Κάνουμε ουρές για να προσκυνήσουμε ένα βρασμένο κάστανο ως ιερό αντικείμενο, επειδή κάποιος ανακηρυχθείς άγιος το έριξε κάποτε, όπως λένε, σε μία κατσαρόλα για να βράσει.
Κάποιος Ντάνος που είχε πάει σε μια παραλία με κοκοφοίνικες και έπαιζε ένα παιχνίδι στην τιβί γίνεται δεκτός με παραλήρημα ενθουσιασμού στην Σκιάθο
Ο Γκαμμένος αποφάσισε να ανακηρύξει το Παϊσιο άγιο προστάτη ενός σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων.
Παίζει είδηση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι ο Ρέμμος (τραγουδιστής είναι αυτός, απ΄ότι μου είπαν) βγήκε έβδομος σε τουρνουά πόκας!!!!
Και μια ταβέρνα στην Επίδαυρο, μετά τον θάνατο του ιδιοκτήτη της, προβλέπεται να
κηρυχθεί διατηρητέα όπως εξήγγειλε η Υπουργός Πολιτισμού.
Αααααα ναι...... Παίζει και ένα βίντεο στο γιουτιούμπι που δείχνει την Υπουργό Πολιτισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας να προσπαθεί με τα μαγικά της δάχτυλα να εκβάλει την αρνητική ενέργεια από την τζεφαλήν ενός ανθρώπου!!!!
Είμαστε η χώρα όπου κυριαρχεί από άκρη σε άκρη η γελοιότης και η νουδούλα σκέπτεται να προτείνει τον Πατούλη για Δήμαρχο στην Αθήνα!!!!
Να πω λοιπόν τώρα τα δικά μου για να προσθέσω στην γενικότερη θυμηδία
Πριν από αρκετές δεκαετίες ένα βράδυ βροχερό και κρύο του χειμώνα βρέθηκα σε ένα εμβληματικό μπαρ της πόλης του Ναυπλίου.
Κάθησα σε ένα τραπεζάκι μαζί με τη συνοδό μου.
Οι λιγοστοί άλλοι πελάτες καθόντουσαν στα σκαμπό του μπαρ.
Ο Χρήστος, ο πάντοτε γελαστός μπάρμαν του εμβληματικού μπαρ της πόλης του Ναυπλίου, μας έφερε τα ποτά που βεβαίως δεν τα παραγγείλαμε φωναχτά, αφού έτσι κι αλλιώς γνώριζε τι έπιναν όλοι οι θαμώνες. Αυτή την φορά όμως δεν χαμογελούσε και δεν έκανε κάποιο από τα ειθισμένα αστεία του.
"Τι συμβαίνει;" ψιθύρισα.
Μου έκανε νόημα να σιωπήσω.
"Θα ξαναρχίσει", μου είπε δείχνοντάς μου με το βλέμμα του τον μεσόκοπο κύριο που καθόταν στο κέντρο της μπάρας και είχε γυρισμένη την πλάτη του προς εμάς.
Τον αναγνώρισα, όπως θα τον αναγνώριζαν και όλοι οι του καλλιτεχνικού κύκλου των Αθηνών.
Και πράγματι μετά από κανα πεντάλεπτο συνέχισε τα Γαλλικά του με στεντόρεια την φωνή. Στο στόχαστρό του εις τοπικός ιατρός. Πριν από λίγες ώρες ο Αναπλιώτης ποιητής είχε χάσει ένα πολύ προσφιλές συγγενικό του πρόσωπο και θεωρούσε τον ιατρό υπεύθυνο για το θλιβερό αυτό συμβάν.
Είναι, θεωρώ, βέβαιο ότι κάποια από τις επόμενες μέρες ο μεγάλος ποιητής, λόγω και του συναισθηματικού φόρτου που εκδηλώθηκε ενώπιον του Χρήστου, ημών και των λιγοστών άλλων πελατών, κάποιο από τα σπουδαία ποιήματά του θα συνέγραψε. Τα σπουδαία ποιήματα που συγγράφουν οι ποιητές είναι απόρροια των έντονων μεγάλων συναισθηματικών διακυμάνσεων που περνούν
Και ο συγκεκριμένος λογοτέχνης πέρασε και άλλες καλές και κακές στιγμές στο μπαρ αυτό. Και έντονες συζητήσεις είχε, και, τολμώ να πω, ερωτικές απογοητεύσεις.
Η πρότασή μου λοιπόν είναι να κηρυχθεί διατηρητέο το μπαρ αυτό στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Και να βρούμε και το σκαμπό όπου καθόταν όταν εκστόμιζε τις ύβρεις ο ποιητής και να κηρυχθεί και αυτό το κάστανο (κειμήλιο ήθελα να πω), ως ιερόν και πολύτιμο αντικείμενο. Και να υποδείξω εγώ το που βρίσκεται σήμερα το ιερόν και άγιον αυτό σκαμπό.
Ένα είναι βέβαιο. Η χώρα δεν έχει αύριο. Η απίστευτη γελοιότητα που μας περιτριγυρίζει θα μας κρατήσει για πάντα καθηλωμένους.
Μετέφεραν κάποιες προτομές φύρδην μίγδην, εκεί στον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης μας. Όμως ακριβώς απέναντι από τον δρόμο των ηρώων στέκει επί χρόνια κλειστή και έρημη η
οικία του πολύ μεγάλου Αναπλιώτη ποιητή ως μνημείο-ερείπιο να επιβεβαιώνει την γελοιότητά μας να δίνουμε προτεραιότητα σε κήρυξη διατηρητέας μιας ταβέρνας και όχι να προσπαθούμε να αναδείξουμε την οικία ως χώρο πολιτισμού, κάτι που γίνεται σε κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης.
Αλλά και το σπίτι του άλλου τεράστιου Αναπλιώτη λογοτέχνη στην ομώνυμη οδό είναι σε οικτρή κατάσταση έτοιμο να καταρρεύσει. Και χρόνια τώρα αγωνίζεται ο γιος του λογοτέχνη να διασωθεί η οικία, να απαλλοτριωθεί από τον Δήμο ή το Ελληνικό Δημόσιο, να γίνει ανακαίνισή της προκειμένου να δημιουργηθεί εκεί η οικία του λογοτέχνη, να φιλοξενούνται μεγάλοι Ελληνες και ξένοι ποιητές, πεζογράφοι και άνθρωποι της τέχνης, να δίδονται διαλέξεις, να γίνονται συζητήσεις και να δημιουργηθεί και ένα μικρό εκθετήριο αντικειμένων και χειρογράφων του Άγγελου Τερζάκη.
Δυστυχώς η γελοιότητα είναι η επικρατούσα στην κοινωνία μας
Επιλέγουμε να δώσουμε προτεραιότητα στα κοψίδια που έτρωγαν οι ηθοποιοί για να χαλαρώσουν μετά από μία θεατρική παράσταση. Θεωρούν ότι οι δικές τους μάσες έχουν κάτι πολύ πιο ιερό από το κρασάκι που θα πιει ένας χειρουργός μετά από μία πολύ δύσκολη εγχείρηση για να χαλαρώσει. Ουδείς σκέπτεται να κηρύξει διατηρητέα την ταβέρνα δίπλα στον Ευαγγελισμό.
Γελοιότης.
Οι σούβλες διατηρητέες.......
Και οι οικίες Τερζάκη και Καρούζου έρημες και σε οικτρή κατάσταση.
Και το Υπουργείο Πολιτισμού και ο Δήμος να μην έχουν καμία ιδέα για την χρήση στο Μπούρτζι, που χρόνια τώρα είναι θεόκλειστο. Το σύμβολο της πόλης μας που να πάρει ο διάολος
Και η οικία όπου παλαιότερα ήταν ιδιοκτησία του Γενναίου Κολοκοτρώνη να έχει απαλλοτριωθεί μεν από το Υπουργείο Πολιτισμού αλλά να είναι με σκαλωσιές δεκαετίες τώρα.
Και το Αρχαιολογικό Μουσείο με προβλήματα.
Και οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Γεωργίου με τεράστια κτηριακά προβλήματα. Αλλά οι γουρουνοπούλες στις ιερές πανηγύρεις καλά κρατούν.
Και ακόμα αναμένουμε νέα για το χαμάμ της πόλης και για το Τριανόν.
Και ουδείς σκέπτεται μία δράση ώστε να αξιοποιηθεί ο προμαχώνας Μιλτιάδης στο Παλαμήδι, όπου και η φυλακή του Θοδωρή Κολοκοτρώνη.
Σταματώ εδώ για να μην συνεχίσω για τους Πύργους της Κάντιας και του Κατσιγκριού. Και για το κτήριο Παπαδόπουλου και Τσιπόκα και..... και.... και.....
Προτεραιότητα στα κοψίδια που έτρωγαν οι ηθοποιοί.
Έτσι πορευόμεθα......
Και δεν βλέπω αλλαγή πορείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου