Μια δεκαετία πέρασε. Το Ανάπλι των τεράστων αντιθέσεων

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Η Αναπλιωτοπούλα, θυγατέρα προσφιλούς συμμαθητή μου, έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα στους δρόμους ημιαντοχής στα τέλη της δεκαετίας που το βράδυ μας αποχαιρετά. Πολλαπλή πανελληνιονίκης. Ο Οίακας από τα αζήτητα του τοπικού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης στις αρχές της δεκαετίας παίζει σήμερα στο δεύτερο την τάξη πρωτάθλημα κόντρα στον Ολυμπιακό. Η ομάδα της πόλης στην ποδοσφαίριση είναι πρωτοπόρα στο πρωτάθλημα της τρίτης εθνικής εκεί που μερικά χρόνια πριν έτρωγε επτάρες από μικρά χωριά. Ο Ναυτικός Όμιλος συμμετέχει, νομίζω για πρώτη φορά στην ιστορία του, σε όλα τα πρωταθλήματα των μικρών ηλικιών στην υδατοσφαίρση.Στην πετοσφαίριση και στην χειροσφαίριση  διαφαίνεται μία άνθηση. Κάποιοι άνθρωποι που μοχθούν και προσφέρουν είναι πίσω από τις επιτυχίες. Και βέβαια οι ίδιοι οι αθλητές και προπονητές
Το πανάκριβο στρώμα του επι κοντώ εξαφανίσθηκε κάποια στιγμή μέσα στην δεκαετία. Ολη την δεκαετία ακούμε για την ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου, που κλείνει κάθε χειμώνα Χρόνια φωνάζω για ανοικτούς συλλόγους με ενεργά μέλη. Με διαδικασίες στις  ΓενικέςΣυνελεύσεις όπου θα ακούγονται ιδέες και προτάσεις. Με ανοιχτές διαδικασίες αρχαιρεσιών και απολογισμών (το Σωματείο Ναύπλιο 2017 το έκανε αυτό, δεν ξέρω άλλη περίπτωση, ίσως και να υπάρχει) Οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι κατά βάση οι ίδιες που είχαν φτιαχτεί τον προηγούμενο αιώνα. Μπαίνουμε αύριο στην τρίτη δεκαετία του παρόντος αιώνα και δεν διαφαίνεται κάτι ριζικό. Η ηγεσία της Περιφέρειας προγραμματίζει κερκίδες σε γήπεδα ποδοσφαίρου, την στιγμή που η μεγαλύτερη και ιστορικότερη ομάδα του νομού, ο Παναργειακός, κόβει 25 εισιτήρια!!!! Ένα άτομο κρατάει μόνο του την σφραγίδα του ιστορικού ποδοσφαιρικού σωματείου της πόλης. Εάν ακούσατε εσείς αρχαιρεσίες και ανοικτές Γενικές συνελεύσεις στον Πανναυπλιακό, πείτε το μας να το μάθουμε και εμείς. Η κοινωνία αδιαφορεί που κάποιος με το έτσι θέλω κρατάει την σφραγίδα της ομάδας στην οποία έπαιξαν ο Ανδρώνης και ο Φρατζόγλου.

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Αργείοι φίλοι, διαχωρίζουν τα σκουπίδια στα σπίτια τους και  φέρνουν τα ανακυκλώσιμα όλη  την τελευταία δεκαετία στο Ναύπλιο. Αναπλιώτες κάνουν καθημερινά αυτό.Μεγάλη ευαισθητοποίηση της τοπικής  κοινωνίας στο τεράστιο ζήτημα της εποχής μας , που είναι η αλλαγή του κλίματος, που θα μας επηρεάσει όλους αρνητικά. Ο πλανήτης κινδυνεύει και τα μικρά Αναπλιωτάκια το εμπεδώνουν αυτό, όλη την τελευταία δεκαετία.
Καταφτάνει το σκουπιδιάρικο και ρίχνει τα ανακυκλωθέντα υλικά που είχαν τοποθετήσει οι πολίτες στους μπλε κάδου,ς χύμα μαζί με τα υπόλοιπα. Και μετά όλα βουρ για Καραθώνα. Πέρασε μία δεκαετία και τα σκουπίδια όλα αυτά τα χρόνια εκεί. Μια δεκαετία ξαναλέω. Μια δεκαετία για να το πω τρίτη φορά γιατί δεν μπορώ να το χωνέψω. Το χωνεύετε εσείς;

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Με το ξεκίνημα της δεκαετίας που πέρασε ενέσκηψε η οικονομική κρίση, που όποιος το αναλύσει λίγο βαθύτερα ήταν κρίση κοινωνική, κρίση αξιών στην κοινωνία μας. Οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνθηκαν στην πόλη μας , λόγω της κρίσης αυτής. Κάποιοι ωφελήθηκαν. Μικρομεσαίες τάξεις που πριν πήγαιναν με δανεικά στην Μύκονο, εμφανίσθηκαν στ΄Ανάπλι για ταξείδι αυθημερόν. Ο τζίρος στα σουβλατζίδικα και τα καφέ μεγάλωσε, αλλά η ακραία φτώχεια στην πόλη άρχισε να γίνεται τεράστιο πρόβλημα. Η ντόπια κοινωνία έδειξε την ευαισθησία της. Δεν ήσαν μόνον τα εμφανή και αυτά που συμβαίνουν στο προσκήνιο. Ανώνυμοι συμπολίτες μας βοήθησαν ανώνυμους φτωχούς. Όλη την δεκαετία έγινε αυτό. Όμως τώρα, στις τελευταίες μέρες και στην δύση της δεκαετίας που φεύγει, το κίνημα συμπαράστασης από την κοινωνία για το Γηροκομείο μας που παραπαίει είναι κάτι το μαγικό. Μας γεμίζει αισιοδοξία για την επόμενη δεκαετία.
Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια τα μίση και τον αλληλοσπαραγμό. Λόγια απίστευτα ακούστηκαν. Φιλίες χάλασαν. Συγγενείς τσακώθηκαν Επί μια ολόκληρη δεκαετία έμπαινε χοντρά μέσα κάθε μήνα το Γηροκομείο και ουδείς από τους αρμοδίους ευαισθητοποιήθηκε για να δοθούν κάποιες λύσεις. Τι περίμεναν; Άφηναν την κοινωνία στο σκοτάδι (αλλά τώρα ξυπνήσαμε όλοι). Ίσως το πιο μεγάλο βάρος που μας άφησε στην τοπική κοινωνία η δεκαετία αυτή είναι ο διχασμός, ο αλληλοσπαραγμός και τα λόγια μίσους και η κατάσταση στο Γηροκομείο της πόλης.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Το χορευτικό του ΠΛΙ. Το χορωδιακό εργαστήρι. Οι θεατρικές ομάδες. Οι άνθρωποι που επί χρόνια χωρίς να αμείβονται παίζουν στην μπάντα. Οι λογοτέχνες της πόλης. Ο Μπάμπης και ο Τόλης που αναδεικνύουν την τοπική ιστορία. Οι εξαιρετικοί Αναπλιώτες επιστήμονες που διαπρέπουν στα Πανεπιστήμια και στο εξωτερικό. Ο Καρατάσος με την αγάπη του για την πόλη. Η κυρία που παρότι άτομο με αναπηρία είναι εκεί στο καθήκον και καθαρίζει τους δρόμους της πόλης μας.Καθαρίζει και μαζεύει τα δικά μας σκουπίδια Όλοι οι εργαζόμενοι στα σκουπίδια. Ο επαγγελματίας, ο επιστήμονας, ο έμπορος, ο υπάλληλος , ο τεχνίτης και ο εργάτης που  με ευσυνειδησία εκτελούν τα καθήκοντά τους. Και τόσοι άλλοι που ας με συγχωρέσουν αν τους λησμόνησα. Αααα ναι. Οι συναγωνιστές στο "Ανάπλι εμπρός !" και πιο παλιά στην "άλλη πρόταση" μια και αναφέρομαι στην δεκαετία.
Από την άλλη μία μόνον φράση: "Ευχαριστούμε την κυρία Μαρία Ράλλη". Δεν είναι το πρόσωπο το θέμα. Είναι το όλο φαινόμενο που κατ΄ουσίαν ρουφά όλους τους χυμούς των δημιουργικών ανθρώπων.


ΤΟ ΑΝΑΠΛΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ
Το Ανάπλι που ονειρεύεται και σχεδιάζει
Το Ανάπλι των απευθείας αναθέσεων.
Μία δεκαετία που κατοχυρώθηκε ότι είναι κανονικότητα να  επιδοτούμε ακόμα και τα πανηγύρια.
Το Ανάπλι που προσβλέπει μόνον στις επιχορηγήσεις και στα : "υπό την αιγίδα του....."
Το Ανάπλι των αντιθέσεων και το Ανάπλι της μιζέριας
Δεκαετία 2010-2019
Καλή νέα δεκαετία σας εύχομαι.
Ηια εμένα θα είναι η δεκαετία της έναρξης των γηρατειών.
Όλη την προηγούμενη δεκαετία και μέχρι σήμερα δημοσίευα ως αιρετικός
Ελπίζω την 31η Δεκεμβρίου 2029 να δημοσιεύσω τον απολογισμό της νέας δεκαετίας
Νιώθω αισιόδοξος, λόγω του "Ανάπλι εμπρός!". και της κοινωνίας που σιγά-σιγά αφυπνίζεται.
Να πάρουν κάποια στιγμή την εξουσία οι μη μίζεροι  και να μην ακουστεί ξανά η φράση: Ευχαριστώ την.....
ΥΓ στην φωτογραφία ο Ουίνστον νέος την εποχή της μετάβασης στο Λονδίνο

Μουσικά και πολιτιστικά δρώμενα στο Ναύπλιο

Ως άσχετος στο θέμα πήρα και την βοήθεια του κοινού.
Δεν είναι θέσφατα αυτά που θα σας γράψω σήμερον. Ας γίνει η σημερινή μου ανάρτηση ευκαιρία για περίσκεψη  και κάποια στιγμή, από κάποιους καλύτερους εμού γνώστες των θεμάτων ας ανοίξει ένας διάλογος για τα μουσικά δρώμενα στην πόλη.

Δημοτικό Ωδείο Ναυπλίου: 
Ψευδεπίγραφος τίτλος. Δεν είναι Ωδείο αυτό που έχουμε στην πόλη μας από τη στιγμή που διδάσκεται μόνον κιθάρα και πιάνο. Και φλάουτο από μία καλή καθηγήτρια που πρόκειται σύντομα να πάρει σύνταξη, απ΄ότι ακούω.
Οι καλοί καθηγητές του πιάνου και της κιθάρας και οι εργαζόμενοι δεν αρκούν για να λέμε ότι στην πόλη μας έχουμε Δημοτικό Ωδείο. Σχολή κιθάρας και πιάνου μπορεί να  διαθέτουμε, αλλά ετούτο ως πλήρες Ωδείο δεν είναι δυνατόν να λογίζεται. Και τούτο  δεν πρέπει να μας αρκεί.
Δεν δίδονται, απ΄ότι επίσης μαθαίνω αρκετά πτυχία και διπλώματα. Και οι μαθητές του Δημοτικού Ωδείου βαίνουν μειούμενοι. Παρά το ότι περισσότερα παιδιά ζητούν μουσικές σπουδές.
Χάνει μαθητές το Δημοτικό Ωδείο. Ποιος κερδίζει;
Και υπάρχουν πλείστα όσα προβλήματα στο κτηριακό, αλλά ας μην επεκταθώ επ΄αυτού.
Τι Δημοτικό "Ωδείο" είναι αυτό; Με λιγοστούς μαθητές;  Με καθηγητές σε δύο όργανα; Που δεν δίνει πτυχία και διπλώματα παρά ελάχιστα;
Σιωπητήριο στην πόλη για το Ωδείο μας. Αντί η κοινωνία να αντιδράσει και να επιδιώξει κάτι καλύτερο. Έστω και βήμα- βήμα.
Άμεσα να προσληφθούν καθηγητές και για τα άλλα όργανα σαν πρώτο βήμα.
Πολύ καλός μουσικός και εξαιρετικός άνθρωπος  μαθαίνω ότι είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου . Αλλά δεν κάνει για διευθυντής αφού δεν έχει θέσει μετ΄επιτάσεως τα τόσα προβλήματα του Ωδείου στο οποίο προΐσταται καλλιτεχνικά. Εγώ θέλω κάποιον που να φωνάξει και να διεκδικήσει. Και να τους εκθέσει εφ΄όσον τίποτα δεν κάνουν.


Δημοτική χορωδία και χορωδίες της πόλης. Φιλαρμονική 
Η βοήθεια που έχω πάρει από το κοινό όσον αφορά τα καλλιτεχνικά, μου λέει ότι η δημοτική χορωδία και η φιλαρμονική μας  είναι αρκετά καλές. Ισως ευρίσκονται σήμερα στην καλύτερη περίοδό τους διαχρονικά. Η  συμβολή του χοράρχη και του μαέστρου, μου λένε, ότι πρέπει να είναι καθοριστική για το καλό αποτέλεσμα. Απαιτείται ένα εύγε για την προσπάθεια του μαέστρου, αλλά και των νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία συμπολιτών μας που ασχολούνται και προσφέρουν ανιδιοτελώς. Όμως δεν υπάρχει μόνον η δημοτική χορωδία και η παιδική χορωδία του ΔΟΠΠΑΤ με άλλον χοράρχη, που απ΄όσο γνωρίζω αυτός δεν είναι στην μισθοδοσία του ΔΟΠΠΑΤ. Έχουμε και το Χορωδιακό Εργαστήρι το οποίο στελεχώνουν δεκάδες συμπολίτες. Διαθέτουμε και τις εκκλησιαστικές και Βυζαντινές χορωδίες. Μια πραγματική μουσική άνοιξη στα θέματα της χορωδιακής μουσικής.
Πέραν αυτού όμως, η πόλη έχει την ευτυχία να διαθέτει και άλλους σπουδαίους μουσικούς σε διάφορα είδη μουσικής που διαπρέπουν επαγγελματικά.
Ο Iron στην ηλεκτρονική μουσική, οι Νοναίοι, η Μαριλένα Ορφανού, ο Μπάμπης Σουλιές, ο Τρίγκας, η Μαργαρίτα, ο Βασίλης Κατσαρός και άλλοι πολλοί (εννοείται ότι δεν τους κατέταξα με σειρά σπουδαιότητας)
Και πάνω απ΄όλους ο  Δημήτρης Τερζάκης αλλά και ο Πάνος Ηλιόπουλος που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό
Και ξεχνώ πολλούς. Ας με συγχωρέσουν
Και στην πόλη μας ζουν και άλλοι αξιολογότατοι μουσικοί. Με καλές σπουδές και με ταλέντο. Καθηγητές στο Δημοτικό και στα ιδιωτικά Ωδεία, καθηγητές στο μουσικό σχολείο
Μουσικοί που έχουν προσφέρει τα μάλα  σε φιλαρμονικές εκτός Ναυπλίου, ταλέντα εδώ κι εκεί.
Έτσι μου λένε, διότι εγώ δεν μπορώ να κρίνω με ασφάλεια.

Ας αφήσουμε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν
Πολιτισμός είναι αναπνοή, ελευθερία, ευκαιρία για όλους, συνεργασίες και άμιλλα.
Συναυλίες για όλους, φεστιβάλ, μουσικές σε παρέες, τραγούδι. Μια καλή μουσική που να ακούγεται από ένα εμπορικό ή μέσα σε ένα δικηγορικό γραφείο ή ακόμα ακόμα και σε μια υπηρεσία του Δημοσίου. Είναι συζητήσεις για την μουσική. Ακούσματα και live  σε μπαρ.
Φουγάρο και τζαζ φεστιβάλ.
Και  να ενισχυθεί το ροκ φεστιβάλ  στην Καραθώνα για τα ντόπια νεανικά  συγκροτηματάκια.
Και να διαθέτουμε πολλές χορωδίες και πολλές μπάντες. Όχι μόνον μία.
Και ναι, ας ξαναθυμηθούμε το πολύ ωραίο φεστιβάλ του τραίνου που γινόταν πριν κάποια χρόνια με μουσικές, καλές τέχνες και ψηφιακά είδη τεχνών
Τα λουλούδια θα ανθίσουν όμως  αν δεν έχουμε αποκλεισμούς. Αν δια πυρός και δια ροπάλου επιβάλλουμε την πολυφωνία. Αν η κοινωνία πάψει να ανέχεται το "εγώ και μόνον και όχι ο άλλος"
Ας γίνουμε μια πολιτιστική αγκαλιά με συντροφικότητα και όχι μαχαιρώματα.
Ο χοράρχης που τυχαίνει να είναι και μαέστρος  πρέπει και μπορεί να συνεχίσει την πολύ καλή προσφορά του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποκλεισμούς  και αποκλειστικότητες.
Στα χορωδιακά φεστιβάλ να συμμετέχουν όλες οι καλές χορωδίες της πόλης.
Οι μουσικοί με τα χάλκινα που μπορούν να παρουσιάσουν τα δικά τους να είναι ευπρόσδεκτοι στην αγκαλιά της πόλης και στις εκδηλώσεις του Δήμου. Και να μην ακούω τα απίστευτα για αποκλειστικότητες στα μουσικά όργανα.
Τα κονδύλια πρέπει να κατευθύνονται σε εκδηλώσεις του Δήμου, αλλά και των πολιτιστικών συλλόγων. Οχι σε κερδοσκοπικές εταιρείες. Οι εταιρείες που επιδιώκουν το κέρδος να έχουν όλες τις δυνατότητες και ελευθερίες να το πράξουν, χωρίς όμως την επιχορήγηση των φορολογουμένων δημοτών. Να έχουν πρόσβαση σε δημοτικά κτήρια και πλατείες για να παρουσιάσουν τα μουσικά τους, όχι όμως και να τους πληρώνουμε από πάνω.
Και για να επιχορηγούμε συλλόγους και να καλύπτουμε τα έξοδά τους θα πρέπει και αυτοί να τηρούν τις καταστατικές διαδικασίες και να υπάρχει άπλετη διαφάνεια στα οικονομικά τους.

Συμφωνική ορχήστρα στο Ναύπλιο.
Μου αρέσει εξαιρετικά  να ακούω οραματικά.
Όμως για τα μεγάλα όνειρα που πηγάζουν από τα φωτεινά μυαλά και τις ζεστές καρδιές απαιτείται να υπάρχουν πόδια στο έδαφος. Τα μυαλά ας είναι ή μάλλον πρέπει να είναι στα σύννεφα και στο φεγγάρι
Αλλά αν δεν πατάμε στην γη η γελοιοποίηση είναι κοντά.
Να την ονειρευτούμε την συμφωνική ορχήστρα, όπως και μία θεατρική ομάδα που να καταστεί η καλύτερη σε επαρχιακή πόλη της Ελλάδας.
Αυτοί όμως που θα ηγηθούν μια τέτοιας υπερβατικής κίνησης, θα πρέπει να είναι τελείως ξεχωριστοί. Να είναι άνθρωποι που μπροστά τους θα μένεις ενεός όταν ανοίγουν τα φτερά τους.
Και για μια σπουδαία συμφωνική ορχήστρα αναγκαία προϋπόθεση είναι και οι αιρετοί να είναι το κάτι άλλο. Να μην ασχολούνται με δεκάδες ψεύτικα προφίλ. Να πετούν πάνω από την πόλη.

Νέο κτήριο-Πολυχώρος
Και για όλα αυτά τα μεγάλα όνειρα, αλλά και για τα θέματα της καθημερινής διαχείρισης του πολιτιστικού πλούτου της πόλη, για το θέατρο και την μουσική και όχι μόνον για αυτές τις μορφές τέχνης, είναι αδήριτη ανάγκη να κατασκευάσουμε ένα νέο κτήριο - πολυχώρο.
Στη νέα πόλη, με εξτρήμ αρχιτεκτονική γραμμή για να δείξουμε ότι η κοινωνία δεν είναι στραμμένη μόνον στο ένδοξο παρελθόν, δεν κοιτά μόνον το εφήμερο κέρδος που αντλούμε από την παλιά πόλη, λόγω του ότι κάποιοι ελάχιστοι πριν μερικές δεκαετίες αγωνίστηκαν για την διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Πρέπει να αποδείξουμε ότι η κοινωνία είναι ανοιχτή στα νέα ρεύματα της αρχιτεκτονικής, της μουσικής, του θεάτρου, του χορού, της ζωγραφικής και της γλυπτικής, της φωτογραφίας, των άλλων ψηφιακών μορφών τέχνης.
Και για όλα αυτά, αλλά και για να αποκτήσουμε κάποτε συμφωνική ορχήστρα και θέατρο πρωτοπορία  χρειάζεται ο νέος αυτός πρωτοποριακός χώρος. Ένα κτήριο που οι πολλοί θα το βρουν πανάσχημο, αλλά που με τον καιρό θα γίνει το νέο ορόσημο της πόλης.
Για να καταστούμε η σπουδαιότερη πόλη της Ελλάδας.
Έχουμε όλες τις δυνατότητες.
Την ομορφιά. Το πολιτιστικό μας πλούτο. Την μικρή δυναμική πρωτοπορία της κοινωνίας.
Τι μας λείπει;
Ελα ντε; Τιιι;

26 Σεπτεμβρίου 2019

26 Σεπτεμβρίου 2018: Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος από τότε. Έχω κάποιους ιδιαίτερους λόγους και την θυμάμαι την ημερομηνία αυτή.
Τότε ήταν που άρχισα να φωνάζω την λέξη "εμπρός. Ανάπλι εμπρός!"
Κραυγή απόγνωσης για την πόλη που αγαπώ.
Τα σκουπίδια στην Καραθώνα.
Ανακύκλωση για πλάκα.
Το λιμάνι χωρίς pillars.
Το Μπούρτζι.
Το Τελωνείο.
Το βενετικό κτήριο στον Άγιο Γεώργιο
Ο Άγιος Νικόλαος
Το κτήριο Βίγκα
Οι φυλακές του Λεονάρδου.
Η κλειστή Πύλη του Σαγρέδου
Το Γηροκομείο που καταρρέει οικονομικά
Τα ΑΜΕΑ και τα προβλήματά τους.
Η αδιαφορία για να ενταχθεί το ιστορικό κέντρο στα μνημεία της UNESCO
Ο ΚΥΚΝΟΣ και τα κουνούπια.
Το δεύτερο και το πέμπτο δημοτικό σχολείο.
Το νοσοκομείο και η έλλειψη του οποιουδήποτε σχεδίου
Η κατάληψη δημόσιου χώρου
Οι αθλητικές εγκαταστάσεις και το κολυμβητήριο.
Το τραίνο
Το Τριανόν
Τα κάστρα μας.
Η δίψα του κόσμου στο Παλαμήδι αφού κυλικείο γιοκ
Το κυκλοφοριακό χάος
Οι δικυκλιστές χωρίς κράνος και τα παραδείγματα που δίδουν κάποιοι στα παιδιά.
Ο πολιτισμός
Η υποβάθμιση του μουσικού φεστιβάλ.
Η έλλειψη τουριστικής πολιτικής
Το Κοιτίδα που χάθηκε και για το οποίο πληρώσαμε

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ

"Ανάπλι εμπρός!" άρχισα να φωνάζω
Για να ξεσηκωθούν κάποιοι
Και πλησίαζαν αυτοδιοικητικές εκλογές.

Δεν φώναζα για να συμμετάσχω εγώ ως υποψήφιος.
Ουδόλως αυτό ενδιέφερε έναν γέροντα.
Φώναζα για να ξεσηκωθούν οι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες στην πόλη αυτή που παρακμάζει, την ίδια στιγμή που σε άλλους δήμους που δεν έχουν τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα γίνονται θαύματα

ΚΑΤ΄ΑΡΧΗΝ ΑΠΕΤΥΧΑ
Οι τριαντάρηδες παρέμειναν εν πολλοίς στους φραπέδες. Υποκλίνομαι στις ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ομως δημιουργήθηκε η παράταξη "Ανάπλι εμπρός!"
Συμμετείχε στις εκλογές και πήγε σχετικά καλά. Ένας στους πέντε μας ψήφισε.

ΕΚΤΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΘΗΣΑΜΕ
Εκδηλώσεις.
Διαμαρτυρίες.
Δελτία τύπου
Συναντήσεις με φορείς για να πιέσουμε
Κινητικότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Αιτήσεις

Εκδήλωση στην Καραθώνα για τον σκουπιδότοπο.
Καθαρισμός της Πύλης του Σαγρέδου
Πίεση για να ανοίξει η Βιβλιοθήκη, πράγμα που έγινε
Συνάντηση με Βακαρέλη
Συνάντηση με την Εφορεία Αρχαιοτήτων
Γύρος της Αρβανιτιάς

Τέσσερις μήνες από τις εκλογές
ΔΕΝ ΑΔΡΑΝΗΣΑΜΕ

Δυστυχώς στην πόλη μας τίποτα άλλο δεν κινείται.
Κομματικές οργανώσεις νεκρές.
Περιφερειακές παρατάξεις νεκρές
Δημοτικές και τοπικές παρατάξεις νεκρές

Περπατώ στον δρόμο και συνεχώς βρίσκω ανθρώπους να μου προτείνουν σοβαρά θέματα που ΕΜΕΙΣ πρέπει να αναδείξουμε
Υπάρχουν συμπολίτες προοδευτικοί και με ιδέες.
Δεν θέλω να κοκορευτώ , αλλά μόνον το "Ανάπλι εμπρός!" σήμερα λειτουργεί και αναδεικνύει θέματα ως  παράταξη.

Δεν ξέρω αν  όλοι οι ψηφοφόροι μας είναι ικανοποιημένοι. Κάποιοι μου είπαν ότι δεν έχουμε δώσει μεγάλη βαρύτητα στα προβλήματα της νέας πόλης, εκεί που οι κατοικούν σχεδόν όλοι. Το ακούμε. Δεν θα το αμελήσουμε.

Ομως σκέφτομαι και το 80% που δεν μας ψήφισε και αναρωτιέμαι αν κάποιος από όλους αυτούς είναι ικανοποιημένος με την ψήφο του και τους σιωπηλούς που επέλεξε
Αναρωτιέμαι

Ενας χρόνος πέρασε
Τέσσερις μήνες πέρασαν
26 Σεπτεμβρίου 2019

Το Ανάπλι της καρδιάς μου (και άλλων που ρώτησα)

Ένα δείπνο για  δύο σε εστιατόριο σε όροφο με θέα το Μπούρτζι.

Μπάνιο στην Αρβάνα και μετά πρωινό στην Παραλία

Ένα χειμωνιάτικο δειλινό στο παγκάκι εκεί στην ανατολική προβλήτα

Βραδυνή βόλτα στην Πύλη του Σαγρέδου

Μια πρόταση γάμου στον Φάρο

Μια πρόταση για να τα φτιάξουν μπροστά από του Κατραμάνου

Η σεράνο του Κατραμάνου και το εκμέκ του Στράτου

Ο Μεγάλος Δρόμος δύο παρά τέταρτο το μεσημέρι, όταν είχε σχολάσει το θηλέων και τα αγόρια ετοιμαζόντουσαν για το απογευματινό κουδούνι στις δύο.

Στο Εμπορικό του Λάμπρου στον Μεγάλο Δρόμο, μετέπειτα  σοκολατίνα στου Πουλή στον ίδιο χώρο , μετά Λυρικόν για τις επόμενες γενιές

Βράδινή βόλτα  μετά το φροντιστήριο

Καρατσοπάνης και Ηλίας Λάγιος

Άνοδος στον Πύργο των Τόρων ένα Οκτωβριανό απόγευμα και να ακούς από εκεί πολύ αχνά τους ήχους της πόλης

Ποδόσφαιρο, ποδήλατο και σκέιτ μπορντ στην Πλατεία Συντάγματος

Ποδόσφαιρο στο οικόπεδο Καρύδη
Τα χοντρά μακαρόνια στου Ροδόπουλου

Συζήτηση για το μέλλον της πόλης με μπυρίτσα με τους συναγωνιστές

Η ομάδα καθαρίζει τα σκαλιά για την Πύλη του Σαγρέδου

Το Γυμνάσιο Ναυπλίου βάφεται με κόκκινα συνθήματα στις δύσκολες εποχές.

Να είσαι ο πρώτος πελάτης του Ιταλού
Να αντικρυζεις για πρώτη φορά το Ναύπλιο, μεγαλωμένη πλέον. και να ξέρεις αμέσως ότι αυτή θα είναι η πόλη σου

Γκρέτα, Πετρορούσσος, Κεκιρή

Δίπλωμα  της  αφημερίδας "απόπειρα" μαζί με τα πιτσιρίκια

Ουζοκατάνυξη και συζήτηση για τον Καζαμία στην Απόπειρα

Βράδυ με φεγγάρι στον Πρίγκηπα στην Καραθώνα

Βράδυ με φεγγάρι στην Καραθώνα σήμερα που όλα κλείνουν

Μουσικό Φεστιβάλ Ναυπλίου τα πρώτα χρόνια

Η Ασπασία στην Βιβλιοθήκη

Με γαλότσες να προσεγγίζεις το σχολείο όταν έβρεχε

Χριστούγεννα με χιονιά και η χορωδία τα ξημερώματα να τραγουδά στις γειτονιές

Το δικό μας έθιμο την παραμονή των Χριστουγέννων

Ο πατέρας και η μητέρα στην Κυριακάτικη βόλτα

Ο τελωνειακός υπάλληλος  να κυνηγά την εγγονή μπας και ξεστρατίσει

Κοπάνα στην Ακροναυπλία. "Και στείλαν τον Ξενίδη ψηλά στο Παλαμήδι να κυνηγήσει τα παιδιά."

Αγορά φαρμάκων στον Παράσχο και τον Κωστούρο και οι ιστορίες τους

Οι εφημερίες

Ο Σπάιτς, ο Ξιφίας, ο Ταύρος, ο Μπριν

Μασκαρέματα και ξεφάντωμα στις γειτονιές.

Τα αποκριάτικα πάρτι της απόπειρας

Η εκδήλωση- συζήτηση με τον Μοδινό στο στενό νότια της Παναγίας

Ουζάκι Κυριακή πρωί στο Παλαμήδι, όταν υπήρχε ακόμα το κυλικείο

Δειλινό στο μπαλκόνι του Λούη. Ιστορίες για τα παλαιά

Έκσταση δύο ημερών με την ανταπόκριση για την  ομάδα παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου  όταν πρωτοδημιουργήθηκε

Αθώωση στις μηνύσεις Τσούρνου

Το Ρόβερ να μην παίρνει μπρος στις οκτώ το πρωί και το παιδί να ανησυχει ότι θα αργήσει στο σχολείο.

Υποβρύχιο στου Μανιταρά στο Πάρκο

Η βραδιά με τα κόλλυβα όταν κλείσαμε την πρωτοβουλία

Η εκλογή δημοτικού συμβούλου από κάποιους πιτσιρικάδες που ονειρευόντουσαν, κόντρα στη Νεα Δημοκρατία και το Τσούρνο από την μια και στο πανίσχυρο τότε ΠΑΣΟΚ και τον ενιαίο Συνασπισμό (ΚΚΕ και εσωτερικό) που είχαν κατέβει όλοι μαζί.

Η συναυλία του Μίκη στην Κορωνίδα

Μακάριος και Όμιλος μέσα στο λιμάνι

Οι αφίξεις των φίλων του καλοκαιριού

Αρβανιτιά για μπάνιο

Η ντίσκο του Ξενία κάτω από το φωτισμένο Παλαμήδι

Ο φωτισμός του Παλαμηδιού το βράδυ που νικήσαμε τον  παναργειακό στο μπαράζ

Το γκολ του Ανδρώνη στον αγώνα με την Αναγέννηση Άρτας. Το γκολ του  Φρατζόγλου στον αγώνα με τον σπουδαίο Εθνικό Πειραιά.

Τα αυτοκίνητα που έφευγαν για το φεστιβάλ Επιδαύρου

Το Πάσχα στην εκκλησιά που βαπτίστηκες

Ο στολισμός των επιταφίων τότε και σήμερα

Και βέβαια σε όλες  αυτές τις αναμνήσεις ζωής,  ίσως πρωτεύουσα σημασία είχε ο Γύρος της Αρβανιτιάς

Η βόλτα όλης της κοινωνίας. Των αριστοκρατών, των μικροαστών, των εργατών. Των παιδιών και των μεγάλων

Η Καμάρα του Δεσπότη

Η Παναγίτσα

Οι βουτιές από τον Φάρο.

Η πρώτη αγκαλιά μέσα στο σκοτάδι.

Το πρώτο φιλί

Η σύσφιξη σχέσεων των τσακωμένων.

Τα Πανιά (τα βράχια μετά την στροφή)

Η Μυτίτσα

Τα πουλιά

Τα λουλούδια

Οι οσμές

Το τραγούδι της παρέας εκεί στα χωσίματα του Γύρου

Ο Γύρος μας

Ο Γύρος της καρδιάς μας

Όχι. Δεν θα τους επιτρέψουμε να αδιαφορήσουν.

Είναι ο δικός μας Γύρος διότι είναι οι αναμνήσεις μας.

Ανάπλι θλιμμένο με Γύρο κλειστό.

Είναι αδιανόητο τα παιδιά και τα εγγόνια μας να στερηθούν τον Γύρο.

Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε αυτήν την πόλη.

Άτυχοι που οι πολίτες δεν κατάλαβαν

Αλλά αυτό δεν είναι νοητό ακόμα και για τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του

Δυστυχώς σιωπούν όλοι όσοι εκλέχθηκαν,  Βουλευτάδες, Δημαρχέοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι.

Σιωπά η αντιπολίτευση

Ανάπλι εμπρός! 

Συ έμεινες για τον αγώνα, Θα ακολουθήσει ο κόσμος. Είμαι βέβαιος για αυτό.

Ξεκίνα!!

Παει και αυτή η προθεσμία να ολοκληρωθεί το έργο στο λιμάνι. Φώναζα εγώ, αλλά.....

Ίσως να σκέφτεστε ότι εγώ μπορεί να ξέρω ποιές και πόσες και σε τι ύψος ανέρχονται οι δικαστικές εκκρεμότητες που έχει ο Δήμος μας με τους εργολάβους του προηγούμενου έργου  της εκβάθυνσης του λιμανιού που κατέληξε σε ένα τεράστιο φιάσκο αφού το έργο ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Και ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες για το φιάσκο αυτό, αλλά και ποτέ δεν έγινε και συζήτηση για το τι έφταιξε
Αντιθέτως. Όχι μόνον δεν έγινε συζήτηση σε πολιτικό επίπεδο, αλλά έχουμε και δικαστικές εκκρεμότητες.
Πόσες προσφυγές είναι άραγε εκκρεμείς; Πόσα άραγε μας ζητάνε οι εργολήπτριες εταιρίες με κάθε μία προσφυγή;
Εεεεε λοιπόν σας λέω  ότι και εγώ δεν έχω ιδέα. Όπως δεν πρέπει να γνωρίζει κανείς από την αντιπολίτευση. Αλλά και από την συμπολίτευση στον Δήμο ελάχιστοι πρέπει να γνωρίζουν. Δύο; Τρεις; Αμφιβάλλω αν γνωρίζουν παραπάνω.
Ίσως να μην το έχετε αντιληφθεί, αγαπητοί μου φίλοι, αλλά το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό για την πόλη μας.
Οι ένδικες διαφορές πρέπει να ανέρχονται σε πολλά χρήματα. Αν τις χάσουμε τις υποθέσεις ζήτω που καήκαμε.
Ελπίζω ειλικρινά για το μέλλον της πόλης και των παιδιών και των εγγονών μας ότι όλα θα πάνε καλά.
Ελπίζω ότι τα νομικά επιχειρήματά μας να  είναι ισχυρά και να πείσουν τα Δικαστήρια.
Όμως, όλα αυτά με τα μεγάλα έργα με συμβατικό αντικείμενο εκατομμυρίων δεν είναι για παιχνίδια και προχειρότητες
Είναι αδιανόητο για εμένα ότι αποφασίσαμε την διάλυση της εργολαβίας, χωρίς να αναφέρονται οι λόγοι υπαιτιότητας του εργολάβοι και μετά από μερικούς μήνες, αποφασίσαμε να ανακαλέσουμε την απόφαση της διάλυσης της σύμβασης.
Βούτυρο στο ψωμί των συνηγόρων της εργολήπτριας εταιρείας. Ίδωμεν. Επαναλαμβάνω. Ας ελπίσουμε για χάρη των παιδιών μας σε αυτή την πόλη.

Και τώρα φτάσαμε στη νέα σύμβαση για την εκβάθυνση του λιμένος και την ενίσχυση των κρηπιδωμάτων.
Από την πρώτη στιγμή φώναζα ότι η σύμβαση αυτή δεν βγαίνει στα χρονικά περιθώρια που έχουν τεθεί.
Μετρούσα μεταφορές των κλαπέ (φορτηγίδων) και ήταν ολοφάνερο ότι το πράγμα δεν έβγαινε.
Κάποιοι χαμογελούσαν με την στοκιά μου να μετράω.
Όμως γνωρίζαμε από την προηγούμενη εργολαβία ποιος είναι ο ρυθμός που μπορεί να εκτελεσθεί ένα έργο με μια φαγάνα.
Έφεραν αρχικά μία φαγάνα. Επειδή φώναζα, ήλθε και δεύτερη. Αλλά και πάλι το έργο δεν έβγαινε.
Και να πει κανείς ότι δεν είχαμε εμπειρία. Είχαμε καεί στο χυλό, όμως εμείς ούτε το γιαούρτι δεν φυσούσαμε.

Έφτασε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου.
Τώρα αποφασίζουμε την παράταση της προθεσμίας. Αλλιώς τελειώνει και αυτό το έργο και βλέπουν τα δισέγγονά μας αν θα βαθύνει ποτέ το λιμάνι μας. Αποφασίζουν λοιπόν την παράταση της προθεσμίας μπας και .....
Πολύ φοβάμαι όμως  ότι ούτε αυτή η νέα παράτα  θα φτάσει.
Πολύ φοβάμαι ότι πληρώνουμε, πληρώνουμε χωρίς προοπτική ολοκλήρωσης του έργου. Ας ελπίσουμε  ότι οι μηχανικοί κάτι γνωρίζουν, αλλά τις έντονες επιφυλάξεις μου τις έχω. Άλλωστε την πάτησαν την πρώτη φορά

Τώρα όμως πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί για να μην κινδυνέψουμε να πληρώσουμε και κερατιάτικα. όπως κινδυνεύουμε με την προηγούμενη εργολαβία. Να είμαστε καβάλα σε κάθε τυχόν δικαστική διαμάχη που μπορεί να προκύψει στο μέλλον με την εργολήπτρια εταιρεία.

Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή για να δούμε τι λέει η νομοθεσία για τα δημόσια έργα

"Σε κάθε σύμβαση κατασκευής έργου ορίζεται προθεσμία για την περάτωσή του στο σύνολο και κατά τμήματα."  Ερώτηση τώρα: Ορίστηκαν ή όχι προθεσμίες περάτωσης κατά τμήματα;

"Μέσα σε προθεσμία που ορίζεται στα έγγραφα της σύμβασης και η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από δεκαπέντε (15) ημέρες και να υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης, ο ανάδοχος με βάση την ολική και τις τμηματικές προθεσμίες, συντάσσει και υποβάλλει στη Διευθύνουσα Υπηρεσία το χρονοδιάγραμμα κατασκευής του έργου."  Ερώτηση τώρα: Υπέβαλε ο εργολάβος χρονοδιάγραμμα κατασκευής του έργου ή όχι; Αν δεν υπέβαλε γιατί τούτο, αφού επιβάλλεται από την νομοθεσία; Και αν υπέβαλε τι κάναμε τόσους μήνες που ήταν φανερό ότι το έργο δεν θα ολοκληρωνόταν μέσα στην συμβατική προθεσμία; Αγρόν αγοράζαμε; Πως φτάσαμε μέχρις εδώ; Το ένα τμήμα του έργου δεν έχει καν ξεκινήσει παρότι φτάσαμε στο τέλος της προθεσμίας

" Η Διευθύνουσα Υπηρεσία εγκρίνει μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες το χρονοδιάγραμμα και μπορεί να τροποποιήσει τις προτάσεις του αναδόχου ιδίως αναφορικά με την κατασκευαστική αλληλουχία, την κατασκευασιμότητα της μεθοδολογίας, την επίτευξη των χρονικών οροσήμων της σύμβασης και με τις δυνατότητες χρονικής κλιμάκωσης των πιστώσεων. Το εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποτελεί συμβατικό στοιχείο του έργου. Αν η έγκριση δεν γίνει μέσα στην πιο πάνω προθεσμία ή αν μέσα στην προθεσμία αυτή δεν ζητήσει γραπτά η Διευθύνουσα Υπηρεσία διευκρινίσεις ή αναμορφώσεις ή συμπληρώσεις, το χρονοδιάγραμμα θεωρείται ότι έχει εγκριθεί. " Ερώτηση τώρα: Μπορούμε να πληροφορηθούμε τι ακριβώς έχει συμβεί; Μάλλον ουδείς θα μας πει.

"Σε έργα προϋπολογισμού άνω του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ (όπως είναι το έργο για το οποίο μιλάμε) είναι υποχρεωτική η σύνταξη τευχών ή διαγραμμάτων με τη μέθοδο της δικτυωτής ανάλυσης."  Επαναλαμβάνω την ερώτηση: Πρέπει να έχουμε χρονοδιάγραμμα, πρέπει να έχουμε τεύχη ή διαγράμματα με τη μέθοδο της δικτυωτής ανάλυσης (ουαόυ ορολογία). Πως φτάσαμε λοιπόν μέχρι εδώ για μια ακόμα φορά, όταν ένα απλός νομικός, που απλά μετρούσε, σας έλεγε ότι το έργο δεν βγαίνει;

"Με τη σύμβαση ορίζονται οι ποινικές ρήτρες οι οποίες καταπίπτουν υπέρ του κυρίου του έργου, αν ο ανάδοχος υπερβεί, με υπαιτιότητά του, τη συνολική και τις τεθείσες τμηματικές προθεσμίες κατασκευής του έργου. Οι ποινικές ρήτρες καταπίπτουν με αιτιολογημένη απόφαση της διευθύνουσας υπηρεσίας και παρακρατούνται από τον αμέσως επόμενο λογαριασμό του έργου. Η κατάπτωση των ποινικών ρητρών για υπέρβαση της εγκεκριμένης συνολικής προθεσμίας και των αποκλειστικών τμηματικών προθεσμιών δεν ανακαλείται."  Ερώτηση τώρα: Επιβλήθηκαν ποινικές ρήτρες σε βάρος του αναδόχου του έργου που υπέγραψε ότι εντός έξι μηνών θα ολοκληρώσει το έργο και δεν τα κατάφερε; Διότι εάν δεν επιβλήθηκαν ποινικές ρήτρες τότε τους ανοίγουμε την όρεξη να ισχυρισθούν ότι το όλο έργο και η όλη μελέτη ήταν στον αέρα. και τότε μάλλον θα έχουμε επαναλήψεις προσφυγών και νέους κινδύνους

"Η ποινική ρήτρα που επιβάλλεται στον ανάδοχο για κάθε ημέρα υπέρβασης της εγκεκριμένης προθεσμίας ορίζεται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) της μέσης ημερήσιας αξίας του έργου και επιβάλλεται για αριθμό ημερών ίσο με το είκοσι τοις εκατό (20%) της προβλεπόμενης από τη σύμβαση αρχικής συνολικής προθεσμίας. Για τις επόμενες ημέρες μέχρι ακόμα δεκαπέντε τοις εκατό (15%) της αρχικής συνολικής προθεσμίας, η ποινική ρήτρα για κάθε ημέρα ορίζεται σε είκοσι τοις εκατό (20%) της μέσης ημερήσιας αξίας του έργου." Η ερώτηση είναι προφανής

"Παράταση της συνολικής ή των τμηματικών προθεσμιών εγκρίνεται:
α) Είτε «με αναθεώρηση», όταν η καθυστέρηση του συνόλου των εργασιών του έργου ή του αντίστοιχου τμήματος δεν οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του αναδόχου ή προκύπτει από αύξηση του αρχικού συμβατικού αντικειμένου.
β) Είτε «χωρίς αναθεώρηση», για το σύνολο ή μέρος των υπολειπόμενων εργασιών, όταν η παράταση κρίνεται σκόπιμη για το συμφέρον του έργου, έστω και αν η καθυστέρηση του συνόλου ή μέρους των υπολειπόμενων εργασιών οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του αναδόχου" Η ερώτηση τώρα: Δόθηκε έμαθα η παράταση. Με αναθεώρηση δόθηκε, δηλαδή παραδεχθήκαμε ότι ο ανάδοχος δεν έχει αποκλειστική υπαιτιότητα για την καθυστέρηση ή χωρίς αναθεώρηση, οπότε επιρριπτουμε την ευθύνη στον εργολάβο; Λίαν σημαντικό αυτό

"Σε περίπτωση έγκρισης παράτασης προθεσμίας «χωρίς αναθεώρηση» για το σύνολο των υπολειπόμενων εργασιών του έργου ή μιας τμηματικής προθεσμίας του, επιβάλλονται οι σχετικές ποινικές ρήτρες, ανεξάρτητα από την έγκριση της παράτασης αυτής." Κατά συνέπεια είναι υποχρεωτικό από τον νόμο να επιβληθούν ποινικές ρήτρες σε βάρος του αναδόχου εάν η παράταση δόθηκε χωρίς αναθεώρηση. Επαναλαμβάνω λοιπόν την ερώτηση:Επιβλήθηκαν ποινικές ρήτρες;

"Η έγκριση των παρατάσεων προθεσμιών γίνεται από την προϊσταμένη αρχή, ύστερα από αίτημα του αναδόχου στην Διευθύνουσα Υπηρεσία. Το αίτημα πρέπει να υποβάλλεται τουλάχιστον ένα μήνα πριν από τη λήξη της ισχύουσας συνολικής προθεσμίας περαιώσεως του έργου."  Η ερώτηση τώρα: Υποβλήθηκε τέτοιο αίτημα από τον ανάδοχο ένα μήνα πριν την παρέλευση της προθεσμίας περάτωσης του έργου; Και αν ναι γιατί το μαθαίνουμε τώρα;


Το σίριαλ λιμάνι δεν θα τελειώσει εδώ
Εχουμε συνέχεια

ΔΕΥΑΝ Πάλι η πόλη χωρίς νερό

"Μου έδωσαν δουλειά με απευθείας ανάθεση και πρέπει εγώ και όλο το σόι μου να τους ψηφίσω"
Νομίζεις, φίλε μου, ότι  πρόκειται να έχεις κάποια δουλειά αύριο εάν η ΔΕΥΑΝ καταρρεύσει;
Όλη η πόλη θα καταστραφεί

Η ΔΕΥΑΝ είναι μια εξαιρετικά σοβαρή ιστορία
Δεν είναι να παίζουμε. Δεν είναι για μικροεξυπηρετήσεις. Δεν είναι για κόντρες εξουσίας.
Μια πόλη στον 21ο αιώνα χωρίς νερό καταρρέει.

Ήταν πριν από πολλά χρόνια όταν έφεραν ένα "σχέδιο εξυγίανσης" της ΔΕΥΑΝ για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Έλεγαν ότι πλέον όλα βαίνουν καλώς. Τότε στα χείλη των "γραφικών" και "της "κλειστής ομάδας" είχε διαγραφεί ένα πολύ λυπημένο χαμόγελο. Σήμερα τα συσσωρευμένα χρέη είναι δυσθεώρητα. Πάνω από 18 εκατομμύρια. Κάθε χρόνιο η επιχείρηση μπαίνει μέσα και συσσωρεύονται και άλλα χρέη. Σε λίγο το οικονομικό αδιέξοδο θα την πλήξει. Θα την στραγγαλίσει. "Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα η ΔΕΥΑΝ βρίσκεται σε θέση οικονομικού αδιεξόδου και χρειάζεται πάση θυσία μια μελέτη βιωσιμότητας τόσο στις προοπτικές ανάπτυξης, όσο και στην περιστολή των δαπανών"  Δεν τα λέω εγώ αυτά, φίλοι μου. Οι ελεγκτές των οικονομικών του Δήμου τα λένε. "Πάση θυσία" λένε. Καταλάβετε το, έστω και κατόπιν εορτής. Νούμερα είναι αυτά και ουδείς σωτήρ χωρίς σχέδιο δεν θα βρεθεί για να μας σώσει. Και μαζί θα καταστραφούν επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Όλοι μαζί σε ακόμα μεγαλύτερη απόγνωση και δυστυχία. Οι επισκέπτες της πόλης θα αρχίσουν να απομακρύνονται. Όλοι μαζί θα δυστυχήσουμε. Και μαζί και αυτοί που έπαιρναν τις απευθείας αναθέσεις.

Τον Ιούνιο του έτους 2016 μας κατεφθασε και "επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΥΑΝ". Έχω την 1η έκδοση. Δεν ξέρω αν είχαμε και δεύτερη και τρίτη. Το συνέταξε κάποιος χημικός μηχανικός!!!! Ναι. Χημικός μηχανικός!!! Απίστευτο αλλά αληθινό. Δεν γνωρίζω πόσα πληρώθηκε για αυτό. Πρέπει να ψάξω στη "διαύγεια" για να το βρω. Αφού μας έβαλε ο μελετητής όλα τα στατιστικά στοιχεία περί τοπικής οικονομίας , νοικοκυριών κλπ, που τα ανέσυρε από την τελευταία απογραφή της στατιστικής υπηρεσίας και αφού βρήκε τις οφειλές και τα χρέη (άραγε όλα; και τα επίδικα;) της επιχείρησης, έκανε το εξής έξυπνο και πρωτότυπο, που ουδείς θα μπορούσε να το σκεφτεί. Αφού υπολόγισε και τα κυβικά μέτρα που καταγράφουν οι υδρομετρητές, διαίρεσε το ετήσιο έλλειμμα της επιχείρησης με τα κυβικά μέτρα νερού που καταναλώνουμε και μας είπε πόσο πρέπει να αυξηθεί η χρέωση ανά κυβικό μέτρο για να έλθουν τα οικονομικά ίσα βάρκα ίσα νερά!!! ΄
Αλλά πέρασε και αυτό το "επιχειρησιακό σχέδιο" κουδέν έγινε. Και πορευόμαστε έκτοτε.

Έλεγα τότε, στις 23 Φεβρουαρίου 2012, ότι οι οφειλές της ΔΕΥΑΝ προς την ΔΕΗ ήσαν εξακόσια χιλιάρικα. Και τότε αποφάσισε η ΔΕΗ να κατεβάσει τον διακόπτη. Και με ασφαλιστικά μέτρα σώθηκε η πόλη!!! Σήμερα, απ΄ότι έχω ακούσει και έχω πει χωρίς κάποιος να με διαψεύσει, οι οφειλές της ΔΕΥΑΝ προς την ΔΕΗ είναι ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες!!!! Συσσωρεύονται, αφού κάθε χρόνο η επιχείρηση μπαίνει μέσα Μέχρι πότε θα υπάρξει η ανοχή; Και η ΔΕΗ η ίδια είναι σόλο μέσα. Πως θα προχωρήσουμε;
Και τι γίνεται με τις εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις; Έχει κάποιος πολίτης ενημερωθεί;
Τι γίνεται με την οφειλή της ΔΕΥΑΝ προς την ΔΕΥΑΡ για την λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού; Έχει εκδοθεί πριν από κάποια χρόνια και δικαστική απόφαση κατά της ΔΕΥΑΝ. Τα γνώριζαν οι πολίτες όταν ψήφιζαν;
Εξακόσιες είκοσι τέσσερις χιλιάδες εκατόν εξήντα τρία ευρώ και εβδομήντα λεπτά ήταν η ζημιά της ΔΕΥΑΝ μόνο για το έτος 2016. Δέκα επτά εκατομμύρια τριακόσιες εβδομήντα δύο χιλιάδες τριακόσια είκοσι επτά ευρώ και  εβδομήντα ένα λεπτά συνολικές ζημιές μεταφέρθηκαν στο έτος 2017. Ισολογισμοί του έτους 2017 και του 2018 δεν έχουν δημοσιευθεί στον ιστότοπο της ΔΕΥΑΝ.
Σκεφτείτε τώρα και κάτι άλλο. Ότι το χαράτσι του 80% πάνω στην κατανάλωση που πληρώνουμε για τα έργα που έγιναν, είναι εκ του νόμου προσωρινό. Κανονικά με αυτό το χαράτσι που μας εισπράττουν θα έπρεπε να κάνουν τις αποσβέσεις στα έργα. Αντί για αυτό, η ΔΕΥΑΝ δεν αποπληρώνει τα δάνεια που έχει λάβει και αναγκάζεται να το πράξει ο Δήμος που είναι εγγυητής.

Έχουν τοποθετήσει ένα πανάκριβο σύστημα τηλεελέγχου στο δίκτυο. Μας κόστισε τότε 918.353 ευρώ. Το σύστημα αυτό είναι για να ανακαλύπτει τις διαρροές στο δίκτυο. Να ξέρουμε που έχουν γίνει. Μια μικρή διαρροή, αν την αφήσουμε μπορεί να γίνει μεγαλύτερη ή και τεράστια. Το σύστημα τηλεελέγχου μπορεί να τσιμπήσει και τους κλέφτες νερού. Και διαρροές υπάρχουν και κλεψιές. Αλλά η σημαντικότερη ωφέλεια που μπορεί να μας δώσει το σύστημα, είναι ότι μας δίνει τη δυνατότητα με μπάι πας να συνεχίζεται η παροχή νερού, αφού θα γνωρίζουμε σε ποιο σημείο  βρίσκεται η διαρροή.
Και τέλος πάντων είναι απόλυτη ανάγκη η κατασκευή νέων δεξαμενών, ώστε η πόλη να έχει επάρκεια νερού μέχρι να διορθωθεί η όποια βλάβη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΟΒΕΤΑΙ ΤΙΟ ΝΕΡΟ ΤΟ 2019 ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ.

Κου κου (πολλαπλή έννοια για όποιον καταλάβει)

Κούκου.........Τσα......
Γεια χαρά νταν!!!!!
Τον ξεχάσατε τον αιρετικό;
Αυτός δεν σας ξέχασε.
Χρόνια και ζαμάνια είχαμε να τα πούμε.
Δυο μήνες παρά κάτι.
Σας έλεγα στην τελευταία ανάρτησή μου για το ξέπεσμα  της πόλης μας στα τάρταρα με τα δωρεάν σουβλάκια της Πρωτομαγιάς στην Καραθώνα.
Και εσείς, φίλοι μου και εχθροί μου, τα επιβραβεύσατε όλα αυτά με τα δωρεάν, τα σουβλακάκια σας, τις επιχορηγήσεις στα πανηγύρια, τις ντιζεϊτζούδες στο Πί, τα Στικούδεια  και τα τοιαύτα.

Όμως έχω εξαιρετικά νέα
Αυτή η προαιώνια πολιτεία αντέχει ακόμα.
Όσο και αν η ποσότητα της φτήνιας είναι κυλιόμενοι ογκόλιθοι που παρασέρνουν τα πάντα στο διάβα τους, η ποιότητα στην πόλη αντέχει ακόμα.

Μας έχουν αφήσει οι πριν από εμάς τις σπουδαίες παρακαταθήκες.
Δημοσίευσε προχθές ένας καλός Προνοιώτης φίλος φωτογραφίες του πατέρα του σε Κυριακάτικη βόλτα στην Αρβανιτιά. Εκεί να δείτε ποιότητα του ανθρώπου. Δεν τον ήξερα. Δεν τον θυμάμαι, πρέπει να έχει πεθάνει χρόνια πολλά, αλλά η εικόνα του αποπνέει μέγιστο σεβασμό για τον λαϊκό άνθρωπο. Οι άνθρωποι που διασκέδαζαν στις ταβέρνες της Πρόνοιας, στο δικό του καφενείο εκεί στην Αγία Τριάδα, οι πρόσφυγες με την δύσκολη ζωή που όμως έφεραν από εκεί τον κοσμοπολιτισμό τους. Και οι παλαιοί Αναπλιώτες.
Πόσο μακρυά όλα αυτά τα ποιοτικά  από την ποσότητα της Μάγκυ Χαραλαμπίδου που μας κατέφθασε πριν μερικούς μήνες για να μας βάλει τα δισκάκια της.

Αντίσταση της ποιότητας στην πόλη. Αυτό ειναι πλέον το μέγα ζητούμενο
Να καθαρίσουμε τις δρομόσκαλες για την Πύλη του Σαγρέδου,
Παρεούλες σε διάφορες γωνιές να παίζουν κιθάρες και να τραγουδούν.
Το μπουζούκι του Τρίγκα και η φωνή της Μαργαρίτας.
Οι παππούδες της πόλης που επιμένουν θεατρικά
Ο Θοδωρής Γκόνης που παράγει πολιτισμό, όχι στ΄Ανάπλι, αλλά που όμως έχει την πόλη μας και το χωριό του μέσα του και από εκεί ξεπηδούν όλοι αυτοί οι θησαυροί που απλόχερα μας προσφέρει
Και τόσα άλλα που συμβαίνουν γύρω μας και που δυστυχώς τα ξεπερνούν οι περισσότεροι από εμάς με μέγιστη αδιαφορία. Αλλά υπάρχουν και οι λίγοι που δίνουν σημασία στην ποιότητα.

Έχω, σας είπα, εξαιρετικά νέα
Ο πίνακας κούκου του Νικόλαου Γύζη θα εκτίθεται στ΄Ανάπλι τους επόμενους μήνες. Γύζης στ΄Ανάπλι!!!!!!! Και μαζί και Νίκος Λύτρας και Νικηφόρος Λύτρας και Γιώργος Ιακωβίδης και Παρθένης και Βυζάντιος και Καραβία και Ράλλης!!!! Και άλλοι. Μια μεγάλη έκθεση με τίτλο "Άρωμα Γυναίκας", Στην πόλη μου αυτό!!!!
Ο πίνακας κούκου, που ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη θα βρίσκεται στην πόλη μας!!! Εδώ δίπλα μας!!!!. Κάποιος ανώνυμος τον έχει δωρήσει στην Εθνική Πινακοθήκη και τώρα στ΄Ανάπλι!!!
Δεν ξέρω αν έχετε αντιληφθεί πόσο τεράστιο είναι αυτό γεγονός για το Ναύπλιο.
Δεν ξέρω πόσοι Αναπλιώτες θα επισκεφθούν την έκθεση.
Μάλλον λιγότεροι από αυτούς που πήγαν στην Στικούδη, αλλά ελπίζω ότι θα πάνε αρκετοί.
Ότι επιτέλους κάποιος θα αναλάβει να προβάλλει το γεγονός.
Ότι χιλιάδες επισκέπτες θα έλθουν στο Ναύπλιο και για την έκθεση

Έχω και άλλο ευχάριστο νέο.
Θα γίνει και εφέτος το μουσικό φεστιβάλ.
Έτσι στο άρπα κόλλα. Ανακοινώθηκε στο παρά ένα, αλλά θα γίνει
Χωρίς κάποια συγκεκριμένη λογική, χωρίς έναν στόχο, χωρίς κάποιο όνομα  που να δίνει αίγλη στο φεστιβάλ, αλλά το φεστιβάλ κουτσό σαν τον Φλεβάρη θα γίνει.
Με την μπάντα του ναυτικού για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αλλά θα γίνει.
Χωρίς εισιτήρια υποθέτω , με προσκλήσεις και πάλι, υποθέτω, αλλά θα γίνει.
Χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το μαγευτικό Παλαμήδι στους χώρους εκδηλώσεων, αλλά θα γίνει.
Και αυτό είναι  εξαιρετικά θετικό, όχι διότι αυτό καθαυτό το φετινό φεστιβάλ θα λάμψει εφέτος, αλλά διότι δεν έσβησε τελείως και επομένως υπάρχει μια μικρή ελπίδα να  αναβαθμισθεί.

Απαιτείται να γίνει τώρα η μεγάλη συμμαχία για την ποιότητα στην πόλη μας.
Για να αντιληφθούν οι Αναπλιώτες τη σπουδαιότητα της έκθεσης στην Πινακοθήκη.
Να πάει να δει μαζί με όλους τους άλλους Αναπλιώτες και  και ο Γιώργος, ναι αυτός που είχε το μπαρ κούκου, τον πίνακα κούκου του Γύζη. Να αφήσει για λίγο το σερβίρισμα και να πάει να θαυμάσει. Δεν μπορεί παρά να έχει πάρει πολλά στοιχεία από τον ποιοτικό πατέρα του που έκανε γκραν ντυμένος την βόλτα της Αρβανιτιάς.Δυστυχώς ο Αλέξης δεν θα μπορέσει να δει την έκθεση.
Απαιτείται η μεγάλη συμμαχία των πολιτών  για την αναβάθμιση του φεστιβάλ.
Για να βγαίνει το πρόγραμμα από το προηγούμενο έτος.
Να έρχονται κάποια μεγάλα ονόματα.
Να αποκτήσει θεματικές και στόχους
Να συμμετέχει η πόλη στην εορτή με παράλληλες εκδηλώσεις μουσικής, θεάτρου, φωτογραφίας εικαστικών τεχνών, χορού.
Να υπάρχει ωφέλεια για τον τουρισμό τiς ημέρες του φεστιβάλ.
Να υπάρχει εισιτήριο για τα εξαιρετικά ακούσματα. Να καταργηθούν οι προσκλήσεις, οι δηθενιές και τα κολλητηλίκια

Όχι δεν είμαι αυτή την φορά εγώ που θα πω τι πρέπει να γίνει. Δεν νοιώθω ότι το ανάστημά μου φτάνει μέχρι εκεί
Αλλά θα πάρω την πρωτοβουλία να γίνει τουλάχιστον μια πρώτη συζήτηση των μουσικανθρώπων της πόλης.  Αλλά και των εικαστικών καλλιτεχνών, των ανθρώπων του θεάτρου και της φωτογραφίας. Θα το προτείνω στην παράταξη, στους ξεχωριστούς αυτούς ανθρώπους του Ναυπλίου να μην μείνουμε απαθείς. Να μην αφήσουμε τους rolling huge stones να μας καταπλακώσουν

(ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΣ ΝΑΥΠΛΙΕΙΣ Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ ΕΧΕΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ. ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΙ ΕΜΠΡΟΣ!
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ. ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΩΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕΝΕΤΕ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ)
Αμφιβάλλω αν ο κ. Ρομποτής και οι άλλοι τα έχουν αντιληφθεί όλα αυτά.

Εργατική πρωτομαγια και Ανάπλι

(μία Πρωτομαγιά με ΕΠΟΝΙΤΕΣ το 1945)

Το τέλος της ιστορίας δεν επήλθε, όπως κάποιοι μεγαλοσχήμονες διανοούμενοι προέβλεψαν.
Η ιδεολογική διαμάχη συνεχίζεται,
Θα αφήσω σε άλλους τον τσακωμό για το ποιό ιδεολογικό ρεύμα έδωσε τα περισσότερα στους εργαζόμενους και θα καταπιαστώ με το θέμα με τίτλο ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑΥΠΛΙΟ
Και ξέρετε, το να μιλήσεις για τα πολύ συγκεκριμένα που συμβαίνουν δίπλα σου είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο και πολύ πιο άμεσο από το να αναμασήσεις τσιτάτα των ιδεολογικών ινστρουχτόρων.

Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου (και Ερμιονίδας)
Αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Μία συνδικαλιστική παράταξη έχει την μονοκρατορία. Δεν πλειοψηφεί απλώς. Δεν υπάρχει μέλος στη διοίκηση του εργατικού Κέντρου της περιοχής μας που να ανήκει σε άλλη παράταξη!!! Απίστευτο αλλά αληθινό!!! Μου είναι αδιανόητο ότι όχι μόνον δεν υπάρχει αντιπολίτευση στο διοικητικό συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου, αλλά ότι ουδείς πέρας του ΠΑΜΕ συμμετέχει στις αρχαιρεσίες για την εκλογή των αιρετών μελών. Δεν υπάρχει καν αντίπαλο δέος. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΛΑΕ και ό,τι άλλο είναι ολοκληρωτικά απόντες στς τοπικό εργατικό κίνημα!! Λένε ότι είναι αριστεροί ή κεντροαριστεροί και ουδόλως κοκκινίζουν Διάλογος για τα εργασιακά δικαιώματα δεν υφίσταται. Ο,τι πει και αποφασίσει ο εις.

Ελεγκτικός μηχανισμός
Άπαντες το ψιθυρίζουν. Ο αιρετικός το λέει ανοιχτά και θορυβωδώς. Δεν πρέπει ο, όποιος και αν είναι επικεφαλής του ελεγκτικού μηχανισμού που προστατεύει τα δικαιώματα των εργατών και εργαζομένων στην πόλη, να πολιτεύεται, να ζητάει σταυρό, να βρίσκεται στο ίδιο ψηφοδέλτιο με επιχειρηματίες που πρέπει να ελεγχθούν, να βρίσκεται σε αντίθετα ψηφοδέλτια με άλλους επιχειρηματίες που και αυτοί πρέπει να ελεγχθούν, να συζητούνται ενώπιον του εργατικές διαφορές στις οποίες ο εργοδότης ή ο εργαζόμενος μπορεί και να έχουν μεγάλο άδικο και αυτοί να ψηφίζουν αυτόν που κανονίζει την διαδικασία για την διαφορά που μπορεί να συνεπάγεται πολλά για την επιβίωση της επιχείρησης ή του εργαζόμενου. Το επιτρέπει αυτό ο νόμος. Όμως πρέπει τώρα να αλλάξει. Δεν ισχυρίζομαι ότι κάποιος πράττει κάτι μη ηθικό, όμως οι όποιες υπόνοιες δεν μπορούν να εξαλειφθούν και τούτο έχει μεγάλη σημασία κατά την προεκλογική περίοδο. Είναι βέβαιο, είναι κοινό μυστικό ότι σήμερα, εργατική Πρωτομαγιά, κάποιοι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις εστίασης και καφέ θα απασχοληθούν πολύ περισσότερο από ότι ορίζει το ωράριό τους. Ποιος θα ελέγξει και ποιος θα ελεγχθεί και στην τελική ποιος φοβάται ότι μπορεί να ελεγχθεί; 

Απλήρωτοι μισθοί
Κοινό μυστικό είναι, που ουδείς το λέει δυνατά, ότι το Γηροκομείο Ναυπλίου χρωστάει ασφαλιστικές εισφορές και μισθούς και αποζημιώσεις συνταξιοδότησης. Το δικαίωμα στο μισθό, το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση και το δικαίωμα στο εφάπαξ της συνταξιοδότησης είναι τα πρωταρχικά εργατικά δικαιώματα. Και είναι ντροπή ένα δημοτικό ίδρυμα να οφείλει το ΙΚΑ και μισθούς. Γνωρίζω ότι ο Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει κινήσει διαδικασίες. Έχει κατασχέσει περιουσία του Δημοτικού Ιδρύματος. Έχει κάνει μηνύσεις και το Δικαστήριο έχει καταδικάσει σε φυλάκιση τον "υπεύθυνο" Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι έχει κάνει η Επιθεώρηση Εργασίας. Έχει σιωπήσει και αδρανήσει; Πολύ θα ήθελα να μάθω. Μάλλον θα έπρεπε να μας είχαν πληροφορήσει οι αρμόδιοι. Και απορώ με τις σιωπές των υποψηφίων δημάρχων.

Παραβίαση εργατικών δικαιωμάτων. Συνθήκες εργασίας
Είναι και αυτό δεδομένο και κοινό μυστικό. Ότι κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα παραβιάζονται από κάποιες τουριστικές επιχειρήσεις. Κάποιοι επιχειρηματίες δεν καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοί τους είναι το τεράστιο κεφάλαιο της επιχείρησής τους. Οι επιχειρήσεις της αρπαχτής εκμεταλλεύονται τις ομορφιές της πόλης που μας κληροδότησαν οι πριν από εμάς και ξεζουμίζουν εργαζόμενους.Και λαμβάνουν ου ολίγα μέσω απευθείας αναθέσεων.  Έχω την αίσθηση ότι Εργατικό Κέντρο και Επιθεώρηση Εργασίας σφυρίζουν αδιάφορα Και τελικά οι τέως και οι νυν Κυβερνητικοί είναι μόνον λόγια

Περιβάλλον. Πράσινη πόλη. Ο πλούτος για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτής της πόλης.
Ο έχων άφθονα τα ελέη μπορεί να πάει στη Μύκονο και την Μπόρα-Μπόρα. Στη Μύκονο θα κάνει την εμφάνισή του με τους και τις μεγαλοπερσόνες, Μπορεί με τα δικά του δεδομένα να θεωρεί ότι ξεφάντωσε, αλλά η διασκέδασή του είναι ρηχή, επιφανειακή και δηθενιστική. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο. Και επειδή δεν διαθέτει παχιά πορτοφόλια, πρέπει να διεκδικεί καθημερινά την προστασία του περιβάλλοντος. Ο σκουπιδότοπος στην Καραθώνα υποτιμά πάνω απ΄όλα τον φτωχό. Οι καθαρές παραλίες, το ψάρεμα και μετά το ψήσιμο του χταποδιού στην παραλία με την παρέα, αποτελεί υπέρτατη διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο ενός φτωχού. Πολύ πιο ευτυχής ο εργαζόμενος από τον σκαφάτο Μποραμπορίστα. Απαίτηση λοιπόν για απομάκρυνση της χωματερής. Απαίτηση για παγκάκια παντού. Για τον μεροκαματιάρη ρε άνθρωποι που δεν διαθέτει για φρεντοτσίνους

Το μέλλον
Ανάπλι το έτος 2045. Πως θα είναι ο κόσμος τότε έναν  ολόκληρο αιώνα μετά την φωτογραφία της Πρωτομαγιάς που σας ανάρτησα στο άρθρο αυτό; Τέταρτη βιομηχανική Επανάσταση. Ρομποτική. Ψηφιακές υπηρεσίες. Οχήματα χωρίς οδηγούς Υδροπλάνα στον κόσμο. Εποχή της απίστευτης ταχύτητας Και οι εργαζόμενοι; Τα δικαιώματά τους; Επειδή όλα αυτά είναι έξω από κάθε σκέψη των κωστουροαναγνωσταρικοσαλεσιωτικογκόνηδων, προτίθεται, αν γίνω έστω ταπεινός τοπάρχης, να ξεκινήσω έναν διάλογο με πρωταγωνιστέ,ς τους οραματιστές και τους σπουδαίους γνώστες Αναπλιώτες και κατοίκους. Και έχουμε τέτοιους.

Τι σας λέω τώρα; "Ένας είναι ο εχθρός. Ο καπιταλισμός ή ο κομμουνισμός ή ο νεοφιλελευθερισμός" Αυτά ξέρετε. Εγώ σκέπτομαι άλλα. Μην με παρεξηγάτε


ΥΓ Αν έγραφα για τα σουβλάκια στην Καραθωνα θα εξευτέλιζα το κείμενο

Για να απογειωθεί τουριστικά τ΄Ανάπλι!!! Και όμως γίνεται

Πήγαν ταξίδι στη Νέα Υόρκη και στη Μόσχα!!!!
Πέρσι πήγαν. Εφέτος δεν ξαναπήγαν. Ούτε εκεί, ούτε αλλού.
Εάν κερδίσαμε κάτι με την συμμετοχή μας στις τουριστικές εκθέσεις της Μόσχας και της Νέας Υόρκης, εφέτος δεν το κερδίσαμε, αφού απουσιάσαμε.
Εάν δεν κερδίσαμε κάτι από τις περσινές αυτές συμμετοχές μας, τότε εφέτος γλιτώσαμε τα έξοδα των ταξιδακίων. Κέρδος είχαμε εφέτος

Έχετε άραγε  αναρωτηθεί; Έχει αναρωτηθεί κάποιος;

Ποιο ήταν το συγκεκριμένο κέρδος από τις δύο αυτές συμμετοχές-αποστολές που πληρώσαμε εμείς οι φορολογούμενοι δημότες;

Κατέφτασε στην πόλη μας έστω και ένα Αμερικάνος λόγω της συμμετοχής μας σε αυτή την αποστολή;

Τι λέγαμε σε αυτούς που επικεπτόντουσαν το περίπτερο του ΕΟΤ στο οποίο είχαμε και εμείς ένα τραπεζάκι; Τι φυλλάδια τους δίναμε;

Ποια ήταν η συνεργασία μας με άλλες πόλεις για να μην πω και με άλλες χώρες για να προσφέρουμε κάτι το ελκυστικό στον επισκέπτη που θα μας έλθει από το άλλο ημισφαίριο;

Διότι κάποιος που πραγματοποιεί ένα πολύωρο και πολυδάπανο ταξίδι σπάνια έχει σκοπό να πάει σε μία μόνον πόλη. Θέλει πιθανώς να δει τις αρχαιότητες της Ελλάδας και όχι μόνον. Καταφτάνει από την άλλη άκρη της υφηλίου. Δεν έρχεται για τ΄Ανάπλι και μόνον. Και θα το παρακάμψει το Ναύπλιο εάν κάποιοι έχουν σχεδιάσει και προτείνουν κάτι άλλο ολκληρωμένο. Δεν έχουμε μόνον εμείς πορτοκαλιές. Έχουμε πεντανόστιμα πορτοκάλια, αλλά αυτό πρέπει οργανωμένα και σχεδιασμένα να το προβάλλουμε καθημερινά.
Γιατί δεν συμμετείχαμε λοιπόν στις εκθέσεις της Περιφέρειας όπου μπορεί να γίνει κάτι πιο ομαδικό και , εννοείται, κάτι πιο οικονομικό για εμάς ως προς τα έξοδα συμμετοχής;

Έχουμε τελικά ένα σχέδιο για το πως προβάλλουμε την πόλη;
Για το τι επιδιώκουμε;
Επιδιώκουμε περισσότερους τουρίστες τα τριήμερα και τον Αύγουστο ή μήπως αυτό που έχουμε ανάγκη είναι η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου;

Οπωσδήποτε δεν αποτελεί όραμα, μαγκιά και ικανότητα η διοργάνωση  κάποιων φαντεζί εκδηλώσεων τα τριήμερα, κατά τα οποία ούτως ή άλλως γεμίζει η πόλη και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα πλήθη που συρρέουν.
Ούτως ή άλλως η πληρότητα των ξενοδοχείων και των τουριστικών καταλυμάτων είναι στο 100% κατά την διάρκεια του τριήμερου της Πρωτομαγιάς και το Πάσχα.
Ειλικρινά  δεν κατανοώ κάποιους επιχειρηματίες ξενοδόχους της πόλης που τσιμπάνε με το "όραμα" των τριήμερων.
Που δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που χρειάζεται είναι να  δούμε πως θα αυξηθεί η πληρότητα των ξενοδοχείων.
Κάντε, σας παρακαλώ, αγαπητοί μου ξενοδόχοι του Ναυπλίου,  ένα μικρό τεστάκι.
Από την μία πλευρά, υπολογίστε να υπάρξει αύξηση της ζήτησης την εποχή των τριήμερων και του Αυγούστου. Ποία θα είναι η αύξηση του τζίρου σας, όταν ήδη είναι δεδομένη η πληρότητά σας κατά  100%; Πιθανόν να καταφέρετε μία ακόμα αύξηση της τιμής του δωματίου; Και δεν γνωρίζω πόσο καλό είναι αυτό για την πόλη, που θα θεωρηθεί γενικώς ακριβή και για τις ημέρες που οι πληρότητες είναι μηδενικές ή έστω μικρές.
Από την άλλη υπολογίστε μία αύξηση στις πληρότητες των ξενοδοχείων σας κατά 300% τους έξι προβληματικούς μήνες. Και μία αύξηση των τιμών κατά 20% για όλο τον χρόνο, για τις χρονικές περιόδους που οι τιμές είναι σήμερα πολύ χαμηλές. Υπολογίστε τι θα μείνει στις τσέπες σας. Υπολογίστε ότι θα μπορέσετε να δώσετε καλούς μισθούς στους εργαζόμενούς σας (απευθύνομαι σε εσάς τους έξυπνους επιχειρηματίες), οι οποίοι θα είναι πλέον ικανοποιημένοι και θα προσφέρουν περισσότερα. Υπολογίστε ότι θα σας μείνουν χρήματα για επενδύσεις για την ποιοτική αναβάθμιση των επιχειρήσεών σας για να πετύχετε ακόμα μεγαλύτερους τζίρους.
Και αυτό το μικρό τεστάκι, κάντε το και εσείς επιχειρηματίες της εστίασης και των καφέ. Εντάξει, εσείς καταφέρνετε ίσως να αυξήσετε τον τζίρο σας τα καλά τριήμερα, αλλά για υπολογίστε μια αύξηση του τζίρου σας καθ΄όλο τον χρόνο.

Σκεφτείτε το λοιπόν που να σας πάρει και να σας σηκώσει.
Από την μία έχουμε τις φιέστες των τριήμερων που ελάχιστα σας προσφέρουν. Έχουμε τα ταξιδάκια στη Νέα Υόρκη και την Μόσχα, έτσι χωρίς πρόγραμμα.

Και από την άλλη έχουμε αυτούς τους λίγους που σκέφτονται το πως η πόλη θα εκμεταλλευθεί τις απειροτεράστιες δυνατότητές της. Τις ομορφιές της. Τον πολιτιστικό της πλούτο.

Γίνεται στην Ολλανδία μια τουριστική έκθεση που απευθύνεται μόνον στις επιχειρήσεις (business to business). Η τουριστική αυτή έκθεση αφορά τον alternative tourism, τον εναλλακτικό τουρισμό. Αφορά τις επιχειρήσεις του εξωτερικού που στέλνουν  ανθρώπους ανά τον κόσμο για διαφορετικά είδη τουρισμού. Περιηγητές για αρχαιολογικούς χώρους, περιπατητές, ποδηλάτες, ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τους θρησκευτικούς θησαυρούς. Για παρατήρηση πουλιών. Για δραστηριότητες όπως καταδύσεις και ψάρεμα. Για αναρρίχηση. Για αθλητισμό. Για ιατρικό τουρισμό.
Αυτοί είναι που θα μας έλθουν τις ημέρες που είστε άδειοι, αγαπητοί μου ξενοδόχοι. Αυτοί είναι που θα γεμίσουν τα ξενοδοχεία σας και τα καταλύμματά σας τους νεκρούς από τα τουριστικά στίφη μήνες.
Φαντασθείτε λοιπόν να δημιουργηθεί ένας σοβαρός σχεδιασμός για όλα αυτά τα είδη τουρισμού.
Σκεφτείτε τον κόσμο που θα έρχεται να επισκεφθεί μεταξύ των άλλων και την Ακροναυπλία, όπου θα δεί ένα κάστρο που κατωκείτο, σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Και εκεί επάνω είναι οι εκκλησιές, η Πύλη της Ειρήνης, οι άλλες Πύλες, οι Προμαχώνες, ο Πύργος του Βιλλεαρδουίνου, το θέατρο. Και αυτό το Κάστρο είναι ενταγμένο στις περιοχές Natura, λόγω των ενδημικών φυτών και ζώων που θα μπορεί κάποιος να δει εκεί.  Φαντασθείτε την Πύλη του Σαγρέδου ανοιχτή και μία βόλτα γύρω από το Κάστρο με την μαγευτική θέα. Φαντασθείτε σαν κατάληξη αυτού του απίστευτα μαγευτικού περιπάτου μέσα στην ιστορία και μέσα στο σαγηνευτικό αυτό φυσικό περιβάλλον να βλέπει κάποιος και τα εξαιρετικά απολιθώματα που υπάρχουν και που ελάχιστοι γνωρίζουν. Και σκεφτείτε τα δύο κτήρια αίσχη (το παλαιό Ξενία και το κτήριο της Αρβανιτιάς) που αποτελούν ντροπή για όλους μας να είναι χώροι πολιτισμού και οικονομικής δραστηριότητας.
Φαντασθείτε τους ποδηλάτες στους επίπεδους και λοφώδεις δρόμους της Αργολίδας.
Τους δρομείς σε έναν διεθνή Μαραθώνιο που θα περνάει από τα αρχαιολογικά μνημεία της περιοχής.
Και φαντασθείτε την παλαιό πόλη του Ναυπλίου να είναι ενταγμένα στα μνημεία παγκόσμιας Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της UNESCO.
Φαντασθείτε μία αρχή στην Δημοτική Κοινότητα Ναυπλίου να προωθεί το αίτημα για την ένταξή μας στα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και να συμμετέχει στην διεθνή τουριστική έκθεση που αφορά τον εναλλακτικό τουρισμό

Στο χέρι σας είναι όλα αυτά.
Δώστε τη δύναμη σε αυτούς που ονειρεύονται.
Και τι καταπληκτικό θα ήταν και σε άλλες κοινότητες του Δήμου μας το πάνω χέρι να το είχαν άνθρωποι του ονείρου και της φαντασίας.
Στο Τολό ας πούμε. Αντε βρε Βαγγέλη, Μάνια, Κώστα
Και στο Κατσίγκρι. Αντε βρε Δημήτρη.
Και αλλού

Και την επόμενη τετραετία θα έσβηναν όλοι οι συνδυασμοί των ψεύτικων χαμογέλων και των μεταγραφών.

Ενα άλλο καρναβάλι στην Πρόνοια είναι εφικτό

Χιλιάδες παλαιές φωτογραφίες τ΄Αναπλιού έχουν δημοσιευθεί στην ομάδα που δημιούργησα και με που τόση φροντίδα την διαχειρίζεται μαζί μου ο Γιώργος Καρατάσος
Χθες δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες από παλαιό Καρναβάλι, Στο επίκεντρο την εποχή εκείνη η Πρόνοια.
Αλλά και όλα τα χρόνια, τα  πριν και τα μετέπειτα, όταν δεν είχαμε πομπες αρμάτων, ο κόσμος ξεφάντωνε στις γειτονιές και στις ταβέρνες της Πρόνοιας.
Χωρίς φιοριτούρες αλλά με περίσσιο κέφι. Χωρίς δαπάνες, άνευ σελέμπριτιζ, Ρουβάδες και τα υποδέλοιπα.
Πέρασε λοιπόν ένα ακόμα Καρναβάλι.
Με τα πολλά θετικά του, αλλά και τα κατ΄εμέ απεχθή της τελευταίας βραδιάς με τους σελέμπριτιζ.
Κάποια στιγμή πρέπει στην πόλη να τεθούν τα ερωτήματα.
Να προβληματιστούμε όλοι.
Να δώσουμε λύσεις για την επόμενη χρονιά.

Τα ερωτήματα:
Ποιος αποφασίζει για τις αποκριάτικες εκδηλώσεις;
Ποιο να είναι το κόστος σε χρήματα που πρέπει να επωμιστεί η πόλη;
Πως ενεργοποιείται το πολιτιστικό δυναμικό της πόλης για το καλύτερο αποτέλεσμα;
Που αποθηκεύεται και πως συντηρείται ο αποκριάτικος  εξοπλισμός, ώστε να είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθεί;
Πως γίνεται μια αποτίμηση των θετικών που έχουν γίνει, ώστε να επαναληφθούν και την επόμενη χρονιά και με καλύτερα ακόμα αποτελέσματα; Με ποιο τρόπο σκεπτόμαστε τα αρνητικά για να μην επαναληφθούν;
Πως βλέπουμε τα καρναβάλια που γίνονται στην περιοχή μας ή ακόμα και στον ίδιο μας τον Δήμο (π.χ. Τολιανό καρναβάλι); Προσπαθούμε να ανταγωνιστούμε το Αργείτικο καρναβάλι που μαζεύει περισσότερο κόσμο και είναι παρεμφερές με το Πατρινό καρναβάλι ή μήπως πρέπει να αποφασίσουμε κάτι το διαφορετικό, και σε άλλο χρόνο, ώστε να μαζευτεί στην πόλη μας ο κόσμος που το απόγευμα είναι στην φίλη γείτονα πόλη;

Απαντήσεις σε όλα αυτά πρέπει πρώτα και πάνω απ΄όλα να δώσουν οι φίλοι του Καρνάβαλου και όσοι προσφέρουν εθελοντικά.
Δεν είμαι εγώ το πιο κατάλληλο πρόσωπο, αλλά θα σας πω μερικές βασικές ιδέες.


Εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων, οι εθελοντές, εκπρόσωποι ενός ενεργού και όχι διεκπεραιωτικού ΔΟΠΠΑΤ και κάποιοι ελάχιστοι αιρετοί θα πρέπει να είναι αυτοί που αποφασίζουν. Όχι μόνος του ο Δήμαρχος, οι Αντιδήμαρχοι ή ένα δύο πρόσωπα.
 Ιδέες και φαντασία είναι τα αναγκαία χαρακτηριστικά για επιτυχημένες Αποκριάτικες εκδηλώσεις.
Δεν πρέπει να  αυξάνουμε το κόστος των εκδηλώσεων για κέφι-κονσέρβα. Οι κονσέρβες είναι η συνταγή της αποτυχίας.
Ενισχύουμε αποκριάτικες δράσεις που θεωρούνται από τους περισσότερους επιτυχημένες.
Χορωδιακά σχήματα με αποκριάτικες καντάδες στα στενά. Και στην παραμελημένη νέα πόλη.
Θεωρώ ότι η παράσταση με τις Βενετσιάνικες φορεσιές, τα ντόμινο και τα κορίτσια στα Αναπλιώτικα μπαλκόνια είναι πετυχημένη. Θα έλεγα ότι θα μπορούσαμε όλο αυτό να το επεκτείνουμε. Να μην είναι μία παρέλαση υπό μορφή δρώμενου. Να αποτελεί την αποκριάτικη βόλτα στην παλαιά πόλη κυρίων και κυριών. να γίνει πιο αυθόρμητο. Να το βλέπει ο επισκέπτης παντού και περισσότερη ώρα.
Χρειάζεται ο προγραμματισμός για την προμήθεια νέων στολών και η ενεργοποίηση περισσότερων Αναπλιωτών.
Όμορφο και αυτό με τους ξυλοπόδαρους. Κάποτε όμως πρέπει να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό το δρώμενο από μόνοι μας. Να μην πληρώνουμε ομάδα να έρχεται από άλλα μέρη. Να είναι ολόδικό μας με δικούς μας ανθρώπους που θα εκπαιδευθούν στο ξυλοποδαροπερπάτημα.
Πολύ όμορφο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, και αυτό με τους φωτισμούς των παλαιών κτηρίων. Χρειάζεται να το δούμε ακόμα καλύτερα με ειδικούς φωτισμού, αρχιτέκτονες, ηλεκτρολόγους μηχανικούς.

Όμως σε αυτή την ιστορία με την μίμηση του Πατρινού καρναβαλιού χάνουμε, αγαπητοί μου  φίλοι και εχθροί.
Πρέπει να το παραδεχθούμε.
Όλοι οι Δήμοι της χώρας διοργανώνουν φαντεζί καρναβάλια. Χαμηλόταταης, κατά την ταπαινή μου γνώμη, ποιότητας, αλλά μην μου δίδετε εμένα σημασία. 
Το θέμα είναι και αυτό πρέπει να το παραδεχθείτε ότι δεν έχουμε στον τομέα  αυτό να δώσουμε κάτι το ξεχωριστό. Και είναι δυσάρεστο η πόλη μας να χάνει.
Χιλιάδες καρναβαλιστές στο Άργος. Χιλιάδες επισκέπτες.
Και Ρουβάς στο Άργος. Και Πέγκυ Ζήνα στην Κόρινθο.
Παρ΄όλα αυτά, το καρναβάλι το Άργος,  εμάς στην τελική ωφελεί. Όλοι οι καραναβαλιστές του Άργους εδώ θα καταλήξουν.
Χρειαζόμαστε λοιπόν να ετοιμάσουμε  κάτι τελείως διαφορετικό.
Πρώτον: Ο Δήμος μας να  δώσει το βάρος και την προσοχή του  στο Τολιανό καρναβάλι, όπου εκεί υπάρχει ακόμα το κέφι της δημιουργίας. Άλλωστε το Τολό αποτελεί τον δεύτερο τουριστικό πόλο του Δήμου μας.
Και Δεύτερον, ας οργανώσουμε ένα τεράστιο αυθεντικό αποκριάτικο λαϊκό γλέντι στην Πρόνοια. Εκεί που από χρόνια κτυπούσε η καρδιά της αποκριάς. Όταν τελειώσουν τα μπομπολέιρο στην γείτονα φίλη πόλη και περάσει και εξαφανβιστεί στο σκότος  (εκεί που της αξίζει δηλαδή) η μισόγυμνη θεά του καρνάβαλου, ας ξεκινήσει εδώ η μεγάλη λαϊκή βραδιά.
Με συγκροτήματα να παίζουν στις γωνιές της Πρόνοιας. Με τις ταβέρνες με λαϊκούς καλλιτέχνες. Με τις χορωδίες στα Προνιώτικα σοκάκια. Με τους μασκαρεμένους κατοίκους και επισκέπτες. με το πείραγμα και το φλερτ. με την σάτιρα για τους ισχυρούς. με το να εμφανίσει ο καθείς τον πραγματικό  εαυτό του, τον οποίο επιμελώς κρύβει μέσα στα καθιερωμένα πρότυπα.
Όλους εδώ θα τους μαζέψουμε.
Το γλέντι θα είναι αυθεντικό.
Και όταν τα φώτα αρχίσουν να σβήνουν, στα μπαράκια της παλαιάς πόλης θα υπάρξει η συνέχεια.
Μια βραδιά με τους νόμους για την ηχορύπανση σε πλήρη αναστολή.

Βενετσιάνικες αποκριάτικες μέρες στο παλαιό Ανάπλι και λαϊκό αποκριάτικο γλέντι στην Πρόνοια την Κυριακή της Αποκριάς.
Και γλιτώνουμε τα πολλά έξοδα και τους σελεμπριτάδες.
Και βρε παιδιά δεν ξέρω......
Σας αρέσουν όλα αυτά με αυτή την Γιουσέφ;
Και αν σας αρέσουν, πιστεύετε ότι σε αυτό το πεδίο πρέπει τ΄Ανάπλι να ανταγωνιστεί το Άργος;

Ανάπλι εμπρός! Τι θέλω να σας πω

Τι είναι αυτό βρε παιδιά με τις καθημερινές ανακοινώσεις προσχωρήσεων και μεταγραφών;

Έναν - έναν τους ανακοινώνουν. Και λοιπόν; Τι οραματίζονται όλοι αυτοί για την πόλη; Ποία η κοινωνική προσφορά τους;
 Όλοι τους μας λένε για την οικογενειακή τους κατάσταση, τον άντρα ή την γυναίκα τους, τα παιδιά τους. Και βεβαίως να τους έχουν και να τους χαίρονται. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί οικογενειάρχες. Αλλά για αυτό θα τους ψηφίσουμε; Κάποια μάλιστα μας είπε ότι μαγειρεύει καλά. Παλαιότερα κάποιος άλλος στο βιογραφικό του μας είχε πεί ότι στα νιάτα του είχε πιάσει τον Σταυρό στα Θεοφάνεια
Τα είδαμε αυτά και στις προηγούμενες εκλογές και στις προπροηγούμενες και στις προπρο και ούτω καθεξής.
Εκατοντάδες συμπολίτες μας να "κατεβαίνουν" στις εκλογές, να μην  εκλέγονται και μετά να εξαφανίζονται από το προσκήνιο. Αλλά και αυτοί που εκλέχτηκαν;
Ο άλλος άλλαξε όλους τους καθεστωτικούς συνδυασμούς. Και με ποιον δεν κατέβηκε; Μπαρού, Τσούρνο, Αναγνωσταρά, Γραμματικόπουλο και τώρα Κωστούρο. Θέλησε να γίνει και Δήμαρχος. Άλλα έλεγε  πριν , άλλα λέει τώρα.
Με αυτά ο κόσμος αηδιάζει. Ενεργοί πολίτες που καθημερινά προσφέρουν σε κοινωνικές δράσεις αρνούνται να συμμετάσχουν σε όλο αυτό το αυτοδιοικητικό πανηγύρι που γίνεται. Εθελοντές σε οργανώσεις βοήθειας συνανθρώπων μας, μέλη πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων, ενεργοί πολίτες στην καθημερινότητά τους, όλοι αυτοί δεν εμφανίζουν τις φάτσες τους σε όλα αυτά τα μεταγραφικά σενάρια. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν ξέρουν να μαγειρεύουν τόσο καλά.
Όχι. Η κοινωνία μας δεν απαρτίζεται μόνον από τα άτομα που προβάλλονται ως σωτήρες. Υπάρχει και η μικρή φωτισμένη πλευρά που χορεύει στην δυνατή βροχή και προσπαθεί. Μειοψηφία αυτοί οι ενεργοί, αλλά είναι εδώ και παρόντες.
Πρέπει να πω ότι υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις σε αυτές τις ανακοινώσεις των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων. Για παράδειγμα διάβασα την ανακοίνωση κάποιου ατόμου που ζητάει την ψήφο μας με τον συνδυασμό Κωστούρου, που μας λέει ότι έχει ασχοληθεί με αυτό και με εκείνο και ονειρεύεται να προωθηθεί στην περιοχή ο αλιευτικός τουρισμός. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, πρώτη φορά τον άκουσα, αλλά κάτι λέει. Δεν μας λέει μόνον για τα παιδιά του.  Και άσχετα αν δεν έχει αντιληφθεί ότι η μόνη έγνοια του συνδυασμού στον οποίο συμμετέχει είναι το εφήμερο των εορτών και πανηγύρεων και απευθείας αναθέσεων. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που συμμετέχουν στον συνδυασμό Αναγνωσταρά που έχουν αποδείξει έμπρακτα την ενεργοποίησή τους για την παροχή βοήθειας σε αδέσποτα ζώα και σε αναπήρους.
Όμως αυτοί και κάποιοι άλλοι είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Και αποφάσισε η κομματική νομενκλατούρα της δήθεν αριστεράς στην πόλη μας να υποστηρίξει κάποιον χωρίς πρώτα να συμφωνήσουν σε πρόγραμμα, αρχές, ιδέες, οράματα. Φτάσαμε λοιπόν. ούτε τρεις μήνες πριν τις εκλογές, και ο συνδυασμός αυτός, που λέγεται ότι θα διεκδικήσει την ψήφο μας, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.  Ειλικρινά απορώ πως προοδευτικοί πολίτες θα συστρατευθούν εκεί.
Το χείριστο όμως σήμερα  είναι η απουσία της "άλλης πρότασης".
Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες κινδυνεύουμε να μην υπάρχει μία φωνή που θα ομιλεί βάσει ιδεών και προγραμμάτων. Που δεν θα υπάρχει συγκροτημένος συνεκτικός προοδευτικός λόγος. Λόγος που δεν θα έχει να κάνει με μεταγραφές, θέσεις εξουσίας, απευθείας αναθέσεις.

Έτσι αποφάσισα να αναλάβω την πρωτοβουλία, που την ονόμασα "Ανάπλι εμπρός!"
Δεν είναι μια νέα δημοτική παράταξη.
Δεν διατυπώνω την πρόθεσή μου να συμμετάσχω στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Είναι μια κραυγή απόγνωσης που απευθύνεται στους λιγοστούς  ενεργούς συμπολίτες μου που έχουν ευαισθησίες να ασχοληθούμε με τ΄ Ανάπλι μας.
Όχι για το σήμερα και τα εφήμερα, αλλά για το αύριο. Οχι για καρέκλες, αλλά για ιδέες και διάθεση προσφοράς.
Να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε τα χρονίζοντα και μεγάλα προβλήματα.
Να δούμε την προοπτική για την επόμενη δεκαετία.
Ουδείς ομιλεί για αυτά.
Πως θα δημιουργήσουμε ένα σχέδιο για πράσινες και βιώσιμες πολιτικές για την πόλη;
Πως θα δημιουργήσουμε έναν σωστά δομημένο ψηφιακό Δήμο, χάριν των δημοτών, των κατοίκων και των επισκεπτών
Τι θα γίνει με το Στρατόπεδο;
Πως θα επιβιώσει οικονομικά η ΔΕΥΑΝ;
Πως θα πάψουν οι δημότες να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό;
Πως θα γίνει δυνατή η άθληση, κυρίως για τα παιδιά αλλά όχι μόνον για αυτά, χωρίς να πρέπει να πληρώνονται σεβαστά για τον οικογενειακό προϋπολογισμό ποσά;
Τι θα γίνει με τα προβλήματα της παλαιάς πόλης;
Πως θα γίνει ανθρώπινη η νέα πόλη;
Πότε θα αποκτήσουμε βιοτεχνικό και βιομηχανικό πάρκο και που θα τα χωροθετήσουμε;
Πως θα επιβιώσει το Νοσοκομείο μας;
Θα αποτελέσει προτεραιότητα ο ιατρικός τουρισμός που συνδέεται με το Νοσοκομείο;
Πότε, που και πως θα φτιαχτεί το αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών στο λιμάνι;
Είναι ή όχι αναγκαία η χωροθέτηση και κατασκευή ενός μεγάλου πάρκινγκ για την πόλη;
Θα  λειτουργήσει αστική συγκοινωνία;
Θα  καταφτάσουν υδροπλάνα στο λιμάνι;
Θα υπάρξει μέσα στην επόμενη δεκαετία σιδηρόδρομος υψηλών ταχυτήτων;
Θα δημιουργήσουμε μία θεατρική ομάδα που να έχει την δυνατότητα να  παίξει στην Επίδαυρο;
Θα έχουμε έναν Μαραθώνιο και ένα Μουσικό Φεστιβάλ με διεθνή ακτινοβολία, που θα προσελκύουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο;
Θα σωθεί ο υδροβιότοπος;
Θα γίνουμε η πόλη του ποδηλάτου;
Θα σωθούν τα δημόσια κτήρια που καταρρέουν; Ποιες χρήσεις θα δώσουμε στα κτήρια αυτά;
Θα προωθηθεί με σωστό τρόπο το brand name της πόλης μας;
Θα λειτουργήσει το Μπούρτζι ως μουσειακός χώρος και αναψυκτήριο;
Θα ενισχυθεί η τοπική παραγωγή; Το Αναπλιώτικο μέλι, το πορτοκάλι, το κρασί, τα τυριά;
Θα συνδεθεί ο τομέας του τουρισμού με την τοπική αγροτική παραγωγή;
Θα έχουμε και πάλι άφθονο ψάρι στον Αργολικό Κόλπο;
Θα λειτουργήσει σωστά ο βιολογικός καθαρισμός;
Θα έχουμε στο μέλλον ένα σωστό Πανεπιστήμιο με περισσότερες σχολές, με Πανεπιστημιακό campus, με εστία οίκησης και σίτισης των φοιτητών;
Θα δημιουργηθούν οικονομικά βιώσιμες επιχειρήσεις που θα δίδουν κανονικούς μισθούς σε εργαζόμενους με κανονικές και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας;
Εν τέλει θα είναι η πόλη μας ένας παράδεισος για τους κατοίκους που θα είναι όνειρο για πολλούς να ζήσουν εδώ;


Αυτά και άλλα είναι τα σημαίνοντα.
Για αυτά τα θέματα ανέλαβα την πρωτοβουλία "Ανάπλι εμπρός!"
Μακρυά από εμένα η ο ποια φιλοδοξία για καρέκλες.
Θα ανταποκριθείτε;

Θα χορέψουμε και πάλι σε αυτή την πόλη, όχι με φτιαχτές εκδηλώσεις κονσέρβας, αλλά με την ψυχή μας κάτω από την βροχή;

Παραλία της Πλάκας. Ο Παράδεισος ή ένας Εφιάλτης;

Την χάρηκα προχθές την Μαργαρίτα στην συγκέντρωση που έγινε για την προστασία του υγροβιοτόπου και την παρουσίαση της μελέτης που έχει μείνει στα χαρτιά.
Ακόμα και οι μελέτες που έχουν γίνει με ευαισθησία για το περιβάλλον και προβλέπουν όχι μείζονες παρεμβάσεις αλλά ένα απλό χάδι, όπως μας είπε ο μελετητής, και αυτές γίνονται με την κεντρική ιδέα για  πως ο άνθρωπος θα έλθει κοντά στον υδροβιότοπο και όχι για το πως τα πουλιά και η υδρόβια ζωή θα διατηρηθεί εκεί και το πως θα ξαναβγάλει η περιοχή το σκουλήκι σωλήνας. Αυτό μας είπε με τα λόγια της  η Μαργαρίτα, αλλά οι περισσότεροι δεν την κατάλαβαν.
Και θύμισε και κάτι άλλο ο Μάνος. Ότι στην περιοχή έχει χωροθετηθεί ο Σταθμός μεταφόρτωσης σκουπιδιών για όλη την Αργολίδα. Και από εκεί θα περνάνε καθημερινά εκατοντάδες σκουπιδιάρικα. Αλλά ουδείς από τους επισήμους, τους τέως και τους νυν και τους Ιζνογκούντιους δημάρχους διαμαρτυρήθηκε τότε
Και θύμισε και ο Μπάμπης τις διαμαρτυρίες για τον τρόπο κατασκευής του παραλιακού δρόμου. Αλλά οι επίσημοι αγρόν ηγόραζαν.
Και θύμισα και εγώ το έγκλημα με την απόρριψη όλων των σκουπιδιών της πόλης πριν από μερικές δεκαετίες. Μέσα στην θάλασσα τα έρριχναν τα σκουπίδια. Οχι μεταφορικά, αλλά στην πραγματικότητα!!!Αλλά ο τότε Δήμαρχος ήταν ο θεός και εμείς οι περίεργοι που φωνάζαμε.

Καλές οι μελέτες.
Εντάξει και με τη δημιουργία μιας ήπιας διαδρομής και ενός παρατηρητηρίου πτηνών.
Όμως το πρόβλημα είναι γενικότερο και τεράστιο.
Ιδιωτικά συμφέροντα. Βιομηχανίες που παραμένουν εκεί. Πυρηνελουργεία με τις οζμές. Σκουπίδια της πόλης θαμμένα. Αυτοκίνητα. Σταθμός μεταφόρτωσης σκουπιδιών για όλη την Αργολίδα. Εκατοντάδες σκουπιδιάρικα. Κέντρα διασκέδασης με τον ήχο στο διαπασών.
Δεν σώζεται ο υδροβιότοπος εάν δεν αλλάξει τελείως όλη η λογική.
Εάν δεν γίνει επανάσταση της κοινωνίας.

Τα προβλήματα είναι πολύ σοβαρά με το περιβάλλον.
Και εμείς αδιαφορούμε.
΄Η μάλλον για να το πω καλύτερα κάνουμε τα πάντα για να έλθει το τέλος πιο γρήγορα.
Κάτι πρέπει να κάνω. Έστω και μόνος ή με πέντε-έξι άλλους.
Έτσι για τις γενιές που έρχονται.
Διότι δεν θέλω όταν εγώ έχω αναχωρήσει τα εγγόνια μου να ζούνε μέσα στον εφιάλτη.


Οχτώ Οχτώβρη του 2009 υπέγραψε ο τέως Δήμος Ασίνης την προγραμματική σύμβαση με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης για να γίνει μια μελέτη με ζητούμενο την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών των Ιρίων, της Πλάκας Δρεπάνου και του Τολού.
Εντάξει μωρέ ούτε δέκα χρόνια δεν πέρασαν από τότε.
Αλλά η φύση είναι αμείλικτη.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Δεν είναι ένας αόριστος φόβος για το μέλλον. Αρχίζουμε και ζούμε τις συνέπειες του μέγιστου αυτού προβλήματος της δικής μας γενιάς.
Απορώ πως δεν το βλέπετε φίλοι μου.
Απορώ με την απάθεια με την οποία παρακολουθείτε όλες τις μεταγραφές μικρούληδων  παραγοντίσκων από  το ένα κόμμα στο άλλο και από την μία τοπική παράταξη στην άλλη.
Απορώ για την νιρβάνα σας. Δεν ντρέπεστε βρε να αδρανείτε που θα παραδώσουμε έναν εφιαλτικό κόσμο στα παιδιά και τα εγγόνια μας;

Δέκα χρόνια πέρασαν μετά την πρώτη κίνηση για την προστασία της ακτής της Πλάκας από την διάβρωση
Στις 17 Ιανουαρίου πέρσι, μας είπε η κυβερνώσα τον Δήμο δημοτική παράταξη, ότι παραδόθηκε η οριστική μελέτη. Είχε αργήσει επί  χρόνια να παραδοθεί!!!! Ταχύτητες Καρλ Λιούις
Και έκτοτε;
Ούτε καν η παραλαβή της δεν έχει γίνει.
Τι να πει κάποιος για εξασφάλιση χρηματοδότησης και υλοποίησή της;
Δεν έχει παρουσιασθεί η μελέτη αυτή δημόσια για να ξέρουμε τι προβλέπεται.
Ουδείς από τους αρμόδιους ασχολείται ειλικρινά με το σοβαρό αυτό περιβαλλοντικό θέμα που έχει και μία πολύ σημαντική οικονομική διάσταση.
Εν τω μεταξύ έγινε και ένα έργο μέσα στην ζώνη του αιγιαλού. Ρίξαμε μπλόκια στο αιγιαλό, φίλοι μου. Οχι στην ζώνη της παραλίας, αλλά στην ζώνη του αιγιαλού!!! Πρωτοφανή πράγματα.

Και ο Δήμαρχος στις κραυγές απόγνωσης της αντιπολίτευσης (λέγε με Μπάμπη) απαντούσε με ειρωνείες, όπως ότι η κριτική της άλλης πρότασης για το έργο της Πλάκας Δρεπάνου είναι της πλάκας και ότι ο Μπάμπης έχει "είτε άγνοια είτε πονηριά". Ποιός; Ο Μπάμπης. Αγνοια ο Μπάμπης ή πονηριά ο Μπάμπης. Τι να πει κάποιος; "Καλός φωτογράφος" ο Μπάμπης, μας είπε ο Δήμαρχος για να αντικρούσει τα προφανή. Ειρωνείες για να απαντήσει στην κριτική για το έργο που έγινε μέσα στον αιγιαλό

Το θέμα μας όμως δεν είναι οι ειρωνείες και τα φτηνά φληναφήματα.
Το θέμα περιβάλλον είναι πολύ σημαντικό για να μένουμε σε ειρωνείες.
Και απαιτείται δράση από όλους. Και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Άκου εκεί δέκα χρόνια για να γίνουν οι μελέτες. Και όταν έγιναν, ουδείς να συγκινείται για τα περαιτέρω βήματα. Και το μόνο που μας απασχολεί είναι να ανακαλύψουμε ένα ευφυολόγημα για να την πούμε σε αυτούς τους λίγους που αγωνιούν.

Πλάκα Δρεπάνου.
Θα μπορούσα να ήταν ένας παράδεισος.
Και να την προστατεύαμε για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
Με ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης.
Οχι με τσιμέντα μέσα στο αιγιαλό.
Σου λέει λοιπόν ο πολιτικός του χθες το εξής:
Κάτι πρέπει να κάνουμε. Το θέρος θα έλθουν οι τουρίστες και οι τουρίστριες. Και πρέπει να φτάσουν μέχρι τα τρία μέτρα από την θάλασσα με τις τζιπάρες τους. Με τα λευκά και μαύρα τους και χρωματιστά αυτοκίνητα.
Κάτι πρέπει να κάνουμε, σου λέει, για να φτιάξουμε τον δρόμο που τον μασουλάει η θάλασσα.
Μπλόκια λοιπόν και τσιμέντα μέσα στην ζώνη αιγιαλού, ήγουν μέσα στην θάλασσα. Διότι το όριο του αιγιαλού είναι εκεί που φτάνει το μέγιστο χειμέριο κύμα.
Για να έχουμε ευτυχείς τους χαζούς επιχειρηματίες της κοντόφθαλμης προοπτικής.
Έτσι κι έγινε.
Και τώρα κάθε τόσο η φύση καταστρέφει τον δρόμο που κατασκευάσαμε.

Και όμως υπάρχει η άλλη λύση.
Η μόνη κατ΄εμέ λογική λύση.
Που κατ΄εμέ είναι προφανής.
Δημιουργία ζώνη παραλίας.  Για δεκάμετρη ζώνη παραλίας δεν καταβάλλονται αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες. Κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων κτισμάτων και αποζημίωση για κάποιες μάνδρες που υφίστανται νομίμως.
Και το βασικότερο. Απομάκρυνση των αυτοκινήτων από την παραλία. Μια τελείως άλλη λογική. 
Πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, ήπια κυκλοφορία για οχήματα αναπήρων. Ηλεκτρικά μίνι λεωφορεία για να μεταφέρουν τους ηλικιωμένους.
Στην ζώνη της παραλίας, πολύ ήπιες κατασκευές.
Κανένα καυσαέριο για τους λουόμενους.
Αυτό είναι το φυσιολογικό για όλη την υφήλιο. Μόνον στο Ελλάντα θέλουμε το ΙΧ στα τρία μέτρα από την πετσέτα θαλάσσης που απλώσαμε και τα κουβαδάκια μας. Πουθενά αλλού. Παντού αλλού προσπαθούν να απομακρύνουν τα οχήματα από την παραλία. Για να μην μαυρίζουν οι λουόμενοι από τα καυσαέρια.
Και να δούμε τα οικόπεδα του Δημοσίου που έχουν προκύψει από τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού. Για να δημιουργήσουμε χώρους στάθμευσης μακρυά από την ζώνη του αιγιαλού.
Θα δημιουργούσαμε έτσι έναν επίγειο παράδεισο. Χωρίς αυτοκίνητα, με ελαφριές κατασκευές, χώρους πολιτισμού, πράσινο στην παραλία, μουσικές και τα παιδιά να τρέχουν πέρα-δώθε χωρίς κίνδυνο
Και ο επίγειος παράδεισος θα μπορούσε να είναι η βάση για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Θέσεις εργασίας. Κέρδη για τους επιχειρηματίες της περιοχής.
Όλα τα άλλα είναι αρπαχτές.
Είμαι απαισιόδοξος.
Τα μπλόκια μέσα στην θάλασσα θα παραμείνουν και όταν αυτά η φύση τα αναποδογυρίζει θα κάνουμε νέες δαπάνες για να τα ξαναφτιάξουμε..
Η Ψιλή άμμος στο Τολό  έγινε πετρώδης.
Σφυρίζουμε αδιάφορα.
Να χαίρεστε την πολύτιμη ζωούλα σας.
Κοιμηθείτε ησύχως.
Καληνύχτα σας.
Εύχομαι τα καλύτερα για τα τέκνα και τα εγγόνια σας.