Τι είναι αυτό βρε παιδιά με τις καθημερινές ανακοινώσεις προσχωρήσεων και μεταγραφών;
Έναν - έναν τους ανακοινώνουν. Και λοιπόν; Τι οραματίζονται όλοι αυτοί για την πόλη; Ποία η κοινωνική προσφορά τους;
Όλοι τους μας λένε για την οικογενειακή τους κατάσταση, τον άντρα ή την γυναίκα τους, τα παιδιά τους. Και βεβαίως να τους έχουν και να τους χαίρονται. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί οικογενειάρχες. Αλλά για αυτό θα τους ψηφίσουμε; Κάποια μάλιστα μας είπε ότι μαγειρεύει καλά. Παλαιότερα κάποιος άλλος στο βιογραφικό του μας είχε πεί ότι στα νιάτα του είχε πιάσει τον Σταυρό στα Θεοφάνεια
Τα είδαμε αυτά και στις προηγούμενες εκλογές και στις προπροηγούμενες και στις προπρο και ούτω καθεξής.
Εκατοντάδες συμπολίτες μας να "κατεβαίνουν" στις εκλογές, να μην εκλέγονται και μετά να εξαφανίζονται από το προσκήνιο. Αλλά και αυτοί που εκλέχτηκαν;
Ο άλλος άλλαξε όλους τους καθεστωτικούς συνδυασμούς. Και με ποιον δεν κατέβηκε; Μπαρού, Τσούρνο, Αναγνωσταρά, Γραμματικόπουλο και τώρα Κωστούρο. Θέλησε να γίνει και Δήμαρχος. Άλλα έλεγε πριν , άλλα λέει τώρα.
Με αυτά ο κόσμος αηδιάζει. Ενεργοί πολίτες που καθημερινά προσφέρουν σε κοινωνικές δράσεις αρνούνται να συμμετάσχουν σε όλο αυτό το αυτοδιοικητικό πανηγύρι που γίνεται. Εθελοντές σε οργανώσεις βοήθειας συνανθρώπων μας, μέλη πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων, ενεργοί πολίτες στην καθημερινότητά τους, όλοι αυτοί δεν εμφανίζουν τις φάτσες τους σε όλα αυτά τα μεταγραφικά σενάρια. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν ξέρουν να μαγειρεύουν τόσο καλά.
Όχι. Η κοινωνία μας δεν απαρτίζεται μόνον από τα άτομα που προβάλλονται ως σωτήρες. Υπάρχει και η μικρή φωτισμένη πλευρά που χορεύει στην δυνατή βροχή και προσπαθεί. Μειοψηφία αυτοί οι ενεργοί, αλλά είναι εδώ και παρόντες.
Πρέπει να πω ότι υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις σε αυτές τις ανακοινώσεις των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων. Για παράδειγμα διάβασα την ανακοίνωση κάποιου ατόμου που ζητάει την ψήφο μας με τον συνδυασμό Κωστούρου, που μας λέει ότι έχει ασχοληθεί με αυτό και με εκείνο και ονειρεύεται να προωθηθεί στην περιοχή ο αλιευτικός τουρισμός. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, πρώτη φορά τον άκουσα, αλλά κάτι λέει. Δεν μας λέει μόνον για τα παιδιά του. Και άσχετα αν δεν έχει αντιληφθεί ότι η μόνη έγνοια του συνδυασμού στον οποίο συμμετέχει είναι το εφήμερο των εορτών και πανηγύρεων και απευθείας αναθέσεων. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που συμμετέχουν στον συνδυασμό Αναγνωσταρά που έχουν αποδείξει έμπρακτα την ενεργοποίησή τους για την παροχή βοήθειας σε αδέσποτα ζώα και σε αναπήρους.
Όμως αυτοί και κάποιοι άλλοι είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Και αποφάσισε η κομματική νομενκλατούρα της δήθεν αριστεράς στην πόλη μας να υποστηρίξει κάποιον χωρίς πρώτα να συμφωνήσουν σε πρόγραμμα, αρχές, ιδέες, οράματα. Φτάσαμε λοιπόν. ούτε τρεις μήνες πριν τις εκλογές, και ο συνδυασμός αυτός, που λέγεται ότι θα διεκδικήσει την ψήφο μας, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ. Ειλικρινά απορώ πως προοδευτικοί πολίτες θα συστρατευθούν εκεί.
Το χείριστο όμως σήμερα είναι η απουσία της "άλλης πρότασης".
Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες κινδυνεύουμε να μην υπάρχει μία φωνή που θα ομιλεί βάσει ιδεών και προγραμμάτων. Που δεν θα υπάρχει συγκροτημένος συνεκτικός προοδευτικός λόγος. Λόγος που δεν θα έχει να κάνει με μεταγραφές, θέσεις εξουσίας, απευθείας αναθέσεις.
Έτσι αποφάσισα να αναλάβω την πρωτοβουλία, που την ονόμασα "Ανάπλι εμπρός!"
Δεν είναι μια νέα δημοτική παράταξη.
Δεν διατυπώνω την πρόθεσή μου να συμμετάσχω στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Είναι μια κραυγή απόγνωσης που απευθύνεται στους λιγοστούς ενεργούς συμπολίτες μου που έχουν ευαισθησίες να ασχοληθούμε με τ΄ Ανάπλι μας.
Όχι για το σήμερα και τα εφήμερα, αλλά για το αύριο. Οχι για καρέκλες, αλλά για ιδέες και διάθεση προσφοράς.
Να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε τα χρονίζοντα και μεγάλα προβλήματα.
Να δούμε την προοπτική για την επόμενη δεκαετία.
Ουδείς ομιλεί για αυτά.
Πως θα δημιουργήσουμε ένα σχέδιο για πράσινες και βιώσιμες πολιτικές για την πόλη;
Πως θα δημιουργήσουμε έναν σωστά δομημένο ψηφιακό Δήμο, χάριν των δημοτών, των κατοίκων και των επισκεπτών
Τι θα γίνει με το Στρατόπεδο;
Πως θα επιβιώσει οικονομικά η ΔΕΥΑΝ;
Πως θα πάψουν οι δημότες να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό;
Πως θα γίνει δυνατή η άθληση, κυρίως για τα παιδιά αλλά όχι μόνον για αυτά, χωρίς να πρέπει να πληρώνονται σεβαστά για τον οικογενειακό προϋπολογισμό ποσά;
Τι θα γίνει με τα προβλήματα της παλαιάς πόλης;
Πως θα γίνει ανθρώπινη η νέα πόλη;
Πότε θα αποκτήσουμε βιοτεχνικό και βιομηχανικό πάρκο και που θα τα χωροθετήσουμε;
Πως θα επιβιώσει το Νοσοκομείο μας;
Θα αποτελέσει προτεραιότητα ο ιατρικός τουρισμός που συνδέεται με το Νοσοκομείο;
Πότε, που και πως θα φτιαχτεί το αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών στο λιμάνι;
Είναι ή όχι αναγκαία η χωροθέτηση και κατασκευή ενός μεγάλου πάρκινγκ για την πόλη;
Θα λειτουργήσει αστική συγκοινωνία;
Θα καταφτάσουν υδροπλάνα στο λιμάνι;
Θα υπάρξει μέσα στην επόμενη δεκαετία σιδηρόδρομος υψηλών ταχυτήτων;
Θα δημιουργήσουμε μία θεατρική ομάδα που να έχει την δυνατότητα να παίξει στην Επίδαυρο;
Θα έχουμε έναν Μαραθώνιο και ένα Μουσικό Φεστιβάλ με διεθνή ακτινοβολία, που θα προσελκύουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο;
Θα σωθεί ο υδροβιότοπος;
Θα γίνουμε η πόλη του ποδηλάτου;
Θα σωθούν τα δημόσια κτήρια που καταρρέουν; Ποιες χρήσεις θα δώσουμε στα κτήρια αυτά;
Θα προωθηθεί με σωστό τρόπο το brand name της πόλης μας;
Θα λειτουργήσει το Μπούρτζι ως μουσειακός χώρος και αναψυκτήριο;
Θα ενισχυθεί η τοπική παραγωγή; Το Αναπλιώτικο μέλι, το πορτοκάλι, το κρασί, τα τυριά;
Θα συνδεθεί ο τομέας του τουρισμού με την τοπική αγροτική παραγωγή;
Θα έχουμε και πάλι άφθονο ψάρι στον Αργολικό Κόλπο;
Θα λειτουργήσει σωστά ο βιολογικός καθαρισμός;
Θα έχουμε στο μέλλον ένα σωστό Πανεπιστήμιο με περισσότερες σχολές, με Πανεπιστημιακό campus, με εστία οίκησης και σίτισης των φοιτητών;
Θα δημιουργηθούν οικονομικά βιώσιμες επιχειρήσεις που θα δίδουν κανονικούς μισθούς σε εργαζόμενους με κανονικές και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας;
Εν τέλει θα είναι η πόλη μας ένας παράδεισος για τους κατοίκους που θα είναι όνειρο για πολλούς να ζήσουν εδώ;
Αυτά και άλλα είναι τα σημαίνοντα.
Για αυτά τα θέματα ανέλαβα την πρωτοβουλία "Ανάπλι εμπρός!"
Μακρυά από εμένα η ο ποια φιλοδοξία για καρέκλες.
Θα ανταποκριθείτε;
Θα χορέψουμε και πάλι σε αυτή την πόλη, όχι με φτιαχτές εκδηλώσεις κονσέρβας, αλλά με την ψυχή μας κάτω από την βροχή;
Έναν - έναν τους ανακοινώνουν. Και λοιπόν; Τι οραματίζονται όλοι αυτοί για την πόλη; Ποία η κοινωνική προσφορά τους;
Όλοι τους μας λένε για την οικογενειακή τους κατάσταση, τον άντρα ή την γυναίκα τους, τα παιδιά τους. Και βεβαίως να τους έχουν και να τους χαίρονται. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί οικογενειάρχες. Αλλά για αυτό θα τους ψηφίσουμε; Κάποια μάλιστα μας είπε ότι μαγειρεύει καλά. Παλαιότερα κάποιος άλλος στο βιογραφικό του μας είχε πεί ότι στα νιάτα του είχε πιάσει τον Σταυρό στα Θεοφάνεια
Τα είδαμε αυτά και στις προηγούμενες εκλογές και στις προπροηγούμενες και στις προπρο και ούτω καθεξής.
Εκατοντάδες συμπολίτες μας να "κατεβαίνουν" στις εκλογές, να μην εκλέγονται και μετά να εξαφανίζονται από το προσκήνιο. Αλλά και αυτοί που εκλέχτηκαν;
Ο άλλος άλλαξε όλους τους καθεστωτικούς συνδυασμούς. Και με ποιον δεν κατέβηκε; Μπαρού, Τσούρνο, Αναγνωσταρά, Γραμματικόπουλο και τώρα Κωστούρο. Θέλησε να γίνει και Δήμαρχος. Άλλα έλεγε πριν , άλλα λέει τώρα.
Με αυτά ο κόσμος αηδιάζει. Ενεργοί πολίτες που καθημερινά προσφέρουν σε κοινωνικές δράσεις αρνούνται να συμμετάσχουν σε όλο αυτό το αυτοδιοικητικό πανηγύρι που γίνεται. Εθελοντές σε οργανώσεις βοήθειας συνανθρώπων μας, μέλη πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων, ενεργοί πολίτες στην καθημερινότητά τους, όλοι αυτοί δεν εμφανίζουν τις φάτσες τους σε όλα αυτά τα μεταγραφικά σενάρια. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν ξέρουν να μαγειρεύουν τόσο καλά.
Όχι. Η κοινωνία μας δεν απαρτίζεται μόνον από τα άτομα που προβάλλονται ως σωτήρες. Υπάρχει και η μικρή φωτισμένη πλευρά που χορεύει στην δυνατή βροχή και προσπαθεί. Μειοψηφία αυτοί οι ενεργοί, αλλά είναι εδώ και παρόντες.
Πρέπει να πω ότι υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις σε αυτές τις ανακοινώσεις των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων. Για παράδειγμα διάβασα την ανακοίνωση κάποιου ατόμου που ζητάει την ψήφο μας με τον συνδυασμό Κωστούρου, που μας λέει ότι έχει ασχοληθεί με αυτό και με εκείνο και ονειρεύεται να προωθηθεί στην περιοχή ο αλιευτικός τουρισμός. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, πρώτη φορά τον άκουσα, αλλά κάτι λέει. Δεν μας λέει μόνον για τα παιδιά του. Και άσχετα αν δεν έχει αντιληφθεί ότι η μόνη έγνοια του συνδυασμού στον οποίο συμμετέχει είναι το εφήμερο των εορτών και πανηγύρεων και απευθείας αναθέσεων. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που συμμετέχουν στον συνδυασμό Αναγνωσταρά που έχουν αποδείξει έμπρακτα την ενεργοποίησή τους για την παροχή βοήθειας σε αδέσποτα ζώα και σε αναπήρους.
Όμως αυτοί και κάποιοι άλλοι είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Και αποφάσισε η κομματική νομενκλατούρα της δήθεν αριστεράς στην πόλη μας να υποστηρίξει κάποιον χωρίς πρώτα να συμφωνήσουν σε πρόγραμμα, αρχές, ιδέες, οράματα. Φτάσαμε λοιπόν. ούτε τρεις μήνες πριν τις εκλογές, και ο συνδυασμός αυτός, που λέγεται ότι θα διεκδικήσει την ψήφο μας, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΠΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ. Ειλικρινά απορώ πως προοδευτικοί πολίτες θα συστρατευθούν εκεί.
Το χείριστο όμως σήμερα είναι η απουσία της "άλλης πρότασης".
Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες κινδυνεύουμε να μην υπάρχει μία φωνή που θα ομιλεί βάσει ιδεών και προγραμμάτων. Που δεν θα υπάρχει συγκροτημένος συνεκτικός προοδευτικός λόγος. Λόγος που δεν θα έχει να κάνει με μεταγραφές, θέσεις εξουσίας, απευθείας αναθέσεις.
Έτσι αποφάσισα να αναλάβω την πρωτοβουλία, που την ονόμασα "Ανάπλι εμπρός!"
Δεν είναι μια νέα δημοτική παράταξη.
Δεν διατυπώνω την πρόθεσή μου να συμμετάσχω στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Είναι μια κραυγή απόγνωσης που απευθύνεται στους λιγοστούς ενεργούς συμπολίτες μου που έχουν ευαισθησίες να ασχοληθούμε με τ΄ Ανάπλι μας.
Όχι για το σήμερα και τα εφήμερα, αλλά για το αύριο. Οχι για καρέκλες, αλλά για ιδέες και διάθεση προσφοράς.
Να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε τα χρονίζοντα και μεγάλα προβλήματα.
Να δούμε την προοπτική για την επόμενη δεκαετία.
Ουδείς ομιλεί για αυτά.
Πως θα δημιουργήσουμε ένα σχέδιο για πράσινες και βιώσιμες πολιτικές για την πόλη;
Πως θα δημιουργήσουμε έναν σωστά δομημένο ψηφιακό Δήμο, χάριν των δημοτών, των κατοίκων και των επισκεπτών
Τι θα γίνει με το Στρατόπεδο;
Πως θα επιβιώσει οικονομικά η ΔΕΥΑΝ;
Πως θα πάψουν οι δημότες να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό;
Πως θα γίνει δυνατή η άθληση, κυρίως για τα παιδιά αλλά όχι μόνον για αυτά, χωρίς να πρέπει να πληρώνονται σεβαστά για τον οικογενειακό προϋπολογισμό ποσά;
Τι θα γίνει με τα προβλήματα της παλαιάς πόλης;
Πως θα γίνει ανθρώπινη η νέα πόλη;
Πότε θα αποκτήσουμε βιοτεχνικό και βιομηχανικό πάρκο και που θα τα χωροθετήσουμε;
Πως θα επιβιώσει το Νοσοκομείο μας;
Θα αποτελέσει προτεραιότητα ο ιατρικός τουρισμός που συνδέεται με το Νοσοκομείο;
Πότε, που και πως θα φτιαχτεί το αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών στο λιμάνι;
Είναι ή όχι αναγκαία η χωροθέτηση και κατασκευή ενός μεγάλου πάρκινγκ για την πόλη;
Θα λειτουργήσει αστική συγκοινωνία;
Θα καταφτάσουν υδροπλάνα στο λιμάνι;
Θα υπάρξει μέσα στην επόμενη δεκαετία σιδηρόδρομος υψηλών ταχυτήτων;
Θα δημιουργήσουμε μία θεατρική ομάδα που να έχει την δυνατότητα να παίξει στην Επίδαυρο;
Θα έχουμε έναν Μαραθώνιο και ένα Μουσικό Φεστιβάλ με διεθνή ακτινοβολία, που θα προσελκύουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο;
Θα σωθεί ο υδροβιότοπος;
Θα γίνουμε η πόλη του ποδηλάτου;
Θα σωθούν τα δημόσια κτήρια που καταρρέουν; Ποιες χρήσεις θα δώσουμε στα κτήρια αυτά;
Θα προωθηθεί με σωστό τρόπο το brand name της πόλης μας;
Θα λειτουργήσει το Μπούρτζι ως μουσειακός χώρος και αναψυκτήριο;
Θα ενισχυθεί η τοπική παραγωγή; Το Αναπλιώτικο μέλι, το πορτοκάλι, το κρασί, τα τυριά;
Θα συνδεθεί ο τομέας του τουρισμού με την τοπική αγροτική παραγωγή;
Θα έχουμε και πάλι άφθονο ψάρι στον Αργολικό Κόλπο;
Θα λειτουργήσει σωστά ο βιολογικός καθαρισμός;
Θα έχουμε στο μέλλον ένα σωστό Πανεπιστήμιο με περισσότερες σχολές, με Πανεπιστημιακό campus, με εστία οίκησης και σίτισης των φοιτητών;
Θα δημιουργηθούν οικονομικά βιώσιμες επιχειρήσεις που θα δίδουν κανονικούς μισθούς σε εργαζόμενους με κανονικές και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας;
Εν τέλει θα είναι η πόλη μας ένας παράδεισος για τους κατοίκους που θα είναι όνειρο για πολλούς να ζήσουν εδώ;
Αυτά και άλλα είναι τα σημαίνοντα.
Για αυτά τα θέματα ανέλαβα την πρωτοβουλία "Ανάπλι εμπρός!"
Μακρυά από εμένα η ο ποια φιλοδοξία για καρέκλες.
Θα ανταποκριθείτε;
Θα χορέψουμε και πάλι σε αυτή την πόλη, όχι με φτιαχτές εκδηλώσεις κονσέρβας, αλλά με την ψυχή μας κάτω από την βροχή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου