" Ο Ρούσης είνε υψηλός με στυγνή, στυγνοτάτην την μορφή με μίαν όψιν βλοσυράν, ετοίμην να μεταβληθή εις απαισίως γελόεσσαν, όταν μιαν οιανδήποτε του απευθύνητε ερώτησιν....."
Μένω άναυδος με την εκπληκτική περιγραφή του δημίου από το δημοσιογράφο της εποχής σε ωραία καθαρεύουσα.
Ο τύπος, που αφαίρεσε τόσες ζωές, είχε "στυγνή, στυγνότατη τη μορφή" και όταν τον ρωτάς κάτι η έκφρασή του γίνεται αυτομάτως "απαισίως γελόεσσα". Με άλλα λόγια στη σημερινή δημοτικιά η περιγραφή του δημίου υποδεικνύει έναν τύπο ξερακιανό και σκληρό, αλλά συνάμα και γελοίο, που δημιουργεί ρίγη στη ραχοκοκκαλιά.
Βρε η περιγραφή αυτή του Ρούση, του δημίου της εποχής, κάτι μου φέρνει από φάτσα και εμφάνιση σημερινού απαίσιου και γλοιώδους τοπικού παράγοντα.
Δεν το νομίζετε και εσείς;
Μπορείτε να σχολιάσετε ελευθέρως. Σας διαβεβαιώ ότι το σχόλιό σας και η πιθανή αναφορά σας σε συγκεκριμένο τύπο του σήμερα, που σας έρχεται στο νου, δεν θα δημοσιευθεί.
Μένω άναυδος με την εκπληκτική περιγραφή του δημίου από το δημοσιογράφο της εποχής σε ωραία καθαρεύουσα.
Ο τύπος, που αφαίρεσε τόσες ζωές, είχε "στυγνή, στυγνότατη τη μορφή" και όταν τον ρωτάς κάτι η έκφρασή του γίνεται αυτομάτως "απαισίως γελόεσσα". Με άλλα λόγια στη σημερινή δημοτικιά η περιγραφή του δημίου υποδεικνύει έναν τύπο ξερακιανό και σκληρό, αλλά συνάμα και γελοίο, που δημιουργεί ρίγη στη ραχοκοκκαλιά.
Βρε η περιγραφή αυτή του Ρούση, του δημίου της εποχής, κάτι μου φέρνει από φάτσα και εμφάνιση σημερινού απαίσιου και γλοιώδους τοπικού παράγοντα.
Δεν το νομίζετε και εσείς;
Μπορείτε να σχολιάσετε ελευθέρως. Σας διαβεβαιώ ότι το σχόλιό σας και η πιθανή αναφορά σας σε συγκεκριμένο τύπο του σήμερα, που σας έρχεται στο νου, δεν θα δημοσιευθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου