Καρπούζια, πατάτες και ροδάκινα

Πριν από μερικούς μήνες μια ομάδα πολιτών αποφάσισε να  διαμεσολαβήσει για να  αγοράσουν οι καταναλωτές φθηνές πατάτες από παραγωγούς των Πρεσπών.
Τότε οι πάντες (πλην ΚΚΕ) χαιρέτισαν την πρωτοβουλία.
Εγώ για να μην μιζεριάσω θα πω ότι θα μπορούσε η ενέργεια αυτή να χαρακτηρισθεί ως θετική,  εφόσον αποτελούσε ένα έναυσμα για  την οργάνωση της εμπορίας των οπωροκηπευτικών και το χτύπημα της αισχροκέρδειας (αποτελεί τεράστιο δείγμα λαϊκισμού να τα βάζουμε γενικά με τους εμπόρους-μεσάζοντες και όχι συγκεκριμένα με υπερκέρδη που δεν φορολογούνται και με πράξεις αισχροκέρδειας).
Το φαινόμενο της Κατερίνης αρχίζουμε να το βλέπουμε και μάλιστα με αυξανόμενους ρυθμούς και σε περισσότερα προϊόντα και στο Ναύπλιο.
Έξω από το Εργατικό Κέντρο έχουν αρχίσει να εγκαθίστανται μεγάλα φορτηγά, που προσφέρουν, πότε πατάτες, πότε καρπούζια, πότε ροδάκινα.
Βγαίνει η ντουντούκα στην πόλη, διαφημίζει τα φθηνά προϊόντα, ευχαριστημένοι οι αρμόδιοι για τα πολιτικά οφέλη, ικανοποιημένοι και οι καταναλωτές που  φορτώνονται τσουβάλια πατάτες σε πιο χαμηλές τιμές από τις υπεραγορές.
Έτσι όμως δεν πάμε μπροστά. Δεν βοηθάμε την πρωτογενή παραγωγή και την αγροτιά. Δεν βοηθάμε τους ανθρώπους του μόχθου που παλεύουν στα χωράφια, στα συσκευαστήρια, στα φορτηγά, στις λαϊκές αγορές. Δεν ενισχύουμε τους εργάτες και υπαλλήλους που ασχολούνται σε όλο το κύκλωμα διακίνησης αγροτικών προϊόντων. Τελικά δεν βοηθάμε και τους φτωχούς καταναλωτές, με το να προσφέρουμε μόνον δυο τρία προϊόντα σε σχετικά χαμηλή τιμή και σε μεγάλες ποσότητες (ίσως και αχρείαστες), ενώ την ίδια στιγμή δημιουργούμε τεράστια προβλήματα σε πολλούς άλλους.
Ένα δυναμικό προϊόν που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται σήμερα στην Αργολίδα  είναι το ροδάκινο. Δεν γνωρίζω εάν έχετε αγοράσει Αργολικά ροδάκινα, αλλά σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Η ποιότητα, κατά κανόνα, είναι καταπληκτική. Κάποιοι αγρότες στην Αργολίδα έκαναν μια σοβαρή επένδυση, απασχολούν κάποιο κόσμο στα χωράφια τους περιμένοντας εισόδημα κυρίως από την ντόπια αγορά. Δυστυχώς οι ποσότητες δεν είναι αρκετά μεγάλες για να οργανωθούν σοβαρά  οι εξαγωγές. Και τώρα που βρισκόμαστε στην εποχή της συγκομιδής, ξαφνικά εμφανίζεται ένας τύπος με ένα μεγάλο φορτηγό έξω από το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου, με τζάμπα διαφήμιση, για να ανταγωνισθεί τους ντόπιους παραγωγούς. Το ίδιο συμβαίνει και με τους παραγωγούς της πατάτας και του καρπουζιού. Αναρωτιέμαι:  Ποιος θα έχει το ενδιαφέρον αύριο να καλλιεργήσει την Αργολική γη με ποιοτικά προϊόντα, όταν θα κινδυνεύει με αθέμιτο ανταγωνισμό από τη μαζικότατη και μάλλον μη πιστοποιημένη παραγωγή.
Έτσι δεν εξυγιαίνεται το όλο κύκλωμα.
Κάλλιστα το Εργατικό Κέντρο θα μπορούσε για να βοηθήσει, να κάνει αυτό που κάνουν οι χώρες με προηγμένο συνεταιριστικό και καταναλωτικό κίνημα. Να δημιουργήσει και σε συνεργασία με άλλα Εργατικά Κέντρα και με άλλους μαζικούς φορείς προμηθευτικούς Οργανισμούς για την παροχή πολλών αγροτικών, και όχι μόνον, προϊόντων σε καλές τιμές.
Για την εξυγίανση του κυκλώματος, πολλά ακόμα θα μπορούσαν να γίνουν. Όχι  βέβαια με φορτηγά έξω από το Εργατικό Κέντρο.
Να γίνουν δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων σε κάθε περιφέρεια.
Να οργανωθούν οι καταναλωτές.
Να γίνουν οι Προμηθευτικοί Οργανισμοί.
Να ελεγχθεί το παρεμπόριο και το μαύρο χρήμα.
Να αποκτήσουν οι αγρότες φορολογικά στοιχεία και βιβλία.
Να εξυγιανθούν τα κυκλώματα των λαϊκών αγορών.