Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Καλοκαιρινές ιστορίες


Το πρωί φορτώνουμε τα χρειώδη για τον παραθαλάσσιο προορισμό και βουρρρ για δροσιά στην Καραθώνα. Μαζί και το μικρό ψυγειάκι με τα νερά, τις πορτοκαλάδες και δύο ροδάκινα. Ο λαός έχει κατηφορίσει απ΄όλη την Αργολίδα και την Αρκαδία, για βουτιές, ηλιοθεραπείες, λαδομασαζώματα, οφθαλμόλουτρα, ρακετοκαρφώματα, αυταρέσκειες. Χρυσές δουλειές τα "μαγαζιά" της δημοφιλούς παραλίας, που αντί για πεντακόσια τετραγωνικά μέτρα έχουν καταλάβει δυο στρέμματα (ίσως και περισσότερα) έκαστο.  Τον νόμο που ορίζει τελείως διαφορετικά πράγματα και που θέλει να προστατέψει τον αδύναμο, που δεν έχει να πληρώσει για ομπρελλοκαθίσματα και αυτόν που δεν τα κεφάρει, τον έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.  Οι εποπτικές αρχές σκασίλα τους. Ο νόμος για την ελευθερία πρόσβασης στις παραλίες παραβιάζεται και οι αντιδρώντες "στα ξεπουλήματα" αδιαφορούν, διότι εδώ θα τα βάλουμε με χειμαζόμενους μικρομεσαίους και όχι με τα μεγάλα συμφέροντα. Η λογική του χαϊδέματος της αόριστης κοινωνικής τάξης των  "μη προνομιούχων" επανέρχεται πλησίστια. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό, πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές.
Παίρνουμε των ομματιών μας και βουρρρ για μοναχικές παραλίες. Δεκάδες παπιά, μηχανάκια και μηχανές μεσαίου και μεγάλου κυβισμού έχουν ξεχυθεί στους δρόμους. Βρε να μην δω έναν να φοράει κράνος....... Ζέστη θα μου πείτε. Που να αντέξουν οι νέοι μας. Τί τους νοιάζει στο κάτω κάτω της γραφής για το  τι λέει αυτός ο σκληρός νόμος (dura lex). Θα σου την πουν κιόλας αν ξεστομίσεις καμία κουβεντούλα. "Δική μας είναι η ζωή γουστάρουμε να  ριψοκινδυνεύουμε." Δεν σκέφτονται τη δυστυχία που μπορεί να προκαλέσει και στους εαυτούς τους και στις οικογένειες τους ένα ατύχημα. Δεν σκέφτονται τα καροτσάκια. Δεν τους περνάει από το μυαλό το βάρος που μπορεί να αναλάβει η κοινωνία. Με κράνη θα ασχολούμαστε τώρα; Με "χαζούς" νόμους, που μας περιορίζουν τις ελευθερίες μας;
Πηγαίνοντας για την ερημική παραλία, λίγο πιο πέρα, από κάποιο στενό, παραβιάζοντας το στοπ, εμφανίζεται ξαφνικά αμάξι που οδηγάει νεαρή, με το κινητό στο ους το απώτερον. Φρένα...... Πνιχτή βρισιά μέσα από τα μισάνοιχτα χείλη μου. Μα τι γίνεται; Τι στο διάολο λένε όλες αυτές που μιλάνε στα κινητά ενώ οδηγούν; Μην μου πείτε ότι δεν το έχετε αντιμετωπίσει το φαινόμενο.... Δεν είναι φαλλοκρατικό αυτό που λέω. Πραγματικότητα είναι.  Για κάθε 9 γυναίκες που μιλάνε στο κινητό ενώ οδηγούν αντιστοιχεί εις ανήρ. Βέβαια η αναλογία είναι τελείως ανάποδη στους δικυκλιστές. Σκασίλα τους για το τι λέει νόμος για τις πάμπολλες κυρίες και τους ολίγους κύριους σε σχέση με την απαγόρευση χρήσης κινητών κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Τώρα ποια ζημιά θα προκαλέσουν..... ; Τι πόνο και δυστυχία, μπορεί να δημιουργήσουν.....Μα νοιάζεται κανείς;
Όμορφα περάσαμε στην ερημική παραλία. Ήταν και ο Χρήστος εκεί με την οικογένειά του. Δεν έχει χάσει το χαμόγελό του, παρά την ήττα του στις δημοτικές εκλογές. Ούτε και εγώ το έχασα με την καταστροφή που υπέστη το κόμμα μου στις ευρωεκλογές (για την παράταξή μου στις δημοτικές δεν ήλπιζα σε περισσότερα). Επιστρέφουμε σπίτι. Το ερώτημα είναι τι θα φάμε; Μια ωραία χωριάτικη, με ρίγανη μαζεμένη από το Γύρο της Αρβανιτιάς και κάπαρη που συνέλεξα από τις σχισμάδες των τειχών της Μεθώνης....  Την ωραιότερη κάπαρη την έχουν βέβαια τα βράχια του δρόμου του μπάι-πάς, αλλά, βλέπετε, αυτή την μαζεύει σε τσουβάλια ο ένας ο επιτήδειος, αφήνοντας μπουκάλα όλους τους υπόλοιπους. Ωραία η ιδέα για την χωριάτικη, όμως χρειαζόμαστε ψωμί για την παπάρα στο λαδοντοματόζουμο. Πέρασμα από τον φούρνο, αγορά άρτου, αλλά...βεβαίως-βεβαίως δεν μου το ζυγίζουν όπως ο νόμος ορίζει.Σκύβω την κεφαλή, για να μην συγχυστώ και βουρρρ να απολαύσω την χωριάτικη.
Φτάνει το βραδάκι. Τα μαγαζιά παίζουν μουσική στη (ή στο; πως είναι το σωστό;) διαπασών (ή διαπασόν;), μέχρι πολύ-μα πολύ αργά. Τέσσερες το πρωί και οι έφηβοι έχουν φτάσει στο ζενίθ του τσακιρ κεφιού και γλεντούν με όλη την δύναμη της ψυχής τους (και όχι μόνον). Και μετά πρέπει να ανέβουν στα παπάκια. Απορώ. Υπάρχει παπάκι στο οποίο να λειτουργεί σωστά ο σιγαστήρας;
Σας περιέγραψα ένα ωραίο θερινό διήμερο στην πόλη μας. Και ευτυχώς, λόγω του καλοκαιριού, δεν επισκέφθηκα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος σε κλειστό χώρο για να γίνω καπνιστός, από τους αρειμάνιους που δεν τηρούν τον νόμο και δεν σέβονται τον διπλανό τους. Που τον βιάζουν με όλη τη δύναμή τους για πράξεις "ελευθερίας". Για να λειτουργήσουν όπως γουστάρουν.
"Οχι θα γίνουμε φλουφληδες σαν και εσένα ωρέ ξενέρωτε, συμβιβασμένε αιρετικέ."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου