Ιδού η ευκαιρία για το Ναύπλιο!! Για τον τοπικό τουρισμό και όχι μόνον

Την προτεραιότητα την έχει η ζωή.

Οταν λέω ζωή, δεν εννοώ απλή επιβίωση
Ζητώ πολιτισμό, συναυλίες, έρωτα, αγκαλιάσματα, όνειρα, ταξίδια, θερινούς κινηματογράφους, μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, περιπάτους και άθληση, θέατρο και φεστιβάλ.
Ας μην τα χάσουμε αυτό για την απλή και ανούσια επιβίωση για κάποια λίγα χρονάκια μέσα στη γυάλα.
Και για να μπορέσουμε να ρουφάμε την ζωή μέσα από το μεδούλι με αλατάκι και πιπεράκι είναι αδήριτη ανάγκη η οικονομική δραστηριότητα. Και η λειτουργούσα οικονομία χρειάζεται , αλλά πάνω από όλα είναι αναγκαία η ουσιαστική συμβίωσή μας μέσα στην κοινωνία. Τα παιδιά να παίζουν κλέφτες και αστυνόμους και στακαμάν. Τα προαύλια των σχολείων να ανοίξουν. Τα κουβαδάκια στην παραλία. (όχι με τις ώρες, Δεν χρειάζεται). Τα ζευγαράκια και οι παρέες στον Γύρο της Αρβαντιάς. Στον ασφαλή Γύρο. Ποπ κόρν και μπυρόνι στον θερινό κινηματογράφο. Μπάνιο κάτω από το σεληνόφως.
Ακράδαντα πιστεύω, ότι μπορεί να είναι τώρα η μεγάλη ευκαιρία για το Ναύπλιο.
Για ζωή αλλά και για απογείωση του τουρισμού μας.


Τα ευνοϊκά δεδομένα
Μέχρι τώρα δεν έχουμε κρούσμα στο Ναύπλιο. Ακόμα και αυτό για το οποίο αρχικά είπαν, αποδείχθηκε ότι δεν ίσχυε παρά τον αρχικό πανικό και είναι καλά ο άνθρωπος. Είμαστε προς το παρόν ασφαλέστατος προορισμός
Τα αεροπλάνα από Ιούνιο θα πετάξουν στην Ευρώπη. Δεν γίνεται διαφορετικά
Η Ιταλία από μόνη της έκλεισε στον εισαγόμενο τουρισμό. Στην Ισπανία οι βόρειοι δεν θα πάνε. Ουδέ και στην Τουρκία και στις χώρες της Βορείου Αφρικής. Μάλλον θα είναι αδιανόητο να υπάρξει τουρισμός από Ευρώπη προς Μπαλί, Κο Σαμούι, Γκόα, Μαλβίδες και Μαυρίκιο.
Δεν θα ταξιδέψουν πολλοί Ευρωπαίοι προς Μεσόγειο, αλλά αυτοί οι λίγοι, είναι βέβαιο, ότι θα έχουν  την Ελλάδα ως πρώτη προτίμηση.
Και, θεωρώ, ότι πολλοί θα φοβηθούν να πάνε στα νησιά, μπας και αρρωστήσουν εκεί και αποκλειστούν.
Ιδανικό το Ναύπλιο που είναι σε δύο ώρες απόσταση από την Αθήνα και τα νοσοκομεία.Σχέδιο απαιτείται για να προβάλλουμε τα πλεονεκτήματα για ιδανικότατες και εκπληκτικές διακοπές.
Και να τους δείξουμε ότι εδώ έχουμε πλήρως οργανωθεί και παρέχουμε υγειονομική ασφάλεια.

Ας κάνουμε το κάτι παραπάνω από ότι θα μας πουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα
Σχέδιο ασφαλών μετακινήσεων από αεροδρόμιο στο Ναύπλιο. Συνεργασίες εταιριών rent a car, αυστηρούς ελέγχους υγειονομικών κανόνων στο ΚΤΕΛ, ταξι κλπ
Τα ξενοδοχεία και τα καταλύμματα να κάνουν το κάτι τις το παραπάνω. Σκέπτομαι κάποια.
Πρωινά στο μπαλκόνι και στο κρεββάτι.  Πρωινά σερβιρισμένα   στο τραπέζι χωρίς συνωστισμό στο μπουφέ. Καλαθάκια με πρωινά  να τα πάρει, αν θέλει ο επισκέπτης, και να ανεβεί σε μια ντάπια στο Παλαμήδι και να τα απολαύσει (ας πιεί βεβαια πρώτα ένα καφεδάκι)
Ειδικές παροχές από ξενοδοχεία για απόλαυση γεύματος με ντελίβερι στο μπαλκόνι ή σε έναν χώρο απ΄όπου μπορείς να απολαύσεις θέα Ναύπλιο ή την θάλασσα εί δυνατόν
Με το 1/5 της τιμής του δωματίου να μπορεί κάποιος που θα μείνει πάνω από ένα τριήμερο να κλείσει το δωμάτιο για να είναι κενό μιαν ολόκληρη ημέρα πριν φτάσει ωστε να είναι απόλυτα βέβαιος
Τα εστιατόρια και τα μπαρ και καφενεία.
Χάπι ώρες, με καλύτερες τιμές στα εστιατόρια και τα μπαράκια. Η μείωση των τραπεζιών να συνδυαστεί με πολύ μεγαλύτερο ωράριο εξυπηρέτησης. Λιγότερος κόσμος, στο μαγαζί , καλύτερη εξυπηρέτηση και περισσότερα γεμίσματα των λιγοστών τραπεζιών, χωρις έτσι να μειώνονται υποχρεωτικά οι τζίροι. Ισως μια μικρή ζημιά να αποτελέσει το εργατικό κόστος. Αλλά και οι μισθοί των εργαζομένων στον τουρισμό και στην κοινωνία θα επιστρέψουν.
Οργάνωση του φαγητού σε πακέτο. Σφυρίδα φέτα που θα συνοδεύεται με την ανάλογη τιμή, αλλά και αρνάκι με αγκινάρες Να το πάρει ο άλλος να καθήσει στο Πάρκο του Κολοκοτρώνη ή κάπου αλλού απόπου θα ατενίζει αυτή την αγέρωχη προαιώνια πολιτεία με ένα ποτήρι κρασί για ένα εξαίσιο γεύμα σε  πανέμορφους χώρους και άνευ συνωστισμών.
Και τα ξενοδοχεία που δεν έχουν κουζίνα να οργανωθούν για τα ντελίβερι. Και τα ντελίβερι να μην αφορούν αποκλειστικά σε σουβλάκια. Να περιλαμβάνουν γεύματα με όλα τα καλούδια και με ανάλογες τιμές.
Πρέπει τα εστιατόρια να προετοιμασθούν για τις εξαιρετικές καταστάσεις για φανταστική παροχή γευμάτων.

Ας δούμε ένα άλλο φανταστικό Ναύπλιο με μαγευτικές δραστηριότητες
Ανεβασμα από τα σκαλιά στο Παλαμήδι με το πρώτο χάραμα. Και η ανατολή του ήλιου να σε βρει  στην κορυφή του Κάστρου. (Το έχω κάνει αυτό στη Μασάντα στο Ισραήλ και ήταν κάτι το αλησμόνητο)
Καθημερινό μεταμεσονύκτιο θερινό σινεμαδάκι με παλιές καλές ταινίες του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου και με ποτάκι για περιορισμένο κοινό.
Παγκάκια, πολλά παγκάκια με θέα προς το Μπούρτζι και χωρίς σκάφη μπροστά. Και το τρίκυκλο ποδήλατο με χωνάκι παγωτό να πηγαίνει πάνω κάτω. Παγωτό κασάτο. Παγωτό ξυλάκι λεμόνι. Αλλά και όλες τις άλλες παγωτένιες γεύσεις των περίφημων Αναπλιωτών παγωτοποιών. Ερχεται σε έμας το παγωτό και δεν στηνόμαστε σε ουρές έξω από τα παγωτατζίδικα Ετσι απλά αλλά φανταστικά
Πολιτισμός μέσα στα σοκάκια του Ναυπλίου και της Πρόνοιας. Πεντάλεπτα πολιτισμού να ξεπηδούν και μόνον αν σου κάτσει να το δεις και να το ακούσεις. Ετσι χωρίς πρόγραμμα για να μην μαζευόμαστε πολλοί και πολύ ώρα. Ποιος θαναι ο τυχερος να ακούσει τον Τρίγκα στο μπουζούκι και την Μαργαρίτα στο τραγούδι; Από ένα μπαλκόνι τον Καρατάσο να τραγουδά το "κράτησα την ζωή μου"; Το Χορωδιακό Εργαστήρι στο "είχα φυτέψει μια καρδιά" ; Τον Τσακιρογλου και την Διαβάτη να απαγγέλλουν ένα μικρό κομμάτι  Οιδίποδα ή Μάκμπεθ, μιας και δύσκολα ναχουμε Επίδαυρο φέτος. Την Φαραντούρη στο άσμα ασμάτων, μπροστά στην κρήνη στην Πλατεία Αγίου Σπυρίδωνα.  Ενα χορευτικό που θα οργανώσει ο Παπαϊωάννου. Ενα μικρό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που θα πουν οι παραμυθούδες της πόλης. Επαγγελματίες και ερασιτέχνες να δίδουν την ψυχή τους αυτό το καλοκαίρι
Προτεραιότητα στο μπάνιο μέσα στη θάλασσα από τις ώρες του τίποτα με τις ηλιοθεραπείες κάτω από τις ομπρέλες. Υπτιο στην Αρβανιτιά, πρωί-πρωί ατενίζοντας τα τείχη της Ακροναυπλίας και το αγέρωχο Κάστρο του Παλαμηδιού.
Καθημερινές βόλτες-περιηγήσεις πέντε -δέκα ατόμων με τους σπουδαίους ξεναγούς της πόλης. Στα χνάρια των ηρώων του 21. Βραδινές περιηγήσεις με τα αξιοπερίεργα της κοινωνίας και της ιστορίας μας. Ανοικτά τα μουσεία κάθε βράδυ. "Βλέποντας την πανοπλία των Δενδρών λίγο πριν κτυπήσει δώδεκα μεσάνυχτα". Ξανά καντάδες κάτω από μισάνοιχτα παραθύρια Τα απίστευτα φορέματα της συλλογής μόδας του ΠΛΙ. Τα όπλα της Επανάστασης που θα τα δούμε στις δύο μετά τα μεσάνυχτα.
Και μετά αργά το βράδυ μοσχαρόσουπα και κοτόσουπα σε δυο ταβέρνες με κάπελα πρόθυμο να είναι ανοικτός και να τα προσφέρει .
Λαϊκές αγορές με βιολογικά προϊόντα τα απογεύματα. Να αγοράσει ό άλλος φρούτα απαλλαγμένα από φυτοφάρμακα και να τα απολαύσει με την καλή του σε μια μοναχική βόλτα προς την Κόρη
Βραδιές νυκτερινών αγώνων δρόμων πόλης. Χωρίς ανταγωνισμούς. Χωρις Παπαποστόλου και ΣΕΓΑΣ.
Με την δύση του ηλίου κολυμπάμε στο Κολυμβητήριο και περιμένουμε, κάνοντας απλωτές, να ανάψουν οι προβολείς στο Παλαμήδι.
Απογευματινές βόλτες στην περιοχή Νatura της Ακροναυπλίας. Εξερευνώντας τα απολιθώματα, την Πύλη της Ειρήνης, τον Πύργο του Βιλλεαρδουίνου. Κατάβαση πρός την πόλη μέσα από την Πύλη του Σαγρέδου σε φάλαγγα κατ΄ άνδρα και γυναίκα
Δεν επιτρέπεται νάμαστε όλοι μαζί στα μπαράκια. Ομως μπορούμε να πάρουμε το ποτό μας από εκεί και να καθήσουμε με ολιγομαλείς παρέες σε δρομόσκαλες. Ας έχουμε και μια κιθάρα
Εξερευνώντας τα νεοκλασσικά του Ναυπλίου. Μαθαίνουμε τις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν εκεί.
Και τι να πεις για μια βαρκάδα από τα παλαιά  προς Μπούρτζι μεριά με κάποια σαν την Ρόμι και τον Αλαίν και τον Τάκη Βασιλείου όρθιο καπετάνιο (άντε και οι γλυκές αναμνήσεις από τα παλιά)
Και αίφνης το χορευτικό των φίλων του ΠΛΙ σε μια πλατεία
Κινητές βιβλιοθήκες στις παραλίες και στις πλατείες.
Παντού εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας. Οι φωτογραφικές ματιές των ντόπιων του "περπατάμε και φωτογραφίζουμε το Ανάπλι και την Πρόνοια  των ονείρων"
Και στρίβεις σε μια γωνιά και νάσου μπροστά σου ο Σκούρας και παρακεί ο Τσέλεπος και ο Αιβαλής να κερνάνε το κρασί τους και να λένε δυο λόγια για τα εκπληκτικά κρασιά.. Και στον άλλο δρόμο ο Γιάννης ο Ρεκούμης να μας προσφέρει από το μέλι του , αλλά και ο Ρόζης να προσφέρει ένα κομματάκι από την πιο νόστιμη κεφαλογραβιέρα της υφηλίου

Πλαταίνουμε τον χώρο. Με ασφάλεια και με αναπνοές. Δεν τον μικραίνουμε σε δύο στενάκια της πόλης
Μεγαλώνουμε το εικοσιτετράωρο. Μικραίνουμε τις ώρες τις βαρεμάρας. Εισπράττουμε μαγευτικές εμπειρίες. Κοιμόμαστε σε ανύποπτες ώρες και ξυπνάμε τότε που παλαιά κοιμόμασταν. Οχι στις πολλές ώρες ανίας με το καλαμάκι με τον φραπέ και κάτω από ομπρέλλες στον συνωστισμό της παραλίας.
ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΝΑΥΠΛΙΟ. ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ. ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΓΕΝΙΚΑ. ΞΑΝΑΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΦΗΒΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ. ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΑΣ
Δεκαετία 2021 με 2030 και ποιος θα πρωτοπρολάβει να έλθει στην πόλη. Οχι για τοπατεις με πατώσε των τριημέρων  και την ταλαιπωρία αλλά για ρούφηγμα εμπειριών και μαγείας.

Γίνονται αυτά;
Οι εξαιρετικές συνθήκες της εποχής μας απαιτούν εξαιρετική ενεργοποίηση των πάντων. Και των ανθρώπων της τέχνης, που πρέπει κάποια στιγμή και αυτοί αντί για την μόνιμη μιζέρια να διοχετεύσουν στην κοινωνία τις πραγματικές ψυχές τους. Οχι πλέον για τον εαυτό τους

ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤ΄ΑΝΑΠΛΙ ΤΟ 2020

ΕΚΤΟΤΕ Η ΠΌΛΗ ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΕ

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΥΠΕΡΚΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ

Η ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΓΙΝΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Ακουμπηχτερές στον βρόντο

Σκάβουμε, σκάβουμε , σκάβουμε. Πληρώνουμε και ξαναπληρώνουμε. Πριν από τον πόλεμο έχουμε αρχίσει να σκάβουμε. Σε δυο εβδομάδες, τελειώνει και η νέα εργολαβία σκαψίματος. Να δούμε τι θα δούμε.

Πληρώσαμε πανάκριβα μια μελέτη για την νέα μαρίνα. Την χωροθετήσαμε μακρυά από την πόλη. Και επιθυμούμε την κατασκευή χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων στην χερσαία ζώνη. Εδώ και 15 χρόνια έχουμε την μελέτη. Από την αρχή φωνάζω ότι ουδείς επενδυτής θα ενδιαφερθεί για ένα τέτοιο φαραωνικό σχέδιο. Αλλά την πληρώσαμε την μελέτη

Σχεδιάζουμε άλλη μελέτη δεκάδων χιλιάδων ευρώ για να τοποθετήσουμε pillars στο λιμάνι μας. Τι ακριβώς θα μελετήσουν; Πάνω σε ένα  τοπογραφικό θα τοποθετήσουν τα σημεία των pillars και θα υπολογίσουν τι υποσταθμό θα χρειαστούμε. Τί άλλο; Δεκάδες χιλιάδες ευρώ για αυτό;

Μελέτη για το Συνεδριακό Κέντρο.  Μια μελέτη που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και που ποτέ δεν υλοποιήθηκε ούτε και υπάρχει η οποιαδήποτε περίπτωση να υλοποιηθεί, αφού αφορά ένα Συνεδριακό Κέντρο πολύ μεγάλο για τα δεδομένα της πόλης με τεράστια έξοδα λειτουργίας και χωρίς υποστήριξη ξενοδοχειακής μονάδας, που θα συμπλήρωνε τη λειτουργία του. Κάποιοι σήμερα φωνάζουν και μιλάνε για σκάνδαλο, όμως, τότε, μόνον η μικρή άλλη πρόταση διαμαρτυρόταν και αντιδρούσε.

Μελέτη για την Ανατολική Παραλία.  Η μελέτη, υλοποιήθηκε μόνον εν μέρει. Η υπόλοιπη έμεινε στα ράφια και ξεχάστηκε και η υλοποίησή της μόνον εν μέρει κατέστησε  το υλοποιηθέν κομμάτι κολοβό, μη λειτουργικό και παντελώς άχρηστο

Μελέτες για το Βενετικό Κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Είχαμε ολοκληρωμένη μελέτη που ξεχάσθηκε επί χρόνια. Πρίν από τρία τέσσερα χρόνια έγινε και νέα μελέτη. Πληρώθηκαν οι μελέτες. Το κτήριο καταρρέει. Σε λίγο πιθανόν να μην υπάρχει

Μελέτες των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) στους Καποδιστριακούς Δήμους. Μετά από χρόνια έχουν ολοκληρωθεί κάποια στάδια των μελετών. Ήδη υπάρχει, απ΄ότι φαίνεται, πλήρες τέλμα. Είναι ολοφάνερο ότι κάποια στιγμή θα προκηρυχθούν νέες μελέτες (και άλλα χρήματα) για την ενοποίηση των ξεχωριστών μελετών των Δήμων που συγχωνεύθηκαν στον Καλλικρατικό Δήμο Ναυπλιέων.

Μελέτες επέκτασης των σχεδίων πόλεως στη Γλυκειά και στον Προφήτη Ηλία. Η καθυστέρηση στην καθυστέρηση και οι πολίτε από αναμονή σε αναμονή και από υποσχέσεις σε υποσχέσεις. και τους ψηφίζουν και τους ξαναψηφίζουν για να γίνει η ένταξη που ποτέ δεν γίνεται.

 Συγκοινωνιακή Μελέτη για το Ναύπλιο. Εγινε πριν από 20 χρόνια Πληρώθηκε κοντά στα εκατό χιλιάρικα, τίποτα δεν υλοποιήθηκε. Έχει μείνει στα συρτάρια. Ολοι την έχουν λησμονήσει 

Μελέτη για την ανάδειξη των όψεων των κτηρίων στη Βασιλέως Κωνσταντίνου (Μεγάλο Δρόμο). Είναι μία πλήρης μελέτη που κυριολεκτικά θα αναβάθμιζε τον σπουδαίο αυτό Καποδιστριακό δρόμο στο κέντρο του ιστορικού κέντρου του Ναυπλίου. Αμφιβάλλω εάν ο Δήμαρχος και κάποιος  από τους δημοτικούς συμβούλους  την έχει υπόψη του.

Μελέτη για τη διάνοιξη του Περιφερειακού δρόμου της Πρόνοιας. Υλοποιήθηκε μόνον κατά το ήμισυ και λιγότερο  και έτσι κατασκευάσθηκε ένας δρόμος που δεν οδηγεί πουθενά και δεν εξυπηρετεί τους πολίτες.

Μελέτη για την μετατροπή του κτηρίου των καπναποθηκών σε δημοτικό σχολείο. Την πληρώσαμε και ουδέν υλοποιήθηκε. Αδιαφορήσαμε και το κτήριο παραχωρήθηκε στο πανεπιστήμιο. Αδιαφορεί και αυτό.

Μελέτη για το Τελωνείο. Για να γίνει καφετέρια. Μια μπούρδα. Αλλά την πληρώσαμε την μελέτη.

Αγορά ακινήτου στην Δαλαμανάρα για να γίνει Πανεπιστημιούπολη με εστίες, αίθουσες, βιβλιοθήκη και λοιπά καλούδια. Αγοράσθηκε από την Νομαρχία και τους Δήμους Ναυπλίου και Αργους. Το μεγάλο οικόπεδο βατουλιάζει. Για να βάλουμε το μερίδιό μας πήραμε δάνειο το οποίο ακόμα ξεπληρώνουμε. Και το έργο μάλλον δεν θα γίνει ποτέ

Μελέτη για το Χαμάμ. Την αναθέσαμε . Εκτοτε αναζητείται.

Μελέτη  για την διάβρωση των ακτών του Αργολικού Κόλπου. Μια πονεμένη ιστορία ετών. Ουδέν εις το πηλίκον. Την χρωστάμε ακόμα

Μελέτες του Πολυτεχνείου για την παλαιά πόλη. Τις πληρώσαμε και τις καταχωνιάσαμε

Αγορά του κτηρίου του Πρώτου Φαρμακείου. Το πληρώσαμε. Εισέπραξαν οι τρεις εκκλησίες. Και έκτοτε; Ουδεμία προοπτική

Καταδικάστηκε το Γηροκομείο να πληρώσει εταιρεία πληροφορικής για την αγορά προγράμματος μισθοδοσίας. Την μισθοδοσία την βγάζει η λογίστρια. Το πρόγραμμα ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε. Δεν μπόρεσα να το βρω στον υπολογιστή. Δεν νομίζω ότι ο υπολογιστής το σηκώνει. Είναι τόσο παλιός που δεν διαθέτει θύρα γιου ες μπι

Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ πληρώσαμε για την διαδικτυακή διασύνδεση των δημοσίων και δημοτικών υπηρεσιών με υψηλές ταχύτητες. Το έργο έγινε. Σε κάθε υπηρεσία κάπου υπάρχει σήμερα ένα γυμνό καλώδιο μη συνδεδεμένο!!!!

Τετράστια η δαπάνη που καταβάλλαμε σε όλη την περιφέρεια για την αγορά δεματοποιητών για να κάνουμε δεματάκια τα σκουπίδια μας!!!! Εννοείται ότι το σχέδιο δεν δούλεψε. Που είναι τώρα οι δεματοποιητές;

Εκατόν δέκα χιλιάδες ευρώ πληρώθηκε το πολύ καλό πρόγραμμα "Κοιτίδα". Λησμόνησαν να πληρώσουν την συνδρομή για το domain name και η σελίδα κατέβηκε. Ο δίσκος κάηκε. Μπακ απ δεν πρέπει να είχαν. Δέκα χρόνια χαμένο το προόγραμμα και τα 110.000

Μελέτη για το ΤΡΙΑΝΟΝ. Εδώ ελπίζουμε, αν και οι χρόνοι πιέζουν

Προμελέτη για τον Γύρο της Αρβανιτιάς. Δέκα χρόνια την είχαμε στο συρτάρι. Και τώρα αναμένουμεα

Σίγουρα ξεχνάω και άλλες δαπάνες που πήγαν στον βρόντο

Η επωδός της κοινωνίας είναι το "ευχαριστούμε........", διότι προσέφεραν ένα δωράκι σε έναν σύλλογο γονέων και κηδεμόνων ή σε έναν πολιτιστικό σύλλογο

ΥΓ. Θα προτείνω στην παράταξη να παρουσιάσουμε σε δημόσια εκδήλωση δύο τρεις εξαιρετικές μελέτες, που δεν μας έχουν επιβαρύνει οικονομικά και θα μπορούσαν να υλοποιηθούν και να βελτιώσουν καταστάσεις

Ο Θάνος

Και να που φτάσαμε εδώ Χωρίς αποσκευές Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Βέβαια αγάπησε τα ιδανικά της ανθρωπότητας, αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα Σκληρός, άκαρδος κόσμος, που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα για να πεθαίνουν κι αλλού και την απληστία για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει ένα φλάουτο κάπου ή ένα άστρο συνηγορεί για όλη την ανθρωπότητα Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Καθώς μένω στο δωμάτιο μου, μου 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες Φοράω το σακάκι του πατέρα κι έτσι είμαστε δυο, κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος των φτωχών Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη! Δως μου το χέρι σου.. Δως μου το χέρι σου..

Η πρώτη ιστορία μας.
Η κηδεία
Ήταν ένας άνθρωπος με ιδιαίτερος πάθος για το χώμα, το χωράφι, το φυτό, το δένδρο.
Ρουφούσε την γη με όλες τις αισθήσεις του. Τον είχα πιάσει αρκετές φορές να μυρίζει το χώμα, να χαϊδεύει τις φραουλιές, να ακούει το θρόισμα των φύλλων.
Ο εραστής αυτός αγρότης ήταν επόμενο να κάνει μεγάλα άλματα.
Τότε όμως, την εποχή που διαδραματίζεται ηπρώτη  ιστορία που σας διηγούμαι,  θέλησε να κάνει βήματα έξω από όλες τις ερωμένες του, τις πορτοκαλιές του.
Εμπόριο και εξαγωγές. Έξω από τα νερά του.
Και τότε πεθαίνει η κυρία Γεωργία. Η μαμά του. Αυτός ο γλυκός άνθρωπος.
Μαζευτήκαμε στο σπίτι.
Εγώ δεν κατάλαβα τότε. Και δεν είπε τότε τίποτα. Ήταν υπερήφανος άνθρωπος
Αργότερα  μου τα διηγήθηκε ο Θανάσης.
Είχε τις προηγούμενες μέρες δαπανήσει και το τελευταίο χρηματικό του απόθεμα για να είναι εντάξει προς τους εργαζόμενους της επιχείρησης. Δεν είχε μία για την κηδεία.
Κοιμήθηκε μια ώρα.
Το πρωί που ξύπνησε βρήκε στην τσέπη του παλτού του (χειμώνας πρέπει να ήταν) ένα σεβαστό χρηματικό ποσό που αρκούσε για την κηδεία, αλλά και να είναι άρχοντας στο χωριό, κερνώντας τους χωριανούς και φίλους που θα πήγαιναν στην κηδεία να συμπαρασταθούν. Διότι όλη η οικογένεια του Θανάση ήσαν άρχοντες. Και η αρχοντιά δεν έχει να κάνει το παραμικρό με καταγωγές και άλλα.
Τα επόμενα χρόνια όταν ο Θάνος ανέκαμψε και πλέον έγινε κυρίαρχος αγρότης στην περιοχή με τα βιολογικά του, τα συσκευαστήρια για τα δικά του προϊόντα, τις πωλήσεις σε αλυσίδες και σούπερ μάρκετς, με την μονάδα σαλατών και λοιπά πολλά πολλά πολλά, βοηθούσε πάντα εκεί που θεωρούσε την πηγή της ανώνυμης βοήθειας που είχε την δύσκολη μέρα του θανάτου της μαμάς του.

Η δεύτερη ιστορία μας
Ο Αλέξης
Και είχε και τον Αλεξάκη, τον γλυκό αδελφό του να φροντίζει. Και τον έβγαλε από το Ίδρυμα. Και πέρασε καλά και ευτυχισμένα χρόνια ο Αλέξανδρος δίπλα στον Θανάση και την οικογένεια.
Και την κυρία, που δεν θυμάμαι τώρα το όνομά της, που με κάποιο μυστήριο τρόπο ήταν η φίλη του Αλεξάκη, την φρόντιζε ο Θάνος. Και πήγαινε στην Αθήνα να της πάει φαγητό όταν πλέον δεν μπορούσε να φροντίζει τον εαυτό της. Και την είχε στα όπα όπα διότι ήταν η φίλη του αδελφού του. Και αυτός επιμελήθηκε για την κηδεία της. Και τότε εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά κάτι ανίψια που νόμιζαν ότι ο άρχοντας εποφθαλμιούσε την περιουσία της. Τι ζούγκλα αυτή η ανθρωπότης!!

Η τρίτη ιστορία μας
Ο φονιάς του χωριού.
Είχε συμβεί αυτό το φονικό πριν πολλά πολλά χρόνια στο χωριό. Τον σκότωσε τον συγχωριανό για κάτι απιστίες. Φόνος τιμής. Και ο φονιάς έμεινε πολλά χρόνια μέσα. Και σαν βγήκε από την φυλακή, ήταν μόνος στον κόσμο. Και μόνον ο Θάνος τον φρόντισε τον γέροντα. Τον κοιτούσε με μισό μάτι το χωριό που φρόντιζε τον φονιά. Και στον οικογενειακό τάφο  τον έθαψε. Διότι ήταν ένας άνθρωπος που ούτε ένα μέτρο γης δεν είχε για να μπει μέσα μετά την μίζερη ζωή

Η τέταρτη ιστορία μας
Ο λαχανόκηπος
Εννοείται ότι πήγαινε κάθε είδους φρέσκο λαχανικό και φρούτα στα συσσίτια.
Αλλά μια μέρα με παίρνει τηλέφωνο και μου ζητάει τέσσερα στρέμματα από ένα κτήμα που είχα για να κάνει λαχανόκηπο για τους φτωχούς που πήγαιναν στα συσσίτια.
Το σκεπτικό του ήταν ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφήνονται. Πρέπει να είναι ενεργοί.
Αυτός θα τα οργάνωνε όλα. Θα έβαζε την τεχνογνωσία, τα εργαλεία, τα τρακτέρ. Εγώ το χωράφι.
Η κοινωνία όμως και πάλι αδιαφόρησε. Ο Θάνος συνέχισε βεβαίως να προσφέρει.
Ήθελε να δωρίσει αποχυμωτές σε όλα τα σχολεία και να πίνουν χυμό από βιολογικά πορτοκάλια τα παιδάκια. Και εκεί χτύπησε τα συμφέροντα.

Η πέμπτη ιστορία μας..... η έκτη ιστορία μας..... η έβδομη ιστορία μας.....
Πόσες ακόμα να πω; Αν με δείτε και αναρωτηθείτε λιγάκι ρωτήστε με με ποιον φίλο του στεναχωρήθηκε περισσότερο. Στο μιλητό μόνον θα σας πω. Οχι δημόσια. Και θα σας πω και τον λόγο

Η τελευταία ιστορία μας
Εκλογές
Αδιέξοδο η παράταξη στον δήμο Μηδέας.
Σε ποιον θα απευθυνθούμε; Στον Θάνο βεβαίως. Αγαπούσε πολύ και τον Μπάμπη.
"Θα βάλω υποψηφιότητα αλλά όχι μόνον για να συμπληρώσουμε. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε δουλειά με τους αγρότες. Θα αγοράσω μικρό αυτοκινητάκι και θα γυρίσουμε όλα τα χωριά να τους δείξουμε ότι μπορούν και αυτοί να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους. να οργανωθούν . Να πιστοποιήσουν τα Προϊόντα τους. Να τα συσκευάσουν καλύτερα."
Αυτό ήθελε όταν μας είπε αμέσως το ναι ότι θα συμμετάσχει.
Μην μου ξαναπείτε ποτέ, ότι οι πολιτικοί φταίνε.
Εσείς φταίτε. Μόνον εμείς. Αποκλειστικά η κοινωνία
Είναι δυνατόν ποτέ έναν τέτοιο άνθρωπο να μην τον ψηφίσετε;
Η μοίρα της χώρας είναι συνδεδεμένη με το γλύψιμο της κοινωνίας σε αυτούς που έχουν την δύναμη. Δεν θέλουμε ανθρώπους που θα σας πουν να πράξετε το δύσκολο και να προσπαθήσετε να πάρετε τις τύχες στα χέρια σας.

Για σου ρε Θανάση.
Αν βρεθείτε ποτέ εκεί στο Αργολικό κάντε μια βόλτα μέχρι το νεκροταφείο του χωριού. Θα μείνετε έκθαμβοι με τον τάφο του.
Λουλουδιασμένος πάντα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος των φτωχών

Μια δεκαετία πέρασε. Το Ανάπλι των τεράστων αντιθέσεων

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Η Αναπλιωτοπούλα, θυγατέρα προσφιλούς συμμαθητή μου, έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα στους δρόμους ημιαντοχής στα τέλη της δεκαετίας που το βράδυ μας αποχαιρετά. Πολλαπλή πανελληνιονίκης. Ο Οίακας από τα αζήτητα του τοπικού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης στις αρχές της δεκαετίας παίζει σήμερα στο δεύτερο την τάξη πρωτάθλημα κόντρα στον Ολυμπιακό. Η ομάδα της πόλης στην ποδοσφαίριση είναι πρωτοπόρα στο πρωτάθλημα της τρίτης εθνικής εκεί που μερικά χρόνια πριν έτρωγε επτάρες από μικρά χωριά. Ο Ναυτικός Όμιλος συμμετέχει, νομίζω για πρώτη φορά στην ιστορία του, σε όλα τα πρωταθλήματα των μικρών ηλικιών στην υδατοσφαίρση.Στην πετοσφαίριση και στην χειροσφαίριση  διαφαίνεται μία άνθηση. Κάποιοι άνθρωποι που μοχθούν και προσφέρουν είναι πίσω από τις επιτυχίες. Και βέβαια οι ίδιοι οι αθλητές και προπονητές
Το πανάκριβο στρώμα του επι κοντώ εξαφανίσθηκε κάποια στιγμή μέσα στην δεκαετία. Ολη την δεκαετία ακούμε για την ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου, που κλείνει κάθε χειμώνα Χρόνια φωνάζω για ανοικτούς συλλόγους με ενεργά μέλη. Με διαδικασίες στις  ΓενικέςΣυνελεύσεις όπου θα ακούγονται ιδέες και προτάσεις. Με ανοιχτές διαδικασίες αρχαιρεσιών και απολογισμών (το Σωματείο Ναύπλιο 2017 το έκανε αυτό, δεν ξέρω άλλη περίπτωση, ίσως και να υπάρχει) Οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι κατά βάση οι ίδιες που είχαν φτιαχτεί τον προηγούμενο αιώνα. Μπαίνουμε αύριο στην τρίτη δεκαετία του παρόντος αιώνα και δεν διαφαίνεται κάτι ριζικό. Η ηγεσία της Περιφέρειας προγραμματίζει κερκίδες σε γήπεδα ποδοσφαίρου, την στιγμή που η μεγαλύτερη και ιστορικότερη ομάδα του νομού, ο Παναργειακός, κόβει 25 εισιτήρια!!!! Ένα άτομο κρατάει μόνο του την σφραγίδα του ιστορικού ποδοσφαιρικού σωματείου της πόλης. Εάν ακούσατε εσείς αρχαιρεσίες και ανοικτές Γενικές συνελεύσεις στον Πανναυπλιακό, πείτε το μας να το μάθουμε και εμείς. Η κοινωνία αδιαφορεί που κάποιος με το έτσι θέλω κρατάει την σφραγίδα της ομάδας στην οποία έπαιξαν ο Ανδρώνης και ο Φρατζόγλου.

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Αργείοι φίλοι, διαχωρίζουν τα σκουπίδια στα σπίτια τους και  φέρνουν τα ανακυκλώσιμα όλη  την τελευταία δεκαετία στο Ναύπλιο. Αναπλιώτες κάνουν καθημερινά αυτό.Μεγάλη ευαισθητοποίηση της τοπικής  κοινωνίας στο τεράστιο ζήτημα της εποχής μας , που είναι η αλλαγή του κλίματος, που θα μας επηρεάσει όλους αρνητικά. Ο πλανήτης κινδυνεύει και τα μικρά Αναπλιωτάκια το εμπεδώνουν αυτό, όλη την τελευταία δεκαετία.
Καταφτάνει το σκουπιδιάρικο και ρίχνει τα ανακυκλωθέντα υλικά που είχαν τοποθετήσει οι πολίτες στους μπλε κάδου,ς χύμα μαζί με τα υπόλοιπα. Και μετά όλα βουρ για Καραθώνα. Πέρασε μία δεκαετία και τα σκουπίδια όλα αυτά τα χρόνια εκεί. Μια δεκαετία ξαναλέω. Μια δεκαετία για να το πω τρίτη φορά γιατί δεν μπορώ να το χωνέψω. Το χωνεύετε εσείς;

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Με το ξεκίνημα της δεκαετίας που πέρασε ενέσκηψε η οικονομική κρίση, που όποιος το αναλύσει λίγο βαθύτερα ήταν κρίση κοινωνική, κρίση αξιών στην κοινωνία μας. Οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνθηκαν στην πόλη μας , λόγω της κρίσης αυτής. Κάποιοι ωφελήθηκαν. Μικρομεσαίες τάξεις που πριν πήγαιναν με δανεικά στην Μύκονο, εμφανίσθηκαν στ΄Ανάπλι για ταξείδι αυθημερόν. Ο τζίρος στα σουβλατζίδικα και τα καφέ μεγάλωσε, αλλά η ακραία φτώχεια στην πόλη άρχισε να γίνεται τεράστιο πρόβλημα. Η ντόπια κοινωνία έδειξε την ευαισθησία της. Δεν ήσαν μόνον τα εμφανή και αυτά που συμβαίνουν στο προσκήνιο. Ανώνυμοι συμπολίτες μας βοήθησαν ανώνυμους φτωχούς. Όλη την δεκαετία έγινε αυτό. Όμως τώρα, στις τελευταίες μέρες και στην δύση της δεκαετίας που φεύγει, το κίνημα συμπαράστασης από την κοινωνία για το Γηροκομείο μας που παραπαίει είναι κάτι το μαγικό. Μας γεμίζει αισιοδοξία για την επόμενη δεκαετία.
Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια τα μίση και τον αλληλοσπαραγμό. Λόγια απίστευτα ακούστηκαν. Φιλίες χάλασαν. Συγγενείς τσακώθηκαν Επί μια ολόκληρη δεκαετία έμπαινε χοντρά μέσα κάθε μήνα το Γηροκομείο και ουδείς από τους αρμοδίους ευαισθητοποιήθηκε για να δοθούν κάποιες λύσεις. Τι περίμεναν; Άφηναν την κοινωνία στο σκοτάδι (αλλά τώρα ξυπνήσαμε όλοι). Ίσως το πιο μεγάλο βάρος που μας άφησε στην τοπική κοινωνία η δεκαετία αυτή είναι ο διχασμός, ο αλληλοσπαραγμός και τα λόγια μίσους και η κατάσταση στο Γηροκομείο της πόλης.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Το χορευτικό του ΠΛΙ. Το χορωδιακό εργαστήρι. Οι θεατρικές ομάδες. Οι άνθρωποι που επί χρόνια χωρίς να αμείβονται παίζουν στην μπάντα. Οι λογοτέχνες της πόλης. Ο Μπάμπης και ο Τόλης που αναδεικνύουν την τοπική ιστορία. Οι εξαιρετικοί Αναπλιώτες επιστήμονες που διαπρέπουν στα Πανεπιστήμια και στο εξωτερικό. Ο Καρατάσος με την αγάπη του για την πόλη. Η κυρία που παρότι άτομο με αναπηρία είναι εκεί στο καθήκον και καθαρίζει τους δρόμους της πόλης μας.Καθαρίζει και μαζεύει τα δικά μας σκουπίδια Όλοι οι εργαζόμενοι στα σκουπίδια. Ο επαγγελματίας, ο επιστήμονας, ο έμπορος, ο υπάλληλος , ο τεχνίτης και ο εργάτης που  με ευσυνειδησία εκτελούν τα καθήκοντά τους. Και τόσοι άλλοι που ας με συγχωρέσουν αν τους λησμόνησα. Αααα ναι. Οι συναγωνιστές στο "Ανάπλι εμπρός !" και πιο παλιά στην "άλλη πρόταση" μια και αναφέρομαι στην δεκαετία.
Από την άλλη μία μόνον φράση: "Ευχαριστούμε την κυρία Μαρία Ράλλη". Δεν είναι το πρόσωπο το θέμα. Είναι το όλο φαινόμενο που κατ΄ουσίαν ρουφά όλους τους χυμούς των δημιουργικών ανθρώπων.


ΤΟ ΑΝΑΠΛΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ
Το Ανάπλι που ονειρεύεται και σχεδιάζει
Το Ανάπλι των απευθείας αναθέσεων.
Μία δεκαετία που κατοχυρώθηκε ότι είναι κανονικότητα να  επιδοτούμε ακόμα και τα πανηγύρια.
Το Ανάπλι που προσβλέπει μόνον στις επιχορηγήσεις και στα : "υπό την αιγίδα του....."
Το Ανάπλι των αντιθέσεων και το Ανάπλι της μιζέριας
Δεκαετία 2010-2019
Καλή νέα δεκαετία σας εύχομαι.
Ηια εμένα θα είναι η δεκαετία της έναρξης των γηρατειών.
Όλη την προηγούμενη δεκαετία και μέχρι σήμερα δημοσίευα ως αιρετικός
Ελπίζω την 31η Δεκεμβρίου 2029 να δημοσιεύσω τον απολογισμό της νέας δεκαετίας
Νιώθω αισιόδοξος, λόγω του "Ανάπλι εμπρός!". και της κοινωνίας που σιγά-σιγά αφυπνίζεται.
Να πάρουν κάποια στιγμή την εξουσία οι μη μίζεροι  και να μην ακουστεί ξανά η φράση: Ευχαριστώ την.....
ΥΓ στην φωτογραφία ο Ουίνστον νέος την εποχή της μετάβασης στο Λονδίνο

Μουσικά και πολιτιστικά δρώμενα στο Ναύπλιο

Ως άσχετος στο θέμα πήρα και την βοήθεια του κοινού.
Δεν είναι θέσφατα αυτά που θα σας γράψω σήμερον. Ας γίνει η σημερινή μου ανάρτηση ευκαιρία για περίσκεψη  και κάποια στιγμή, από κάποιους καλύτερους εμού γνώστες των θεμάτων ας ανοίξει ένας διάλογος για τα μουσικά δρώμενα στην πόλη.

Δημοτικό Ωδείο Ναυπλίου: 
Ψευδεπίγραφος τίτλος. Δεν είναι Ωδείο αυτό που έχουμε στην πόλη μας από τη στιγμή που διδάσκεται μόνον κιθάρα και πιάνο. Και φλάουτο από μία καλή καθηγήτρια που πρόκειται σύντομα να πάρει σύνταξη, απ΄ότι ακούω.
Οι καλοί καθηγητές του πιάνου και της κιθάρας και οι εργαζόμενοι δεν αρκούν για να λέμε ότι στην πόλη μας έχουμε Δημοτικό Ωδείο. Σχολή κιθάρας και πιάνου μπορεί να  διαθέτουμε, αλλά ετούτο ως πλήρες Ωδείο δεν είναι δυνατόν να λογίζεται. Και τούτο  δεν πρέπει να μας αρκεί.
Δεν δίδονται, απ΄ότι επίσης μαθαίνω αρκετά πτυχία και διπλώματα. Και οι μαθητές του Δημοτικού Ωδείου βαίνουν μειούμενοι. Παρά το ότι περισσότερα παιδιά ζητούν μουσικές σπουδές.
Χάνει μαθητές το Δημοτικό Ωδείο. Ποιος κερδίζει;
Και υπάρχουν πλείστα όσα προβλήματα στο κτηριακό, αλλά ας μην επεκταθώ επ΄αυτού.
Τι Δημοτικό "Ωδείο" είναι αυτό; Με λιγοστούς μαθητές;  Με καθηγητές σε δύο όργανα; Που δεν δίνει πτυχία και διπλώματα παρά ελάχιστα;
Σιωπητήριο στην πόλη για το Ωδείο μας. Αντί η κοινωνία να αντιδράσει και να επιδιώξει κάτι καλύτερο. Έστω και βήμα- βήμα.
Άμεσα να προσληφθούν καθηγητές και για τα άλλα όργανα σαν πρώτο βήμα.
Πολύ καλός μουσικός και εξαιρετικός άνθρωπος  μαθαίνω ότι είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου . Αλλά δεν κάνει για διευθυντής αφού δεν έχει θέσει μετ΄επιτάσεως τα τόσα προβλήματα του Ωδείου στο οποίο προΐσταται καλλιτεχνικά. Εγώ θέλω κάποιον που να φωνάξει και να διεκδικήσει. Και να τους εκθέσει εφ΄όσον τίποτα δεν κάνουν.


Δημοτική χορωδία και χορωδίες της πόλης. Φιλαρμονική 
Η βοήθεια που έχω πάρει από το κοινό όσον αφορά τα καλλιτεχνικά, μου λέει ότι η δημοτική χορωδία και η φιλαρμονική μας  είναι αρκετά καλές. Ισως ευρίσκονται σήμερα στην καλύτερη περίοδό τους διαχρονικά. Η  συμβολή του χοράρχη και του μαέστρου, μου λένε, ότι πρέπει να είναι καθοριστική για το καλό αποτέλεσμα. Απαιτείται ένα εύγε για την προσπάθεια του μαέστρου, αλλά και των νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία συμπολιτών μας που ασχολούνται και προσφέρουν ανιδιοτελώς. Όμως δεν υπάρχει μόνον η δημοτική χορωδία και η παιδική χορωδία του ΔΟΠΠΑΤ με άλλον χοράρχη, που απ΄όσο γνωρίζω αυτός δεν είναι στην μισθοδοσία του ΔΟΠΠΑΤ. Έχουμε και το Χορωδιακό Εργαστήρι το οποίο στελεχώνουν δεκάδες συμπολίτες. Διαθέτουμε και τις εκκλησιαστικές και Βυζαντινές χορωδίες. Μια πραγματική μουσική άνοιξη στα θέματα της χορωδιακής μουσικής.
Πέραν αυτού όμως, η πόλη έχει την ευτυχία να διαθέτει και άλλους σπουδαίους μουσικούς σε διάφορα είδη μουσικής που διαπρέπουν επαγγελματικά.
Ο Iron στην ηλεκτρονική μουσική, οι Νοναίοι, η Μαριλένα Ορφανού, ο Μπάμπης Σουλιές, ο Τρίγκας, η Μαργαρίτα, ο Βασίλης Κατσαρός και άλλοι πολλοί (εννοείται ότι δεν τους κατέταξα με σειρά σπουδαιότητας)
Και πάνω απ΄όλους ο  Δημήτρης Τερζάκης αλλά και ο Πάνος Ηλιόπουλος που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό
Και ξεχνώ πολλούς. Ας με συγχωρέσουν
Και στην πόλη μας ζουν και άλλοι αξιολογότατοι μουσικοί. Με καλές σπουδές και με ταλέντο. Καθηγητές στο Δημοτικό και στα ιδιωτικά Ωδεία, καθηγητές στο μουσικό σχολείο
Μουσικοί που έχουν προσφέρει τα μάλα  σε φιλαρμονικές εκτός Ναυπλίου, ταλέντα εδώ κι εκεί.
Έτσι μου λένε, διότι εγώ δεν μπορώ να κρίνω με ασφάλεια.

Ας αφήσουμε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν
Πολιτισμός είναι αναπνοή, ελευθερία, ευκαιρία για όλους, συνεργασίες και άμιλλα.
Συναυλίες για όλους, φεστιβάλ, μουσικές σε παρέες, τραγούδι. Μια καλή μουσική που να ακούγεται από ένα εμπορικό ή μέσα σε ένα δικηγορικό γραφείο ή ακόμα ακόμα και σε μια υπηρεσία του Δημοσίου. Είναι συζητήσεις για την μουσική. Ακούσματα και live  σε μπαρ.
Φουγάρο και τζαζ φεστιβάλ.
Και  να ενισχυθεί το ροκ φεστιβάλ  στην Καραθώνα για τα ντόπια νεανικά  συγκροτηματάκια.
Και να διαθέτουμε πολλές χορωδίες και πολλές μπάντες. Όχι μόνον μία.
Και ναι, ας ξαναθυμηθούμε το πολύ ωραίο φεστιβάλ του τραίνου που γινόταν πριν κάποια χρόνια με μουσικές, καλές τέχνες και ψηφιακά είδη τεχνών
Τα λουλούδια θα ανθίσουν όμως  αν δεν έχουμε αποκλεισμούς. Αν δια πυρός και δια ροπάλου επιβάλλουμε την πολυφωνία. Αν η κοινωνία πάψει να ανέχεται το "εγώ και μόνον και όχι ο άλλος"
Ας γίνουμε μια πολιτιστική αγκαλιά με συντροφικότητα και όχι μαχαιρώματα.
Ο χοράρχης που τυχαίνει να είναι και μαέστρος  πρέπει και μπορεί να συνεχίσει την πολύ καλή προσφορά του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποκλεισμούς  και αποκλειστικότητες.
Στα χορωδιακά φεστιβάλ να συμμετέχουν όλες οι καλές χορωδίες της πόλης.
Οι μουσικοί με τα χάλκινα που μπορούν να παρουσιάσουν τα δικά τους να είναι ευπρόσδεκτοι στην αγκαλιά της πόλης και στις εκδηλώσεις του Δήμου. Και να μην ακούω τα απίστευτα για αποκλειστικότητες στα μουσικά όργανα.
Τα κονδύλια πρέπει να κατευθύνονται σε εκδηλώσεις του Δήμου, αλλά και των πολιτιστικών συλλόγων. Οχι σε κερδοσκοπικές εταιρείες. Οι εταιρείες που επιδιώκουν το κέρδος να έχουν όλες τις δυνατότητες και ελευθερίες να το πράξουν, χωρίς όμως την επιχορήγηση των φορολογουμένων δημοτών. Να έχουν πρόσβαση σε δημοτικά κτήρια και πλατείες για να παρουσιάσουν τα μουσικά τους, όχι όμως και να τους πληρώνουμε από πάνω.
Και για να επιχορηγούμε συλλόγους και να καλύπτουμε τα έξοδά τους θα πρέπει και αυτοί να τηρούν τις καταστατικές διαδικασίες και να υπάρχει άπλετη διαφάνεια στα οικονομικά τους.

Συμφωνική ορχήστρα στο Ναύπλιο.
Μου αρέσει εξαιρετικά  να ακούω οραματικά.
Όμως για τα μεγάλα όνειρα που πηγάζουν από τα φωτεινά μυαλά και τις ζεστές καρδιές απαιτείται να υπάρχουν πόδια στο έδαφος. Τα μυαλά ας είναι ή μάλλον πρέπει να είναι στα σύννεφα και στο φεγγάρι
Αλλά αν δεν πατάμε στην γη η γελοιοποίηση είναι κοντά.
Να την ονειρευτούμε την συμφωνική ορχήστρα, όπως και μία θεατρική ομάδα που να καταστεί η καλύτερη σε επαρχιακή πόλη της Ελλάδας.
Αυτοί όμως που θα ηγηθούν μια τέτοιας υπερβατικής κίνησης, θα πρέπει να είναι τελείως ξεχωριστοί. Να είναι άνθρωποι που μπροστά τους θα μένεις ενεός όταν ανοίγουν τα φτερά τους.
Και για μια σπουδαία συμφωνική ορχήστρα αναγκαία προϋπόθεση είναι και οι αιρετοί να είναι το κάτι άλλο. Να μην ασχολούνται με δεκάδες ψεύτικα προφίλ. Να πετούν πάνω από την πόλη.

Νέο κτήριο-Πολυχώρος
Και για όλα αυτά τα μεγάλα όνειρα, αλλά και για τα θέματα της καθημερινής διαχείρισης του πολιτιστικού πλούτου της πόλη, για το θέατρο και την μουσική και όχι μόνον για αυτές τις μορφές τέχνης, είναι αδήριτη ανάγκη να κατασκευάσουμε ένα νέο κτήριο - πολυχώρο.
Στη νέα πόλη, με εξτρήμ αρχιτεκτονική γραμμή για να δείξουμε ότι η κοινωνία δεν είναι στραμμένη μόνον στο ένδοξο παρελθόν, δεν κοιτά μόνον το εφήμερο κέρδος που αντλούμε από την παλιά πόλη, λόγω του ότι κάποιοι ελάχιστοι πριν μερικές δεκαετίες αγωνίστηκαν για την διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Πρέπει να αποδείξουμε ότι η κοινωνία είναι ανοιχτή στα νέα ρεύματα της αρχιτεκτονικής, της μουσικής, του θεάτρου, του χορού, της ζωγραφικής και της γλυπτικής, της φωτογραφίας, των άλλων ψηφιακών μορφών τέχνης.
Και για όλα αυτά, αλλά και για να αποκτήσουμε κάποτε συμφωνική ορχήστρα και θέατρο πρωτοπορία  χρειάζεται ο νέος αυτός πρωτοποριακός χώρος. Ένα κτήριο που οι πολλοί θα το βρουν πανάσχημο, αλλά που με τον καιρό θα γίνει το νέο ορόσημο της πόλης.
Για να καταστούμε η σπουδαιότερη πόλη της Ελλάδας.
Έχουμε όλες τις δυνατότητες.
Την ομορφιά. Το πολιτιστικό μας πλούτο. Την μικρή δυναμική πρωτοπορία της κοινωνίας.
Τι μας λείπει;
Ελα ντε; Τιιι;

26 Σεπτεμβρίου 2019

26 Σεπτεμβρίου 2018: Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος από τότε. Έχω κάποιους ιδιαίτερους λόγους και την θυμάμαι την ημερομηνία αυτή.
Τότε ήταν που άρχισα να φωνάζω την λέξη "εμπρός. Ανάπλι εμπρός!"
Κραυγή απόγνωσης για την πόλη που αγαπώ.
Τα σκουπίδια στην Καραθώνα.
Ανακύκλωση για πλάκα.
Το λιμάνι χωρίς pillars.
Το Μπούρτζι.
Το Τελωνείο.
Το βενετικό κτήριο στον Άγιο Γεώργιο
Ο Άγιος Νικόλαος
Το κτήριο Βίγκα
Οι φυλακές του Λεονάρδου.
Η κλειστή Πύλη του Σαγρέδου
Το Γηροκομείο που καταρρέει οικονομικά
Τα ΑΜΕΑ και τα προβλήματά τους.
Η αδιαφορία για να ενταχθεί το ιστορικό κέντρο στα μνημεία της UNESCO
Ο ΚΥΚΝΟΣ και τα κουνούπια.
Το δεύτερο και το πέμπτο δημοτικό σχολείο.
Το νοσοκομείο και η έλλειψη του οποιουδήποτε σχεδίου
Η κατάληψη δημόσιου χώρου
Οι αθλητικές εγκαταστάσεις και το κολυμβητήριο.
Το τραίνο
Το Τριανόν
Τα κάστρα μας.
Η δίψα του κόσμου στο Παλαμήδι αφού κυλικείο γιοκ
Το κυκλοφοριακό χάος
Οι δικυκλιστές χωρίς κράνος και τα παραδείγματα που δίδουν κάποιοι στα παιδιά.
Ο πολιτισμός
Η υποβάθμιση του μουσικού φεστιβάλ.
Η έλλειψη τουριστικής πολιτικής
Το Κοιτίδα που χάθηκε και για το οποίο πληρώσαμε

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ

"Ανάπλι εμπρός!" άρχισα να φωνάζω
Για να ξεσηκωθούν κάποιοι
Και πλησίαζαν αυτοδιοικητικές εκλογές.

Δεν φώναζα για να συμμετάσχω εγώ ως υποψήφιος.
Ουδόλως αυτό ενδιέφερε έναν γέροντα.
Φώναζα για να ξεσηκωθούν οι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες στην πόλη αυτή που παρακμάζει, την ίδια στιγμή που σε άλλους δήμους που δεν έχουν τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα γίνονται θαύματα

ΚΑΤ΄ΑΡΧΗΝ ΑΠΕΤΥΧΑ
Οι τριαντάρηδες παρέμειναν εν πολλοίς στους φραπέδες. Υποκλίνομαι στις ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ομως δημιουργήθηκε η παράταξη "Ανάπλι εμπρός!"
Συμμετείχε στις εκλογές και πήγε σχετικά καλά. Ένας στους πέντε μας ψήφισε.

ΕΚΤΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΘΗΣΑΜΕ
Εκδηλώσεις.
Διαμαρτυρίες.
Δελτία τύπου
Συναντήσεις με φορείς για να πιέσουμε
Κινητικότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Αιτήσεις

Εκδήλωση στην Καραθώνα για τον σκουπιδότοπο.
Καθαρισμός της Πύλης του Σαγρέδου
Πίεση για να ανοίξει η Βιβλιοθήκη, πράγμα που έγινε
Συνάντηση με Βακαρέλη
Συνάντηση με την Εφορεία Αρχαιοτήτων
Γύρος της Αρβανιτιάς

Τέσσερις μήνες από τις εκλογές
ΔΕΝ ΑΔΡΑΝΗΣΑΜΕ

Δυστυχώς στην πόλη μας τίποτα άλλο δεν κινείται.
Κομματικές οργανώσεις νεκρές.
Περιφερειακές παρατάξεις νεκρές
Δημοτικές και τοπικές παρατάξεις νεκρές

Περπατώ στον δρόμο και συνεχώς βρίσκω ανθρώπους να μου προτείνουν σοβαρά θέματα που ΕΜΕΙΣ πρέπει να αναδείξουμε
Υπάρχουν συμπολίτες προοδευτικοί και με ιδέες.
Δεν θέλω να κοκορευτώ , αλλά μόνον το "Ανάπλι εμπρός!" σήμερα λειτουργεί και αναδεικνύει θέματα ως  παράταξη.

Δεν ξέρω αν  όλοι οι ψηφοφόροι μας είναι ικανοποιημένοι. Κάποιοι μου είπαν ότι δεν έχουμε δώσει μεγάλη βαρύτητα στα προβλήματα της νέας πόλης, εκεί που οι κατοικούν σχεδόν όλοι. Το ακούμε. Δεν θα το αμελήσουμε.

Ομως σκέφτομαι και το 80% που δεν μας ψήφισε και αναρωτιέμαι αν κάποιος από όλους αυτούς είναι ικανοποιημένος με την ψήφο του και τους σιωπηλούς που επέλεξε
Αναρωτιέμαι

Ενας χρόνος πέρασε
Τέσσερις μήνες πέρασαν
26 Σεπτεμβρίου 2019

Το Ανάπλι της καρδιάς μου (και άλλων που ρώτησα)

Ένα δείπνο για  δύο σε εστιατόριο σε όροφο με θέα το Μπούρτζι.

Μπάνιο στην Αρβάνα και μετά πρωινό στην Παραλία

Ένα χειμωνιάτικο δειλινό στο παγκάκι εκεί στην ανατολική προβλήτα

Βραδυνή βόλτα στην Πύλη του Σαγρέδου

Μια πρόταση γάμου στον Φάρο

Μια πρόταση για να τα φτιάξουν μπροστά από του Κατραμάνου

Η σεράνο του Κατραμάνου και το εκμέκ του Στράτου

Ο Μεγάλος Δρόμος δύο παρά τέταρτο το μεσημέρι, όταν είχε σχολάσει το θηλέων και τα αγόρια ετοιμαζόντουσαν για το απογευματινό κουδούνι στις δύο.

Στο Εμπορικό του Λάμπρου στον Μεγάλο Δρόμο, μετέπειτα  σοκολατίνα στου Πουλή στον ίδιο χώρο , μετά Λυρικόν για τις επόμενες γενιές

Βράδινή βόλτα  μετά το φροντιστήριο

Καρατσοπάνης και Ηλίας Λάγιος

Άνοδος στον Πύργο των Τόρων ένα Οκτωβριανό απόγευμα και να ακούς από εκεί πολύ αχνά τους ήχους της πόλης

Ποδόσφαιρο, ποδήλατο και σκέιτ μπορντ στην Πλατεία Συντάγματος

Ποδόσφαιρο στο οικόπεδο Καρύδη
Τα χοντρά μακαρόνια στου Ροδόπουλου

Συζήτηση για το μέλλον της πόλης με μπυρίτσα με τους συναγωνιστές

Η ομάδα καθαρίζει τα σκαλιά για την Πύλη του Σαγρέδου

Το Γυμνάσιο Ναυπλίου βάφεται με κόκκινα συνθήματα στις δύσκολες εποχές.

Να είσαι ο πρώτος πελάτης του Ιταλού
Να αντικρυζεις για πρώτη φορά το Ναύπλιο, μεγαλωμένη πλέον. και να ξέρεις αμέσως ότι αυτή θα είναι η πόλη σου

Γκρέτα, Πετρορούσσος, Κεκιρή

Δίπλωμα  της  αφημερίδας "απόπειρα" μαζί με τα πιτσιρίκια

Ουζοκατάνυξη και συζήτηση για τον Καζαμία στην Απόπειρα

Βράδυ με φεγγάρι στον Πρίγκηπα στην Καραθώνα

Βράδυ με φεγγάρι στην Καραθώνα σήμερα που όλα κλείνουν

Μουσικό Φεστιβάλ Ναυπλίου τα πρώτα χρόνια

Η Ασπασία στην Βιβλιοθήκη

Με γαλότσες να προσεγγίζεις το σχολείο όταν έβρεχε

Χριστούγεννα με χιονιά και η χορωδία τα ξημερώματα να τραγουδά στις γειτονιές

Το δικό μας έθιμο την παραμονή των Χριστουγέννων

Ο πατέρας και η μητέρα στην Κυριακάτικη βόλτα

Ο τελωνειακός υπάλληλος  να κυνηγά την εγγονή μπας και ξεστρατίσει

Κοπάνα στην Ακροναυπλία. "Και στείλαν τον Ξενίδη ψηλά στο Παλαμήδι να κυνηγήσει τα παιδιά."

Αγορά φαρμάκων στον Παράσχο και τον Κωστούρο και οι ιστορίες τους

Οι εφημερίες

Ο Σπάιτς, ο Ξιφίας, ο Ταύρος, ο Μπριν

Μασκαρέματα και ξεφάντωμα στις γειτονιές.

Τα αποκριάτικα πάρτι της απόπειρας

Η εκδήλωση- συζήτηση με τον Μοδινό στο στενό νότια της Παναγίας

Ουζάκι Κυριακή πρωί στο Παλαμήδι, όταν υπήρχε ακόμα το κυλικείο

Δειλινό στο μπαλκόνι του Λούη. Ιστορίες για τα παλαιά

Έκσταση δύο ημερών με την ανταπόκριση για την  ομάδα παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου  όταν πρωτοδημιουργήθηκε

Αθώωση στις μηνύσεις Τσούρνου

Το Ρόβερ να μην παίρνει μπρος στις οκτώ το πρωί και το παιδί να ανησυχει ότι θα αργήσει στο σχολείο.

Υποβρύχιο στου Μανιταρά στο Πάρκο

Η βραδιά με τα κόλλυβα όταν κλείσαμε την πρωτοβουλία

Η εκλογή δημοτικού συμβούλου από κάποιους πιτσιρικάδες που ονειρευόντουσαν, κόντρα στη Νεα Δημοκρατία και το Τσούρνο από την μια και στο πανίσχυρο τότε ΠΑΣΟΚ και τον ενιαίο Συνασπισμό (ΚΚΕ και εσωτερικό) που είχαν κατέβει όλοι μαζί.

Η συναυλία του Μίκη στην Κορωνίδα

Μακάριος και Όμιλος μέσα στο λιμάνι

Οι αφίξεις των φίλων του καλοκαιριού

Αρβανιτιά για μπάνιο

Η ντίσκο του Ξενία κάτω από το φωτισμένο Παλαμήδι

Ο φωτισμός του Παλαμηδιού το βράδυ που νικήσαμε τον  παναργειακό στο μπαράζ

Το γκολ του Ανδρώνη στον αγώνα με την Αναγέννηση Άρτας. Το γκολ του  Φρατζόγλου στον αγώνα με τον σπουδαίο Εθνικό Πειραιά.

Τα αυτοκίνητα που έφευγαν για το φεστιβάλ Επιδαύρου

Το Πάσχα στην εκκλησιά που βαπτίστηκες

Ο στολισμός των επιταφίων τότε και σήμερα

Και βέβαια σε όλες  αυτές τις αναμνήσεις ζωής,  ίσως πρωτεύουσα σημασία είχε ο Γύρος της Αρβανιτιάς

Η βόλτα όλης της κοινωνίας. Των αριστοκρατών, των μικροαστών, των εργατών. Των παιδιών και των μεγάλων

Η Καμάρα του Δεσπότη

Η Παναγίτσα

Οι βουτιές από τον Φάρο.

Η πρώτη αγκαλιά μέσα στο σκοτάδι.

Το πρώτο φιλί

Η σύσφιξη σχέσεων των τσακωμένων.

Τα Πανιά (τα βράχια μετά την στροφή)

Η Μυτίτσα

Τα πουλιά

Τα λουλούδια

Οι οσμές

Το τραγούδι της παρέας εκεί στα χωσίματα του Γύρου

Ο Γύρος μας

Ο Γύρος της καρδιάς μας

Όχι. Δεν θα τους επιτρέψουμε να αδιαφορήσουν.

Είναι ο δικός μας Γύρος διότι είναι οι αναμνήσεις μας.

Ανάπλι θλιμμένο με Γύρο κλειστό.

Είναι αδιανόητο τα παιδιά και τα εγγόνια μας να στερηθούν τον Γύρο.

Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε αυτήν την πόλη.

Άτυχοι που οι πολίτες δεν κατάλαβαν

Αλλά αυτό δεν είναι νοητό ακόμα και για τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του

Δυστυχώς σιωπούν όλοι όσοι εκλέχθηκαν,  Βουλευτάδες, Δημαρχέοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι.

Σιωπά η αντιπολίτευση

Ανάπλι εμπρός! 

Συ έμεινες για τον αγώνα, Θα ακολουθήσει ο κόσμος. Είμαι βέβαιος για αυτό.

Ξεκίνα!!