Κατευθείαν επί του προκειμένου.
Υπόθεση σκουπίδια και κέρδη για τον ιδιωτικό τομέα.
Η σημερινή κατάσταση στο Ναύπλιο. Τα σκουπίδια της πόλης μαζεύονται από τα συνεργεία του Δήμου για τα οποία ο δημότης πληρώνει Μετά τα μεταφέρουν στο νταμάρι πάνω από την Καραθώνα με τα οχήματα του Δήμου (και εδώ ο δημότης πληρώνει). Μετά έχουμε μια κατάσταση σχετικά άγνωστη. Μέχρι πρόσφατα ο Δήμος είχε αναθέσει σε εταιρία να παίρνει τα σκουπίδια από την Καραθώνα προς άγνωστη κατεύθυνση. Ποτέ μέσα στο δημοτικό συμβούλιο δεν ειπώθηκε πού πηγαίνουν τα σκουπίδια του Ναυπλίου. Ο εργολάβος που έκανε το έργο αυτό πληρωνόταν το χρόνο περίπου μισό εκατομμύριο ΕΥΡΩ (ιδού τα ιδιωτικά συμφέροντα) του περίεργου αυτού έργου. Προφανώς και το ποσό αυτό το καταβάλλει ο δημότης. Σήμερα τα σκουπίδια πρέπει να θάβονται στην Καραθώνα. Ποιος κάνει αυτή την εργασία; Ποιανού τα μηχανήματα την έκαναν και την κάνουν; Ποιος πληρώνει για το έργο αυτό; Η σημερινή λοιπόν κατάσταση έχει να κάνει με ανεξέλεγκτες και άγνωστες χωματερές και με ένα πολύ μεγάλο ποσό που δίδεται σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Η λύση που προβλέπεται για τα επόμενα έτη. Τα σκουπίδια των επαρχιών Άργους και Ναυπλίου θα οδεύουν σ΄ένα σημείο, όπου θα εγκατασταθεί ένας δεματοποιητής, που θα μας τα κάνει τα σκουπίδια μας δέματα!!! Όταν γίνουν δέματα θα μεταφέρονται σε άλλο άγνωστο σημείο όπου θα αποθηκεύονται!!! Θα αποθηκευθούν στο άγνωστο σημείο για μερικά χρόνια μέχρι να βρεθεί η τελική λύση!!! Είναι φανερό ότι ο δημότης θα πληρώνει για την αποκομιδή, τη μεταφορά, τη λειτουργία του δεματοποιητή, τη συσκευασία των σκουπιδιών σε δεματάκια, τη μεταφορά τους στον άγνωστο χώρο αποθήκευσης και τη λειτουργία του αποθηκευτικού αυτού χώρου!! Θεωρώ μάλλον σίγουρο ότι και σε αυτήν την περίεργη διαδικασία θα υπεισέλθουν ιδιωτικά συμφέροντα και επιχειρηματίες των σκουπιδιών, που θα εκμεταλλευθούν την όλη κατάσταση και θα εισπράξουν από τους άμοιρους τους δημότες.
Το σοβαρότερο όμως είναι ότι η όλη διαδικασία θα δημιουργήσει ένα σοβαρό απόθεμα σκουπιδιών, που θα μπορούν στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν σαν πρώτη ύλη από κάποια μεγάλη επιχείρηση για μεγάλα κέρδη.
Και εδώ φθάνω στο σχόλιο - πρόταση σε προηγούμενη ανάρτησή μου από τακτικό αναγνώστη του ιστολογίου μου, που είχε να κάνει με τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής ενέργειας με πρώτη ύλη τα σκουπίδια. Παράλληλα ο σχολιαστής έψεξε την αριστερά που δεν υιοθετεί την εκσυγχρονιστική αυτή πρόταση, που προφανώς θα δώσει σε μαγαλοεπιχειρηματίες τεράστια κέρδη. Υπήρξε μια διαφωνία μεταξύ αναγνωστών εάν το κόστος για τη λειτουργία ενός τέτοιου εργοστασίου θα είναι 50 ή 80 ΕΥΡΩ ο τόννος. Φαίνεται ότι τα νεώτερα και πραγματικά στοιχεία για τον νομό μας ομιλούν για 80 ΕΥΡΩ, που προφανώς θα πρέπει να πληρωθούν από τους δημότες στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Προφανώς θα έχω τον αντίλογο ότι αυτό που ψάχνουμε είναι η καθαρότερη και πιο φιλική προς το περιβάλλον λύση. Δεν μπορώ να γνωρίζω το κατά πόσον μια βιομηχανία παραγωγής ενέργειας από σκουπίδια είναι ρυπογόνος ή μη. Πιθανόν και να μην είναι ή πιθανόν οι τεχνολογίες στο μέλλον να διορθώσουν όποια τυχόν κακώς κείμενα. Όμως μια τέτοια λύση τη θεωρώ καταστρεπτική για άλλο λόγο. Οταν αρχίσουμε να βλέπουμε τα σκουπίδια ως πρώτη ύλη για τη λειτουργία ενός τέτοιου εργοστασίου και όταν είναι γνωστό ότι τουλάχιστον για την επαρχία είναι αναγκαία μια μεγάλη ποσότητα σκουπιδιών για τη λειτουργία του εργοστασίου, ουσιαστικά ναρκοθετούμε την όποια προσπάθεια ανακύκλωσης των σκουπιδιών, οδηγούμε τους καταναλωτές να βγάζουν στις πόρτες τους αφού υπερκαταναλώσουν, μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών, να μη μειώνουν την κατανάλωση ιδίως σε συσκευασίες προϊόντων, και κατά συνέπεια καταστρέφουμε το περιβάλλον διότι δεν ανακυκλώνουμε και χρησιμοποιούμε όλο και καινούργιες πρώτες ύλες τις οποίες πρέπει να καταναλώσουμε για να τις κάνουμε σκουπίδια, για να τις κάνουμε ενέργεια, για να καταναλώσουμε ενέργεια, για να δουλέψει το τεράστιο ρολόι συγκομιδής τεράστιων κερδών από τα μεγάλα συμφέροντα.
Η άλλη λύση είναι η ανακύκλωση στην πηγή για την οποία αγωνίζονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις στον τόπο. Με κάποια όμως διαφοροποίηση. Τα δύο αριστερά κόμματα αρνούνται να δουν συνύπαρξη πράσινης ανάπτυξης με τον ιδιωτικό τομέα και γι΄αυτό κατηγορούν την πράσινη ανάπτυξη ΠΑΣΟΚ και Οικολόγων Πρασίνων. Δεν θάθελα να επεκταθώ και να αναρωτηθώ το τί ακριβώς είδους διαχείριση των σκουπιδιών θα μπορούσε να κάνει αποκλειστικά ο κρατικός τομέας. Θα σας πω όμως πώς εγώ βλέπω σε γενικές γραμμές τη διαχείριση των σκουπιδιών σε σχέση με τη συνεργασία κρατικού και ιδιωτικού τομέα.
Πρώτον: Θεωρώ ότι πρέπει να αποκλεισθούν οι τεράστιες μονάδες λεγόμενης ολοκληρωμένης διαχείρισης, που προωθούνται από μεγαλοεπιχειρηματίες και δεν εμπεριέχουν την ανακύκλωση στην πηγή.
Δεύτερον: Θεωρώ ότι το Κράτος δεν μπορεί να έχει την οποιαδήποτε ανάμειξη στο θέμα σκουπιδιών.
Τρίτον: Θεωρώ ότι την όλη αποκομιδή των σκουπιδιών και τη λειτουργία της ανακύκλωσης στην πηγή πρέπει να έχουν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οι Σύνδεσμοί τους με αποκλεισμό ιδιωτικών συμφερόντων.
Τέταρτον Θεωρώ ότι θα πρέπει τα νοικοκυριά που ανακυκλώνουν στην πηγή να επιβραβεύονται και αυτά που δεν το κάνουν να τιμωρούνται με επιβολή τσουχτερών τελών.
Πέμπτον Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα σύστημα κινήτρων και προστίμων ώστε να οδηγηθεί ο καταναλωτής να χρησιμοποιεί υλικά ανακυκλώσιμα. Για παράδειγμα οι εφημερίδες που χρησιμοποιούν μη ανακλωμένο χαρτί θα πρέπει να τιμωρούνται με αντίστοιχη οικονομική επιβράβευση εντύπων που χρησιμοποιούν χαρτί που προέρχεται από ανακύκλωση.
Έκτον Το όλο αυτό σύστημα θεωρώ ότι θα δημιουργήσει κίνητρα να δημιουργηθούν μικρές τοπικές επιχειρήσεις, που έχουν να κάνουν με τα ανακυκλωμένα υλικά. Εταιρίες μεταφορών, μικρές βιοτεχνίες, γυαλιού, χαρτιού, αλουμινίου. Είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν αρκετές νέες θέσεις εργασίας στον αυτοδιοικητικό τομέα και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας Παράλληλα εάν συμβεί αυτό προοπτικά τα απορρίμματα που θα έχουν ανακυκλωθεί θα έχουν πλέον μια καλή εμπορική αξία, που θα αποτελεί έσοδο για τους δήμους και για τους δημότες. Πολλαπλά επομένως οφέλη για όλους.
Αυτή θεωρώ τη βιώσιμη και την ευεργετική για την κοινωνία λύση σε αντίθεση με αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν σήμερα, προς όφελος των λίγων, με αυτά τα εκσυχρονιστικά που επιδιώκουν οι "εκσυγχρονιστές" προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αλλά και σε αντίθεση με το κρατικίστικο γκρίζο μοντέλο που οπωσδήποτε θα ωφελήσει τους νομείς της κρατικής και δημοτικής εξουσίας και τους από αυτούς εξαρτώμενους.
Πώς γίνεται να προτείνεις τέτοια πράματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς γίνεται να μην εμπιστεύεσαι το δήμο να κάνει ένα σωστό διαγωνισμό στον οποίο να προωθεί τα δικά του και μόνο συμφέροντα;
Και μετά να εμπιστεύεσαι το κράτος (ξεχνώντας ό,τι ιδιωτικά συμφέροντα μπορεί να εξυπηρετεί) ότι και θα δώσει κίνητρα στα νοικοκυρία να ανακυκώνουν στην πηγή και θα δημιουργήσει σύστημα κινήτρων και ποινών για τα ανακυκλώσιμα υλικά, που θα δημιουργήσουν και θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό και αυτοδιοικητικό τομέα...
Για ποιο λόγο δε λειτουργεί το ένα και θα μπορέσει να λειτουργήσει το άλλο;
*Τρέμω στο γεγονός ότι η απάντηση θα είναι ότι το δεύτερο θα γίνει από ένα... κίνημα που όλα θα τα καταφέρει σωστά...
Επιστρέφοντας στην ωραιότερη χώρα του κόσμου με τους εξυπνότερους κατοίκους στον κόσμο (ελπίζω να είναι προφανής η ειρωνεία) και μετά μία βδομάδα στην βάρβαρη Ευρώπη ας καταθέσω τις απόψεις μου πιο ολοκληρωμένα στην συζήτηση που άνοιξε για την διαχείριση απορριμμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία το 60% των οικιακών απορριμμάτων μάξιμουμ μπορούν να ανακυκλωθούν. Πρακτικά, για διάφορους λόγους, στην καλύτερη και πιό οργανωμένη μέθοδο ανακύκλωσης δεν ανακυκλώνονται πάνω από το 36% κατά μέσο όρο στην καλύτερη περίπτωση (55% μάξιμουμ, 11% μίνιμουμ). Αυτό το ποσοστό είναι και ο στόχος στην Μεγάλη Βρετανία. Στην Παιανία που τα τελευταία 2 χρόνια έχει την πιό επιτυχημένη ανακύκλωση, ανακυκλώνεται κάτω από το 50% των οικιακών απορριμμάτων. Προσθέτουν όμως σε αυτό και την ανακύκλωση κλαδιών, φυτικών υπολλειμάτων κλπ που πηγαίνουν για λιπασματοποίηση και έτσι πετυχαίνουν συνολική στατιστική πάνω από το 50%
2. Τρόποι ανακύκλωσης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι ανακύκλωσης στην πηγή με τα υπέρ τους και τα κατά τους. Στην Ελλάδα έχουμε τα παραδείγματα του Νέου Ψυχικού και του Αμαρουσίου από την δεκαετία του 80 που χρησιμοποιούσαν εξίσου πετυχημένα το πρώτο την μέθοδο με διαφορετικούς κάδους και το δεύτερο την μέθοδο με κοινή σακούλα που μοιραζόταν στους κατοίκους για όλα τα ανακυκλώσιμα μαζί. Τώρα εφαρμόζεται η μέθοδος των μπλε κάδων. Θεωρώ πως η συζήτηση πάνω στον τρόπο ανακύκλωσης στην πηγή αποπροσανατολίζει την προσοχή μας από την ουσία του θέματος. Η κάθε μέθοδος έχει τα καλά και τα κακά της. Επίσης η καθεμία, αν γίνει καλά, έχει υψηλά αποτελέσματα.
3. Το θέμα είναι τι απαντήσεις δίνουμε στα 2 τελευταία θέματα που έβαλα σε προηγούμενο ποστ μου.
"3. κοντινή βιομηχανία επεξεργασίας ανακυκλώσιμων υλικών,
4. δυνητική ζήτηση για προϊόντα ανακύκλωσης."
Αν ως τοπική κοινωνία και τοπικοί άρχοντες δεν μπορούμε να τοποθετηθούμε σε αυτά το έχουμε χάσει το παιχνίδι της ανακύκλωσης. Για όσους δεν είναι γνωστό να αναφέρω πως το μεγαλύτερο ποσοστό των προϊόντων ανακύκλωσης εξάγεται σε χώρες που μπορούν να το απορροφήσουν (Κίνα) γιατί δεν μπορεί να απορροφηθεί από την αγορά στην Δύση. Αν δε λάβουμε υπ'οψιν ότι η Κίνα συζητάει να θέσει φραγμούς στην εισαγωγή ανακυκλωμένων υλικών γιατί έχει πιάσει τα όρια της (έχουν φτάσει να τα πετάνε εκεί σε χωματερές) τότε βλέπουμε τα όρια της ανακύκλωσης παγκοσμίως.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή4. Το ερώτημα παραμένει τι κάνουμε με το υπόλοιπο που δεν ανακυκλώνεται, είτε αυτό είναι 65% ή 40% στην τέλεια αλλά ανέφικτη, περίπτωση των οικιακών απορριμμάτων. Αυτό που προτείνει μέχρι στιγμής η κυριαρχούσα ιδεολογική τοποθέτηση στην Ελλάδα είναι ΧΥΤΥ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολλειμάτων) στην καλύτερη περίπτωση. Για κάποιες στρεβλώσεις της εποχής Λαλιώτη στο ΥΠΕΧΩΔΕ στην Ελλάδα η θερμική επεξεργασία είναι ταμπού. Μόλις τώρα αρχίζει η συζήτηση αφού και η ΕΕ την βλέπει ως την μόνη λύση.
5. Κόστος. Σύμφωνα με την πιό αξιόπιστη μελέτη του καθ. Οικονομόπουλου από το Πανεπιστήμιο Κρήτης η υπάρχουσα μέθοδος της οργανωμένης χωματερής (όχι ανεξέλεγκτης) κοστίζει σε κάθε Δήμο
περίπου 120€/τόνο. Η θερμική επεξεργασία, αναλόγως την μέθοδο δεν κοστίζει πάνω από 50€/τόνο. Τώρα αν στο Ναύπλιο ήρθαν κάποιοι και πάνε να σας πιάσουν κορόιδα, καλό θα ήταν να κάνετε μια καλύτερη έρευνα αγοράς. Ρωτήστε και δημάρχους του δικού σας χώρου (πχ Ιατρού Κερατέας) για να σας διαφωτίσουν.
Το σημαντικό όμως είναι πως το κόστος επιστρέφει από την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από την θερμική επεξεργασία.
Επίσης είναι ενδιαφέρουσα η συζήτηση που έχει αναπτυχθεί παγκοσμίως αν η ανακύκλωση είναι τελικά πραγματικά μέθοδος εξοικονόμησης ενέργειας, προστασίας του περιβάλλοντος και οικονομικότερη.
6. Για τα άλλα περί συμφερόντων των ιδιωτών και κακών βιομηχάνων κλπ, δεν έχω να πως απολύτως τίποτα. Πιστεύω πως ζούμε σε μια κοινωνία που υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Κάθε μέρα αντιμετωπίζουμε και τα δύο είδη. Είναι θέμα ελεύθερης επιλογής και ηθικής στάσης του καθενός να συνεργάζεται με τους μεν ή τους δε. Δεν πρόκειται όμως ως πολίτης να απεμπολήσω την ελευθερία επιλογής μου και να ζητήσω προστασία και απόφαση για λογαριασμό μου, από οποιαδήποτε συλλογικότητα (δήμο, κράτος, κόμμα, σωματείο κλπ) επειδή υπάρχουν κακοί άνθρωποι εκεί έξω.
Τέλος σας ψηφίζουν οι πολίτες για να ψάχνετε τα πράγματα και να βρίσκετε την καλύτερη λύση. Αν δεν μπορείτε να την βρείτε, τουλάχιστον μην μας πουλάτε μπαμπούλες.
Γιατί αυτό που βλέπω από τις τοποθετήσεις του Μπάμπη (Αντωνιάδη) και του Καράπαυλου είναι δογματισμοί και παραμύθια με καλούς και κακούς.
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τιτανοτεράστια δημοτική αρχή της πόλης μας ας αρχίσει με κάτι απλό.
Ας βάλει κάδους ανακύκλωσης χαρτιού σε κάθε γειτονιά.
Μετά προχωράει και στα πιο συνθετα περί ανακύκλωσης.