Θέλω να αγιάσω και δεν με αφήνουν.
Woe to you
teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You give a tenth of your
spices -- mint, dill and cummin. But you have neglected the more important
matters of the law -- justice, mercy and faithfulness. You should have
practiced the latter, without neglecting the former. You blind guides! You
strain out a gnat but swallow a camel" (Matthew 23:23,24)
Στα νεοελληνικά από αυτό το χωρίον του κατά Ματθαίον
Ευαγγελίου, έχει προέλθει η γνωστή σε όλους μας έκφραση "διυλίζεις τον
κώνωπα και καταπίνεις την κάμηλο".
Μα να βγαίνει ο αρχηγός του ενός εκ των συγκυβερνώντων
κομμάτων και να δηλώνει ανοικτά και απερίφραστα ότι προτείνει τη δημιουργία
ειδικών οικονομικών ζωνών, εντός της χώρας με ειδικά αφορολόγητα καθεστώτα και
την ίδια στιγμή να μην ακούω την παραμικρή αντίδραση από
αυτούς που τόσο καιρό μιλούσαν για γραικύλους και εθελόδουλους προδότες,
για το ίδιο ακριβώς θέμα; Και ο Νάας ο Αμωνίτης, που δυστυχέστατα μας κυβερνά
σήμερα, ως αρχηγός του μικρότερου από τα κόμματα του σημερινού
εθνικολαϊκιστικού καθεστώτος, ευθαρσώς προτείνει την έξοδό μας από τη συνθήκη
του Shengen, ήτοι μας λέει να εξορύξουμε από μόνοι μας πάντας τους δεξιούς οφθαλμούς
μας και να καταστούμε έτσι ένα κράτος απομονωμένο από το σύγχρονο δυτικό
κόσμο. Τα έχει προπεί όλα ετούτα η Αγία Γραφή μέσω των προφητών:
"....Και είπεν προς αυτούς Νάας ο Αμωνίτης. Με τούτο θέλω κάνει συνθήκη
προς εσάς. Να εξορύξω πάντας τους δεξιούς οφθαλμούς σας και να βάλω
τούτο όνειδος επί πάντα τον Ισραήλ...." Α' Σαμουήλ Κεφάλαιο
11.
Για ανάσες αξιοπρέπειας ήθελα να ομιλήσω, αλλά δεν με άφησε
ο Νάας ο βασιλεύς των Αμωνιτών να εισέλθω κατ΄ ευθείαν στο κύριο θέμα μου.
Και όμως. Ανάσες αξιοπρέπειας δεν μας παρέχουν οι μαζώξεις
στις πλατείες για να ζητήσουμε από τους ισχυρούς να γεμίσουν το απλωμένο χέρι
μας. Κατηγορήθηκα όταν το είπα αυτό πριν μερικούς μήνες, όταν όλοι πίστευαν ότι
είχαμε δικαίωμα να το ζητάμε αυτό και υποχρέωση οι άλλοι να ικανοποιήσουν αυτά
που μόνοι μας εμείς εδώ συμφωνήσαμε μέσω της διαδικασίας των εκλογών.
Να σας πω λοιπόν τι πραγματικά θα περίμενα από μία αριστερή κυβέρνηση. Αντί
να εκλιπαρεί "αξιοπρέπεια" με απλωμένο το χέρι και αντί να θέτει τις
γνωστές πασοκίστικες και δεξιολαϊκίστικες κόκκινες γραμμές, που τόσο καιρό τις
ακούγαμε και τις οποίες πάντοτε παραβιάζαμε κάτι που υποχρεωτικά θα συμβεί και
αύθις, θα ανέμενα να ξεκινήσει η επανάσταση της παραγωγικής ανασυγκρότησης της
χώρας. Δεν υπάρχει καμία απολύτως αξιοπρέπεια και εθνική περηφάνεια για
τον μαγκίτη εκείνον που έστειλε τα χρήματά του στο εξωτερικό και μετά με τσαμπουκά
πήγε και ψήφισε Χρυσή Αυγή για να τιμωρηθούν οι προδότες οι πολιτικοί. Τελικά η
μοναδική αξιοπρέπεια που υπάρχει είναι αυτή που επιτρέπει στον άνεργο να βρει
μόνιμη και καλοπληρωμένη εργασία, στον επαγγελματία να μπορεί να πληρώνει τους
φόρους, τις ασφαλιστικές εισφορές και τους μισθούς των υπαλλήλων, στο συνταξιούχο
να μην αγωνιά για τη σύνταξή του. Άλλου είδους αξιοπρέπεια εγώ δεν γνωρίζω.
Αξιοπρέπεια είναι να έχεις το μισθό σου και να συντηρείς την
οικογένεια με το κεφάλι ψηλά και όχι να ζητάς βοήθεια από την εκκλησία ή τη
Νάντια.
Και για να γίνουν αυτά πρέπει χθες, τώρα, σήμερα, αυτό το
δευτερόλεπτο να ξεκινήσουν δράσεις για να κινηθεί η οικονομία.
Και στον τομέα αυτό δυστυχώς ήμασταν και συνεχίζουμε να
είμαστε παντελώς άχρηστοι.
Ο προηγούμενος υφυπουργός και νυν βουλευτής Αργολίδας
είχε προγραμματίσει να δαπανήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να
τοποθετηθεί κατά προτεραιότητα γρασίδι σε ποδοσφαιρικά γήπεδα χωριών του νομού
όπου εκλεγόταν. Απίστευτο. Τουλάχιστον δεν φύτευε κουτόχορτο (βλήτα)..... Αυτά
τουλάχιστον τρώγονται.
Αλλά και οι τωρινοί........;
Πείτε μου. Έχετε ακούσει από τους εθνικολαϊκιστές που μας
κυβερνούν έστω και το παραμικρό για κάποιο μεγάλο ή μικρό ή μικρούτσικο σχέδιο
για να πάρει μπροστά η οικονομία; Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Μόνον
παλληκαρισμούς ακούμε και διαχείριση της ανυδρίας για την επόμενη μέρα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον μικρόκοσμό μας, στο
όμορφο σημείο της Ελλάδας, όπου διαβιούμε.
Ακούσατε από τους Συριζανέλλ το ο,τιδήποτε για την
ανάπτυξη, σχεδιασμούς, αλλαγές προτύπων και μοντέλων για τη γεωργία, την
κτηνοτροφία, την αλιεία, τη βιοτεχνία, τη βιομηχανία, τον τουρισμό, τις
μεταφορές, την καινοτομία, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη διαχείριση των
υδάτινων αποθεμάτων, την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της
Αργολίδας; Μετά τα μόνιμα "όχι", των προηγούμενων ετών, έχετε
ακούσει έστω κάτι τις τώρα που είναι καβαλλάρηδες; Δυστυχώς η λογική της μόνιμης
άρνησης τους στέρησε το δικαίωμα στο όνειρο. Να φαντασθούν. Να σχεδιάσουν. Να
προτείνουν. Και ας μην γίνουν όλα. Ας προτείνουν
δέκα και ας γίνει ένα. Αλλά κάτι να προχωρήσει που να πάρει ο διάολος. Δεν
είναι δυνατόν να μιλάμε για πρώτη φορά αριστερά και να υμνούμε τον Νάα τον
Αμωνίτη.
Να σας πως λοιπόν μια ιδέα. Και ας μην προχωρήσει ποτέ. Αλλά
εγώ θεωρώ ότι είναι απόλυτα εφαρμόσιμη.
Έχουμε τρία μεγάλα πλεονεκτήματα στο Ναύπλιο.
Πρώτο πλεονέκτημα:
Διαθέτουμε μια Πανεπιστημιακή σχολή που έχει να κάνει με το θέατρο, η οποία
σχολή βελτιώνεται σε πολλούς τομείς με την πάροδο του χρόνου.
Δεύτερο πλεονέκτημα: Διαθέτουμε στο Ναύπλιο Παράρτημα ενός εκ
των πέντε καλυτέρων πανεπιστημίων στον κόσμο, αν όχι του καλύτερου.
Τρίτο πλεονέκτημα: Είμαστε στο κέντρο μιας περιοχής με
εκπληκτικά μικρά και μεγάλα, γνωστά και άγνωστα αρχαία θέατρα (πάρτε για
παράδειγμα αυτό της Αρχαίας Μαντινείας, που ελάχιστοι γνωρίζουν) και βεβαίως είμαστε
δίπλα στην Επίδαυρο το κέντρο του σύγχρονου αρχαίου Ελληνικού δράματος.
Μια μέρα μόνον δήμαρχος σε αυτό τον τόπο νάμουν. Θα επιχειρούσα να φέρω κοντά την μικρή και
τιμίως λειτουργούσα Πανεπιστημιακή σχολή στο Ναύπλιο, με το Παράρτημα του
Χάρβαρντ και θα τους πρότεινα να δημιουργήσουμε ένα Αγγλόφωνο μεταπτυχιακό
τμήμα, με περιεχόμενο σχετικό με το αρχαίο δράμα.
Πως το βλέπετε; Ίσως ουτοπικό, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι το
σχέδιο αυτό θα μπορούσε να είχε κάποιες λίγες πιθανότητες επιτυχίας.
Και αν ναι τότε θα συγκεντρώνονταν εδώ, σε αυτό το όμορφο
σημείο της γης, αγγλόφωνοι σπουδαστές από όλη την υφήλιο. Και θα γινόταν το
Ναύπλιο το κέντρο των πιο σπουδαίων θεατρικών σπουδών στον κόσμο. Και θα αποκτούσε
ποιοτική πολιτιστική ζωή η κοινωνία μας. Και οι σπουδαστές θα ενίσχυαν
οικονομικά το εδώ Πανεπιστήμιο. Και η τοπική οικονομία θα αποκτούσε μία μόνιμη
πηγή ενίσχυσης. Και νέες θέσεις εργασίας θα εδημιουργούντο. Και όχι μόνον για
σερβιτόρους, μπάρμεν και ντιτζέι (που και αυτές οι θέσεις ευπρόσδεκτες είναι) αλλά
και για άτομα με πολύ υψηλή πανεπιστημιακή ειδίκευση. Και παράλληλα με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα θα δημιουργούσαμε και φροντιστήρια εκμάθησης της νεοελληνικής
γλώσσας και κουλτούρας. Και νέοι άνεργοι φιλόλογοι που σήμερα δεν έχουν καμία
ελπίδα να βρουν δουλειά, θα άρχιζαν και αυτοί να διδάσκουν με καλούς μισθούς στο
υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
Και όμως. Η νέα κυβέρνηση, ακούω, ότι πρόκειται να
καταργήσει τα τρία νέα Αγγλόφωνα τμήματα που είχαν προγραμματισθεί να
λειτουργήσουν από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά σε Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη.
Εγώ την αριστερά την ήξερα ως
κοσμοπολίτικη, ανοικτή στις παγκόσμιες ιδέες, όχι περιχαρακωμένη. Αλλά είπαμε. Άλλο
αριστερά και άλλο εθνολαϊκισμός.
Αυτά. Ας μείνουμε προς το παρόν στα Αδριάνεια γρασίδια, στις
«αριστερές» ιδεοληψίες, στα ξερά κεφάλια χωρίς φαντασία και βεβαίως και στον Νάα των βασιλέα
των Αμωνιτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου