Σκουπίδια και αριστερά

Θέτω ερώτημα και αναζητώ απαντήσεις.


Τί σημαίνει προοδευτικό, αριστερό, φιλολαϊκό;

Ήταν προοδευτικές και φιλολαϊκές οι απόψεις του Αυτιά, του Γιακουμάτου και του γνωστού Πασοκοαριστερού δικηγόρου των αδυνάτων και αντιδραστική και δεξιά η μεταρρύθμιση που επεχείρησε πριν από κάποια χρόνια ο Γιαννίτσης; Μήπως εάν τότε είχε προχωρήσει, δεν θα υπήρχε ανάγκη των σημερινών περικοπών των συντάξεων;

Τί είναι αυτό που καθιστά μια άποψη αριστερή; Ότι το λέει ο Αλέκος, ο Αλέξης και η Αλέκα; Αρκεί να το πουν αυτοί; Μήπως τελικά προοδευτικό είναι αυτό για το οποίο διαμαρτύρεται και αγωνίζεται μια ομάδα πολιτών; Αρκεί να υπάρχει μια μαζικότητα σε έναν αγώνα για να θεωρηθεί ο αγώνας τους προοδευτικός και αριστερός, άσχετα από το περιεχόμενό του; Είναι αριστερός αυτός που ζητάει να γυρίσουμε στη δραχμή και δεξιός ο Παπανδρέου, που παλεύει να μείνουμε στην Ευρωζώνη; Είναι προοδευτικό και φιλολαϊκό μέτρο η έκδοση ευρωομολόγου που πρώτη πρότεινε η αριστερά και υιοθετεί σήμερα το ΠΑΣΟΚ;

Και σε τοπικό επίπεδο τί εστί προοδευτικό; Αρκεί να κάνει μια πρόταση ο Μπάμπης, η Βάσω ή ο Ανδρέας για να αποκτήσει αύτη το μανδύα του προοδευτικού;

Εγώ θα πω το εξής: Στην πολιτική τα πράγματα δεν πάνε καλά. Επομένως απαιτείται μια αλλαγή, η οποία όμως θα βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, με λύσεις, στάδια υλοποίησης, ρήξεις και αλλαγές νοοτροπιών. Και το σχέδιο αυτό προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές δεν είναι δυνατόν παρά να θίξει και κάποια συμφέροντα. Προοδευτικό- αριστερό λοιπόν, αν μου επιτρέπετε να δώσω κάποιο ορισμό, είναι αυτό που αλλάζει τα πράγματα με έναν επαναστατικό τρόπο για χάρη των πολλών, για χάρη των ασθενέστερων και υπέρ του περιβάλλοντος και θίγει κάποιους ολίγους που πιθανόν από την ακινησία του προηγούμενου καθεστώτος να ευνοούνται.

Ποιά είναι λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, η προοδευτική, αριστερή λύση για το πρόβλημα των σκουπιδιών; Ποιό πρέπει να είναι το σχέδιο για την επίλυση του προβλήματος και ποιά συμφέροντα θα πρέπει να θιγούν;

Θεωρώ ότι πρέπει η σημερινή κατάσταση του χάους, των ανεξέλεγκτων χωματερών, των πυρκαγιών, των συμφερόντων που κρύβονται πίσω από το χάος με τους βασιλιάδες και πρίγκηπες των σκουπιδιών να λάβει με ταχύτατους ρυθμούς και επαναστατικούς τρόπους ένα τέλος.

Ο τρόπος διάθεσής των σκουπιδιών πρέπει να αλλάξει. Προς ποιά όμως κατεύθυνση; Υπάρχουν οι λύσεις με τα διάφορα εργοστάσια καύσης. Απ΄ότι φαίνεται η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ που η επίδραση στο περιβάλλον από τα εργοστάσια αυτά να είναι ελάχιστη. Είναι όμως αυτή η προοδευτική λύση; Κατά τη γνώμη μου όχι. Και τούτο διότι η τεχνολογία αυτή είναι ακριβή, θα επιβαρύνει τα νοικοκυριά, δηλαδή τους πολλούς και θα ευνοήσει τους λίγους μεγαλοεργολάβους και το κυριότερο διότι αντιμετωπίζει τα σκουπίδια σαν πρώτη εμπορεύσιμη ύλη. Καταναλώσατε, παράξατε σκουπίδια και δώστε τα στους εργολάβους να τα εκμεταλλευθούν και ταυτόχρονα πληρώστε τους και από πάνω.

Η άλλη λύση, η κατά τη γνώμη μου προοδευτική είναι η ανακύκλωση στην πηγή. Προσπαθήστε να μην καταναλώσετε πολύ, κάντε συγεκριμένη οικονομία στη χρήση επιβλαβών για το περιβάλλον προϊόντων και δείτε τα σκουπίδια όχι ως πρώτη ύλη για εργοστάσια, αλλά σαν υλικά που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς να εξαντλούνται οι περιβαλλοντικοί πόροι. Αυτή όμως η λύση προϋποθέτει και ΧΥΤΥ, διότι δεν είναι δυνατόν να φθάσουμε στην ανακύκλωση του 100% των σκουπιδιών. Εδώ όμως είναι το πρόβλημα. Πόσοι ΧΥΤΥ και πού; Η προοδευτική κατά τη γνώμη μου λύση είναι να υπάρχουν σε κάθε γεωγραφική ενότητα, πιθανόν σε επίπεδο νομού και από ένας ΧΥΤΥ (στην Αττική δύο ή τρεις) που θα επιλεγούν βάσει μελετών. Είναι βέβαιο ότι όπου και αν επιλεγεί να γίνει ένας ΧΥΤΥ θα υπάρχουν αντιδράσεις των κατοίκων, που επιθυμούν τα σκουπίδια τους να πάνε όσο το δυνατόν πιο μακριά από αυτούς γίνεται. Σε μια τέτοια περίπτωση ποιά είναι η προοδευτική-αριστερή πολιτική; Να υποστηρίξουμε τους αγώνες των κατοίκων να μη γίνει ΧΥΤΥ στην περιοχή τους ή να αγωνισθούμε υπέρ της δημιουργίας ενός ΧΥΤΥ που η θέση του έχει προκύψει κατόπιν μελετών;

Και τελικά για πέστε μου. Είναι προοδευτικό-αριστερό να υποστηρίζουμε τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας ή θα πρέπει να αγωνισθούμε όλοι οι προοδευτικοί να γίνει εκεί ΧΥΤΥ;

Προσπάθησα να δω τα επιχειρήματα των κατοίκων που αγωνίζονται. Το ένα που λένε είναι ότι ο χώρος που έχει επιλεγεί είναι σε αρχαιολογική ζώνη β, δηλαδή σε τοποθεσία, όχι απολύτου προστασίας, αλλά σε ζώνη που εποπτεύεται από την αρχαιολογία η οποία πρέπει να δώσει τη σχετική έγκριση πράγμα το οποίο και έγινε. Το άλλο που λένε είναι ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαλλοτριώσεις, πράγμα το οποίο εφόσον συμβαίνει δεν θίγει το σύνολο αλλά τον ιδιοκτήτη, που έχει το δικαίωμα να αντιδράσει. Δεν ισχυρίζονται τίποτα άλλο από τα σημαντικά θέματα που πρέπει να εξετάσει μια μελέτη χωροθέτησης ενός ΧΥΤΥ. Ούτε για προσβολή του περιβάλλοντος κάνουν λόγο, ούτε για μόλυνση των υπογείων υδάτων, ούτε για γειτνίαση με οικισμούς. Προσπάθησα να δω και τί αντιπροτείνουν. Το πρώτο που αναφέρουν είναι ότι δέχονται να δημιουργηθεί ΧΥΤΥ, αλλά μόνον για τα τοπικά απορρίμματα, κάτι το μη ορθό, διότι εάν αυτό συνέβαινε τότε στην Αττική θάπρεπε να δημιουργηθούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ΧΥΤΥ, πράγμα αδύνατον και μη σωστό περιβαλλοντικά. Επίσης επικαλούνται μια μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης, που προβλέπει πανελληνίως δύο ΧΥΤΥ. Αυτόν δε της νοτίου Ελλάδος τον τοποθετούν στη Μεγαλόπολη. Οποία προοδευτικότης στη λύση αυτή. Να μεταφέρονται όλα τα σκουπίδια μιας τεράστια περιοχής και εκατομμυρίων κατοίκων σε έναν άμοιρο χώρο

Σε τί οδηγούμαστε από την ενεργή «αριστερή» συμπαράσταση; Είτε στην ακινησία που είναι ότι χειρότερο, είτε στην προώθηση των εργοστασίων καύσης, που είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο έναντι της σημερινής χαώδους κατάστασης, αλλά όμως δεν αποτελεί την προοδευτική, κατά τη γνώμη μου πάντα, απάντηση στο πρόβλημα. Και ερωτώ. Πιστεύει κανείς ότι δεν θα υπάρξει αντίρρηση για τη χωροθέτηση ενός ΧΥΤΥ σε οποιαδήποτε περιοχή και δεν θα υπάρξουν ενστάσεις επί της μελέτης; Ερωτώ επιπλέον. Υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότης οι «προοδευτικοί» να πουν ναι σε κάποια χωροθέτηση ΧΥΤΥ πανελληνίως;