Μόνος ολομόναχος




Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

"Η σειρά τ΄Απόλλωνα"

Ήταν φθινόπωρο του έτους 1969. Ο Πανναυπλιακός κατάφερε και ξαναβρέθηκε στη δεύτερη εθνική κατηγορία. Ενθουσιασμός στην πόλη. Πρώτη αγωνιστική: Πανναυπλιακός-Πρέβεζα 3-1. Δεύτερη αγωνιστική: Α.Ο. Πάτραι- Πανναυπλιακός 1-1, τρίτη αγωνιστική: Πανναυπλιακός-Αρτα (;) νίκη του Πανναυπλιακού (ε.... δεν τα θυμάμαι και όλα.... ) Μετά τις τρεις πρώτες αγωνιστικές ο Πανναυπλιακός φιγουράρει στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα και στις τάξεις των φιλάθλων επικρατεί αισιοδοξία ότι η ομάδα θα ανέβει στην πρώτη εθνική. Η τέταρτη λοιπόν αγωνιστική έχει το μεγάλο ντέρμπι των πρωτοπόρων. Ο Απόλλων Αθηνών θα φιλοξενήσει  τον Πανναυπλιακό. Δεν μας τρομάζει λοιπόν  ότι το γήπεδο της Ριζούπολης είναι με χόρτο, ενώ οι επαρχιακές ομάδες είχαν μάθει να παίζουν στο χώμα. Ούτε ότι η Ελαφρά Ταξιαρχία είχε τότε εξαιρετικούς παίχτες (Συμιγδαλά, Παπαγεωργίου, Βασίλη Κυριακού). Ούτε ότι ο Απόλλωνας είχε πέσει στη δεύτερη εθνική με το περίφημο στρίψιμο της δραχμής, διότι είχε ισοβαθμήσει στη γραμμή του υποβιβασμού  Αυτά ήταν λεπτομέρειες για τους ενθουσιασμένους από τις πρώτες επιτυχίες Αναπλιώτες. Κυριακή πρωί σε ξεκινούν τα λεωφορεία από το Ναύπλιο εν πομπή για να πάνε στη Ριζούπολη. Ένα είναι το σύνθημα που ακουγόταν όλη την εβδομάδα στην πόλη και βέβαια δονούσε τα λεωφορεία της μεγάλης Κυριακής.
"Η σειρά τ΄Απόλλωνα" .
Ήσαν όλοι βέβαιοι για την νίκη......
Αργά το βράδυ τα λεωφορεία επέστρεψαν στην πρώτη πρωτεύουσα. Βουβαμάρα. Ο τερματοφύλακας Στάθης  είχε μαζέψει δέκα φορές την μπάλα από τα δίχτυα μας. Απόλλων-Πανναυπλιακός 10-0
Τελικά ο Απόλλωνας ανέβηκε και πάλι με διαφορά 22 βαθμών από τον δεύτερο, με ρεκόρ 32 νίκες, δύο ισοπαλίες, μηδέν ήττες και πέτυχε 100 γκολάκια και έφαγε μόνον 17 σε όλο το πρωτάθλημα. Πρώτος σκόρερ ο Παπαγεωργίου με 41 γκολ, νομίζω τα έξη στη δεκάρα. Θυμάμαι και ποιος ήταν ο ουραγός στο πρωτάθλημα εκείνο. Ο Λεωνίδας Σπάρτης
Ευτυχώς αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης  έπεσε στην Β Εθνική φιλοδώρησε τον Εδεσσαϊκό με 12 γκολ και έτσι δεν έχουμε το αρνητικό ρεκόρ.
Για να σας γλυκάνω για τη δεκάρα, θα σας πω το εξής: Εννέα χρόνια πριν το 10-0, το έτος 1960 ο Πανναυπλιακός έπαιζε πάλι στη Β Εθνική και τερμάτισε τέταρτος, πάνω από τον Παναιτωλικό, τον ΟΦΗ και άλλες μεγάλες ομάδες της εποχής. Τότε έπαιξε πάλι με τον Απόλλωνα,όχι όμως της Αθήνας, αλλά αυτόν της Καλαμάτας. Και τον κέρδισε μέσα στην έδρα του 2-1 με γκολ, ποίου άλλου; Του Διαμαντή Ανδρώνη.

Τώρα θα σας αποκαλύψω και μια αλήθεια. Δεν ήθελα να γράψω στην ανάρτησή μου αυτή για τη δεκάρα που έφαγε ο Πανναυπλιακός, αλλά για τα χάλια που έχει η ΔΕΥΑΝ. Και θέλησα ξεκινώντας να κάνω μια αντιπαραβολή των δύο υποθέσεων και των δύο τραγωδιών. Ξέφυγα όμως με τα ποδοσφαιρικά. Θα συνεχίσω όμως. Δεν θα το αφήσω αυτό της ΔΕΥΑΝ. Θα αρχίσω την επόμενη ανάρτηση με το σύνθημα. "Η σειρά τ΄Απόλλωνα" φώναζαν οι φίλαθλοι του Πανναυπλιακού το 1969 φεύγοντας με λεωφορεία για τη Ριζούπολη και γύρισαν με κατεβασμένα τα κεφάλια, με μια δεκάρα γκολ, που δεν μπορούσες να την υποφέρεις. Έτσι και η ΔΕΥΑΝ......." Και θα τα πω αυτά που θέλω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου