Αιρετικό με τα όλα του: Το ΤΟΜΚΟ να μείνει

Τι  να πρωτοπρολάβω να γράψω; Πρέπει να βιαστώ. Και πρέπει, πλέον τώρα,  να σας λέω ακραίες αιρετικές απόψεις.
Θα σας μιλήσω λοιπόν για το ΤΟΜΚΟ. Το καράβι που πιάστηκε με τα λαθραία τσιγάρα.
Όλοι ουρλιάζουν να φύγει το σαπιοκάραβο από το λιμάνι του Ναυπλίου, που μολύνει το λουσάτο τουριστικό μας προφίλ. Να φύγει, θέλουν, το καράβι που είναι αγκυροβολημένο μπροστά από το χώρο στον οποίο σταθμεύουν το καλοκαίρι τα κάμπριο που καταφθάνουν ηχηρά με το ηχητικό συγκρότημα στη διαπασών να παίζει Βανδή.
Οι επαγγελματίες έκαναν συγκεκριμένη εκδήλωση και μαζώχτηκαν για να πιέσουν για την απομάκρυνση του καραβιού. Οι πολιτικοί μας ανταποκρίθηκαν πλήρως στο κάλεσμα των επαγγελματιών. Όλοι συμφωνούν να φύγει το ΤΟΜΚΟ. Ο Αναγνωσταράς, ο Ανδριανός, ακόμα και ο Μανιάτης, άπαντες ομονοούν στο θέμα αυτό. Ουδείς έχει αντίθετη άποψη.
Και όμως υπάρχει και ο αιρετικός που διαφωνεί.
Διατυπώνω λοιπόν το δικό μου θέλω.
Θέλω να παραμείνει το ΤΟΜΚΟ στο λιμάνι του Ναυπλίου.
Να γίνει εξ εφόδου κατάληψή του από τους πολιτιστικούς φορείς.
Να φρεσκαρισθεί και να σενιαρισθεί.
Απάνω εκεί να  γίνονται διάφορες εκδηλώσεις.
Να ακούγονται παραμύθια για μικρούς και για μεγάλους για πειρατές και για λαθρέμπορους.
Να γίνονται μουσικές και ποιητικές βραδιές αφιερωμένες στον Καββαδία.
Να διηγούνται οι ναυτικοί της πόλης προσωπικές ιστορίες ταξιδιών, παράνομου έρωτα και περιπετειών σε μακρινούς και άλλους τόπους.
Κάποιοι να μας πουν για τον Σταυρό του Νότου. Για το Πέρασμα της Μαλάκκας.  Για τους Σομαλούς πειρατές. Για τα Λίμπερτυ. Για τη μεταφορά των Ελλήνων Μεταναστών στην Αμερική και στην Αουστράλια.
Να έλθουν καπεταναίοι και μούτσοι. Εφοπλιστές και μαρκόνισσες να μας κάνουν να ξεχαστούμε σε χώρες μαγικές. Να μας μιλήσουν για την Μπαρμπαριά και τη Μαύρη Ηπειρο. Για την Ιαπωνία.
Να ανεβούν στο πλοίο οι ψαράδες και να διαγωνισθούν στα ψέμματά τους.
Να ακούσουμε τους παλιούς κολυμβητές του Ναυτικού Ομίλου.
Να σηκώσουμε την πειρατική σημαία και την πειρατική ραδιοφωνική κεραία και να αρχίσουμε να εκπέμπουμε μουσικές της θάλασσας και των ναυτικών, που θα τις αφιερώνουμε στις κοπελιές μας και σε παλιούς έρωτές μας.
Συγχωρέστε με αγαπητοί μου.
Ίσως να τελειώσουν μετά από σαράντα μήνες τα αιρετικά μου και πρέπει να ξεδώσω.
Συγχωρέστε με αν ονειρεύομαι αιρετικά, πριν προσγειωθώ στον ταπεινό μικρόκοσμο με τις ρεαλιστικές προτάσεις που θα πρέπει να λέω.
Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι. Και τα κυριλάτα πρέπει να τα συγχωρήσετε, εφόσον ξέρετε ότι  η φαντασία οργιάζει.
Και οι φίλοι μου το γνωρίζουν.