Λέγεται ότι το έχει πει ο Ηλίας Ηλιού: "Εάν από την εντολή ου μοιχεύσεις αφαιρέσεις τη λέξη "ου" τότε η έννοια της εντολής αλλάζει". Βέβαια, θα πρόσθετα εγώ, και αν από το "ου μοιχεύσεις", αφαιρέσεις τη λέξη "μοιχεύσεις", τότε αυτό που απομένει είναι ένα απλό "ου".
Κατ΄αναλογίαν ταυτό συμβαίνει με το τοπικό αίτημα των καιρών που ακούει στην εντολή "ου ξεπουλήσεις δημόσια περιουσία"
Είχαμε Δημοτικό Συμβούλιο τις προάλλες για το θέμα της εκποίησης κάποιων δημόσιων ακινήτων. Εκδόθηκε ένα ψήφισμα για να αντιδράσουμε στην απαράδεκτη τακτική να επιχειρεί το Κράτος αδιακρίτως να εκποιήσει πολλά ακίνητα που ανήκουν στο Δημόσιο
Για να μπορέσουμε όμως να διεκδικήσουμε κάποια πράγματα υπέρ του δημόσιου συμφέροντος πρέπει να μιλήσουμε κάποτε επί των απολύτως συγκεκριμένων σε σχέση με τους κοινόχρηστους χώρους, τα δημόσια και δημοτικά ακίνητα. Αλλέως είτε θα οδηγηθούμε σε τυφλές εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας, είτε θα μείνουμε στα "ου", κάμνοντας επαναστατικές γυμναστικές.
Επί των απολύτως συγκεκριμένων λοιπόν καταθέτω την αιρετική μου άποψη. Δεν θεωρώ βεβαίως ότι αυτή είναι θέσφατο, αλλά περιμένω και άλλες απόψεις. Επί των συγκεκριμένων όμως.
1. Θα προστατέψουμε κάποτε τους κοινόχρηστους χώρους, όπως δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια, παραλίες; Θα αποφασίσουμε κάποτε να κυνηγήσουμε όλους αυτούς που έχουν κάνει παράνομες καταλήψεις κοινοχρήστων χώρων ή έχουν κάνει υπέρβαση του χώρου που τους έχει παραχωρηθεί; Θα εφαρμοσθεί ο νόμος και θα επιβληθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις ή θα συνεχίσουμε να το κάνουμε ψιλοκομμένο τουμπεκί σε όλα όσα γίνονται δίπλα μας, χάριν κομματικών μικροσκοπιμοτήτων; Θα αρχίσουμε κάποτε να φωνάζουμε ή θα συνεχίσουμε να σιωπούμε; Θα ζητήσουμε να απομακρυνθούν κινητά πράγματα που έχουν τοποθετηθεί παράνομα σε κοινόχρηστους χώρους και θα κατεδαφισθούν παράνομες κατασκευές κάθε είδους; Θεωρούμε δευτερεύον το σοβαρότατο αυτό ζήτημα;
2. Θα γίνουν κάποτε οι πράξεις αναλογισμού και προσκυρώσεων και θα γίνει η εφαρμογή τους; Σε πολλές περιπτώσεις η επιβάρυνση του Δήμου είναι μηδενική, προκειμένου να αποκτήσει χώρους που προβλέπονται για πράσινο και παιδικές χαρές, που τόσο έχουν ανάγκη περιοχές της πόλης πυκνοδομημένες. Θα γίνει ιεράρχηση προτεραιοτήτων για απόκτηση ακινήτων που προορίζονται για σχολεία και παιδικοί σταθμοί, ώστε σε ένα βάθος χρόνου να αποκτηθούν από τον Δήμο; Δεν είναι σημαντικά αυτά τα θέματα; Γιατί υπάρχει σιωπή τα τελευταία χρόνια για τα θέματα αυτά; Μήπως τα άλλα είναι πιο πιασάρικα και φέρνουν περισσότερες ψήφους και αποπνέουν μεγαλύτερα επαναστατικότητα;
3. Θα πάρουμε κάποτε μία απόφαση για την χρήση στο Μπούρτζι; Έχω στο παρελθόν εκφράσει συγκεκριμένη άποψη για το τι πρέπει να γίνει το Μπούρτζι. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να υπάρξει και άλλη (δεν πιστεύω καλύτερη, αλλά τέλος πάντων) πρόταση. Όμως δεν δέχομαι επαναστατικά μαθήματα από όσους αδιαφορούν τόσα χρόνια και δεν έχουν εκφράσει το ο,τιδήποτε για το τι πρέπει να γίνει η καστρονησίδα μας. Θα δεχθούμε να αναλάβει ιδιώτης την λειτουργία κυλικείου - αναψυκτηρίου- εστιατορίου στο Μπούρτζι; Με όποιον πιστεύει ότι αυτό μπορεί να το κάνει το Δημόσιο έχω ριζική διαφωνία. Θα βάλουμε τάξη στον τρόπο μεταφοράς επιβατών στο Μπούρτζι; Θα επαναλειτουργήσει κάποτε από ιδιώτη κάποιο κυλικείο και στο Παλαμήδι ή θα αφήνουμε το χάλι να συνεχίζεται;
4. Θα ενεργοποιηθούν κάποτε οι πολίτες και θα διαμαρτυρηθούν για το χάλι με το Τελωνείο, με το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου, με το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Συντάγματος με το κτήριο Παπαδόπουλου, με τις Μπανιέρες και τον Ναυτικό Όμιλο, το κτήριο της Αρβανιτιάς και τελευταία με το εγκαταλειφθέν κτήριο στην Πλατεία Σταϊκόπουλου; Αυτή η ξεφτίλα με την απαξίωση της δημόσιας περιουσίας δεν μας απασχολεί;
5. Θα αποφασίσει κάποτε το δημοτικό συμβούλιο να προστατέψει την παραλιακή ζώνη εισόδου στην πόλη του Ναυπλίου από ανέγερση κτηρίων οιουδήποτε είδους ή θα χύνει δάκρυα κάθε τόσο με έκδοση ψηφισμάτων; Η άλλη πρόταση χρόνια τώρα έχει κάνει την πρότασή της. Αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Θα μπορούσαμε εδώ και χρόνια να είχαμε τροποποιήσει το σχέδιο πόλης (ή να περιλάβουμε σχετική πρόβλεψη στο Γενικό Πολεοδομικό), ώστε όλη η παραλιακή ζώνη να γίνει χώρος πράσινου και αδόμητη, ώστε ποτέ να μην κτισθούν ούτε τα δημόσια ούτε τα ιδιωτικά "οικόπεδα". Και μετά άστους να κουρεύονται. Αλλά αδιαφορήσαμε τόσα χρόνια και τώρα παλεύουμε να ανατρέψουμε καταστάσεις, αντί να τις έχουμε λυμένες. Ακόμα και τώρα αυτό μπορεί να γίνει, αντί να φωνασκούμε χάριν εντυπώσεων.
6. Θα μιλήσουμε κάποτε ειλικρινά, λέγοντας ότι το Δημόσιο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ξενοδόχος; Όσοι πιστεύουν στον κρατισμό, είναι δικαίωμά τους, αλλά οι απόψεις αυτές δεν πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να επικρατήσουν. Επομένως δεν πιστεύω ότι έχει νόημα να παραμείνει ο Αμφιτρύων στα χέρια του Δημοσίου, ούτε έχει κάποια λογική να κολλάμε στην εκμίσθωσή του, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο δεν ξεπουλάμε δημόσια περιουσία. Δεν είναι δυνατόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντοτε, να βάζουμε τον Αμφιτρύωνα στο ίδιο τσουβάλι με ξενοδοχειακές μονάδες που είναι κτισμένες σε αρχαιολογικούς χώρους. Αλλά με τον Αμφιτρύωνα σχετίζεται ένα άλλο ντροπιαστικό θέαμα για το Ναύπλιο. Η πισίνα αποτελεί ένα κυριολεκτικό αίσχος. Ας πράξουμε κάτι γι΄αυτό, δείχνοντας την ευαισθησία μας για τη δημόσια περιουσία, που πρέπει να ωφελεί την κοινωνία και όχι να την βλάπτει.
7. Απαράδεκτο βεβαίως είναι να πωλείται ως δημόσια έκταση ένας κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος (βέβαια θεωρώ ότι νομικά είναι αδύνατον αυτό να συμβεί, οπότε μάλλον πολύς λόγος για το τίποτα), όμως το σημαντικό είναι να αποφασίσουμε, για να ξέρουμε τι λέμε και τι ζητάμε, εάν θέλουμε ξενοδοχεία εκεί επάνω. Εγώ λέω ότι αυτό που πρέπει να διεκδικήσουμε είναι η κατεδάφιση των ξενοδοχείων και όχι αυτά να παραμένουν στην κυριότητα του Δημοσίου και να νοικιάζονται, μέχρι να πεθάνουμε και εμείς και τα παιδιά μας. Και μιας μιλάμε για την Ακροναυπλία. Θα αγωνισθούμε για την αναβάθμιση του αρχαιολογικού αυτού χώρου; Ποιος αγωνίσθηκε τόσα χρόνια για να σταματήσει το χάλι ενός σημαντικού για την πόλη μας Κάστρου;
8. Όσοι αντιδρούμε σήμερα στις εκποιήσεις δημοσίων ακινήτων θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να ζητήσουμε ένα μεγάλο συγγνώμη, που δεν κινητοποιηθήκαμε και δεν αντιδράσαμε, όταν το Κράτος έδιωχνε από το κτήριο στο Μεγάλο Δρόμο το ΠΛΙ. Το πρώτο που πρέπει να διεκδικήσουμε είναι να αποδοθεί το κτήριο αυτό και πάλι στο Λαογραφικό Ίδρυμα και μετά.... εδώ σας έχω πουλάκια μου. Τολμήστε να το πουλήσετε. Άλλωστε είναι μία τεράστια ηλιθιότητα και από οικονομικής πλευράς η πώληση του κτηρίου αυτού, αφού το κτήριο αυτό πωλείται ως κατοικία και επομένως το τίμημα που θα επιτευχθεί δεν είναι δυνατόν να είναι αξιόλογο. Και αν επιμένετε να πουλήσετε κάποιο κτήριο στο παλιό Ναύπλιο, σας έχω και αντιπρόταση. Και ας φωνασκούν οι μόνιμα αντιδρώντες.
9. Μίλησα παραπάνω για τα γνωστά ακίνητα που βρίσκονται στο Ναύπλιο και ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, που έχουν μια τεράστια ιστορική αξία για όλους μας και που έχουν ολοκληρωτικά αφεθεί στην τύχη τους. Υπάρχουν όμως πέραν από αυτά και ένα σωρό άλλα, που πρέπει και αυτά να τα δούμε ένα-ένα για να αξιοποιηθούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, που τα περισσότερα έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους και ελαχιστότατοι ομιλούν περί τούτων. Το εκπληκτικό κτήριο "των φυλακών του Λεονάρδου", που δεν είναι επισκέψιμο. Το ερείπιο πίσω από τον Αμφιτρύωνα. Παραδοσιακό κτήριο στην οδό Οθωνος. Ο "Πύργος" της Κάντιας. Ο "Πύργος" του Αγίου Αδριανού. Τεράστιο οικόπεδο στο κέντρο του Δρεπάνου. Παραθαλάσσιο οικόπεδο στο Βιβάρι. Η Ρόμβη και το Δασκαλειό. Το μεγάλο ακίνητο στη Δαλαμανάρα, που αγοράσαμε και πληρώνουμε ακόμα εμείς οι δύσμοιροι δημότες για να γίνει το Πανεπιστήμιο, που ποτέ δεν πρόκειται το έργο αυτό να προχωρήσει.
10. Για το μεγάλο θέμα της Καραθώνας έχω πει αναλυτικά την άποψή μου παλαιότερα. Να την θυμίσω επιγραμματικά. Να σταματήσουν άμεσα οι παρανομίες από ιδιώτες και να επιβληθούν οι κυρώσεις. Να γίνει το αθλητικό πάρκο. Να προχωρήσει σε μεγάλο μέρος ο σχεδιασμός της παλαιότερης προγραμματικής σύμβασης. Να ολοκληρωθεί το κτήριο, που προς το παρόν αποτελεί ένα τεράστιο γιαπί-αίσχος. Να εφαρμοσθεί ο νόμος ώστε να υπάρχει κατοχυρωμένη η ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία και να γίνει η Καραθώνα το κέντρο ανάπτυξης ιατρικού τουρισμού. Ας γίνουμε κάποτε πρωτοπόροι σε κάτι που έχει προοπτικές ρε γαμότο. Τώρα βρίστε ελευθέρως.
11. Θα θυμίσω ένα άλλο πολύ σπουδαίο περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου που είναι παντελώς ξεχασμένο. Ομιλώ για τη λιμνοθάλασσα του Βιβαρίου. Οι ειδικοί λένε ότι το μέλλον είναι η εκτατική (και όχι εντατική) ιχθυοκαλλιέργεια. Και η περιοχή μας έχει το φυσικό αυτό πλεονέκτημα. Αλλά ουδείς ασχολείται. Είμαστε ικανοποιημένοι που παραμένει ανενεργό αλλά σε δημόσιο έλεγχο, ενώ θα μπορούσε να δώσει δουλειές, έσοδα, ανάπτυξη όλης της περιοχής;
Ουφφφ. Κουράστηκα να τα γράφω.
Ένα υστερόγραφο μόνον. Όλοι εμείς οι ευαίσθητοι "προοδευτικοί", εμού συμπεριλαμβανομένου, θα αγωνισθούμε κάποτε και με το αίσχος της εκκλησιαστικής περιουσίας; Σπουδαία κτήρια στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου να είναι ένα ρημαδιό. Αλλά και η υπόλοιπη εκκλησιαστική περιουσία......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου