H δόμηση εντός οικισμών

Το 1983 όταν Υπουργός ήταν ο Αντώνης Τρίτσης έγινε μια τομή στα πολεοδομικά πράγματα της χώρας. Αφέθηκε όμως κατά μέρος ένα τεράστιο θέμα που δεν έτυχε επαρκούς ρύθμισης. Αφορά τη δόμηση εντός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του 1923.
Έκτοτε έγινε το έλα να δεις.
Ας πάρουμε τον οικισμό της Αγίας Παρασκευής του Δήμου Ναυπλίου. Αποτελούσε παλαιότερα μια μικρή οικιστική ενότητα, έναν μικρό, πολύ μικρό οικισμό που προϋφίστατο του έτους 1923. Κάποτε όρισαν τα όρια του εν λόγω οικισμού. Όπως γίνεται συχνά, τα όρια αυτά δεν αποτελούν κάποια φυσικά σημεία όπως δρόμους, ρέματα, κλπ, αλλά σημεία που επιδέχονται "πολύ νερό".
Ξεκινήσαμε λοιπόν και στο Ναύπλιο, όπως έγινε και σε άλλα μέρη τη διαδικασία του "καθορισμού των ορίων οικισμών" και μετά τη διαδικασία "της διόρθωσης των ορίων οικισμού". Και στην Αγία Κυριακή και στην ίδια την Άρια
Έτσι ξαφνικά εκτάσεις που ήσαν εκτός ορίων οικισμών, βρέθηκαν εντός ορίων οικισμών. Εκτάσεις που ήσαν εντός ορίων βρέθηκαν εκτός ορίων. Περιουσίες δημιουργήθηκαν από το μηδέν. Μεγάλες περιουσίες χάθηκαν ως δια μαγείας, με κάποιες πολύ "περίεργες" αποφάσεις. Ξαφνικά οι οικισμοί αυτοί τεντώθηκαν, τραβήχτηκαν, ξεχείλωσαν. Εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν σπίτια και πάντως δεν υπήρχαν έστω και μικρά οικιστικά σύνολα, ξαφνικά βρέθηκαν σε περιοχές εντός οικισμών προϋφισταμένων του 1923.
Εκπληκτικά πράγματα.
Οι ευνοηθέντες σε πολλές περιπτώσεις έγιναν μουτζαχεντίν.
Τί να πολεμήσεις και πώς να πείσεις. Εδώ υπήρχαν συμφέροντα τεράστια συμφέροντα.
Αλλά έχουμε και συνέχεια.
Ξαφνικά βρέθηκαν μεγάλες εκτάσεις πολλών στρεμμάτων εντός ορίων οικισμών. Αλλά για να κοπούν πεντακοσάρια οικόπεδα έπρεπε να έχουν πρόσωπα σε δημόσιο δρόμο. Και βέβαια δεν είχαν, διότι οι εκτάσεις αυτές δεν αποτελούσαν στην πραγματικότητα μέρος παλαιών οικιστικών συνόλων. Ήσαν κτήματα που έξαφνα έγιναν οικόπεδα.
Και ξεκίνησε το δεύτερο στάδιο. Παραχώρηση δρόμων στο Δήμο. Οι δημοτικές αρχές, δεχόντουσαν τις παραχωρήσεις, και ξαφνικά το ένα οικόπεδο των δέκα στρεμμάτων γινόταν 20 οικόπεδα των 500 τ.μ. έκαστο!! 20 οικόπεδα, καμιά εξηνταριά κατοικίες, καμιά 150 κάτοικοι. Και οι δρόμοι τετράμετροι και σε περιπτώσεις "κοινωνικής ευαισθησίας" πεντάμετροι ή εξάμετροι.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να δημιουργήσουμε πόλεις:
Με δρόμους χωρίς καθόλου πεζοδρόμια.
Με δρόμους στενούς και σε πολλές περιπτώσεις αδιέξοδους, όπου ένα αυτοκίνητο φτάνει στο τέρμα και μετά πρέπει να κάνει όπισθεν για να ξαναβγεί στο οδικό δίκτυο.
Χωρίς καθόλου πράσινο και πάρκα.
Χωρίς παιδικές χαρές.
Χωρίς χώρους για σχολεία.
Χωρίς νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς.
Με δυσκολίες για να τοποθετηθούν και να λειτουργήσουν οι υποδομές (ύδρευσης, αποχέτευσης, δημοτικού φωτισμού)
Αυτές τις πόλεις δημιουργήσαμε σε όλη την Ελλάδα και εδώ δίπλα μας.

Και τότε έρχεται μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και κρίνει για ένα θέμα που αφορά τη Κοινότητα Ιρίων του Δήμου Ασίνης και πιθανόν αύριο του νέου Δήμου Ναυπλίας, ότι η οικοπεδοποίηση και η κατάτμηση οικοπέδων με την παραχώρηση δρόμων είναι αντισυνταγματική.
Και μετά αναπόφευκτα έρχεται το επόμενο βήμα. Το Υπουργείο συμμορφώνεται με την απόφαση του ΣτΕ και απαγορεύει την έκδοση οικοδομικών αδειών, όταν το οικόπεδο βλέπει σε δρόμο που παραχωρήθηκε. Αλλά προχωράει και ένα βήμα παραπέρα. Ζητάει τη σύνταξη από τους Δήμους τοπικών ρυμοτομικών σχεδίων, ώστε να υπάρξουν όλοι οι αναγκαίοι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι και χώροι εκπαίδευσης και λατρείας για να μπορέσει να λειτουργήσει, έστω και στοιχειωδώς, μια σύγχρονη πόλη. Κάποια στιγμή θάπρεπε να μπει μια τάξη. Έστω και αργά, αφού το κακό έχει ήδη γίνει και παραγίνει.

Και σήμερα; Όλοι αυτοί που δημιούργησαν τα τεράστια προβλήματα, άρχισαν να φωνάζουν και να εκδίδουν ψηφίσματα. Μηχανικοί, ΤΕΕ, Δήμος Ναυπλίου, Δήμος Ασίνης. Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι κάποιοι δυσαρεστούνται. Κάποιοι ελάχιστοι οικοπεδούχοι, μεσίτες. Δυσαρεστημένοι είναι και αυτοί που αγόρασαν κάποια οικόπεδα και είναι έτοιμοι να οικοδομήσουν και τώρα δεν μπορούν. Εκμεταλλεύονται κάποιοι δημοτικοί άρχοντες τη δίκαιη και άδικη δυσαρέσκεια και αντιδρούν.
Δεν απολογούνται για το κακό που έχουν δημιουργήσει στις πόλεις και τις ζωές μας. Κάποιοι ομιλούν για δήθεν παράβαση της νομιμότητας, ως οι απόλυτοι θεματοφύλακές της, και δεν σκέπτονται, ότι το ανώτατο δικαστικό σώμα, απεφάνθη ότι η διαδικασία έτσι, όπως γινόταν παραβίαζε τον ανώτερο νόμο, το Σύνταγμα της Ελλάδας. Θέλουν να συνεχισθεί η διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών σε κάποιες περιπτώσεις (ποιές;) χωρίς να υπολογίζουν ότι σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άδεια αυτή θα είναι αντισυνταγματική και επομένως, όποιος κτίσει θα είναι κυριολεκτικά στον αέρα και παράνομος.

Επειδή σήμερα υπάρχουν κάποια άτομα, που έχουν αγοράσει εκτάσεις και έχουν καταβάλει κάποια μεγάλα ποσά και δεν μπορούν να κτίσουν και έτσι σήμερα αυτοί αδικούνται, θα πρέπει άμεσα οι Δήμοι στις περιπτώσεις αυτές να ξεκινήσουν τη σύνταξη τοπικών ρυμοτομικών σχεδίων. Έτσι ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να κτίσουν και να φτιάξουν την κατοικία τους σε μια ανθρώπινη πόλη.
Αυτή είναι η μόνη λύση. Όλα τα υπόλοιπα είναι κατά τη γνώμη μου πολιτική σπέκουλα.