Ήμουν τότε δημοτικός σύμβουλος. Έτσι είχε αποφασίσει ο λαός. Μετά αποφάσισε διαφορετικά.
Στη συνεδρίαση λοιπόν του δημοτικού συμβουλίου εμφανίζεται ένας κουστουμάτος και ζητάει και μας υπόσχεται συνάμα, να τοποθετήσει η τεχνική εταιρεία Αθωνική, που είχε ξεκινήσει να κατασκευάζει τις πολυκατοικίες στον Κύκνο, με δικές της δαπάνες φωτεινούς σηματοδότες στις διασταυρώσεις των οδών που περικλείουν το οικόπεδο του Κύκνου με την Λεωφόρο Ασκληπιού. Ήθελε οι μικρο-μεσο αστοί πελάτες που θα αγόραζαν τις διαμερισματάρες, με τα εύκολα τότε δάνεια, να μην ταλαιπωρούνται να πάνε στα υπόγεια πάρκινγκ του συγκροτήματος.
Μην τους είδατε τους φωτεινούς σηματοδότες.
Σχεδίασαν να κατασκευάσουν σε ένα τεράστιο ενιαίο οικόπεδο εκατοντάδες διαμερίσματα.
Η τότε λογική της αρπαχτής με αντιπαροχή.
Πως θα κλείσουμε τους κατοίκους σε κλωβούς.
Παπάδες θα μπορούσαν να είχαν σχεδιάσει και κατασκευάσει.
Πολύ πράσινο, χαμηλή δόμηση, κοινόχρηστους χώρους.
Όμορφα σπίτια για ποιοτική ζωή.
Επέλεξαν τα ειθισμένα μικροαστικά, όπως γινόταν τότε.
Και βρήκαν και αριστερή αρχιτεκτόνισσα για να τα σχεδιάσει όλα αυτά.
Και καθηγήτρια Πολυτεχνείου τρομάρα της.
Η Θεανώ Φωτίου σχεδίασε το έκτρωμα.
Και ήλθε η οικονομική κρίση και το όλο έργο έμεινε ημιτελές.
Αντί να αναδειχθεί η πόλη στην περιοχή εκείνη χαντακώθηκε.
Νερά αναβλύζουν και λιμνάζουν. Κώνωπες. Μπάζα. Χορτάρια. Ένα χάλι.
Για δεκαετίες θα παραμείνει έτσι η κατάσταση. Προβλέπω να πεθαίνω στα εκατό μου χρόνια, όμως δεν πιστεύω ότι θα δω βελτίωση.
Σκεφτείτε να ήταν διαφορετική η όλη σχεδίαση.
Και ο Κύκνος θα κέρδιζε και η πόλη και οι μεσοαστοί που θα είχαν αγοράσει ίσως λίγο πιο ακριβά.
Και γνωρίζω καλά ότι υπήρχε άλλη πρόταση την οποία δεν επέλεξαν. Για χαμηλή δόμηση, περισσότερο πράσινο.
Προτίμησαν την Αθωνική και την Φωτίου.
Και πάει η γειτονιά
Θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά;
Κάποτε κάποιοι φώναξαν. Να γίνει τροποποίηση του σχεδίου πόλεως. Να μην μείνει όλο αυτό το οικόπεδο ενιαίο. Υπήρχε λογική να υπάρχει ενιαίο τεράστιο οικόπέδο όταν ο ΚΥΚΝΟΣ ήταν εργοστάσιο. Όταν όμως οι μηχανές σταμάτησαν και επέλεξαν την λογική του οικοπέδου και της αντιπαροχής, θα έπρεπε να χαραχθούν δημόσιοι δρόμοι και πράσινο. Δεν μας άκουσαν.
Δεν μας άκουσαν και όταν προτείναμε ένα τμήμα του εργοστασίου να γίνει βιομηχανικό μουσείο. Υπήρχαν τα παλαιά μηχανήματα που θα μπορούσαν να εκτεθούν. Και θα ήταν και μια τεράστια διαρκής διαφήμιση για το ΚΥΚΝΟ.
Δεν μας έχουν ακούσει για την πρότασή μας να αναδειχθεί ο χώρος γύρω από το λιοντάρι των Βαβαρών. Και δίπλα του θα μπορούσαμε να βάλουμε αναπαραστάσεις του λέοντος της Κέας και του λιονταριού της Λουκέρνης για να δείξουμε την συνέχεια του γλυπτού. Και θα μπορούσαμε να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να φροντίσουμε και να αναδείξουμε και την εκκλησία των Αγίων Πάντων, της οποίας το πάτωμα είναι οι ταφόπλακες και γνωστών της εποχής προσωπικοτήτων και ηρώων του αγώνα βγαλμένες από το καταργηθέν παλαιό νεκροταφείο που ήταν εκεί.
Και θα μπορούσε και να γίνει και μια μικρή έκθεση για τους Έλληνες Πόντιους (όχι Ρώσους, όπως κάποιοι λένε) που ήλθαν και εγκαταστάθηκαν στην γειτονιά αυτή. Και να συνδυαστούν όλα αυτά με τα γλυπτά έργα τέχνης του νεκροταφείου.
Μια γειτονιά στολίδι θα γινόταν.
Μια γειτονιά δεύτερος πόλος έλξης για τους επισκέπτες και περιηγητές.
Αλλά χρόνια τώρα εσείς επιλέγετε άλλους. Τους αδιάφορους για όλα αυτά. Αυτούς που για φιέστες και μόνον ενδιαφέρονται.
Για σουβλάκια στην Καραθώνα και για συναυλία του Μαζωνάκη, που εμείς πληρώνουμε.
Τελειώνω με αυτό. Πριν από χρόνια με 18 ψήφους υπέρ και μία ψήφο κατά είχε αποφασισθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο να αποπρασινισθεί η γωνία του Κύκνου και να γίνει και αυτή οικόπεδό του. Και θα ήταν τώρα στα ίδια χάλια. Και μόνον μετά από προσφυγή σώθηκε ο χώρος και τώρα είναι παιδική χαρά και ακούγονται εκεί δίπλα στα καραγιαπιά οι χαρούμενες φωνές και τα γέλια των παιδιών.
Να μην σας πω ποιος ήταν ο μοναχικός ένας, που διαφώνησε και επέμενε ο χώρος να γίνει παιδική χαρά.
Και ήλθαν οι "επαναστάτες" του γλυκού νερού και δημιούργησαν δικό τους συνδυασμό. στις τελευταίες δημοτικές εκλογές Τον αριστερό και επαναστατικό τρομάρα τους. Ενώ τότε είχαν σιωπήσει. Βολεμένοι ήσαν τότε.
Και σήμερα εισέτι σιωπούν για τα μεγάλα ζητήματα της πόλης. Ήθελαν νέο συνδυασμό για την επανάσταση και την ανατροπή. Και έκαμαν μίαν οπή εις το ύδωρ.
Μόνον προσωπικές επιθέσεις ξέρουν να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου