Ας δώσουμε ένα τέλος στο λαϊκισμό.

Γιατί φοβόμαστε την αλήθεια;
Ολοι δεν γνωρίζουμε ότι το βιοτικό επίπεδο της χώρας μας θα μειωθεί κατά ποσοστό τουλάχιστον 30%;
Γιατί βαυκαλιζόμαστε ακόμα με ωραία παραμύθια, ότι θα μας δώσουν τα χρήματα που χρειαζόμαστε οι Κινέζοι ή ότι είναι δυνατόν να την γλιτώσουμε γυρνώνντας στη δραχμή;
Γιατί δεν μπορούμε να πούμε όλοι μαζί αυτό το απλό, ότι είμαστε αναγκασμένοι είτε με τον ένα δρόμο είτε με τον άλλο να μηδενίσουμε τα ελλείματά μας;
Γιατί δεν αποδέχεται ο λαός την αλήθεια, ότι έκανε λάθος ή παραπλανήθηκε όταν υπερψήφιζε με σχεδόν ομόφωνο τρόπο, τα τελευταία τριάντα χρόνια τις λάθος πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.;
Κάποτε δεν πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι αδύνατη πλέον η επιστροφή μας στο προηγούμενο καθεστώς της επίπλαστης ευδαιμονίας κάποιων μεγάλων τμημάτων του λαού με τα δανεικά;
Ο κύκλος της μεταπολίτευσης με τις απαίσιες Πασοκικές και Νεοδημοκρατικές Κυβερνήσεις έκλεισε οριστικά.
Σήμερα  τα διακυβεύματα είναι τεράστια.
Θα υπάρχει δημοκρατία αύριο;
Θα παραμείνουμε στην Ευρώπη και στη ζώνη του ευρώ;
Ο πάτος της οικονομίας θα είναι στα επίπεδα του 30% ή θα υπάρξει πλήρης κατάρρευση, με την επικράτηση των παλαβών αριστερών λογικών;
Θα κρατήσουμε τα λογικά μας ή θα συνεχίσουμε να ακούμε παλοβομάρες, όπως για Κινέζους ιππότες ή για το ότι είναι πρακτικά δυνατές οι πολιτικές που θα συνδυάζουν την παύση της λιτότητας και την επιστροφή στη δραχμή;
Θεωρώ ότι στη σημερινή κατάσταση κάθε προοδευτικός πολίτης έχει υποχρέωση να παλέψει για τα εξής:
Να ξεκινήσει ένας πραγματικός πόλεμος για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Να εξοντωθεί η παραοικονομία.
Να δοθεί ένα καινούργιο νόημα στην εργασία.
Να τονωθούν οι άνθρωποι του μόχθου.
Να παύσουν ολοκληρωτικά όλα τα προνόμια. Κανένας μισθός πάνω από τέσσερες χιλιάδες, καμία σύνταξη πάνω από δύο χιλιάδες, καμία φοροαπαλλαγή και κανένα επίδομα για τους πλούσιους, καμία αμοιβή αιρετού πάνω από δύο χιλιάδες, καμία αμοιβή για άχρηστους συμβούλους, προέδρους δημοτικών συμβουλίων, τοπάρχες, τέρμα όλα τα προνόμια και επίδόματά τους.
Να δοθούν γενναίες αυξήσεις σε όλους τους μισθούς και τις συντάξεις κάτω από χίλια ευρώ.
Να επιβληθούν όλα τα πρόστιμα που προβλέπουν οι νόμοι στα αυθαίρετα.
Να δημιουργηθεί ένα εθνικό πλαίσιο για την αύξηση της παραγωγής.
Να ζητηθούν επιτέλους τα χρήματα που φαγώθηκαν με τα σκάνδαλα.
Να σταματήσουμε να πληρώνουμε  μισθούς στους παπάδες. Να προβλεφθεί η δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί να συμπληρώνει έναν ειδικό  κωδικό στη φορολογική του δήλωση για να πληρώνει έξτρα φόρους που θα αποδίδονται στην εκκλησία.
Να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο συνεννόησης με τους Τούρκους με το μηδενισμό των εξοπλισμών.
Να σταματήσει κάθε χρηματοδότηση στον επαγγελματικό αθλητισμό.
Να δημιουργηθούν με προσλήψεις ειδικά σώματα, στο πρότυπο του ΣΔΟΕ, για να κτυπηθεί η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η αυθαίρετη δόμηση, τα φακελλάκια στα νοσοκομεία και τις πολεοδομίες.
Να δεσμευθούν προσωρινά όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί πάνω από κάποιο ποσό, μέχρις ότου ο δικαιούχος να  δικαιολογήσει τις καταθέσεις του.
Να δεσμευθούν οι περιουσίες όλων των Ελλήνων που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, μέχρις ότου αποδείξουν ότι τα χρήματα που μετέφεραν εκεί είναι φορολογημένα και νόμιμα.
Να γίνει μια νέα αξιολόγηση όλων των δημοσίων και δημοτικών έργων και να συνεχισθούν και ενισχυθούν μόνον τα έργα που βοηθάνε την οικονομία.(δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται ακόμα και σήμερα η κατασκευή πεζοδρομίων στους δήμους).
Αυτό που έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος είναι ένα αριστερό μνημόνιο. Οχι χάιδεμα αυτιών σε άτομα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια αποθέωναν με πλαστικά σημαιάκια τον Ανδρέα. Εγώ δεν χρειάζομαι ως σωτήρα το Θεοδωράκη, που ήταν υπουργός του Μητσοτάκη, ούτε τον Κασιμάτη, τον αρχιερέα της Ανδρεϊκής κατάπτωσης.