Η αρχή της θητείας των δύο δημοτικών συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ

Ήταν τότε στα νιάτα μας που αγωνιζόμασταν για τους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Είμασταν τόσο σίγουροι για τα δίκια μας που ονοματίζαμε και κράζαμε όλους αυτούς στους οποίους έκλεινε το ματάκι η δημοτική αρχή και τους άφηνε να καταλαμβάνουν δρόμους από το ένα άκρο στο άλλο, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να περάσει πεζός, καρότσι, άτομο με ειδικές ανάγκες, οχήματα πυροσβεστικής, ασθενοφόρα.
Προκαλέσαμε την μήνι συγκεκριμένων επιχειρηματιών, που είχαν κάνει τις καταλήψεις. Εδώ παιζόντουσαν χρήματα, οι νέοι που φώναζαν θα τους έμπαιναν εμπόδιο; Ήταν η εποχή των παντοδυναμιών των εξουσιών, που χρησιμοποιούσαν αφειδώς τα δανεικά και αγύριστα και εκμεταλλευόντουσαν τα ΜΟΠ και τα πακετάκια Ντελόρ κατά βούληση, χωρίς σχέδια και προοπτικές. Έτσι κι αλλιώς η παραβατικότητα έπαιρνε διαστάσεις, φούντωνε με τον καιρό και η ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων σιγά-σιγά έδινε την θέση σε κανονική κατάληψη δημόσιων χώρων με μόνιμες  κατασκευές.
Θετικά, θα έλεγα, ξεκίνησαν την θητεία του στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου, οι δύο σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Έθεσαν ένα πολύ σημαντικό θέμα: Την κατάληψη δημοσίου χώρου από τα καταστήματα που αναπτύσσουν τραπεζοκαθίσματα. Και το επίσης θετικό είναι ότι δεν το άφησαν το θέμα, δεν έρριξαν ένα πυροτέχνημα, αλλά  ανταπάντησαν στην "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε", απάντηση προς αυτούς του Δημάρχου. Και εδώ το σημαντικό  είναι ότι το θέμα μπαίνει όχι από τα παιδιά της εποχής εκείνης, αλλά από τον ΣΥΡΙΖΑ που σε λίγο καιρό είναι πολύ πιθανό να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό. Να δούμε λοιπόν τη συνέχεια.....

Θεωρώ εξαιρετικά καίριο να μιλήσουμε, σήμερα, που φωνάζουμε για τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, για τον τρόπο χρήσης των δημόσιων χώρων και για την κατάληψη αυτών, πολλές φορές με παράνομο τρόπο, που ήδη συμβαίνει κατά κόρον γύρω μας.

Με όλη την καλή μου διάθεση προς  τους αγαπητούς Κοκκινόπουλο και Δρούγκα, που έβαλαν στη δημόσια συζήτηση το σοβαρό αυτό θέμα,  θα ήθελα, να συμβάλω και εγώ με τις σκέψεις μου.
Κάποτε θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με τη δημόσια περιουσία, τους κοινόχρηστους και ελεύθερους χώρους είναι  κυρίαρχα η χρήση αυτών. Τι να το κάνω το να ανήκει μία παραλία δήθεν στο Κράτος, αλλά  αυτήν να την εκμεταλλεύονται κατ΄αποκλειστικότητα μερικοί μικρό και μεγαλοεπιχειρηματίες, παρανομώντας και κερδοσκοπώντας ασύστολα χωρίς καμία αντίδραση.
Το θέμα του τρόπου χρήσης των δημόσιων χώρων δεν αφορά μόνον την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, στο οποίο επικεντρώνουν οι δύο δημοτικοί σύμβουλου. Απαίσια πλαστικά, μόνιμες αλουμονοκατασκευές έχουν "περιφράξει" πεζοδρόμια, πλατείες, δρόμους, και απαγορεύσει την ελεύθερη πρόσβαση οιουδήποτε άλλου πλην των πελατών. Και η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνον εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, αλλά κάθε είδους καταστήματα.  Και βλέπεις τον μάγκα από τη μία πλευρά του δρόμου να έχει κάνει την καταληψούλα του, χωρίς να υπολογίζει ότι κατάστημα υπάρχει και από την άλλη πλευρά του δρόμου. Ο έξυπνος πρόλαβε. Η ανοχή με τον καιρό γιγάντωσε το πρόβλημα. Και τώρα; Να δούμε.
Και η απάντηση του Δημάρχου στους δύο συμβούλους ήταν, κατά τη γνώμη μου, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Δεν έχουμε λέει πλέον δημοτική αστυνομία και δεν έχουμε ελεγκτικό μηχανισμό. Ωσάν το θέμα να είχε βελτιωθεί όταν υπήρχαν οι δημοτικοί αστυνόμοι. Εμείς, λέει, κάνουμε τη δουλειά μας χορηγώντας τις άδειες κατάληψης τραπεζοκαθισμάτων και πλέον μένει στην Αστυνομία, η οποία έχει την αρμοδιότητα να κάνει τους ελέγχους. Μα λίγο πολύ οι υπηρεσίες του Δήμου είναι αυτές που γνωρίζουν, ποιος έχει ξεχειλώσει τις καταστάσεις με παράνομες καταπατήσεις, ποιος δεν έχει πάρει καθόλου άδεια κατάληψης πεζοδρομίων, ποιος δεν έχει πληρώσει. Εάν δεν παρέμβουν οι υπηρεσίες του Δήμου σοβαρά αναμένουμε την αστυνομία να λύσει την κατάσταση; Ελλαδιστάν!!! Σωστός και τίμιος επιχειρηματικός ανταγωνισμός. Ο ένας να είναι απόλυτα νόμιμος και ο διπλανός τελείως παράνομος. Μα πως περιμένουμε να επιζήσει ο σωστός επιχειρηματίας.
Και όμως το νομικό οπλοστάσιο υπήρχε και υπάρχει. Επιβολή προστίμων, απομάκρυνση όλων των κινητών που έχουν τοποθετηθεί παράνομα σε δημόσιο χώρο.
Μάλλον δεν θέλουμε να κακοκαρδίσουμε τους πελάτες.
Και όταν το κάναμε, αυτό ήταν τελείως αποσπασματικό και ο αιρετικός την είχε προβλέψει τη συνέχεια των πραγμάτων. Έλεγα τότε, κάποτε πριν από δύο χρόνια, όταν ο Δήμος μας προχώρησε σε μία σωστή  ενέργεια για την απομάκρυνση τραπεζοκαθισμάτων που είχαν τοποθετηθεί παράνομα σε δημόσιο χώρο:
 "Οι δημοτικές παρατάξεις πρέπει να λάβουν θέση.
Λόγω της ανοχής  όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπουν τα πράγματα στη θέση τους.
Ο Δήμαρχος από μόνος του δεν θα μπορέσει να κάνει απολύτως τίποτα. Θα τον φάνε λάχανο. Τα οικονομικά συμφέροντα, οι αντιπαλότητες, οι διασυνδέσεις είναι πολύ ισχυρές
Χρειάζεται μετά από συγκεκριμένη διαδικασία να αποφασισθεί από πολύ περισσότερους το τέρμα της ανοχής και η λήψη συγκεκριμένων μέτρων, κατά το δυνατόν δίκαιων.Αλλιώς ο δήμαρχος θα μείνει στις προθέσεις και στα λόγια. Επικοινωνιακά, μπορεί να θεωρεί, ότι όλα αυτά είναι καλά γι΄αυτόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό και γι΄αυτόν και για την πόλη, εξ αιτίας της πλήρους επικράτησης των συμφερόντων απέναντι σε όσους υπερασπίζονται το δημόσιο χώρο."