Η οικονομική κρίση

Δεκάδες καταστήματα στο Ναύπλιο είναι κλειστά και ενοικιάζονται.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, που αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα του ενεργού πληθυσμού πλήττονται από τη μείωση των μισθών τους.
Πολλά εστιατόρια ανοίγουν μόνον Σαββατοκύριακα.
Δεκάδες επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες.
Τα εισοδήματα της αγροτιάς έχουν δραστικά μειωθεί.
Η οικοδομή στην περιοχή μας διέρχεται μια τεράστια κρίση, τη χειρότερη που έχει ζήσει ποτέ και οι εκατοντάδες επαγγελματίες που ασχολούνται με οικοδομικές εργασίες για πρώτη φορά παρακαλάνε για δουλειά.
Οι μικροεπιχειρηματίες, έμποροι, μικροβιοτέχνες, τουριστικά καταστήματα βλέπουν τους τζίρους τους να μειώνονται σε ανησυχητικό βαθμό.
Οι μέχρι χθες ανθούσες επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων βλέπουν το μέλλον ζοφερό.
Ποιός ο ρόλος ενός Δήμου σε όλα αυτά; Τί θα μπορούσε μια δημοτική αρχή να κάνει ώστε και λίγο να βοηθήσει; Τί θα μπορούσε επί του πρακτέου να κάνει ο Δήμος Ναυπλίου;
Προτείνω:
Να ξεχάσουμε για λίγο τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, τον Καλλικράτη, τις γκιόσες στα χωριά με τις επαφές για τη συγκρότηση ψηφοδελτίων, το ποιός θα συμμαχήσει με ποιόν και όλοι να σκεφθούμε και να ασχοληθούμε με τα σοβαρά πραγματικά προβλήματα των κατοίκων.
Για πρώτη φορά απευθύνομαι στους συντρόφους δημόσια και τους λέω:
Ας σκεφθούμε όλοι και ας δούμε πώς μπορεί να αγωνισθεί και τί μπορεί να προτείνει μια δημοτική παράταξη σε σχέση με ένα πολύ συγκεκριμένο γενικό θέμα.
Τοπική αυτοδιοίκηση και κοινωνικοοικονομική κρίση σε τοπικό επίπεδο.