O εργολάβος Καλλικράτης μία ταφόπλακα στην Τοπικη Αυτοδιοίκηση

Είκοσι νέοι άνθρωποι σε μια μικρή επαρχιακή πόλη των επτά χιάδων κατοίκων αποφασίζουν να ασχοληθούν με τον τόπο τους.
Έχουν όρεξη να προσφέρουν, ιδέες και απόψεις.
Θέλουν να αγωνισθούν για το περιβάλλον, τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες, για τον πολιτισμό, για την αναβίωση των εθίμων του τόπου τους, να διατηρηθεί και να αναδειχθεί το αρχαίο κάστρο και άλλα πολλά.
Δημιουργούν μια δημοτική παράταξη και θέλουν να παρέμβουν. Θέλουν να συμμετάσχουν στις τοπικές εκλογές και να αναλάβουν τη δημοτική αρχή ή έστω να εκλέξουν μερικούς δημοτικούς συμβούλους για να μπορούν να παρεμβαίνουν και μέσα από τα θεσμικά όργανα.
Μπορούν με το νέο σύστημα;
Αυτό είναι το μέγιστο των ερωτημάτων που θα πρέπει να απαντηθεί εάν θέλει κάποιος έστω και στοιχειειωδώς να κρίνει, τις όποιες επιμέρους διατάξεις του Καλλικράτη.
Αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να ενδιαφερθούν είτε θα πρέπει να δηλώσουν υποταγή στις κομματικές νομενκλατούρες, είτε, το δυσκολότερο, να βρουν άλλους παρόμοιους με ίδιες ανησυχίες στους λοιπόύς Δήμους, που θα απαρτίσουν το νέο Δήμο-τέρας, να βρούν υποψήφιο Δήμαρχο που θα αναλάβει το δύσκολο εγχείρημα, να βρουν υποψήφιους στα μικρά χωριά, να διαθέσουν και ένα σκασμό χρήματα για να μπορέσουν, απλώς να δηλώσουν συμμετοχή, με αβέβαιο αποτέλεσμα σε έναν τόσο τεράστιο Δήμο.
Τί λέτε; Τα βλέπετε απλά τα πράγματα;
Η όρεξη για δουλειά και η συμμετοχή του πολίτη στα τοπικά δρώμενα δεν είναι η ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
Πάει η συμμετοχή του πολίτη, τέρμα τα αυτόνομα ανεξάρτητα σχήματα, τέλος η κοινωνία των πολιτών και η άμεση δημοκρατία. Τί να συζητάμε λοιπόν για τα επιμέρους.
Ξεκινά από εδώ και μπρος η διαίρεση της χώρας σε κομητείες, στις οποίες θα προϊστανται οι κόμητες και οι βαρόνοι, οι εκλεκτοί των κομμάτων.
Δεν θα υπάρξει από εδώ και μπρος κανένας ανεξάρτητος δήμαρχος, δεν θα υπάρξει κανένας κομμουνιστής, κανένας συριζέος ή οικολόγος.
Ανάλογα με το ποιό κόμμα έχει το πάνω χέρι θα καθορίζονται-ορίζονται οι τοπικοί βαρόνοι από τούδε και στο εξής.
12 Περιφέρειες δημιουργούμε; Τουλάχιστον 10 πασοκικές θα έχουμε.
380 Δήμους; Γυρω στους 300 θα είναι Πασοκικοί και οι υπόλοιποι γαλάζιοι, πλήν ενός που θα παραμείνει σε ανεξάρτητα, αυτόνομα χέρια.