Μόνος ολομόναχος




Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Ναφπλιο! Πολιτιστική προτέβουσα της Εβρόπης



Σας πάω πίσω στο χρόνο. Δυο χρόνια και κάτι στο παρελθόν. Κάποιοι δήμοι θυμήθηκαν τότε ότι το 2021 έρχεται η σειρά μια Ελληνικής πόλης να καταστεί πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.  Ένας δημότης Ναυπλίου, γνωστός με το διαδικτυακό όνομα πρεφαδόρος, επεσήμανε το γεγονός. Ήμασταν τότε εν όψει αυτοδιοικητικών εκλογών και βεβαίως βεβαίως η δημοτική αρχή πιάστηκε από την είδηση και έφερε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο. Και αποφασίσθηκε  εννοείται, να καταθέσουμε υποψηφιότητα για να ξαναγίνει το Ναύπλιο μετά από 190 χρόνια και πάλι πρωτεύουσα, όχι μόνον της Ελλάδας, αλλά της Ευρώπης ολόκληρης.
Ενθουσιασμός. Ουδείς τότε εμβάθυνε στα γεγονότα. Ουδείς έβαλε κάτω τις πραγματικές μας δυνατότητες στην  πρωτογενή τοπική πολιτιστική μας παραγωγή, στους χώρους που διαθέτουμε, στα οικονομικά δεδομένα που απαιτούνται για να γίνει δυνατόν ένα τέτοιο εγχείρημα. Ουδείς αναρωτήθηκε εάν διαθέτουμε κινηματογραφικές αίθουσες για να φιλοξενήσουμε ένα φεστιβάλ σινεμά, μια μεγάλη  αίθουσα συναυλιών για συμφωνική ορχήστρα, χώρους για εικαστικές εκθέσεις, συνεδριακό κέντρο με όλο τον εξοπλισμό για ομιλίες κλπ.  Ουδείς σκέφτηκε τότε ποία η δική μας πρωτογενής πολιτιστική παραγωγή που θα παρουσιάσουμε. Διότι ο θεσμός της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης αφορά μεν τη συνάντηση των πολιτιστικών δρώμενων της Ευρώπης  σε έναν τόπο, με προεξάχουσα όμως την παρουσίαση της τοπικής πολιτιστικής παραγωγής.
"Θα γίνουμε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης". Άπαντες χαρούμενοι και οι δημοτικοί άρχοντες  με χαμόγελα ικανοποίησης, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι απλώς αποφασίσθηκε να διεκδικήσουμε το θεσμό!!! Εκλογές ερχόντουσαν, τους ψηφοφόρους έπρεπε να κρατήσουν σε ενθουσιασμό.
Τότε λοιπόν  μόνον εις ήταν αυτός που βγήκε δημόσια, ως μοναχικός αιρετικός, και εξέφρασε τις επιφυλάξεις του για το εγχείρημα. Πρότεινε τη συνεργασία του Ναυπλίου με άλλες πόλεις της Πελοποννήσου, ώστε να είναι δυνατόν να παρουσιασθεί όλη η Μοραϊτικη πολιτιστική παραγωγή, να συμμετάσχουν πολλοί περισσότεροι, να επιμερισθεί το κόστος, να αξιοποιηθούν όλοι οι χώροι πολιτισμού. Αυτό θα ήταν εφικτό. Και θα είχαμε όλοι να κερδίσουμε από ένα τέτοιο εγχείρημα. Άλλωστε είναι πλέον συχνό φαινόμενο για τον θεσμό οι διάφορες εκδηλώσεις να γίνονται σε πολλές γειτονικές πόλεις. Η Μασσαλία ήταν πριν από δύο χρόνια η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, αλλά και αυτή η σπουδαία και πλούσια ναυτική πόλη, συνεργάσθηκε με πολλές άλλες πόλεις της Προβηγκίας για καλύτερα αποτελέσματα.
Αλλά εμείς εδώ κοιτάζουμε αποκλειστικά τα εσώτερά μας. Δεν έχουμε καμία σκέψη και όρεξη και διάθεση και δυνατότητα να ξεφύγουμε από τον μικρόκοσμό μας. Εκλογές ερχόντουσαν, θα έπρεπε να δείξουμε ότι μπορούμε  να διεκδικήσουμε. Ουδένα ενδιέφερε αν πράγματι είχαμε τις δυνατότητες.
Θα σας κάνω όμως μια αποκάλυψη. Το σκέφτηκα πολύ πριν διατυπώσω τη γνώμη ότι η πόλη μας δεν έχει τις δυνατότητες να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα και ότι θα πρέπει να ακολουθήσει ένα άλλο μονοπάτι με συνεργασίες. Αναρωτήθηκα αν θα πρέπει να το πω ή να σιωπήσω. Διότι η δημιουργία μιας ομάδας διεκδίκησης, από μόνη της θα μπορούσε να  προσφέρει καλά αποτελέσματα στον τοπικό πολιτισμό. έστω και εάν το εγχείρημα δεν θα είχε απολύτως καμία ελπίδα επιτυχίας. Μόνο και μόνο ότι θα συνευρίσκοντο άτομα και φορείς, που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό και θα  συζητούσαν για το πως και που, καλό θα ήταν. Πίστευα ότι θα μας ερχόντουσαν στο νου Αναπλιώτες και φίλοι του Ναυπλίου, τους οποίους θα ενεργοποιούσαμε και θα καλούσαμε να μας πουν την άποψή τους και να εκφράσουν τις ιδέες τους για τα πολιτιστικά δρώμενα στον τόπο μας. Θα υπήρχε μια κινητικότητα, που θα ανατάρασσε τα ύδατα της σημερινής ακινησίας. Σπουδαίοι Αναπλιώτες με πολιτιστικό έργο και διαδρομή είναι σήμερα παντελώς λησμονημένοι από το τοπικό στοιχείο που έχει το πάνω χέρι στον πολιτισμό της πόλης. Αυτοί τη στιγμή έρχονται στο νου μου πέντε-έξη πατριώτες μας  που θα μπορούσαν να προσφέρουν. Αλλά δεν επιθυμούμε να τους προσεγγίσουμε.
Ομως ουδέποτε πέρασε από τη σκέψη μου, ότι η όλη ιστορία της διεκδίκησης του θεσμού από το Ναύπλιο, θα έμενε στην αρχική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και ότι οι άνθρωποι θα ήσαν τόσον πολύ ανίκανοι πολιτικά, που δεν θα έκαναν βήμα παραπέρα.
Εφτυχός όμως τελικά, διότι με αφτούς που εκλέξαμε, το να γίνουμε πολιτιστική προτέβουσα της Εβρόπης θα κατέληγε σε  μια τεράστια αποτυχία.
Τα ίδια παθαίνουμε και με την ιστορία του να ενταχθεί το Ναύπλιο στον κατάλογο των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Κάναμε το πρώτο βήμα, αναθέσαμε και σε συμπολίτη μας  να συντάξει το πρώτο κείμενο-αίτηση, πράγματι έγινε αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και μετά ουδέν. Η διαδικασία της αίτησης είναι πολύ συγκεκριμένη. Μάλλον, πιστεύω, ότι ούτε καν την γνωρίζουν. Ας τη δουν εδώ μπας και κάνουν κάτι.
Είναι σημαντικό το Ναύπλιο να ενταχθεί στα μνημεία της UNIESCO. Θεωρούμε ότι, επειδή η πόλη μας είναι γνωστή στην Ελλάδα για την ομορφιά της, μας γνωρίζουν άπαντες στο εξωτερικό. Σας λέω λοιπόν, ότι πολύ λίγοι μας γνωρίζουν. Σας λέγω ότι υπάρχουν άτομα που έχουν επισκεφθεί δις και τρις και τετράκις την Πελοπόννησο, έχουν περιηγηθεί σε αρχαιολογικούς χώρους και το Ναύπλιο δεν το γνωρίζουν ούτε κατ΄όνομα.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να ανοίξουμε τα φτερά μας.
Εμετρήθημεν, εζυγίσθημεν και ευρέθημεν ελλιπείς. Διότι ημείς τους επιλέγομεν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου