Η φιλαρμονική

Το έτος 1901 η Ελληνική Ταχυδρομική Υπηρεσία κυκλοφόρησε μια σειρά από 370 αριθμημένα καρτ-ποσταλς με προπληρωμένο ταχυδρομικό τέλος.

Από τότε  πολλοί συλλέκτες προσπαθούν να μαζέψουν όλη τη σειρά.

Το πιο δύσκολο απόκτημα για να ολοκληρωθεί η σειρά είναι το νούμερο 309 που εμφανίζει τη φιλαρμονική (μπάντα) του Ναυπλίου να παιανίζει στο σιδηροδρομικό σταθμό. Ελάχιστοι έχουν την κάρτα αυτή στη συλλογή τους.

Αποφάσισα σήμερα να σας δείξω  το δικό μου απόκτημα, το οποίο γίνεται ακόμα πιο σπάνιο, αφού έχει την στο πίσω φύλλο επισήμανση (και μάλιστα διαγώνια) της στρατιωτικής ατέλειας.

Όμως το θέμα μας δεν είναι η συλλογή μου.

Το ζήτημα είναι ότι τότε, πριν από 110 χρόνια με τα ελάχιστα οικονομικά μέσα ο Δήμος του Ναυπλίου συντηρούσε φιλαρμονική.

Σήμερα όμως με τα ακατανόητα μέτρα του μνημονίου, τα μέτρα του να βάλουμε δήθεν τάξη στις πληρωμές και λόγω και της πλήρους αδιαφορίας της δημοτικής αρχής, η ιστορική μπάντα μας βρίσκεται υπό διάλυση.

Ακούγονται πάρα πολλά για το πως θα ξεπεράσουμε την κρίση. Διάφορες ιδέες ακούγονται. Αλλες νεοφιλελεύθερες, άλλες αριστερές και άλλες "αριστερές". Εγώ ένα θα πω. Κανένα μέτρο, τίποτα δεν θα κάνουμε καλό σ΄αυτό τον τόπο εάν παραμελήσουμε τον πολιτισμό. Η πολιτιστική αναγέννηση του τόπου και της κοινωνίας είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά του  και να πετύχει ο καλύτερος οικονομολόγος με τις άριστες ιδέες.

Εάν αφήσουμε τη φιλαρμονική να σβήσει, τις χορωδίες να υπολειτουργούν, εάν καταντήσουμε το δημοτικό θέατρο να αποτελεί έναν απλό μάνατζερ που φέρνει θιάσους, τότε "το μέλλον μας δεν είναι εδώ".