Οι ολόγυμνες του Ναυπλίου

Πουλάκια μου..... Για εσάς που γενικώς  δεν με διαβάζετε λέω και που τώρα ανοίξατε την ανάρτησή μου, επειδή είδατε τον τίτλο και την φωτογραφία που σας έβαλα για να σας εξάψω την φαντασία.
Όμως δύνασθε τώρα  να κλείσετε το παράθυρο. Δεν έχω από εδώ και μπρος κάτι άλλο για ολόγυμνες κοπέλες, αφού θα μιλήσω για ολόγυμνες καλωδιώσεις σε γραφεία. Αλλά ίσως αξίζει να  κάνετε μια μικρή  προσπάθεια να διαβάσετε λίγο ακόμα από την ανάρτησή μου για να διαπιστώσετε, όλοι εσείς που τα βάζετε με τον Σόιμπλε, τις δικές μας, ολόδικές μας ευθύνες για την κατάστασή μας.
Γυμνές λοιπόν καλωδιώσεις στα γραφεία των  δημόσιων και δημοτικών υπηρεσιών του Ναυπλίου και ουδείς προϊστάμενος χολοσκάει.
Πριν από λίγα χρόνια έγινε ένα μεγάλο έργο, που είχε χρηματοδοτηθεί από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, με χρήματα δηλαδή και των Γερμανών και των Ολλανδών και των Γάλλων και των άλλων για την ψηφιακή διασύνδεση των δημοσίων υπηρεσιών με οπτικές ίνες, με μεγάλες δηλαδή ταχύτητες. Τέτοια πανομοιότυπα παρόμοια έργα έγιναν μέσω των δήμων σε πολλές πόλεις της χώρας μας.
Ολοκληρώθηκε το έργο, σκάφτηκαν οι δρόμοι του Ναυπλίου από άκρη σε άκρη και το δίκτυο των οπτικών ινών έφτασε σε κάθε υπηρεσία,  πληρώθηκαν οι εργολάβοι με ένα πολύ σεβαστό ποσό και υποθέτω ότι οι εργασίες που έγιναν ήσαν τεχνικά άρτιες, Σε κάθε λοιπόν υπηρεσία έφτασε ένα καλώδιο που παραμένει σήμερα γυμνό αναμένοντας να κουμπώσει σε ένα άλλο μηχάνημα υψηλής τεχνολογίας, έτσι ώστε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου όλες οι υπηρεσίες να είναι διασυνδεδεμένες μεταξύ τους.
Θα μου πείτε: Τι μας νοιάζει εμάς η διασύνδεση των υπηρεσιών, οι οπτικές ίνες, οι μεγάλες ταχύτητες διασύνδεσης;
Ακούστε λοιπόν: Στη σημερινή ψηφιακή εποχή και όταν έχουν δοθεί και τόσα χρήματα, είναι αδιανόητο οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι επιχειρηματίες, οι συνταξιούχοι να ταλαιπωρούνται με τη γραφειοκρατία, να τρώνε τον χρόνο τους μαζεύοντας έγγραφα και δικαιολογητικά, να τρέχουν από υπηρεσία σε υπηρεσία, να μην μπορούν να κάνουν την δουλειά τους ή να τους καθυστερούν αδικαιολόγητα.
Μερικά παραδείγματα το τι θα μπορούσαμε να πράττουμε αντί να είμαστε θεατές και συμμέτοχοι του αγώνος μεταξύ των ομάδων  του Βραδυποριακού και του Ταλαιπωριακού.
Υπάρχουν επιχειρηματίες (π.χ. φαρμακεία) που ανά μήνα  υποβάλουν στον ΕΟΠΥΥ πιστοποιητικά φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας προκειμένου να πληρωθούν τις συνταγές των ασφαλισμένων. Και  κάνουν το ίδιο μονότονο πράγμα ανά μήνα. Και άλλοι επιχειρηματίες είναι υποχρεωμένοι να τρέχουν Τρώνε άσκοπα τις ώρες τους. Και πηγαίνουν στον υπάλληλο που ψάχει στο πισί του τα τυχόν χρέη και τις οφειλές ληξιπρόθεσμες και μη και μετά αφού σημειώσει τα νούμερα πάνω στο έντυπο και ακόμα και εάν δεν έχεις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, σε στέλνει υποχρεωτικά στον πάνω όροφο στον Προϊστάμενο, στον οποίο αφού στηθείς, εάν έχει κόσμο, μετά λαμβάνεις την υπογραφή του, την οποία ο επικεφαλής θέτει αβλεπί, χωρίς να ελέγξει το παραμικρό. Και μετά ξανακατεβαίνεις στον κάτω όροφο για να λάβεις το οριστικό χαρτί της ενημερότητας. Και μετά αυτά τα πιστοποιητικά με όλα τα άλλα τα πηγαίνεις στο Σύλλογο, ο οποίος με τη σειρά του αποστέλλει σε κούτες όλα τα έγγραφα στα κεντρικά του ΕΟΠΥΥ που τα βάζει σε αποθήκες. Φαντασθείτε τώρα να έχει συνδεθεί ο ΕΟΠΥΥ με το ΙΚΑ και το Τaxis και με όλους αυτούς οι Σύλλογοι Ιατρών και Φαρμακοποιών. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου o ΕΟΠΥΥ θα έχει ενημερωθεί από τον εξουσιοδοτημένο υπάλληλο, όχι για το ποιοι φαρμακοποιοί είναι συνεπείς, αλλά για το ποιοί είναι ασυνεπείς. Και έτσι θα έχουν αποφευχθεί οι ταλαιπωρίες χιλιάδων επαγγελματιών.

Ακούστε και το άλλο το τρελό που σχετίζεται και αυτό με την Εφορία. Αν επιθυμείς να κάμεις οποιαδήποτε μεταβίβαση διατηρητέου στο Ναύπλιο ή αλλαχού, θα πρέπει να  προσκομίσεις όχι μόνον το ΦΕΚ ότι έχει κηρυχθεί διατηρητέο το κτίσμα, αλλά και βεβαίωση από την Πολεοδομία ότι το ΦΕΚ αυτό δεν έχει ανακληθεί. Δεν έχει καμία σημασία ότι καμία κήρυξη διατηρητέου δεν έχει ανακληθεί στο Ναύπλιο. Πρέπει λοιπόν να φύγεις από την Εφορία, να μπεις στο αυτοκίνητο ή σε ταξί, αν δεν έχεις αυτοκίνητο, να πας μέχρι την Πολεοδομία, να υποβάλεις την αίτηση, να περιμένεις κάμποσο να σου απαντήσουν εγγράφως, πιθανόν να πρέπει να ξαναπάς για να σου δώσουν την βεβαίωση του αυτονόητου, αφού ξαναπάρεις ταξί, αν δεν έχεις αυτοκίνητο,  και μετά να ξαναπάς στην εφορία για να τους δώσεις την βεβαίωση και να πληρώσεις τον φόρο που αναλογεί, για να πας μετά στο συμβολαιογράφο, αφού πρώτα πρέπει να έχεις περάσει από τον λογιστή για τον ενφια και από τον μηχανικό για τα πιστοποιητικά κλπ. Πόσο πιο απλά και λιγότερο ανέξοδα θα ήταν τα πράγματα εάν οι δύο αυτές υπηρεσίες και οι άλλες είχαν διασυνδεθεί;

Ακούστε και το άλλο το τρελό. Έπρεπε να υποβληθεί στη ΔΟΥ μία  δήλωση φόρου δωρεάς, για την οποία  δεν υπάρχει καμία φορολογική υποχρέωση. Φόρος δηλαδή μηδέν. Συγκεκριμένο παράδειγμα σας λέω.  Δεν το βγάζω από το κεφάλι μου. Ο δωρητής είναι ανάπηρος με βούλα και πιστοποιητικό. Οι δωρεοδόχοι είναι κάτοικοι ΗΠΑ και μου έχουν κάνει πληρεξούσιο. Η ΔΟΥ Αργους που είχε δυνητικά τη δυνατότητα να δεχθεί τη δήλωση, αφού το συμβόλαιο που αφορά ακίνητα της Αργολίδας, θα γινόταν  σε Συμβολαιογράφο του Αργους, αρνήθηκε να την παραλάβει, με το σκεπτικό ότι είναι δυνητική η υποχρέωσή της και με ανάγκασε να πάω στην Αθήνα. Πληροφορούμαι ότι στη συγκεκριμένη ΔΟΥ της Αττικής γίνεται χαμός και πρέπει να πάω πολύ  πρωί για να προλάβω. Ξεκινάω αξημέρωτα, στις έξι από το Ναύπλιο και είμαι στην Εφορία στις οχτώ. Διαπιστώνω ότι υπάρχουν μπόλικοι πριν από εμένα που έχουν στηθεί από τις έξι το πρωί.  Φτάνει μία η ώρα το μεσημέρι και εγώ ακόμα στην αναμονή και φως δεν βλέπω. Πάω στον Έφορο και διαμαρτύρομαι. Ευγενέστατος ο άνθρωπος με διαβεβαιώνει  ότι εντός της ημέρας θα εξυπηρετηθώ. Πράγματι στις τέσσερις μετά  το μεσημέρι  υποβάλω την δήλωση. Μαντνες. Πήρα βέβαια το μεροκάματό μου, χρέωσα στον πελάτη  και τις πορτοκαλάδες που ήπια για τον ιδρώτα που έχυσα, όμως πρέπει να σκεφτείτε ότι ο εξ Αμερικής πελάτης μου είναι ένας από τους 100 πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου. Κροίσος. Επένδυσε σε κάτι ακίνητα στην Αργολίδα επειδή η σύζυγός του έχει καταγωγή από την περιοχή μας. Όμως ο άνθρωπος, εάν εύρισκε ευνοϊκό περιβάλλον, θα μπορούσε να ρίξει άνετα μερικά δεκάδες εκατομμύρια για επενδύσεις στην Αργολίδα. Επειδή είναι και τρελός με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης και χίλιες φορές πιο πλούσιος από τους Γιαννακοπουλέους θα μπορούσε ο ΟΙΑΚΑΣ να πήγαινε τραίνο για Αλφα ένα και μετά να σηκώσει και το Ευρωπαϊκό. Υπερβάλλω, αλλά οι σωστές συνθήκες είναι αυτές που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για επενδύσεις και ανάπτυξη. Και εμείς βγάζουμε μόνοι μας τα ματάκια μας. Και οι γυμνές στα γραφεία παραμένουν τσίτσιδες. Και αντί να πάνε ηλεκτρονικά οι δηλώσεις από τη μία Εφορία στην άλλη, πρέπει να κάνεις 150 χιλιόμετρα και άλλα τόσα στην επιστροφή και να στηθείς επί ώρες. Φαντασθείτε λοιπόν το συγκεκριμένο παράδειγμά μου να αφορούσε τις Εφορίες Κέρκυρας και Ρόδου. Μάντνες ξαναλέω.

Αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα που μας δυσκολεύουν τη ζωή λόγω των γυμνών καλωδίων. Θέλει κάποιος να φρεσκάρει το κατάστημά του; Να το βάψει βρε παιδί μου, και να κάνει δυο-τρία μερεμέτια. Για να είναι νόμιμος πρέπει να πάρει μια άδεια μικρών εργασιών από  την Πολεοδομία και μιαν άλλη από την αρχαιολογία, εάν το κτήριο είναι μέσα στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Μπορεί να περιμένει κάμποσο χρόνο. Εν τω μεταξύ τρέχουν οι μέρες και χάνονται έσοδα. Τι πιο απλό από αυτό που θα σας πω;  Υποβάλει ο ενδιαφερόμενος την αίτησή του μέσω Πολεοδομίας, μαζί με φωτογραφίες του καταστήματος που θέλει να βάψει και να μερεμετέψει και με μια υπεύθυνη δήλωση ότι δεν θα προχωρήσει σε αλλαγές. Η πολεοδομία ηλεκτρονικά στέλνει όλο τον φάκελο στην αρχαιολογία και ο επιχειρηματίας το επόμενο δευτερόλεπτο ξεκινάει εργασίες, τις οποίες ολοκληρώνει εγκαίρως, χωρίς καθυστερήσεις για να μπορεί να δουλέψει ο άνθρωπος, χωρίς να πρέπει να περιμένει τους δημόσιους υπαλλήλους. Απλά πράγματα που μόνοι μας τα κάνουμε δύσκολα. Και αφού υπάρχουν οι φωτογραφίες σε ηλεκτρονική μορφή με βεβαία χρονολογία, είναι δυνατόν ανά πάσα στιγμή να αποκαλυφθούν τυχόν αυθαιρεσίες.
Κατά τα άλλα φταίει ο Σόιμπλε για τα χάλια μας λόγω των γυμνών που έχουν ενσκήψει στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας.

Θα σας πω και το άλλο:
Πριν από χρόνια μία εταιρεία πληροφορικής είχε αναλάβει έναντι αμοιβής, που οι Γερμανοί και οι άλλοι πλήρωναν, να επιμορφώσει τους δημοτικούς συμβούλους σε θέματα ψηφιακού Δήμου.  Οι άνθρωποι ήσαν ενημερωμένοι και είπαν ενδιαφέροντα πράγματα. Ήλθαν  στο δημοτικό  συμβούλιο Ναυπλίου που ξεκίνησε σε πλήρη απαρτία. Αφού πάρθηκαν οι παρουσίες σαν να ήμασταν μαθητούδια και αφού εξασφαλίσθηκε ότι οι επιμορφωτές θα έπαιρναν την αμοιβή τους, οι δημοτικοί σύμβουλοι την έκαναν ένας-ένας με ελαφρά πηδηματάκια. Στο τέλος έμειναν ο Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, ένας σύμβουλος της πλειοψηφίας, που σήμερα είναι Δήμαρχος και, βεβαίως βεβαίως,  οι τρεις σύμβουλοι της "άλλης πρότασης". Μας είπαν για τις οπτικές ίνες που θα έφταναν σε κάθε νοικοκυριό και σε κάθε επιχείρηση, για τις χρήσεις του διαδικτύου, ώστε ο Δήμος να είναι φιλικός προς τον πολίτη και για να μπορεί να πληροφορεί να επικοινωνεί και να λαμβάνει με τη σειρά του πληροφορίες, αιτήματα και σκέψεις από τους δημότες. Μας είπαν για τις άπειρες δυνατότητες που ανοίγονται σε σχέση με την ψηφιακή εποχή, για τον τρόπο ενημέρωσης του Δήμου από τους κατοίκους, για τα προβλήματα και τις μεθόδους που οι νέες τεχνολογίες βοηθούν στην επίλυσή τους και στην ενημέρωση των πολιτών που υπέβαλαν το αίτημα.
Εάν θέλουμε να πάει μπροστά ο Δήμος, πρέπει να μπούμε στη νέα εποχή. Να μπορούν πολίτες απ΄όλην την Ελλάδα αλλά και από όλην την υφήλιο να ζουν και να εργάζονται εδώ. Αυτές είναι στρατηγικές σκέψεις και σχέδια για το μέλλον.
Είπαμε: Εμείς αρκούμαστε στο να προβάλουμε μόνον το Ναύπλιο ως την πόλη του έρωτα. Βοηθούν βέβαια σε αυτό και οι γυμνές στα γραφεία των υπηρεσιών.