Χουντής Γιαννάκου Παπακωνσταντίνου Τρεμόπουλος Παφίλης Τζαβέλλα

Λόγω ευρωεκλογών δεν θα σας μιλήσω για ένα πολύ σημαντικό στοιχείο το οποίο προέκυψε από την τελευταία δημοσκόπηση για το Δήμο Ναυπλίου, που απ΄ότι φαίνεται ανατρέπει όλα τα δεδομένα μέχρι σήμερα (οι πληροφορίες μου είναι από έγκυρη πηγή) Γι΄αυτά θα σας μιλήσω μετά τις ευρωεκλογές. Ίσως την Τρίτη. Μπείτε τότε στον ιστότοπό μου για να πληροφορηθείτε το σημαντικό αυτό εύρημα της δημοσκόπησης.
Σήμερα θα σας μιλήσω για ευρωεκλογές.
Ξέρετε έχουν φύγει τα παιδιά μου και έτσι μπορώ να απομονώνομαι σένα από τα δωμάτια του σπιτιού μου και μαζοχίζομαι τις τελευταίες μέρες παρακολουθώντας συζητήσεις για τις ευρωεκλογές (είναι φανερό ότι δεν πάω και πολύ καλά τον τελευταίο καιρό)
Αποφάσισα λοιπόν σήμερα να αξιολογήσω τους επικεφαλής των κομμάτων για την ευρωβουλή. Θα προσπαθήσω να αφήσω κατά μέρος τα πιστεύω μου και τις αντιπάθειες και τις συμπάθειες για τα κόμματα και να τους κρίνω σαν άτομα, σαν προσωπικότητες.
Εξαιρώ από την αξιολόγησή μου τον κ. Παπαθεμελή και τον κ. τάδε (δεν θυμάμαι το όνομά του) των κυνηγών. Και τους εξαιρώ διότι η κλίμακά μου είναι από το μηδέν μέχρι το δέκα. Υπό το μηδέν δεν υπάρχει.
Στην κορυφή. Πρώτο βάζω τον κ. Χουντή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον είχα ακούσει ποτέ. Είχα αρνητικές προσλαμβάνουσες για τον άνθρωπο, ως προερχόμενο από το ΚΚΕ και από το αριστερό ρεύμα του ΣΥΝ. Τελικά μου φαίνεται συμπαθέστατος, ενημερωμένος, χαμηλών τόνων και χωρίς στόμφο, δημοκρατικός. Θα ήταν ένα άτομο που πολύ θάθελα να έπινα ένα ποτήρι κρασί μαζί του και να τον γνωρίσω από κοντά.
Δεύτερη. Η κ. Γιαννάκου. Μου φαίνεται εξαιρετική κυρία, που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα από τα γιουρούκια της παράταξής της. Η παρουσία της στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου της Ν.Δ., με δεδομένη την περιπέτειά της θα ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να τεθούν στο τραπέζι και να συζητηθούν θέματα που έχουν να κάνουν με την Παιδεία, με το διατροφικό σκάνδαλο, με πρόληψη, ναρκωτικά και όλα αυτά το πολύ πιο σπουδαία από τους Καραβέλες που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Δυστυχώς δεν το κατάφερε ή δεν το επέλεξε.
Τρίτος Ο κ. Παπακωνσταντίνου. Συμπαθής. Θα τον φάνε σαν λάχανο οι σύντροφοί του.
Τέταρτος Ο κ. Τρεμόπουλος. Πλεονέκτημά του. Δεν μασάει τα λόγια του. Μειονεκτήματα: Ο στόμφος του. Με ενόχλησε και η άποψή του για βόρειους και νότιους Κάτι που τα λένε οι Ψωμιάδηδες
Πέμπτος Ο κ. Μάνος. Έχει τα προσόντα του. Είναι άνθρωπος των πράξεων και όχι των πολλών αερολογιών. Μειονέκτημα. Δεν μπορεί να θαυμάζει τον Καραμανλή το θείο, να είναι στην ΝΔ και μετά να πηγαίνει στο ΠΑΣΟΚ για να φτιάξουν τα πράγματα και μετά να την κοπανάει και από το ΠΑΣΟΚ για να φτιάξει νέο κόμμα, που δεν θα υπάρχει μετά τις ευρωεκλογές.
Έκτος Ο κ. Παφίλης. Θα τον έβαζα στον πάτο αν δεν υπήρχε η κ. Τζαβέλλα. Εξωγήινος. Στον κόσμο του. Εχει χαμογελάσει ποτέ στη ζωή του; Έχει πει ποτέ κανέναν καλό λόγο για κανέναν που να μην είναι ΚΚΕ; Έναν άλλο κουκουέδαρο, τον Μπογιόπουλο τον ξέρετε; Δείτε τον και ακούστε τον. Η κλωνοποίηση του Παφίλη. Τα αγέλαστα διδυμάκια.
Τελευταία η κ. Τζαβέλλα. Άλλο φρούτο. Ήταν ΝΔ. Μετά έγινε ΠΑΣΟΚ. Μετά άνθρωπος του Μίνωα, μετά του Σωκράτη και των Αμερικανών και μετά του Καρατζαφέρη που κατηγορεί όλους τους προηγούμενους. Έλεος!! Έχει κανείς αμφιβολία ότι εάν της έκανε πρόταση η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ θα πήγαινε τρέχοντας; Η κ. Τζαβέλλα. Ότι μισώ στην πολιτική