πολιτισμού, χώρους για την στέγαση υπηρεσιών για να μην πληρώνουμε υπέρογκα μισθώματα, χώρο για την Πυροσβεστική για πιο άμεση επέμβαση κλπ). Ήταν από τότε δεδομένο ότι κάποια στιγμή το στρατόπεδο θα έκλεινε. Οι αριστεροί θα έπρεπε να είχαν κάνει τους σχεδιασμούς τους, για να ωφεληθεί ο δημότης. Αλλά που. Αντιθέτως επετέθησαν σε όποιους εξέφραζαν απόψεις.
Δεν είναι δυνατόν, φίλοι μου, να έχουν βάλει τόσο προκλητικά την ουρά κάτω από τα σκέλια για την υπόθεση του εμβληματικού κτηρίου στον Μεγάλο Δρόμο, ενώ τότε μούντζωναν. Αλλά το θέμα δεν είναι το ένα κτήριο. Είναι η χρήση όλων των δημόσιων χώρων. Πως δημιουργούμε, πράσινο και παιδικές χαρές στη νέα πόλη, πως διαχειριζόμαστε τις παραλίες. Ο πλούσιος μπορεί να πάει τα παιδιά του στις Άλπεις για σκι τον χειμώνα και στο Μπαλί για μπάνια. Εμείς εδώ πρέπει να φροντίσουμε για χώρους ανάσας για τα παιδιά που δεν μπορούν να πάνε εκεί. ΄Ενα παγκάκι που απομακρύνεται είναι μια μαχαιριά στην καρδιά φτωχών γερόντων που μπορεί να αράξουν εκεί σε ένα δημόσιο χώρο και να περάσουν καλά.
Μας ξεκούφαναν τέσσερα χρόνια τώρα με τις προτάσεις τους, τις διαμαρτυρίες τους, τους αγώνες τους.
Εκκωφαντική σιωπή, φίλοι μου
Και όμως υπάρχει η άλλη λογική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Που δρα και μάχεται κοιτάζοντας τον άνθρωπο. Δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες των φτωχών.
Υπάρχει η αριστερή λογική για τον Δήμο Ναυπλιέων.
Αλλά εμείς εδώ δεν έχουμε αριστερούς. Αλλά ούτε δεξιούς έχουμε . Διαθέτουμε μόνον "αριστερούς" και "δεξιούς"
Δεν έχουμε πραγματικές αριστερές πολιτικές.
Δεν έχουμε όμως ούτε και πραγματικές φιλελεύθερες πολιτικές για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Έχουμε απ΄ευθείας αναθέσεις για να ωφελούνται οι παροικούντες
"Που νάναι τώρα οι συντηρητικοί, που νάναι οι μετρημένοι;
Μείναμε μόνο αναρχικοί και αριστεροί απελπισμένοι
Ήμασταν πάντοτε της ήττας που νικάει την εξουσία
και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία"
Νιόνιος έφη και αύθις
Η συνέχεια θα δοθεί με άρθρο μου με τίτλο "Δεξιοί" και Δήμος Ναυπλιέων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου