Εξαχρείωση στα Ελληνικά, ξετσιπωσιά στα Ελληνοσλάβικα

Εβδομήκοντα χιλιάδες ευρώ λέγεται ότι έδωσαν οι Ιταλοί φορολογούμενοι για να αποκατασταθούν τα γεννητικά όργανα του αγάλματος, που απεικονίζει τον θεό Αρη και το οποίο βρισκόταν στο γραφείο του τέως Ιταλού Πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ένας ολοφάνερα  ξετσίπωτος τύπος που  κυβερνούσε την σπουδαία πατρίδα του Αντονιόνι και των αδελφών Ταβιάνι.
Είναι σπάνιο να βρεις αρχαιοελληνικό άγαλμα που να απεικονίζει τον θεό Αρη. Οι Αρχαίοι Ελληνες εραστές του κάλλους, των σωστών αναλογιών, της λιτότητας στην έκφραση και στα μεγέθη δημιούργησαν πανέμορφα αγάλματα του  Απόλλωνα , της Αρτέμιδος, της Αφροδίτης, του Ποσειδώνα, του Ερμή, της Αθηνάς, του ίδιοι του Δία, αλλά ελάχιστα ήσαν τα αγάλματα  που απεικόνιζαν τον θεό του πολέμου. Δημιουργούσαν στις πόλεις τα Πεδία του Αρεως ως αναγκαίο κακό, αλλά δεν ήθελαν να λατρεύουν τον θεό της φρίκης. Και ήλθαν αυτοί που αντί για θέατρα κατασκεύαζαν αμφιθέατρα για μονομαχίες και σκοτωμούς και εξαχρείωσαν την τέχνη των αρχαίων, και δημιούργησαν τα τεράστια σε μεγέθη αγάλματα όλων των θεών. Ελλήνων και Αιγυπτίων και Ασσυρίων αλλά και αυτού του Αρη. Αυτοί οι εξαχρειωμένοι και υπερόπτες ήθελαν να τιμούν τον θεό της δυστυχίας. Έτσι ο αυτοκράτορας Αύγουστος έδωσε εντολή και κατασκεύασαν έναν θεόρατο Αρη που, εννοείται, του έμοιαζε κατ΄όψιν . Και για να μην υπάρξει κάποιος που να μη αντιληφθεί  την ομοιότητα του θεού με τον αυτοκράτορα, έστησε και ένα δικό του άγαλμα ακριβώς δίπλα. Ευτυχώς που τα πράγματα τα έβαλαν πάλι στην θέση τους οι μεγάλοι της Αναγέννησης, όπως ο Ραφαήλ Σάντσιο με τον εξαιρετικό πίνακά του "Η Σχολή των Αθηνών", σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης της επιστήμης και του πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων με τον Χριστιανισμό. Με το πίνακα αυτό ανηρέθη η ξετσιπωσιά και έκτοτε οι Ιταλοί, με την εξαίρεση του Σίλβιο και των άλλων αχρείων.  είναι κατ΄ουσίαν περισσότερο Ελληνες από τους σημερινούς κατοίκους του νοτιότερου άκρου της χερσονήσου του Αίμου.
Ημείς εδώ ανεχόμεθα τον αχρειότερον, τον πλέον ξετσίπωτον των πάντων. Να είσαι Υπουργός Υγείας, να στρογγυλοκάθεσαι στην πολυθρόνα του Υπουργείου σου και ανερυθρίαστα να φουμάρεις ενώπιον πλήθους. Ρε μεγάλε, δεν αποτελεί η πράξη σου αυτή Κρητική λεβεντιά (έτσι κι αλλιώς η λεβεντιά προέρχεται από την Τούρκικη λέξη levend και την Περσική lavand). Ξετσιπωσιά είναι. Και περιφρονείς βρε, όχι μόνον τους νόμους, αλλά και όλους τους εργαζόμενους που αναγκάζονται να καπνίζουν έξω από α γραφεία τους, στο δρόμο, μέσα στο κρύο ή τον καύσωνα.  Και γενικώς τον ανεχόμαστε τον τύπο. Όχι δεν αποτελεί Ελληνική μαγκιά, παλικαριά, γενναιότητα, λεβεντιά να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ντουμανιάζουμε τα εστιατόρια και τις καφετέριες. Ξενέρωτοι είμαστε και ακόμα χειρότεροι, αφού υπερηφανευόμαστε και από πάνω ότι όλα αυτά δεν περνάνε στην Ελλάδα του ετσιθελισμού. Δεν σώζεται μια χώρα που ούτε αυτά τα αυτονόητα δεν μπορεί να τα εφαρμόσει.
Και είχαμε και τον άλλο το αχρείο, οι ενέργειες του οποίου με ξεπερνάνε. Θα προχωρήσει, μας είπε ο Πάνος ο συγκυβερνήτης, σε επενδύσεις-"οχυρά". Θα βάλει, λέει, το στρατό να κατασκευάσει ξενοδοχεία και ναυπηγεία και άλλα "οχυρά". Έτσι  ονόμασε τα επενδυτικά του σχέδια. Και με αυτόν τον τρόπο θα παρακάμπτονται, λέει, οι νόμοι και τα δικαστήρια. Τα είπε όλα αυτά τα ξετσίπωτα ο Πάνος και δεν άκουσα έναν "αριστερό", να αναφωνήσει "basta". Ανέχονται την εξαχρείωση και την ξετισπωσιά.

Δεν ξέρω αν η χώρα μας έχει υποκύψει πλήρως στην ξετσιπωσιά και την εξαχρείωση.
Πάντως, βέβαιο είναι, ότι δεν είναι μαγκιές αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, χωρίς οι πολίτες να αντιδρούν.
Να σας  πω τι πιστεύω εγώ ότι είναι μαγκιά, παλικαριά, γενναιότητα;
Είναι ακριβώς όλα αυτά που πάρα πολλοί τα θεωρούν ξενέρωτα.
Γενναιότητα είναι να σταματάς το όχημά σου για να περνούν οι πεζοί στις διαβάσεις. Γενναιότητα είναι να φοράς το κράνος σου, όταν ανεβαίνεις σε μοτοσυκλέτα ακόμα και σε μέρες καύσωνα.
Ξενέρωτο είναι να είσαι Δήμαρχος ή αντιδήμαρχος και να ανεβαίνεις σε μηχανές και να κυκλοφορείς ασκεπής. Ωραίο παράδειγμα δίδουν. Πολλά χρόνια συμβαίνει ετούτο που σας λέω με αυτούς που διετέλεσαν σε αιρετές θέσεις ευθύνης. Γίνεται και σήμερα. Και έρχονται τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και δίνουν εύσημα στους δύο αντιδημάρχους που μετακινούνται, λέει, με τις μηχανές τους για να βρίσκονται παρόντες στους τόπους των προβλημάτων. Και ουδείς σκέφτεται ότι εποχούνται ασκεπείς.  Έτσι στην πόλη μας (όχι τόσο πολύ στην Αθήνα) το κράνος έχει γίνει είδος εν ανεπαρκεία. Κάτι σας monachus-monachus ένα πράγμα.
Γενναιότητα είναι να κάνεις τις αναγκαίες  προσαρμογές στα δημόσια, δημοτικά και ατομικά οικονομικά όταν οφείλεις από εδώ και από εκεί και όταν βέβαια υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Ξενέρωτο είναι να έχεις άιφον, άιπαντ και μοντελάκια και την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι να υποφέρουν τα μέγιστα. Κυριολεκτικά να μην έχουν να φάνε.
Γενναιότητα είναι να λες, όταν είσαι σε θέση ευθύνης,  ένα όχι σε όλους αυτούς που έρχονται και ζητούν εκδηλώσεις και ηχητικές καλύψεις.
Ξενέρωτο είναι να κορδώνεσαι στο μικρόφωνο σε μια εκδήλωση έχοντας αποφασίσει να χρεώσεις τις επόμενες γενιές, μετακυλίοντας το πρόβλημα στους προϋπολογισμούς επομένων ετών.
Ίσως  να μην ταιριάζει η Ελληνοσλάβικη λέξη ξετσιπωσιά για όλα αυτά τα μικρά που συμβαίνουν δίπλα μας, όμως  είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη ξενέρωμα και πάντως όχι γενναιότητα πολλά από αυτά.
Θα σας πω και το τελευταίο που με ενοχλεί σφόδρα.
Πρόγραμμα baby swimming στο Κολυμβητήριο Ναυπλίου!!!! Δεν μπορώ να πω για την επιστημοσύνη του προγράμματος, αφού το εφαρμόζουν άτομα που έχουν σπουδάσει φυσική αγωγή. Ομιλώ για τα καθαρά κοινωνική διάσταση του θέματος. Μωρά έξι μηνών στη μικρή πισίνα του κολυμβητηρίου; Είναι δυνατόν; Και να πληρώνουν οι γονείς για το πρόγραμμα; Και να εισπράττει από το πρόγραμμα αυτό ένα σωματείο και όχι ο Δήμος; Μα baby swimming; Μωρά; Να μπαίνουν με τις μαμάδες μέσα στη μικρή πισίνα; Και να φοράνε αδιάβροχες πάνες; Εξι μηνών; Έξι μηνών; Έξι μηνών που να πάρει; Με τις μαμάδες μέσα στη μικρή πισίνα; Δεν λέω. Καλό είναι ένα μωρό να συνηθίζει  το νερό. Και η κοινωνικοποίησή του με άλλα μωράκια καλό πράγμα είναι. Αλλά βρε παιδί μου αν θέλουν αυτή την επαφή του μωρού με τα νερά, ας κάνουν ένα πρόγραμμα στα αβαθή της Καραθώνας. Να παίξουν τα μωρά όλα μαζί με την άμμο, να τσαλαβουτήσουν, να βρέξουν τα κεφαλάκια τους, να μπει νερό στα μάτια τους, να διασκεδάσουν. Στη μικρή πισίνα; Που πάει η κοινωνία μας; Σε λίγο αναμένεται πρόγραμμα baby chess. πριν ακόμα μιλήσουν τα παιδάκια. Θα είμαι πολύ δυστυχής εάν κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον  το πάνε οι γονείς το εγγονάκι μου σε πρόγραμμα baby swimming και πολύ ευτυχής εάν το πάνε στην πισίνα όταν γίνει τριών ετών.