Η θεία μου η Αρμελίνα.

Η θειά μου η Αρμελίνα μια ζωή ψήφιζε δεξιά. Παλιά Παπάγο, μετά ΕΡΕ και μετά Ν.Δ. Φέτος αποφάσισε να μην ψηφίσει τον Αντώνη. Δεν του έχει συγχωρήσει ότι πριν από κάποια χρόνια έριξε τη Νέα Δημοκρατία για να ξαναέλθει στην εξουσία ο Ανδρέας. Μου είπε λοιπόν να της βρω τι ακριβώς λέει και προτείνει αυτό το καλό δεξιό παιδί, ο Πάνος. Έψαξα λοιπόν και βρήκα το κείμενο της "προγραμματικής ιδεολογίας" των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, το τύπωσα και το έδωσα στη θειά Αρμελίνα, γυναίκα μορφωμένη και με κουλτούρα για να το διαβάσει. Δεν γνωρίζω αν εσείς, αγαπητοί αναγνώστες  έχετε πάρει χαμπάρι ποια είναι η "προγραμματική ιδεολογία" του Πάνου και του Μανώλη. Κάντε μια προσπάθεια να διαβάσετε πώς ξεκινούν τα όσα συνιστούν την "προγραμματική ιδεολογία" του κόμματος αυτού και αν καταλάβατε τίποτα γράψτε μου. Mετά ξαναδιαβάστε το, μπας και η επανάληψη σας κάνει να αντιληφθείτε τι πρεσβεύουν οι άνθρωποι. Μήπως επιλέγουν μείωση της δημοκρατίας, αφού θέτουν το θέμα αυτό ως διλημμa με αντίπολο τη μείωση της ανισότητας; Καταλαβαίνετε εσείς ποία η διλημματική σχέση του Madison (ποιός  είναι αυτός;) με τον Αριστοτέλη; Αντιληφθήκατε τι "τοιουτοτρόπως" προτείνουν οι Καμμένοι; Μήπως μπορεί να μας πει ο κ. Μανώλης, για να καταλάβουμε εμείς οι θνητοί και η θεία μου η Αρμελίνα ποια είναι η "διευρυμένη έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης " και ποιος είναι ο Rawls και τι πρεσβεύει, ποια είναι η δημιουργική καταστροφή και ποιός είναι ο Schumpeter και τι ακριβώς συνεπάγεται η άνευ επαρκούς εθνικής προστιθέμενης αξίας διαμεσολάβηση;

Ιδού το κείμενο που θα πείσει τη θεία μου την Αρμελίνα ότι ο Πάνος και ο Μανώλης τα λένε καλά και έχουν σωστούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς.

"1. Το οικονομικοκοινωνικό πλέγμα του παγκόσμιου συστήματος, όπως έχει διαμορφωθεί, δεν δημιουργεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διασφάλιση του σεβασμού του Ανθρώπου. Η λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος έχει εκ του αποτελέσματος οδηγήσει τη χώρα σε ένα δίλημμα: είτε την επιλογή της μείωσης της Δημοκρατίας (Madison) είτε την επιλογή της μείωσης της ανισότητας (Αριστοτέλης). Το κίνημα επιλέγει τη μείωση της ανισότητας. Η φεντεραλιστική προσέγγιση της μείωσης της Δημοκρατίας σε μία ένωση με κράτη-μέλη τα οποία αφενός έχουν ιστορία πολλών αιώνων και αφετέρου δεν έχουν χτίσει κοινό σημείο πολιτιστικής αναφοράς δεν αποτελεί καν χαρακτηριστικό πολιτικής ενοποίησης: είναι απτή απόδειξη τραπεζικού φεντεραλισμού, ήτοι χρηματοοικονομικής δικτατορίας.

Αυτή η καταφανής παραβίαση όχι μόνο των Ευρωπαϊκών Συνθηκών αλλά και της φιλοσοφίας ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί εκτροπή η οποία επιβάλλεται στους Ευρωπαίους με σκοπό τον έλεγχό τους, τη φαβελοποίηση εντός κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ και εντός της ΕΕ ως σύνολο.

Η εξέλιξη αυτή έλαβε χώρα τεχνητά, μέσω καταστροφικών εργαλείων χρέους και εμπορίου, και προγραμματισμένα, χρησιμοποιώντας την κοινή ευρωπαϊκή αγορά ως δούρειο ίππο. Ως εκ τούτου, η παραχώρηση εθνικών δημοκρατικών δικαιωμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είχε ως απότοκο την αφαίρεση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως αυτά προσδιορίζονται στη σχετική Ευρωπαϊκή Συνθήκη.

Τοιουτοτρόπως, το δίλημμα “μείωση της Δημοκρατίας” ή “μείωση της ανισότητας” ταυτίζεται σε αυτή την περίπτωση με το δίλημμα “καταστροφή της Ευρώπης μέσω μηχανισμών συρρίκνωσης της οικονομίας, της κοινωνίας και της δημοκρατίας” ή “διάσωση της Ευρώπης μέσω της επαναφοράς της στις αρχές και τις αξίες που διέπουν την ίδρυσή της”.

Το κίνημα είναι ιδεολογικά αντίθετο με την καταστροφή της Ευρώπης, όπως αυτή οδηγείται τα τελευταία έτη, κατά παράβαση των ιδρυτικών συνθηκών, συνεπώς επιλέγει τη μείωση της ανισότητας

2. Η διεθνής οικονομική δραστηριότητα, όπως έχει διαμορφωθεί, έχει συρρικνώσει στη χώρα την πρόσοδο της εργασίας και του κεφαλαίου εις όφελος της προσόδου της κενής διαμεσολάβησης για την πώληση υποκατάστατων προϊόντων και υπηρεσιών. Το αρνητικό αποτέλεσμα στην παραγωγική βάση της χώρας και η έλλειψη μηχανισμού αντισταθμιστικής μεταφοράς πλεονάσματος των ωφελούμενων αλλοδαπών παραγωγών δεν διασφαλίζει τη βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση της χώρας. Το κίνημα επιλέγει την μείωση της ανισότητας στη χώρα αξιοποιώντας μια διευρυμένη έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης (Rawls) σύμφωνα με την οποία η βελτίωση της ευημερίας των πολιτών με το χαμηλότερο επίπεδο ευημερίας υλοποιείται με τον συνδυασμό της αύξησης της προσόδου της υγιούς επιχειρηματικότητας και της δημιουργικής καταστροφής (Schumpeter) της άνευ επαρκούς εθνικής προστιθέμενης αξίας διαμεσολάβηση."

Ε λοιπόν έχουμε ξεφύγει τελείως που λέει και η Τασούλα στη διαφήμιση. Tragic!!!!