Μια από τις ομορφότερες ιστορίες που έχω ακούσει είναι η ιστορία των παθών και της Σταύρωσης του Ιησού του Ναζωραίου. Και αυτό το λέω εγώ, ένας αγνωστικιστής.
Και είναι όμορφη ιστορία και συγκινεί τα δισεκατομμύρια των χριστιανών, των μουσουλμάνων, αλλά και των υπολοίπων ανθρώπων, διότι αποτελούν τα Πάθη, μια ιστορία υπέρβασης, αγάπης και συγχώρεσης.
Θυσιάστηκε ο Ιησούς ο Ναζωραίος για τις ιδέες του, κάποιοι λένε, για να σώσει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες, λένε κάποιοι άλλοι και σταυρώθηκε αντί του ληστή του Βαραββά. Η υπέρτατη θυσία.
Και όμως σήμερα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν την ομορφιά των Παθών.
Και ζητούν εκδίκηση.
Πώς;
Με το να καίνε τον Βαραββά κάθε Μεγάλη Παρασκευή.
Μα δεν αντιλαμβάνονται ότι ακυρώνουν την ομορφιά της ιστορίας, τη θυσία, τη συγχώρεση.
Δεν αντιλαμβάνονται όσοι είναι Χριστιανοί, ότι αυτό έγινε, ως υπέρβαση για την σωτηρία της ψυχής;
Το κάψιμο του προδότη Ιούδα είναι πράξη αναίρεσης των Παθών. Τί να πεί όμως κανείς και για το κάψιμο του Βαραββά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου