Ακουσα την Αλέκα να επιτίθεται στους Οικολόγους Πράσινους.
Ακουσα τον Τσίπρα να επιτίθεται στους Οικολόγους Πράσινους.
Ανοιξα την ηλεκτρονική μου αλληλογραφία και έλαβα ένα μήνυμα από συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο έκανε απευθείας επίθεση στους Οικολόγους Πράσινους και μόνον!!
Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι το κόμμα των νεοσταλινιστών θα επετίθετο σε κάθε ομάδα, παράταξη, κόμμα, οργάνωση που δεν ελέγχει.
Αλλά να γίνεται τέτοια επίθεση από την υποτιθέμενη ανανεωτική αριστερά; Ε όχι πάει πολύ.
Μπορεί πράγματι το οικολογικό κίνημα στη χώρα μας να έχει πολλές αδυναμίες. Αλλωστε βρίσκεται ακόμα ως κόμμα σε εμβρυακά επίπεδα. Αντιλαμβάνομαι όλους αυτούς που δεν το εμπιστεύονται, όμως αντιδρώ μέσα μου στο να του γίνεται τέτοια επίθεση, μόνον και μόνον διότι στην παρούσα φάση και κάτω από τις συγκεκριμένες πολιτικές συγκυρίες φαίνεται ότι θα λάβει ένα ικανοποιητικό ποσοστό,.
Το μοναδικό ζητούμενο δεν μπορεί να είναι η εξαφάνιση του όποιου καινούργιου σχήματος πάει να προκύψει, για να έχουμε τη μοναδικότητα στον ανανεωτικό οικολογικό χώρο σε μια μικρή παρέα και για να τα λέμε αυτάρεσκα μεταξύ μας.
Εγώ θα ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος με την ενίσχυση όλων των δυνάμεων που επιχειρούν να φέρουν στο προσκήνιο προοδευτικές πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο ως ένα συστατικό του κόσμου και όχι κυρίαρχο στη φύση, πολιτικές που θα έφερναν σε ισορροπία τη σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος (φυσικού και ζωικού), πολιτικές για μια πιο δίκαιη κοινωνία με εξάλειψη της φτώσειας και των ακραίων ανισοτήτων. Και σε αυτό το πιστεύω μου ελάχιστα με ενδιαφέρει ποιος θα κατέχει τις καρέκλες και το πάνω χέρι. Αλλά είναι ποτέ δυνατόν να επιτίθενται οι δυνάμεις αυτές σε ένα μικρό κόμμα και σε ανθρώπους που κανονικά θάπρεπε να τους είχαν δίπλα τους για συστράτευση σε αγώνες και διεκδικήσεις στο μέλλον; Πώς άραγε θα αγωνισθούμε στο μέλλον όλοι μαζί όταν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ενδιαφέρεται για τη μοναδικότητά της, όπως τις δεκαετίες του 70 και 80 έπραττε το ΚΚΕ που ήθελε τη μοναδικότητα της έκφρασης της κομμουνιστικής ιδεολογίας επιτιθέμενη σε ο,τιδήποτε μη ελεγχόμενο από το ένα και μοναδικό ΚΚΕ.
Ώπα, για στάσου. Από που και ως που επίθεση Τσίπρα στους Οικολόγους; Και από πότε η κριτική σε ένα πολιτικό χώρο θεωρείται επίθεση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή όταν εσύ στέκεσαι δίπλα στους αγώνες για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στις πόλεις (όπως π.χ. στο Βοτανικό, το πάρκο Κύπρου και Πατησίων κ.λπ.) και δέχεσαι συνεχείς επιθέσεις, πάνω και κάτω από τη μέση, από τα ΜΜΕ των μεγάλων οικονομικών συμφέροντων, και οι Οικολόγοι-Πράσινοι τις ίδιες μέρες το μόνο που κάνουν είναι να χαρίσουν ένα ποδήλατο στον δήμαρχο Κακλαμάνη, τον επονομαζόμενο και Ομέρ Πριόνη, να μη βγεις να το πεις; Να το ρίξεις κάτω από το χαλί και να δώσεις τόπο στην οργή;
Να μην πεις για την απουσία τους στη μάχη για τον λιθάνθρακα; Να μην πεις ότι αρκετοί από αυτούς που απαρτίζουν το σημερινό ψηφοδέλτιο των Οικολόγων-Πράσινων αλληθώριζαν και αλληθωρίζουν προς την μεριά του Κ. Σημίτη (του πρωθυπουργού του τσιμέντου, των εργολάβων, της αναθεώρησης του άρθρου 24 κ.λπ.) και του Γ. Παπανδρέου της «πράσινης» ανάπτυξης για τους συνήθεις εργολάβους της ενέργειας και των κατασκευών;
Να μην πεις ότι ως κόμμα οι Οικολόγοι-Πράσινοι (η ηγεσία τους έστω) δεν αποκλείουν συνεργασίες χωρίς αρχές με το ΠΑΣΟΚ (ακόμα και με τη ΝΔ!!); Και μη μου πεις ότι αυτά δεν γίνονται, γιατί έχει συμβεί από τα αδελφά στο ευρωκοινοβούλιο κόμματα των Οικολόγων-Πράσινων, τα κομμάτα της Γερμανίας και της Γαλλίας, τα οποία, να μην ξεχνιόμαστε, φέρουν ένα μέρος του άγους των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας και του Αφγανιστάν.
Να μην πεις τίποτε για όλα αυτά και να φερθείς με ένα αυτοκτονικό σαβουάρ βιβρ, επειδή αρκετά από τα μέλη της βάσης των Οικολόγων-Πράσινων, που ακολουθούν αυτή την ομιχλώδη ηγεσία, είναι πράγματι αξιόλογα, συνεπή, πολλές φορές ρηξικέλευθα και οι απόψεις τους είναι χρήσιμες για την οικοδόμηση του οικολογικού κινήματος στη χώρα μας;
Να μην πεις τίποτε, επειδή κάποια επιτελεία των ΜΜΕ και των αφεντικών τους αποφάσισαν, προκειμένου να αναδιατάξουν το χρεωκοπημένο πολιτικό σκηνικό με τα ίδια φθαρμένα υλικά, να εμφανίσουν αυτή την (κατασκευασμένη για εμένα) δημοσκοπική έκρηξη των Οικολόγων-Πράσινων συν την απαξίωση και την έμμεση πρόσκληση προς αποχή ως τη λύση για τα προβλήματα που οδηγούν τη χώρα στη διάλυση;
Το ίδιο είχαν κάνει τα συγκεκριμένα επιτελεία, με την τεχνητή αύξηση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ το 2008 προκειμένου α) να οδηγήσουν την εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ καταπώς τους βόλευε και β) να πιέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία χωρίς όρους με το ελεγχόμενο από τους ίδιους ΠΑΣΟΚ, για να συνεχίσουν την κυριαρχία τους με την ίδια στην ουσία πολιτική που μας οδήγησε στην άθλια 6ετία του Καραμανλή. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τους έκανε το χατήρι και συγκρούστηκε μαζί τους πάμπολλες φορές και έφαγε τόνους λάσπης. Και ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε και δεν έβαλε νερό στο κρασί του, ευτυχώς, και δεν έγινε στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής κρίσης αλλά μέρος της λύσης και της ελπίδας.
Όσον αφορά τους αγωνιστές του οικολογικού κινήματος και την ποθούμενη ενότητα ανάμεσα στον οικολογικό-πράσινο και τον οικολογικό-κόκκινο χώρο να παραθέσω μια φράση από τη διακαναλική συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΝ: «Τώρα, σε σχέση με την ερώτησή σας για την πιθανότητα συνεργασιών. Ακούστε, εμείς είμαστε πάντα ανοιχτοί σε κοινές δράσεις. Η δική μας συνεργασία, του ΣΥΡΙΖΑ, όλων των δυνάμεων και των συνιστωσών δεν γίνεται στη βάση ενός πάρε-δώσε εδρών βουλευτικών ή άλλων αξιωμάτων. Γίνεται στη βάση κοινών θέσεων, προτάσεων, διεκδικήσεων. Υπ' αυτή την έννοια νομίζω ότι θα ήταν υποτιμητικό τώρα να συζητάμε και για τον πολιτικό σχηματισμό των Οικολόγων Πρασίνων μια τέτοια λογική. Είμαστε ανοιχτοί στην κοινή δράση στα μεγάλα περιβαλλοντικά μέτωπα που έχουμε μπροστά μας, με διακριτές τις διαφορές μας σε μια σειρά από θέματα.»
Κλείνοντας θα ήθελα να πω παραφράζοντας τη ρήση του Νίκου Πουλαντζά ότι η οικολογία ή θα είναι κόκκινη (δηλ. θα προσβλέπει στην αλλαγή του κοινωνικού συστήματος παραγωγής και κατανάλωσης) ή δεν θα υπάρξει. Αλλιώς θα είναι παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του...
LOL
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καλός Πάντζας του ΔΗΚΚΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κακός Τρεμόπουλος που είναι υπέρ των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας (;;;;;)
@karap: Αν από όλα αυτά που έγραψα σου έμεινε ο Πάντζας, ΟΚ το παρατάω εδώ, δεν έχει νόημα. Δεν θέλεις να ακούσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως μη διαστρεβλώνεις αυτά που γράφω: Δεν είπα ότι ο Τρεμόπουλος ήταν υπέρ των βομβαρδισμών. Είπα όμως ότι τα μεγάλα κόμματα των ευρωπαίων πράσινων, που ανήκουν στην ίδια ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο στην οποία ανήκουν ΚΑΙ οι Οικολόγοι-Πράσινοι είχαν πάρει θέση υπέρ των βομβαρδισμών. Γκέγκε?
@kefalas
Απορία ψάλτου γέλωτας;
Επειδή πειράχτηκες με το αστειάκι μου (ομολογώ ότι ήταν και λίγο άνοστο) θα σου απαντήσω λίγο πιο σοβαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως εγώ βλέπω την κατάσταση. Είναι πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μας μετά το 1958, που οι πολίτες με μαζικό τρόπο γυρίζουν την πλάτη στα μεγάλα κόμματα που μονοπωλούν την εξουσία, στα ανεπάγγετα άτομα που μας παίζουν τους επαγγελματίες πολιτικούς. Είναι σήμερα η τεράστια ευκαιρία να παύσει οριστικά η αλλαζονία της εξουσίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτό ξεκίνησε πριν από ένα έτος με τα ποσοστά υπέρ ΣΥΡΙΖΑ στα ύψη. Κάτι απόλυτα θετικό κατά τη γνώμη μου. Σήμερα εκφράζεται με μαζική μετακίνηση πολιτών από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς τους ΟΠ και προς την αποχή. Είναι μια χρυσή ευκαιρία σήμερα για τα κινήματα των πολιτών να εκμεταλλευθούν όλους αυτούς που άρχισαν να κουνάνε τα μαντήλια τους σε Αλογοσκούφηδες, και Διαμαντοπουλίτσες. Το στοίχημα που τίθεται είναι τεράστιο. Είναι τεράστια ευθύνη των ενεργών μελών κύρια του ΣΥΡΙΖΑ (που αποτελεί οργανωμένο κόμμα) και των ΟΠ (που τώρα επιχειρούν τα πρώτα του νηπιακά τους βήματα) με τη στάση τους, με τους αγώνες τους, την ηθική τους, την άλλη ματιά τους για το περιβάλλον, με τους αγώνες τους κατά της φτώχειας των ανισοτήτων και των ρεμούλων (ή ρεμουλών- ποιο είναι το σωστό;) να φέρουν κοντά τους τον κόσμο που τους πλησιάζει ή ακόμα δεν τους πλησιάζει γιατί τους αρέσει περισσότερο η παραλία. Εάν θεωρείς λοιπόν ότι είναι σωστό να βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας με κατηγόριες περί του εάν δωρήθηκε ένα ποδήλατο στον Κακλαμάνη ή του ποιός είπε τα περισσότερα για το λιθάνθρακα ή τα mall, την ίδια στιγμή που από άλλη πλευρά γίνεται μια ανοίκεια εθνιστική εκστρατεία κατά των Ο.Π., τότε εσύ είσαι αυτός που δεν θέλεις να ακούσεις αυτά που λέω. Πράγματι υπάρχουν αδυναμίες λόγω μεγέθους, χρημάτων, ανοργανωσιάς, ακόμα και ομιχλώδους ηγεσίας στους Ο.Π. Πράγματι υπάρχουν διαφορές στο θέμα των συνεργασιών. Ομως σήμερα, κατά τη γνώμη μου, είναι υποχρέωση κάθε αριστερού, οικολόγου, πράσινου να ενισχύσει και όχι να αντιδρά στο κύμα αποσσυπείρωσης των παραδοσιακών μεγάλων δυνάμεων. Για σκέψου θα είχε ενδιαφερθεί ο Τσίπρας, η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοσδήποτε άλλος εάν δεν υπήρχε το ρεύμα αυτό; Τί στο καλό και αυτό στραβό το βρίσκετε; Εάν ναι τότε δεν πιστεύω ότι θα βελτιωθούν ποτέ τα πράγματα. Τουλάχιστον μέχρι τη δευτέρα παρουσία.
Όσον αφορά την επίθεση των ακροδεξιών-εθνικιστών απέναντι στους Οικολόγους-Πράσινους εννοείται ότι είμαστε αλληλέγυοι με τους τελευταίους όπως και με οποιονδήποτε δέχεται τέτοιου είδους επιθέσεις, έλληνα ή μετανάστη, σταλινικό, σοσιαλδημοκράτη ή δημοκρατικό νεοδημοκράτη. Η στάση μας απέναντι στο φασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό είναι σταθερή και οπωσδήποτε πάνω από οποιεσδήποτε εκλογικές σκοπιμότητες. Περιμένουμε από όλους να πάρουν μέρος σε μια αντιφασιστική-αντιρατσιστική κατεύθυνση. Συμμετέχουμε (μαζί με άλλες δυνάμεις της αριστεράς που κατεβαίνουν σε διαφορετικά ψηφοδέλτια αλλά και απλούς πολίτες) σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις όπως τώρα τελευταία στον Αγ. Παντελεήμονα Αθηνών. Καλούμε και τους άλλους να πράξουν το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά την αποδέσμευση από το δικομματισμό και εγώ συμφωνώ ότι είναι, κατ' αρχάς, θετική. Θα πρέπει να συνοδεύεται όμως με πραγματική αποδέσμευση από τις πολιτικές και τις ιδεολογίες που εκφράζουν οι παραπάνω δυνάμεις. Και αυτό δεν γίνεται με κλείσιμο του ματιού για συνεργασίες μαζί τους, χωρίς όρους και χωρίς προϋποθέσεις.
Και εμείς δεν είμαστε αντίθετοι σε κοινή δράση με το σοσιαλιστικό χώρο αρκεί όμως να υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι και συγκεκριμένες πολιτικές που θα πρέπει να συμφωνηθούν και να ασκηθούν, σε πλήρως αντίθετη όμως κατεύθυνση με τις νεοφιλελεύθερες και σοσιαλφιλελεύθερες πολιτικές που ασκήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος έθεσε κάποια σημεία-όρους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ευρύτερες συνεργασίες. Οι όροι αυτοί δυστυχώς δεν απαντήθηκαν. Και δεν απαντήθηκαν με προφάσεις εν αμαρτίαις από το ΠΑΣΟΚ.
Τώρα όσον αφορά το θέμα των Ο-Π. των ενδεχόμενων συνεργασιών, της κοινής δράσης μαζί τους κ.λπ. θα σε παραπέμψω και πάλι στην διακαναλική συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα όπου ερωτώμενος από δημοσιογράφο είπε τα εξής: «Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι παρά τα όσα ακούγονται, λέγονται και γράφονται εμείς δεν αντιμετωπίζουμε καθόλου ανταγωνιστικά τη δημοσκοπική δυναμική αυτού του πολιτικού σχηματισμού. Αντιθέτως χαιρόμαστε που αναδεικνύεται μια οικολογική πολιτική δύναμη. Μακάρι αυτό να σηματοδοτεί και το ενδιαφέρον των πολιτών για τα οικολογικά περιβαλλοντικά ζητήματα που αναδεικνύουμε με μεγάλη προσπάθεια όλο το προηγούμενο διάστημα και μακάρι αυτό να σηματοδοτήσει το ότι από εδώ και στο εξής δεν θα βρισκόμαστε μόνοι σε μεγάλες μάχες για το περιβάλλον αλλά θα έχουμε μαζί μας και φίλους, συναγωνιστές από την πλευρά του πολιτικού χώρου της οικολογίας.»
Δεν υπάρχει κανένος είδους εχθρότητα απέναντι στους Ο-Π. Υπάρχει όμως η δυνατότητα να ξεφύγουμε από τις δαγκάνες του δικομματισμού και του κράτους που αυτός οικοδόμησε: και αυτή η δυνατότητα δεν θα πρέπει να γίνει με μέσους όρους, χωρίς τις αναγκαίες ρήξεις και ανατροπές με τις πολιτικές που μας έφεραν σε αυτό το χάλι και που ασκήθηκαν με μικρές αποκλίσεις ΚΑΙ από το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ακόμα περισσότερο και βαθύτερα από τη ΝΔ. Και αυτή τη δυνατότητα για ένα άλλο πολιτικό τοπίο σε προοδευτική κατεύθυνση αυτή τη στιγμή εκφράζεται με λόγους και με πράξεις και αγώνες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και λέω αυτή τη στιγμή γιατί οι συνθήκες αλλάζουν γρήγορα και πολλά μπορούν να γίνουν στο μέλλον.
Αυτό όμως που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η πτώση αυτής της επικίνδυνης κυβέρνησης και το άνοιγμα του δρόμου για μια άλλη πολιτική για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.
Συγνώμη για τα μεγάλα ποστ! Δεν πειράχτηκα πάντως. Απλώς με έχει πιάσει το κλίμα των εκλογών (είναι οι πρώτες εκλογές μετά από αρκετά χρόνια που παίρνω ενεργά μέρος γιατί υπάρχει νόημα). Πού θα πάει όμως, εκλογές είναι θα περάσουν και μετά θα πρέπει να τα συζητήσουμε ήσυχα ήσυχα κι απλά (που λέει και ο ποιητής).
Χαιρετώ. Και μην ξεχάσεις την Κυριακή στις 20.30 στην πλατεία Συντάγματος να έρθεις να ακούσεις τον Αλ. Τσίπρα. Πού ξέρεις μπορεί και να σε πείσει.
Εγώ στεναχωριέμαι, γιατί βλέπω ειλικρινείς ανθρώπους και ειλικρινείς πολιτικές προσπάθειες να επιδιώκουν αλλαγές άκρως επιβαρυντικές για την κοινωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Οικολόγοι Πράσινοι από όσο βλέπω τις θέσεις τους δεν είναι αποκλειστικά τέτοιος σχηματισμός και αυτό είναι θετικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, δυστυχώς, είναι αποκλειστικά τέτοιος σχηματισμός. Οποιαδήποτε πρόταση ξεστομίζει θα ήταν καταστροφική για τη χώρα, αν εφαρμοζόταν. Οποιαδήποτε (σχεδόν) αντίδραση που προκαλεί κρατάει τη χώρα καθηλωμένη.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είναι στην ουσία τα μόνα επιχειρήματα που εντοπίζω υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Όσο περισσότερο τους (και σας) ακούω, τόσο περισσότερο θέλω να είμαι Νεοδημοκράτης(μην ανησυχείται δεν τους ακούω τόσο πολυ...)...
Κρίμα,
γιατί εγώ θα ήθελα ένα κόμμα με επικεφαλής έναν άνθρωπο σαν το Μιχάλη Παπαγιαννάκη και ασφαλώς θα το ψήφιζα χίλιες φορές ευκολότερα από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Αντί για αυτό έχουμε μπλέξει με το ΠΑΣΟΚ... και με το ΣΥΡΙΖΑ που εκτός του ότι είναι όλοι τους ασκετοί σε ουσιώδη θέματα θέλει να μας κάνει και κομμουνιστική χώρα...
Εγώ θέλω ένα κόμμα που να καταλαβαίνει τα στοιχειώδη. Έχουμε την "τύχη" να είμαστε τελείως καθυστερημένη χώρα και να ξέρουμε ποια είναι τα βασικά πράματα που πρέπει να γίνουν για να εκσυγχρονιστούμε. Θέλουμε ένα κόμμα που να δώσει το βάρος του σε αυτό και εμένα δε με ενδιαφέρει αν θα είναι σοσιαλδημοκρατικό ή φιλελεύθερο (δεν μπορεί να είναι κομμουνιστικο πάντως). Υπάρχει ένα κόμμα που στην ουσία πληροί αυτά τα κριτήρια...