Νοσοκομείο Ναυπλίου. Ενα παράθυρο για το μέλλον

Έγινα δέκτης παραπόνων και αιτιάσεων για το άρθρο μου για το Νοσοκομείο Ναυπλίου.
Άκουσα ότι και κάποιοι   διαμαρτυρήθηκαν σε τρίτα πρόσωπα.
Προφανώς δεν διάβασαν καλά αυτά που έγραψα. Πιθανόν να μην κατάλαβαν τί θέλω να πω. Πιθανόν να μην έχουν αντιληφθεί πού βαδίζει το Νοσοκομείο Ναυπλίου. Δεν έχουν διανοηθεί ότι μόνον η δική μου άποψη και θέση είναι αυτή που το αναβαθμίζει. Όλες οι άλλες απόψεις συντείνουν στη συρρίκνωσή του. Φαίνεται ότι οι off road απόψεις δεν ευδοκιμούν στον τόπο μας. Προοδευτικές είναι μόνον οι κυρίαρχες.
Ας δούμε λοιπόν που βρισκόμαστε.
Πλέον όλοι έχουν αντιληφθεί και δεχθεί ότι η αυτόνομη ύπαρξη του Νοσοκομείου Ναυπλίου με τη σημερινή μορφή του δεν έχει μέλλον. Δύο Γενικά Νοσοκομεία σε απόσταση δώδεκα χιλιομέτρων είναι αδύνατον υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες  να υπάρξουν. Πλέον απολύτως κανείς δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Ποιές όμως είναι οι απόψεις που υπάρχουν;
Η επίσημη Νέα Δημοκρατία του Νομού έχει τη θέση ότι το Νοσοκομείο Ναυπλίου πρέπει να είναι ένα κέντρο Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης μέχρι το μεσημέρι και από το μεσημέρι και μετά να γίνεται ένα μικρό οιονεί Κέντρο Επειγόντων περιστατικών. Ουσιαστικά δηλαδή η Νέα Δημοκρατία προτείνει την πλήρη υποβάθμιση του Νοσοκομείου Ναυπλίου. (Περιμένω να δω τις αντιδράσεις όσων διαμαρτυρήθηκαν για τη δικιά μου θέση)
Η άποψη της Επιτροπής που έχει συστήσει το Υπουργείο Υγείας είναι το Νοσοκομείο Ναυπλίου να γίνει ένα Νοσοκομείο Χρονίων Παθήσεων.
Η άποψη Σαλεσιώτη, όπως είναι φυσικό δεν υπάρχει.
Οι απόψεις όλων των υπολοίπων (Εργαζομένων, Δήμου Ναυπλιέων, Υφυπουργού Μανιάτη, Γραμματικόπουλου, άλλης πρότασης) είναι να υπάρξει διοικητική συνένωση των δύο Νοσοκομείων Άργους και Ναυπλίου, δηλαδή να υπάρξει ένα Νοσοκομείο σε δύο κτήρια.
Και απέναντι σε όλους αυτούς υπάρχει η άποψη του μοναχικού καβαλάρη, που ομιλεί για μεγάλη        αναβάθμιση του Νοσοκομείου Ναυπλίου, που μπορεί να συνδυάσει ένα Αστικό Κέντρο Υγείας, ένα πλήρως οργανωμένο TΕΠ και ένα εξειδικευμένο και σύγχρονο ειδικό Νοσοκομείο δύο ή τριών κλινικών (όπως Κέντρο Αποκατάστασης αναπήρων, Ογκολογικό Κέντρο, κέντρο αντιμετώπιση Χρόνιων Αναπνευστικών Παθήσεων) ή κάποιων άλλων εξειδικευμένων περιπτώσεων που οι ίδιοι  οι ειδικοί θα μπορούσαν να  προτείνουν.
Και σε αυτή την πρότασή μου για αναβάθμιση του Νοσοκομείου Ναυπλίου αντιμετώπισα αντιδράσεις.
Ας δούμε λοιπόν τί σημαίνει η πλειοψηφική πρόταση για ένα Νοσοκομείο σε δύο κτήρια.
Μία διοίκηση σημαίνει ότι όλοι οι διοικητικοί υπάλληλοι τελικά θα βρεθούν στο ένα από τα δύο κτήρια (σε ποιό άραγε;).
Αργότερα βλέπω η κουζίνα να ενοποιείται και τα γεύματα να ετοιμάζονται στο ένα κτήριο.
Θα γίνει απαραίτητο οι βασικές κλινικές να συστεγασθούν. Αυτό που με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί είναι ότι το ένα νοσοκομείο ν στεγάζεται σε δύο κτήρια με το ένα να είναι το πρωτεύον και το άλλο  το   συμπληρωματικό. Μα δεν το βλέπουν  αυτό οι αρμόδιοι;
Και ένα εφιαλτικό για τους εργαζόμενους ενδεχόμενο. Η ενοποίηση των δύο νοσοκομείων ουσιαστικά σημαίνει την κατάργηση του ενός και τη συγχώνευσή του με το άλλο. Άραγε θεωρούν οι εργαζόμενοι ως μακρινό και απίθανο ενδεχόμενο να  θεωρηθούν οι εργαζόμενοι του υπό κατάργηση φορέα ως μετέωροι; Δεν βλέπουν τί ετοιμάζεται; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η επιτήρηση που μας επιβάλλεται μπορεί να προκαλέσει εφιαλτικά για τους εργαζόμενους (γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς υπαλλήλους, βοηθητικό προσωπικό) δεδομένα;
Σε σχέση λοιπόν με την πλειοψηφική πλέον άποψη για ένα νοσοκομείο με  δύο κτήρια, ο μοναχικός καβαλάρης προτείνει αναβάθμιση του νοσοκομείου Ναυπλίου. Προτείνει το νοσοκομείο να παραμείνει ως αυτόνομο διοικητικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Με όλο το προσωπικό του και με πλήρως αναβαθμισμένες υπηρεσίες. Για καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, σε επείγοντα περιστατικά και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπου οι υπηρεσίες του θα είναι κορυφαίες στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Προτείνω ένα όμορφο παράθυρο για το μέλλον.
Ιδού το παράθυρο τούτο