................................ (ήταν η πρώτη παράγραφος, που την διέγραψα λόγω των ημερών, που λέει και ο Κωνσταντίνου)
Όμως εκτός από τους παραπάνω υπάρχει και το άλλο Ναύπλιο, η άλλη Αργολίδα. Οι άνθρωποι που αντιστέκονται στη λαίλαπα και προσφέρουν μέσα από την ψυχή τους. Είναι οι εκατοντάδες ανώνυμοι. Ο χειρουργός στο Νοσοκομείο Ναυπλίου, που κάτω από αντίξοες συνθήκες και σε ένα υποβαθμισμένο νοσοκομείο κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ο ανώνυμος δικηγόρος, που προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε άτομα που έχουν μεγάλη ανάγκη. Ο φαρμακοποιός που βοηθάει αφιλοκερδώς με τις ελάσσονες ιατρικές πράξεις. Ο εργάτης που κάνει με συνέπεια τη δουλειά του. Ο ανώνυμος γεωργός που μοχθεί στο χωράφι. Ο πολίτης που ανακυκλώνει. Ο νέος που σέβεται τον ηλικιωμένο. Ο καθηγητής που νοιάζεται το μαθητή και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει γνώσεις κάνοντας την υπέρβασή του με το κάτι τις παραπάνω.
Αλλά ακόμα πάρα πέρα και εκτός από τους καθημερινούς ανθρώπους που προσπαθούν, υπάρχουν και οι πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς, τους οποίους θάθελα να τιμήσω με προσωπική αναφορά. Είναι όλοι αυτοί, που κάνουν το εξαιρετικό και το πέρα από τα καθημερινά καθήκοντά τους. Είναι όσοι προσπαθούν να δώσουν το περίσσευμα της ζωής τους (όχι βγάζοντας τα ελλείμματα και τα κόμπλεξ τους) στην κοινωνία.
Θα τους αναφέρω ονομαστικά. Ο κατάλογος δεν είναι περιοριστικός και μπορείτε όλοι οι αναγνώστες να κάνετε τις προσθαφαιρέσεις σας. Η σειρά που θα τους αναφέρω δεν είναι βαθμολογική και αξιολογική. Τυχαία τους κατατάσσω. Απλώς στην πρώτη και την τελευταία θέση της απαρίθμησης, θα κατονομάσω δύο πολύ δικούς μου ανθρώπους.
Ο Μπάμπης
Ακούραστος. Δεκαετίες ολόκληρες αγωνιστής στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να υποκύψει στις σειρήνες που τον καλούσαν να αναλάβει αξιώματα κάτω από τους άχρηστους. Ανεξάντλητη πηγή ιδεών. Με διάθεση να υλοποιήσει αυτά που ονειρεύεται. Και πολλές φορές τα έχει καταφέρει παρά τις αντίξοες συνθήκες. Θα χρειαζόταν μια σειρά αναρτήσεων για να καταγραφεί όλος ο κατάλογος των προσπαθειών του. Μελετητής της τοπικής ιστορίας. Συλλέκτης βιβλίων και αρχειακού υλικού για το Ναύπλιο και την Αργολίδα.
Ο Παπα-Λευτέρης
Ένας παπάς με την κυριολεξία της λέξης. Εδώ και αρκετό καιρό η ενορία του, η Ευαγγελίστρια στην Πρόνοια, έχει γίνει ένα κέντρο που απλόχερα προσφέρει αγάπη και ζεστασιά. Ετούτα είναι ίσως και τα πιο σημαντικά από τα δωρεάν συσσίτια, που χορηγούνται στους άπορους και αδύναμους.
Η Κυρία Νανά
Τα λόγια ενός μικρού και ασήμαντου blogger είναι πολύ αδύναμα για να αντιστοιχιθούν στο τεράστιο έργο της μεγάλης Κυρίας της πόλης μας. Η προσφορά της είναι τόσο γνωστή, που θα ήταν, νομίζω, ύβρις εκ μέρους μου να επιχειρήσω να την καταγράψω σε δυό - τρεις σειρές και πενήντα λέξεις.
Η Χριστίνα
Μια καινούργια προσπάθεια για προσφορά στους οικονομικά ενδεείς. Ομιλώ για το κοινωνικό παντοπωλείο. Με την αναφορά μου στη Χριστίνα, τιμώ και όλους τους επώνυμους και ανώνυμους, που προσφέρουν στο σκοπό αυτό.
Ο Ορέστης
Η ενσάρκωση του τίμιου ποδοσφαιρικού παράγοντα. Χαμηλών τόνων, αλλά ακούραστος, δίνει τη ψυχή του για την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα. Με τίμιο τρόπο. Στο πρόσωπό του τιμώ και όλους τους λιγότερο και περισσότερο γνωστούς ανθρώπους του αθλητισμού που προσφέρουν χωρίς ιδιοτέλεια.
Η Σοφία
Δεν είναι δυνατόν να λησμονήσω τους ανθρώπους που δίνουν τη ψυχή τους στα τοπικά πολιτιστικά δρώμενα. Το θέατρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σκαλοπάτι κοινωνικής και πολιτικής ανέλιξης. Είναι κατάθεση ψυχής. Και εδώ με την αναφορά μου στη Σοφία, τιμώ και όλους τους γνήσιους θεατρανθρώπους. Τη Γιάννα. Την Ερασμία. Τον Κυριάκο. Τη Δέσποινα. Το Γιάννη. Και ας με συγχωρέσουν και αυτοί που δεν κατονόμασα. Τους τιμώ και αυτούς. Είναι και αυτοί ανάμεσα στους δικούς μου πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς.
Ο Τάκης
Ένας άνθρωπος που συντηρεί έναν εξαίρετο ιστότοπο καταγραφής της τοπικής ιστορίας. Κάποιοι, χωρίς να επιδιώκουν προσωπικό οικονομικό όφελος, αγωνίζονται για την προβολή όλων των καλών και κακών που έχουν διαχρονικά συμβεί στον τόπο μας. Εύγε.
Ο Θανάσης
Μια εξαιρετικά ιδιαίτερη περίπτωση στην Αργολική ύπαιθρο. Ο πραγματικός και ουσιαστικός βιοκαλλιεργητής.Είναι η ενσάρκωση του "όχι" στα λόγια και τα φούμαρα Στα χωράφια του ποτέ δεν φύτρωσε το γνωστό καρποφόρο δέντρο που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση με τους ζουμερούς καρπούς, που ονομάζονται επιδοτήσεις. Τρέχει από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου για την πραγματική παραγωγή. Βοηθάει κάθε νέο, που του ζητάει βοήθεια σε τεχνογνωσία. Νοιάζεται σε υπερθετικό βαθμό για το προσωπικό του, που είναι η άλλη οικογένειά του. Είναι πρόθυμος να παράσχει κάθε βοήθεια σε κάθε τίμια προσπάθεια κοινωνικής προσφοράς.
Όμως εκτός από τους παραπάνω υπάρχει και το άλλο Ναύπλιο, η άλλη Αργολίδα. Οι άνθρωποι που αντιστέκονται στη λαίλαπα και προσφέρουν μέσα από την ψυχή τους. Είναι οι εκατοντάδες ανώνυμοι. Ο χειρουργός στο Νοσοκομείο Ναυπλίου, που κάτω από αντίξοες συνθήκες και σε ένα υποβαθμισμένο νοσοκομείο κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ο ανώνυμος δικηγόρος, που προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε άτομα που έχουν μεγάλη ανάγκη. Ο φαρμακοποιός που βοηθάει αφιλοκερδώς με τις ελάσσονες ιατρικές πράξεις. Ο εργάτης που κάνει με συνέπεια τη δουλειά του. Ο ανώνυμος γεωργός που μοχθεί στο χωράφι. Ο πολίτης που ανακυκλώνει. Ο νέος που σέβεται τον ηλικιωμένο. Ο καθηγητής που νοιάζεται το μαθητή και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει γνώσεις κάνοντας την υπέρβασή του με το κάτι τις παραπάνω.
Αλλά ακόμα πάρα πέρα και εκτός από τους καθημερινούς ανθρώπους που προσπαθούν, υπάρχουν και οι πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς, τους οποίους θάθελα να τιμήσω με προσωπική αναφορά. Είναι όλοι αυτοί, που κάνουν το εξαιρετικό και το πέρα από τα καθημερινά καθήκοντά τους. Είναι όσοι προσπαθούν να δώσουν το περίσσευμα της ζωής τους (όχι βγάζοντας τα ελλείμματα και τα κόμπλεξ τους) στην κοινωνία.
Θα τους αναφέρω ονομαστικά. Ο κατάλογος δεν είναι περιοριστικός και μπορείτε όλοι οι αναγνώστες να κάνετε τις προσθαφαιρέσεις σας. Η σειρά που θα τους αναφέρω δεν είναι βαθμολογική και αξιολογική. Τυχαία τους κατατάσσω. Απλώς στην πρώτη και την τελευταία θέση της απαρίθμησης, θα κατονομάσω δύο πολύ δικούς μου ανθρώπους.
Ο Μπάμπης
Ακούραστος. Δεκαετίες ολόκληρες αγωνιστής στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να υποκύψει στις σειρήνες που τον καλούσαν να αναλάβει αξιώματα κάτω από τους άχρηστους. Ανεξάντλητη πηγή ιδεών. Με διάθεση να υλοποιήσει αυτά που ονειρεύεται. Και πολλές φορές τα έχει καταφέρει παρά τις αντίξοες συνθήκες. Θα χρειαζόταν μια σειρά αναρτήσεων για να καταγραφεί όλος ο κατάλογος των προσπαθειών του. Μελετητής της τοπικής ιστορίας. Συλλέκτης βιβλίων και αρχειακού υλικού για το Ναύπλιο και την Αργολίδα.
Ο Παπα-Λευτέρης
Ένας παπάς με την κυριολεξία της λέξης. Εδώ και αρκετό καιρό η ενορία του, η Ευαγγελίστρια στην Πρόνοια, έχει γίνει ένα κέντρο που απλόχερα προσφέρει αγάπη και ζεστασιά. Ετούτα είναι ίσως και τα πιο σημαντικά από τα δωρεάν συσσίτια, που χορηγούνται στους άπορους και αδύναμους.
Η Κυρία Νανά
Τα λόγια ενός μικρού και ασήμαντου blogger είναι πολύ αδύναμα για να αντιστοιχιθούν στο τεράστιο έργο της μεγάλης Κυρίας της πόλης μας. Η προσφορά της είναι τόσο γνωστή, που θα ήταν, νομίζω, ύβρις εκ μέρους μου να επιχειρήσω να την καταγράψω σε δυό - τρεις σειρές και πενήντα λέξεις.
Η Χριστίνα
Μια καινούργια προσπάθεια για προσφορά στους οικονομικά ενδεείς. Ομιλώ για το κοινωνικό παντοπωλείο. Με την αναφορά μου στη Χριστίνα, τιμώ και όλους τους επώνυμους και ανώνυμους, που προσφέρουν στο σκοπό αυτό.
Ο Ορέστης
Η ενσάρκωση του τίμιου ποδοσφαιρικού παράγοντα. Χαμηλών τόνων, αλλά ακούραστος, δίνει τη ψυχή του για την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα. Με τίμιο τρόπο. Στο πρόσωπό του τιμώ και όλους τους λιγότερο και περισσότερο γνωστούς ανθρώπους του αθλητισμού που προσφέρουν χωρίς ιδιοτέλεια.
Η Σοφία
Δεν είναι δυνατόν να λησμονήσω τους ανθρώπους που δίνουν τη ψυχή τους στα τοπικά πολιτιστικά δρώμενα. Το θέατρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σκαλοπάτι κοινωνικής και πολιτικής ανέλιξης. Είναι κατάθεση ψυχής. Και εδώ με την αναφορά μου στη Σοφία, τιμώ και όλους τους γνήσιους θεατρανθρώπους. Τη Γιάννα. Την Ερασμία. Τον Κυριάκο. Τη Δέσποινα. Το Γιάννη. Και ας με συγχωρέσουν και αυτοί που δεν κατονόμασα. Τους τιμώ και αυτούς. Είναι και αυτοί ανάμεσα στους δικούς μου πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς.
Ο Τάκης
Ένας άνθρωπος που συντηρεί έναν εξαίρετο ιστότοπο καταγραφής της τοπικής ιστορίας. Κάποιοι, χωρίς να επιδιώκουν προσωπικό οικονομικό όφελος, αγωνίζονται για την προβολή όλων των καλών και κακών που έχουν διαχρονικά συμβεί στον τόπο μας. Εύγε.
Ο Θανάσης
Μια εξαιρετικά ιδιαίτερη περίπτωση στην Αργολική ύπαιθρο. Ο πραγματικός και ουσιαστικός βιοκαλλιεργητής.Είναι η ενσάρκωση του "όχι" στα λόγια και τα φούμαρα Στα χωράφια του ποτέ δεν φύτρωσε το γνωστό καρποφόρο δέντρο που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση με τους ζουμερούς καρπούς, που ονομάζονται επιδοτήσεις. Τρέχει από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου για την πραγματική παραγωγή. Βοηθάει κάθε νέο, που του ζητάει βοήθεια σε τεχνογνωσία. Νοιάζεται σε υπερθετικό βαθμό για το προσωπικό του, που είναι η άλλη οικογένειά του. Είναι πρόθυμος να παράσχει κάθε βοήθεια σε κάθε τίμια προσπάθεια κοινωνικής προσφοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου