Τώρα ο αιρετικός σιγεί

Υπό μία έννοια οι αιρετικές απόψεις έχουν μια αναρχική χροιά, αφού δεν μπορούν να τεθούν κάτω από τα δεσμά οποιουδήποτε εξωτερικού παράγοντα. Ο αιρετικός γράφει αυτά που πιστεύει το κεφάλι του, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν, χωρίς να του λέει κανείς τι να πράξει και χωρίς να σκέπτεται τις εξωτερικές συνέπειες των γραφομένων. Ομιλεί όχι τη γλώσσα της μοναδική αλήθειας, που δεν υφίσταται,  αλλά τη γλώσσα της αλήθειας έτσι όπως την αντιλαμβάνεται με το αιρετικό νιονιό του. Έχει την ελευθερία να προκαλεί, να αστειεύεται, να μεγεθύνει τα γεγονότα για να τους δώσει μία επίταση.
Υπό μία άλλη έννοια οι αιρετικές απόψεις είναι απόλυτα εξαρτημένες από αρχές και ως εκ τούτου ουδόλως αναρχικές. Δεσμεύεται ο αιρετικός από τις αρχές της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας στις απόψεις των άλλων, τη μη βίας  κάθε μορφής (σωματικής, γιαουρτικής και κυρίως λεκτικής), της κοινωνικής δικαιοσύνης, της παραδοχής λαθών.
Αυτό που αναλογίζομαι είναι το εάν τις επόμενες μέρες και βδομάδες, πιθανόν και τους επόμενους μήνες και χρόνους, θα έχει το μυαλό μου την απόλυτη ελευθερία να λειτουργήσει, χωρίς να σκέφτεται ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες των γραφομένων σε έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο. Δεν γνωρίζω εάν θα μπορώ να είμαι απόλυτα αναρχικός από εξωτερικούς παράγοντες. Μόνον και μόνον, όμως από το γεγονός ότι οι σκέψεις αυτές θα με διαπερνούν, καθιστούν αυτόματα τις αναρτήσεις δεσμευμένες και επομένως μη αιρετικές.
Συμπέρασμα: Για κάποιο απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, πιθανόν για πάντα,  και πάντως, σε κάθε περίπτωση, για τις επόμενες 23 μέρες οι αιρετικές απόψεις θα σιγήσουν.
Για τους Ορθόδοξους η μέρα σήμερα είναι η μέρα της υπέρτατης θλίψης. Μεγάλη Παρασκευή.
Για τους προληπτικούς είναι  Παρασκευή και 13.
Για τους εραστές της φύσης μία μουντή Παρασκευή  με ψιλόβροχο.
Εγώ, ειλικρινά σας ομιλώ, πρέπει αμέσως τώρα να πάρω μια μεγάλη δόση παυσίλυπου. Είναι η Παρασκευή του αποχωρισμού της ερωμένης με την οποία πέρασα μαζί αρκετά βράδια τους  τελευταίους σαράντα μήνες. Την αποχωρίζομαι, ελπίζω, προσωρινά.

Και επειδή είμαι ακόμα και για λίγα ακόμα λεπτά ελεύθερος, άναρχος, αιρετικός θα γράψω μερικές ακόμα προκλητικές για μένα σειρές.
Δεν αντιλαμβάνομαι αυτό τον φόρο (αύξηση του ΦΠΑ) σε προϊόντα πολυτελείας.
Γιατί να αυξήσουμε τους φόρους στα περίτεχνα κοσμήματα που παράγουν οι Ελληνες τεχνίτες; Θα αντιπρότεινα να αυξηθεί ο ΦΠΑ σε είδη εισαγόμενα, ακόμα και σε τρόφιμα. Να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα μάνγκο, τις παπάγιες, τα λίτσι. Οι κύριες της Κηφισιάς να πρέπει να πληρώσουν παραπάνω για να προσφέρουν στα μεγαλαδείπνα τους αβοκάντο, φρούτα του πάθους και γκουάβα, Να αυξηθεί ο ΦΠΑ στον κατεψυγμένο χυμό πορτοκαλιού σε παγοκολώνες. Ας αυξηθεί και άλλο στα αυτοκίνητα και στα κινητά τηλέφωνα 153ης γενιάς.
Κατά τη γνώμη μου η έξοδος από την κρίση θα γίνει μόνον εάν κάποια στιγμή  ξεπεράσουμε κάποιους ποσοτικούς στόχους, κηρύσσοντας τον πόλεμο στους διαφθορείς και τα λαμόγια. Και έχουμε τους τρόπους. Είναι λάθος κατά τη γνώμη μου να προσπαθήσουμε να απομακρύνουμε χρονικά την επίτευξη των στόχων.
Εάν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα πρέπει να δημιουργηθεί μια τεράστια κοινωνική συμμαχία κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Είναι ένα τεράστιο προγραμματικό έλλειμμα η έλλειψη σύνδεση της πάταξης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς με την παράλληλη αύξηση των μισθών και των συντάξεων. Μόνον έτσι θα ξεκινήσει ο υπέρ πάντων αγώνας με συμμάχους τους πολλούς κατά των ολίγων. Είναι ο μόνος τρόπος να περισταλεί η φοροδιαφυγή. Μόνον όταν ο συνταξιούχος αντιληφθεί ότι ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο καφετζής που δεν του έκοψε απόδειξη είναι συνυπαίτιος για τη μείωση της σύνταξής του θα λάβει μέρος στον αγώνα. Δεν σώζεται η κατάσταση με την βλακεία του μαζέματος αποδείξεων.
Πρέπει αμέσως να τεθούν ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να ελέγχονται προσωπικές φιλοδοξίες, σε βάρος του γενικού καλού. Δεν είναι δυνατόν να πανηγυρίζουμε για την ένταξη και των υπολοχαγών και των ανθυπολοχαγών και των επικελευστών. Πρέπει να είμαστε απλά ευτυχείς με το πλησίασμα κάθε δημοκράτη ανώνυμου πολίτη. Κάθε στρατιώτη.

Τώρα ο αιρετικός σιγεί